Турларнинг пайдо бўлиши

“Қоронғи тушмасидан йиғилдик ва Мабулга йўл олдик. Сув остига тушишни тонг ёришган пайтда бошладик. Мен денгиз юлдузларидан кайф қиламан- улар шунақанги дўмбоқ ва пупсовые, уларни қучоқлаб, ялаб, сиқиб ташлагинг келади – шунақанги зўр жониворларки! Сув остига тушдик, у ерда эса чўкиб кетган қайиқлар, кемалар, қанақадир ёғочдан қилинган нарсаларни маржон, сув ўтлари босиб кетган, турли денгиз башараларини ўзига ёпиштириб олган. Бу сув остига чўкиш давомида 4 баҳога тортадиган сир ҳиссиёти + маҳлиёлик, дадиллик тўлқин - 500 – мен икки юз йилдан кейин эндиликда чўкиб кетган “қадимий шаҳар”да сузиб юришимни кўз олдимга келтирдим. Ҳозир эса бу ерда юрибман. Сузиб бориб ҳар хил тахталар, конструкциялар тагига кириб чиқдим, ҳамма ёққа олайиб қарардим. Кейин ҳеч нарсаси йўқ бўлган жойдан сузиб чиқдим – қуруқ қум билан тиниқ сувнинг ўзи. Фарқига бориш қийин бўлган – “жойида қотиб қолиш”, “бошқа ҳеч нарса керак эмас, фақатгина шуни ҳис қилсам бўлди” каби сўзлар билан акс адо қилувчи ҳиссиёт пайдо бўлди. Ўткир сир ва чексиз саёҳат қилиш туйғуси билан ҳамоҳанг бўлган туйғу, лекин ана бу ЁИ лар эмас. Осойишталикка ўхшарди. Таниш тошбақани учратдим – каттасини, унинг терисини силадим – завқланишдан сийворишимга сал қолди. Балиқларни кузатаётганимда, ана шу мавжудотларни “ҳеч нарсани сезмайдиган, тушунмайдиган ва рефлекс ёрдамида ҳаракатланадиган балиқлар” деб аташ мумкин деган тахмин туғилмадиям. Улар ҳам бизга олайиб қарашарди. Мен баъзида болалар бирор қизиқ нарса қилишаётган пайтда менга қизиқарли бўлмагандай, мен уларга қарамаётгандай ўзимни тутардим, лекин аслида битта кўзим билан уларга кўз қирини туширардим. Ана шу пупслар ҳам шундай кўз қирини туширишарди.”

Бирданига кучли очлик сезгиси пайдо бўлди, Тора тошлар ва пальмаларнинг қуриб қолган шохлари устидан сакраб коттедждан орол марказига қараб ғизиллаб чопди. У ерда халқ йиғилган бўлиши керак эди – Бугун Тажриба бошланиши керак эди. У иштирок этмайди, лекин тайёрланишга бақрайиб қараш қизиқ бўлади. Юз метрлардан кейин у тўхтаб қолди, кўти билан туёқларини силкитиб қўйди ва орқасига чопди – у дафтарини унутганди. Туёқлар тепкилаб текисланган сўқмоқ устида янгроқ овоз билан тақилларди, қулоқлари ён бошига уриларди.

Марказ одамлар сони камроқ эди, Тора катта аквариуми бўлган хонага тушди, битта сузгичини сувга тушириб, ҳошия устига ётди. Шу заҳоти майда тошбақа болалари ва қумли акулаларнинг янги туғилган болалари у билан ўйнашиб кетди.

“Бугун ЁИ ни аралашмалардан тозалаш жараёнида уларни синаш ҳоҳишининг ўзига эътибор бердим. Мисол: навбатдаги қайд қилишдан кейин “ҳеч нарса рўй бермайди” ва алғов-далғов ички диалог ва таассуротларда ёпишиб қолганимни сездим ва ЁИ га қайтишдек спазматик интилишни бартараф этдим. Бунинг ўрнига “қувончли ЁИ туйғуси пайдо бўлиши учун бирор нарча қилишни ҳоҳлайман” деб ўзим-ўзимга гапира бошладим. ЁИ дан олдиндан сезиб лаззатланиш туйғуси пайдо бўлишини ўзимда синаб кўрдим. У пайдо бўлди. Бошқа ҳоҳиш йўқлигини ва мен айни пайтда ўқиш ёки чайқалишни ёки бошқа бирор нарса қилишни ҳоҳлаётганим ёки ҳоҳламаётганлигимни билолмай қолганимни қайд қилдим. ”

ЁИ ҳоҳиши пайдо бўлишини олдиндан билиб лаззатланишда фикримни жамлашни давом эттирдим. Бирдан роҳат-фароғат всплесклари пайдо бўла бошлади!

Яъни ҳафталаб ЁИ всплескларини туғдириш, лекин шу пайтнинг ўзида роҳат-фароғатни бошдан кечирмаслик мумкин. ЁИ ҳоҳиши бўлсин деган ҳоҳишнинг ўзини туғдириш ҳам мумкин ва натижада роҳат-фароғат бошланади.

Натижа сифати ЁИ ҳоҳишининг самимийлигига боғлиқ бўлиш эҳтимоли бор. Бу дегани ана шу самимийликка, ЁИ нинг қувончли ҳоҳишига диққат-эътиборни қаратиш лозим. Шундай кейин аслида мен ЁИнинг қувончли ҳоғишини эмас, балки “ЁИ ни ҳоҳлайман” деган фикрни туғдираётганим ва ўзимда синаб кўраётганимни тушуниб етдим.

Шуни фарқига бордимки, агар ўзидан ҳеч нарсани сиқиб чиқармаса, норозиликни ҳис қилмаса ЁИ орқали олдиндан лаззатланишни ўз бошидан ўтказиш осонроқ бўлади.

ЁИ орқали олдиндан лаззатланиш пайдо бўлиши учун уммоннинг эрталабки софлиги ёки тулкининг башараси тўғрисида ўйлашнинг ўзи етарли. Устига устак ЁИ ни самимий ҳоҳлаш шундай хусусиятга эгаки, у осонлик билан 3 дан 7-8 даражагача кўтарилади.”

Оёқ дупури, узоқдан овозлар эшитилди. Тора қулоқ солиб,чалғиди – кейин бир нарсани эслагандек яна ёзишни давом эттирди.

“Биз пуфланма қайиқларда дельфинлар олдига етиб келганимизда, уларнинг баъзилари тўдадан ажралди ва қайиқнинг ёнида суза бошладилар. Кўпинча улар шундоққина қайиқнинг тумшуғи олдидан сувдан сакраб чиқишарди. Дельфинар қушлар билан ўйнашаётганини кўрганимдан кейин қувонч ва очиқлик, ажабланиш пайдо бўлди.Сув юзида чайкалар ва аллақандай бошқа башаралар сузиб юришарди. Дельфинлар чуқурликдан туриб тепага кўтарилишар ва қушларнинг кўтига туртишарди. Жуда эҳтиётлик билан. Одатда дельфин сув юзасига яқинлашиб сувдан сакраб чиқади. Ёки ҳеч бўлмаганда сузгичини кўрсатади. Агар дельфинларда ПЭ ва ҳайрон қолиш ҳисси бўлганида, қуш бунда нимани ҳис қилиши тўғрисида ўйламаган ҳолда дельфин қушни ҳам худди шундай турткилаши мумкин эди. Бироқ дельфинлар уларни жуда эҳтиёткорлик билан турткилашарди, қушни кучли турткилаб юбормаслик учун сув юзасига етиб келганларида бир оз тўхталиб қолардилар.Бу ҳол ўйноқилик, қувонч ва истара, ПЭ ҳамда ақлдан озишнинг йўқлиги билан ҳамоҳанг бўларди. Қушлар қақиллаб қоларди ва иштиёқсизлик билан ҳавога кўтарилишарди. Улар бундай турткилашлардан қўрқмай қолишганди, балки ўрганиб қолишгандир:)»

Тора тушунарди, ҳозир қарорни ўзгартиришни имкони бўлиши учун сўнгги фурсат – тажрибага ошиқаётган сўнгги одамларнинг оёқ товушлари босилмагунча. Ирғиб туриб, нейтрализатор бўлмасигача етиб бориш, эгилувчан, тўқ-олча рангидаги йўлакчани босиб ўтиш мумкин эди... ҳозир эса у ерда ҳамма нарса.... фикр ва ҳис-туйғулар кетма-кетлиги – ёлғизлик, ташлаб кетилганлик ҳисси тўлқинва худди болалик пайтида хафа бўлиш ёки бегоналашиш ҳисси натижасида бирорта қизиқ нарсани ўтказиб юбориш ва шу заҳоти ачиниш каби ўзига нисбатан ачиниш ҳисси ўта бошлади. Бироқ ҳозир ундай ҳолат эмас. Тора ўзининг АНА ШУНДАЙ тажрибада иштирок этишдан бош тортишига нима сабаб бўлганини ифодалай олмасди. Менгес кўнгилсизлик билан ҳайрон қолса керак. Фосса қўрққан деб ўйлайди... ҳа.... ана шундай фикрлар бегоналашишдан дарак беради – демак инерция бўйича “ҳар эҳтимолга қарши хафа бўлиш” сингари туйғу пайдо бўлади. Ахат жуда кўп... ана шу ахлат жуда кўп. Ва айнан шу сабабли мен ҳоҳламайман... ана шу бўқ билан дельфин ва йўлбарс болаларининг олдига интилишни ҳоҳламайман. Нортон эса бораверсин. Ёш болалигидан ёқтириш ва содиқ бўлишни бошидан кечирган майда-чуйда ўғил-қизлар, ана шу майда “типратикан”ларнинг бари бораверсин... ўзидан йиллаб ана шу заҳарни чиқариб ташлаганлар ҳам бораверсин.Уларнинг кўзига қараш – лаззатнинг ўзи. У ерда Айенгер ҳам бўлсин. У кўп вақтини Ердаги афт-башараларни идрок қилишни бирлаштириш санъатига бағишлади. Ахир ўзига бировнинг ҳиссиётларини ўтказиш учун садоқат устаси бўлиш керак. Мен бўлсам ўзим билан нима олиб келаман? Мен умуман олганда вақт оралиқлари орасида – қисман ўтмишда, қисман ҳозирги пайтда ва жуда кичкина қисмим билан келажакда осилиб қолганман.

Бироқ нимага мен 2-3 ёшлигимда коммандослар сафига қўшилмадим? Ўтмиш ҳаёти билан яшаётган, очиқчасига чарчаган одамлар оиласида туғилдим, “қари қиз” бўлиб қолдим, бир қатор ахлатни вақтинча қарз олиб турдим... лекин улар айнан мени танлашга қарор қилишган экан, демак бунда қандайдир маъно бор. Бор бўлса керак... хўш нима бўпти?? Менинг ўз каллам бор. Бу калла эса ўзича ўйлайди ва баҳо беради. Мана шундай қилиб менга у ерда ўрин йўқлиги учун ўзимни-ўзим айблаяпман. Менинг ўрним шу ерда.

Енгларни шимариб ишлаш. Сен аванс олдинг – жинни бўлма, имкониятни бериб қўйма.

Бироқ имконият – ўзининг самимийлигига қарамасдан нима сабабдандир очиқ қолдирилган эшикка суқулиб киришда эмас. Имконият шундаки, ўзининг ёруғ ҳис-туйғуларига эришиш учун бутун куч билан тираниб туриш, унинг устига менда бундай имконият бор – шунча ғайриоддий одамлар билан мулоқот қилиб, улардан ўрганиш.

Тора бир силкиниб олди, ўрнидан турди ва зинадан тепага, чиқиш жойига қараб кўтарила бошлади. Қарор қабул қилинди ва бу қарор Торага ёқди. Эшик мембранаси уни ташқарига чиқариб юборди – оёқ остида яна қуёш билан қиздирилган ер, эчкемар думларининг изи, сарғайётган катта барглар, узоқдаги тўлқинларнинг шовқини. Ҳужум қилиш ҳоҳиши бошқаларини сиқиб чиқарди ва Тора коттедж томон йўл олди. Фикрни бир жойга қўйиш, ҳар бир дақиқани амалиёт билан тўлдириш учун ҳеч бўлмаганда бир неча кун ёлғиш яшаб кўриш керак . Қачонгача гапни айлантириб юриш мумкин! Яқин беш кунлар давомида унга ёрдамчи бўла олмаслигини Пурнага айтиш керак.

Коттеджда ҳеч ким йўқ эди. Тора бармоғи билан айвон деворлари ичига ўрнатилган катта панелни итарди – хўш, энди қаерга... мана бу ерда бўлса керак – “инлар ва уялар” бўлими – худди ўзи. Эгалланмаган коттеджлар сариқ ранг билан товланарди. Тора энг узоқда турганини – баланд қозиқоёқларда турган ва қирғоқдан эгри нишаб бўйича кетганини танлади – прилив пайтида уй ҳар томондан сув билан ўралган бўлади. тошли тепаликнинг чеккасидагини танлади турганн танлади. “Истисносиз безовта қилинмасин” белгисини фаоллаштирди, сув ва озиқ-овқат балансини текширди – ҳаммаси жойида. Наоҳрсаларни йиғиштириш – икки минутда бўладиган иш, ва ўн минут ўтгач Тора ўзининг янги инига йўл олганди. Ён девори баланд бўлмаган кенг айвон, эшик ҳақиқий дарахтдан қилинган! Қандайдир мембрана эмас. Бундай эшикни исталганча очиб-ёпиш мумкин – даҳшат! У ахир ғичирлаши ҳам керак-ку! Эшик ҳақиқатдан ҳам бир оз ғичирлади, лекин учдан бирига очилди. Мана сенга ҳақиқий дарахт, кулимсиради Тора – заедать қилиши ҳам чинакамига. Ҳар ҳолда мембраналарда ўзининг устун томонлари бор... балки у ерда бирор нарса туриб эшик очилишига ҳалақит қилаётгандир. Агар бир оз кучанилса... ҳа.. эшик бир оз силжиди... яна озгина... энди сиқилиб кириш мумкин. Отилиб чиққан бақириқ кутилмаганда қаттиқ бўлиб чиқди, томдан иккита қарға қанотларини саросимада қоқиб йўл-йўлакай таассуротлари билан алмашиб учиб кетишди. Эшик ортида пол устида ҳеч нарса йўқ эди – на курси, на шкафЮ на стол. Эшик бошқа сабабдан очилмаётган эди. Унинг орқасида одам ётарди.

Афтидан бир дақиқа Тора ступор ҳолатида турди. Бир-бирига қарама-қарши фикр-хаёллар ва ҳоҳиш-истаклар бамисоли кучук болаларидан иборат ўрамдай бир-бирига ўралашиб кетганди. Буларнинг барчаси устидан булут сингари содир бўлаётган воқеаларнинг реалмаслиги тўғрисидаги ҳис-туйғуси учиб юрарди. Ниҳоят у ана шу алғов-далғовли ҳаракатни тўхтатди, одамни яхшироқ кўриш учун паст овозда “гав-чироқ” деди, ва бир неча сониядан кейин чироқ ёнмаслигини тушунди – коттедж ҳали унинг “гав” деган буйруғига дастурлаштирилмаган эди. Бир оз қўрқибгина Тора қайтадан эшик олдига қайтди. У ҳаракатсиз ётган одамга худди у йўқолиб қоладигандай қараб олди. Ташқи панелда бошқаришнинг кодли сўзини киритиш – бир сонияли иш. Балки дарҳол ёрдамга чақириш керакдир. Лекин бир нарса уни ушлаб қолди – бир неча сония ҳеч нарсани ўзгартирмайди. Чироқни ёқиб Тора яна бир неча сония ерда ётган эркакка ғалати иккиланиш билан қаради ва бирдан ана шу ҳолат нима учун фантасмагорияга ўхшашлигини тушунди – эркак ҳозирги пайтда кийилмайдиган кийимда эди. Агар бу маскараддаги либос бўлса... лекин маскараднинг ҳиди ҳам йўқ эди – қандайдир жиддийроқ нарсанинг ҳиди келарди. Яқинроқ ўтириб Тора бир оз зўриқиш билан уни тепага ағдарди.Киндикдан пастки қисми ва сондан юқори қисми бутунлай яланғоч эди. Оёқлари тахминан сон ўртасидан болдир ўртасигача оқ матога ўралган эди. Қориннинг юқори қисми, кўкраги ва елкалари енгил курткага ўхшаш кийим билан бекитилган эди. Юзи эса... Тора янада яқинроқ ўтирди. Юзининг пастки қисми ингичка, нафис металли тўр билан ёпилган эди, унинг остида ҳам мато бордек туюларди. Респираторми? Балки у касалдир, шунинг учун бу ерда ҳушидан кетган ҳолда ётибди? Нафас олиши бир текис – худди у чуқур уйқуда бўлгандай. Энгашди – бундай вазиятда қанчалик баҳолаш мумкинлигини ҳисобга олганда юзи бирмунча ёқимли эди. Ғалати, лекин ёқимли. Илғаб бўлмас даражадаги ва одат тусига кирмаган хусусиятлар диспропорцияси... қизиқ... у қайси миллат вакили экан? Тора ниҳоят қатъиятсизлик ҳолатидан чиқиб ва қўлини унинг елкасига узатиб, кучсизгина турткилади. Ҳеч қандай реакция.Тора кучлироқ силтади. Яна ҳеч нарса. Хўш... охир оқибат бу ҳақиқатдан ҳам хавфли бўлиши мумкин! Агар у оғир касал бўлса – унга зудлик билан дори-дармон керак, ва бундай ҳолатда вақт йўқотишга йўл қўйиб бўлмайди? Оғир хуррак унинг мулоҳазаларини тўхтатиб қўйди. Одамнинг оёқ-қўллари бир вақтнинг ўзида тартибсиз ҳаракатлана бошлади, кўзлари бир оз очилди, лекин овози ноаниқ эди. Тора беихтиёр уни суяб турди ва шу лаҳзада у кўзини тамомила очди. Хиралашган, умидсиз нигоҳ. Ҳозирги пайтда ҳеч нарсани тушунмаслиги аниқ..

- Мени қолдир ...

Жумла аниқ талаффуз этилди, лекин уни ташлаб кетиш Торанинг хаёлида ҳам йўқ эди – бундай ҳолатда у исталган нарсани гапириб қўйиши мумкин.

- Мен ҳали қила оламан...

Нутқ оҳанги илтимоссифат эди.

- Мен курашмоқчиман, мен сенга керакман...

Алаҳсираётгани аниқ.. У шубҳасиз йўқотилган эди ва алаҳсираётган эди. Балки – оғир заҳарланишдир. Нима бўлганда ҳам вақтни йўқотмаслик керак. Тора қатъийлик билан ўрнидан турди ва шу заҳоти эркакнинг қўллари яшин тезлигида унинг тўпиғини ушлаб олди. Кутилмаган ҳолатдан Тора сесканиб кетди – бундай абжирликни мана бундай ҳолатда ётган одамдан кутиш қийин эди. Торани куч билан ушлаб қолиб, эркак иситма аралаш овоз билан борган сари тушунарсиз жумлаларни талаффуз этарди: “мени қолдир” – оғир нафас – “бўғма илонлар қолиб кетди, улар топа олмайди” – ютиш - “нимага учун уларнинг ҳаммасига фарқи йўқ, наҳотки улар ҳам ўлган бўлса?” – эркак торанинг оёғини қўйиб юбормасдан тирсакларига суяниб турди, унинг нигоҳи бир оз маъноли бўлди, ҳовлиқма ва маъносиз ҳатти-ҳаракатлари тўхтади, Торани ушлаб турган панжаси очилиб кетди ва Тора оёқ учига ўтириб, унинг бетини силади ва кўзларига қараб хавотирлантирувчи ожизлик аломатларини сезди.

-- Эй,эй, ҳаммаси жойида, сен кимсан? – унинг иягини кўтариб нигоҳини илғамоқчи бўлди,.бироқ ҳозиргача бефойда эди.

- Нега у бу ерда? У хавф остида, нега сен уни бу ерга келтирдинг, бу қуш?

Ҳ Эй, салом, сен кимсан? Қанақа хавф? Сен касалмисан? Сенга нима бўлди? Ғ деб давом этарди Тора. – Қушлар бу ерда йўқ, сен алаҳсираяпсанми? Галлюцинацияларми? Ўзингни қандай сезяпсан?

Бирданига эркак ўрнидан сапчиб тиззасига турди ва ёввойи нигоҳ билан теварак-атрофни кўз ташлади. Кейинги сонияда уларнинг нигоҳлари тўқнашди ва Тора айни пайтда унинг қаршисида тамоман “ҳушига келган”, кучли ва серғайрат одам турганини сезди. Унинг нигоҳидан қаердадир ичкарида ёқимсиз совуқ шабада эсди, таниш бўлмаган хавф-хатарлик туйғуси пайдо бўлди ва Тора ўзини бир оз четга тортди.

Ўрнидан туриб ва бир оз чайқалиб, эркак бир-икки сония турди, кейин эса ўрнидан турган Торани четга суртиб эшикни шиддат билан очди ва айвонга чиқди. Унинг ҳатти-ҳаракатларида фавқулодда жисмоний куч гуриллаб турарди, лекин бу лаҳзада у яна кучсиз бўлиб қолди шекилли – атрофига қараб у чайқалиб кетди ва бошини шундай чеҳра билан ушлаб олдики, гўёки уларнинг атрофида илиқ уммон эмас,товаси бор шайтонлар бордай туюларди. Бошини шу куйи солганча у ҳитоб билан рўй берган воқеалар билан ҳеч муросага келмайдиган одам сингари бошини айлантирди.

- Демак, бундай... мана бундай экан-да... унинг юзидаги умидсизлик ифодалари шундай бўлдики, гўёки у ҳозир йиғлаб юборадигандай ёки бақириб юборадигандай. – Демак, бўлди.... бўлди.....

Тора аралашишдан қўрқиб шунчаки унинг олдида турар эди. Унга тиббий ёрдам керакмаслиги аниқ эди – бундай бақувват одам ўзи бировга ёрдам кўрсатиши мумкин... Шунга қарамай унинг кўриниши ғалати эди. Тора унинг осилиб турган асбоби ва тухумдонларига кўзи тушиб,беихтиёр жилмайди. У асбоби ва тухумдонларини вақти- вақти билан ушлаб қўяр ва тамомила соддадиллик билан тортқилаб қўярди. Ҳар ҳолда унинг оғзига нима бўлган экан?

Ниҳоят эркак айвон бўйлаб елиб югурушини бас қилди, ҳудди пуфакдай бўшаб қолди, айвон чеккасига келди ва уммонга олайиб қараганча қотиб қолди. Катта бўлмаган тўлқинлар қозиқоёқларга келиб уриларди – прилив бошланди ва коттедж сув устида бутун дунёдан кесиб ташлангандай қотиб қолганди. Ҳар бир сув турткисидан уй ва айвон кучсиз титраб кетарди. Йирик тошбақа шошмасдан чуқурликдан сузиб чиқди, пишқирди, уларга қараб кўтини ўгирди ва яна пастга шўнғиб кетди. Ярақлаган орқаларини ўйнатиб ва бир-бирининг устидан сакраб-сакраб ўйнаган ҳолда майда тунец тўдаси сузиб чиқди. Ва қандай пайдо бўлган бўлса, шу йўсинда бирдан ғойиб бўлди. Шамол эсиши бир сонияга қирғоқдан болаларнинг зўрға эшитиларли овозлари келди. Эркак турарди, Тора ҳам турарди – ҳаракатсиз ва гапирмасдан. Қизиқ у ўзи орқа томонида ким борлигини эслайдими ўзи?? Улар шу алфозда яна қанча туришар экан?? Тора қатъиятсизликни енгиб бир қадам ташлади, иккинчисини. Эркак қимирламасди. У эркакка тақалиб ёпишди. Ғалати хавф ҳис-туйғусини эслаган ҳолда, унга тегинишдан олдин у бир оз секинлашди, кейин эса қўлларини унинг елкасига ташлади. Эркак сезиларли даражада сесканиб кетди, бироқ қайрилиб қарамади.Шунда Тора қатъият билан уни айвон четидан суриб ташлади, қўлларини тутқичлардан чиқариб олди ва тўппа-тўғри унинг олдига суқилиб кириб олди. Эркак гўёки булутларни томоша қилаётгандай юзини кўтарди, лекин Тора ҳам қайсар қиз эди – пайпоғипа туриб ва иккала қўли билан унинг бошини ушлаб у куч билан ўзига тортди ва сал бўлганда унинг устида осилиб қоларди. Унинг кучи шунчалик эдики, гўё у бундай юк билан туришни бемалол давом эттириши мумкин эди. Тора анчагина мускуллари ривожланган ва яхши боқилган қиз эди. Лекин у бўш келди, ўзининг кафтларини унинг сонига қўйди ва биринчи бор уларнинг нигоҳлари ҳовлиқмасдан ва ликилламасдан учрашди. Ғалати нигоҳ... унда худди ибтидоий ёввойилик, ва шу пайтнинг ўзида ақл ҳамда меҳр-мурувват бор эди. Лекин Тора ўзининг тассуротларини таҳлил қилмади – унинг бундай ишларга вақти йўқ эди – у маҳлиёлик билан унинг нам юзига қаради ва унинг намлигига сабаб кўз ёшлари эканлигини дарров тушунмади.

Ушбу вазиятда Тора ўйлаб топган вазиятнинг энг яхшиси – нотаниш одамни ўзини якка қолдириш ва ууман уни маълум вақтгача калласидан чиқариб ташлаш эди. Бурма зинапоя даҳлиздан томгача олиб чиқарди ва у ўша ердаги ёстиқларга бошини қўйди. Голографик мониторни актив ҳолатга келтирди, экранни кичиклаштирди, Тажриба бюллетенини ёқди – бир оз четда осилиб тураверсин. Ёниб-ўчиб турибдими, демак кутилганидек ҳеч қандай маълумот йўқ, Тажриба бошланганидан хабар берувчи маълумотдан бошқа маълумот йўқ, пастда чапда – худди у сингари йўл билан бюллетенга аъзо бўлганлар сони кўрсатилган эди – юз минглаб! Рашк уни санчиб ўтди – ахир у аслида шундай катта ҳажмдаги оломон марказида бўлиши мумкин эди, ахир барча дайверлар шу ерда, типратиканлар ҳам коммандослар ҳам, Кенгаш аъзолари ҳам шу ерда эди – умуман олганда олдинги сафларда ким бўлган бўлса,ўшалар... унга қандайдир муҳим нарсани ясаш ёки қилиш қўлидан келганида.... шу пайт маҳлиё бўлиб қолган тингловчиларга шуҳрат чўққисида туриб гапириб бераётган Тора тимсоли гавдаланди... ана шу жойга келганда фантазия бир мушт еди ва ғойиб бўлди – ўзининг шахсий нуфузини қизиқтириб туриш ва устига –устак рашкнинг ўзи ҳам атавизмдир. Ўзининг нуфузли эканлигидан фаровонлик синаб кўришнинг ана шу уринишида инерция улуши қанча ва ана шундай ҳис-туйғуларни сезишга бўлган истак-ҳоҳишларнинг улуши қанча? Ана шу Тора ўзи билан олиб юргиси келмаган ахлатнинг қисмидир... биринчи бўлиб кашф этган одамларнинг шуҳрати бошқаларга насиб этади – ҳар доим фақат биринчи одам эслаб қолинади – мана бу йиринги бор фикр эди. Бу фикр болалигида бирга яшаган қариндошларининг “бой мерос”идан олинган эди... нима учун унинг омади келмади ва у қизиқарли, жонли ота-оналар оиласида туғилмади... Ҳар доим шундай бўлади – битта айниган ҳис-туйғу бошқасига илашиб олади. Тора ана шу ерқалампирни ҳам бартараф этди ва дайверлар, Нортон, Фоссе, Ернинг бошқа башараларига сакраб чиқиб олди – ва дарҳол аниқлик ҳосил бўлди – ўзининг муҳимлигини, рашкни, ўзига нисбатан ачинишни ҳис қилиш нақадар мудҳиш заҳардир! Агар негатив ҳиссиётлар бартараф этилганидан сўнг улардан қутулганлик учун пайдо бўлган завқ-шафқ ҳиссиёти пайдо бўлмаса – демак бартараф этилиш чала бўлган, бу фактдир. Тора кундалигида ана шу фикрни белгилаб қўйди ва зина оралиғига кўз қирини ташлади – эркак коттедж ичкарисига кириб кетди ва даҳлизда у ердан-бу ерга юрарди. Ҳар ҳолда унинг кўриниши кулги қистатарди:) – яланғоч кўт ва асбоб, айтгандай кўти ростдан ҳам чиройли эди....

Бир неча дақиқа ўтгач унинг оёқлари оғирлиги остида ғижирлади. Тора ўзларининг ишлари билан банд бўлгандай ва унга эътибор бермаётгандай қилиб ўзини кўрсатди, бироқ унинг эркак томонга қараб эҳтиёткорона қарашлари пайқалмасдан қолмади.

- Мен – Вайуман, сен-чи? – унинг овозида хириллаш бор эди ва нутқининг суръати бир оз секинлашган эди, лекин ўзи учун унча таниш бўлмаган тилда гапираётган одам тўғрисида таассурот қолдириш қолдириш учун шунинг ўзи етарли эди.

- Тора ...

Вайу қандайдир нотабиий бўлиб, ҳатто хижолат тортгандай бўлиб кўринар эди. Балки у ўзини яланғоч асбоби кўриниб турганидан ноқулай сезаётгандир? Агар у Пастки Майдонлардан бўлса, яланғоч баданидан уялиши турган гап эди – у ердаги одамлар янги қонунларни қабул қилмасликлари ва уларга фақат қўрқув сабабли бўйсунишларини эшитган эди. У ерда рашк ҳам, нафрат ҳам, ғам-ғусса ҳам кенг тарқалган. Тарихчилар – гарчи уларни маҳаллий халқ яхши кўрмаса ҳам – уларни яхши кўрадиганлар борми ўзи? - у ерларда тез-тез бўлиб турадиган меҳмон ҳиробланади. Қонунга биноан пастки Майдонларда туғилган бола ота-онасидан олиб қўйилади ва тахминан иштиёқи, қобилияти ва афзал кўришига қараб жамоалардан бирига тарбияланиш учун берилади. Табиийки, бола ўсиб боргани сари, у – қолган замонавий болалар сингари – ўзининг яшаш муҳитини ўзгартиришга ҳақи бўлади. Ота-онлар ўз болаларини тарбияланишга топширишдан бош тортганликлари сабабли бир неча бор ғалаёнлар бўлиб ўтган – болалар уларнинг шахсий мулки эмиш... Ҳаётга бундай қарашлар билан улар ўзларииннг територияларида исталганича яшашлари мумкин, лекин уларга болаларни ем қилиб бериш, зўрлаш ва майиб-мажруҳ қилиш учун бериб қўйиш? Бунга йўл қўйиб бўлмайди. Бир неча бор қурол ишлатишга тўғри келди, охирги марта Тора туғилишига сал қолганда – бу сўнгги локал уруш эди – қолаверса бундай тўқнашувни уруш деб аташ унчалик тўғри бўлмайди – айниқса Ерни вайрон қилган ўша даҳшатли жанглар фонида.

Албатта, ҳар қандай қонун ўша ёввойилар орасида биринчи имкон туғилган пайтдаёқ бузилади, ва шубҳасиз – кўпчилик болалар улар томонидан беркитилади, ва уларнинг кейинги тақдири одатда ачинарли бўлади – бир-икки йил давомида концепциялар, негатив ҳис-туйғулар томонидан заҳарлангандан кейин улар эркин одамлар ҳаётига қийинчилик билан кириб борадилар, баъзида эса Пастки Майдонларга қайтиб боришни танлашади ва у ерда яшашади. Ҳар кимга ўзининг улуши насиб этади. Аслида ёввойилар ҳалқи эркин одамлар орасида туғилган болалар ҳисобига ҳам тўлиб боради ва бу ҳол унча ҳам сирли ҳисобланмайди.

Балки у ўша ердандир? У ҳолда унинг хижолат бўлиши тушунарли, ахир уялиш ҳиссиёти шундайки, у эрта болаликдан ўша дунёда пресслаб қўйилади.

- Ҳоҳлайсанми сенга иштон қидириб топамиз, мен қайиққа ўтириб оролга бориб келишим ва ...

- Иштон? – Вайу очиқдан-очиқ ҳайрон қолди.- Йўқ менга керак эмас. Нима учун?

- Мен сени уяляпсан деб ўйладим.

- умуман олганда...,- Вайу бир неча сония ўйланиб қолди, - ҳа, уялиш бор, лекин сен шундайлигингча қолавер.

Вайунинг жавоби Торага ўйлаб айтилмагандай туюлди, бироқ у аниқлаштирмади, охир оқибат унинг аҳволида аниқ гапиришнинг иложи йўқ эди.

- Егинг, ичгинг келаяптими...?

- Ҳа!

- … музлатгичда, шкафда – ўзинг ҳоҳлаган нарсангни ола қол. Сизларда ҳоҳлаган нарсани олиш қабул одат тусига кирмаган бўлса керак? – деб қармоқ ташлади Тора.

- Бизларда! – Вайу қаттиқ инқиллади. – Бизларда… йўқ, бизларда одамлар ёввойи …

У ўша ерданлиги аниқ. Лекин у бу ерларда нима қиляпти? Унинг учун бу жойлар ғалати бўлиб туюлиши керак.

- сени бу ерга ким олиб келди? Нимага? Нима учун сен ёввойилар орасидаги ҳаётни танладинг? Нимага улардан қочиб бу ерга келдинг? – Тора кулиб юборди.-Жуда кўп савол. Сен еявер, биратўласи гапириб бер.

- Еявер??

Тора ҳайратомуз ҳолатда қотиб қолди – бу савол шундай ғалати оҳангда берилган эди.

- Хўп... ҳа, е,ич, мен ҳам чой билан бутерброд емоқчиман.

Вайунинг юриш-туриши умуман жиннича бўлиб қолди. У гўёки ғужанак бўлиб олди, елкаларини таранг қилди ва энсасини қаший бошлади.

- Сен ҳам бу ерда ЕЙСАНМИ?

- Ҳа, жин урсин, мен ҳам бу ерда ейман, ичаман, пишлоқли бутербродларни ейман, улар устидан ширин чой ичаман, кейин эса кўпиртирилган қаймоқли ва ертутли тортни паққос тушираман... сен юқумли эмасмисан?

- ??

- Сенинг анови ниқобинг – нима учун керак, сен юқумлимисан?

- Йўқ, мен касал эмасман...

- Унда ниқобингни еч ва ҳозир кечки овқат еймиз ёки сен учун бу нонушта бўладими?

Тора музлатгич олдига келди, уни очди, бир бўлак пишлоқ чиқарди ва шу заҳоти бир бўлагини ютди.

-Эчкиникими. Моғори билан. Зўр ! – иштаҳа билан чайнаб гапирди Тора ва Вайуга қаради. Томоғига тиқилиб қолишига сал қолди. Қисқичбақадай қизариб кетган, худди миясига қон ургандек, оғзи билан ҳаво ютиб, у бир ўзини бошқа ёнга бурилиб қарашга, бир Торага қарашга мажбурларди.

- Жин урсин, сенга нима бўлди ўзи?

Лекин Вайу уни охиригача эшитмади, қайилди ва томга олиб чиқадиган зинапояга қоқилиб кетиб, тезда ўрнидан турди ва жимиб қолди. Тора ўзига қулупнайли чой қуйди, ва икки дона бутерброд қилиб томга қараб чиқиб кетди.. Уни кўриб Вайу худди “бўлди, қочадиган жой қолмади” дегандай бошини қимирлатди.

- Хўш,-деди бутербродини чапиллатиб еяркан Тора,-томдан сакрайсанми?

- Йўқ, сакрамайман.- Вайу гўё журъат қилгандай Торанинг юзига қаради.- Мен тушунаман. Бунинг ҳаммаси хурофот ва аҳмоқча одатлар, мен ҳаммасини тушунаман, биз ҳаттоки машқ ҳам қилганмиз, лекин сен мана бундай очиқчасига... тушунасанми – мен бу нисбатда эркин одамман деб ўйлардим, биз болалар билан бир-биримизнинг олдимизда овқат еганмиз, лекин сен қилгандай қилолмаймиз... бу шундай эркинлик даражасини билдирадики, мени етти ухлаб тушимга кирмаган – мен эндигина сенга қараб қанчалик самимий бўлмаганимни тушундим.

Вайу гапираётган пайтда Тора очиқ оғзи билан қотиб қолди. Унинг оғзига қараб, Вайу ўз устидан қандайдир ақл бовар қилмайдиган тиришишни амалга оширди.

- Нима тўғрисида гапиряпсан???

- Тора оғзини ёпди, чойни овоз чиқариб хўплади ва ютиб юборди.

Вайу инграб юборди.

- Бунинг ҳаммаси ўз ўзини алдаш, ўз ўзини овунтириш,-деб давом эттирди у,- ўзимни бошқалар олдида овқатланишдан уялмайдиган қилиб кўрсатишга ҳаракат қилганимда ўзимнинг башарам қандай аҳволда бўлганини эсласам жаҳлим чиқади.

- Бошқалар олдида овқатланишдан? – Тора қулоқларига ишонмасди,- Сен “бошқалар олдида” дедингми? Менга қара, Вайу, сен аниқ докторга кўринишинг керак?

- Йўқ... керак эмас,-деб хўрсинди у.-менга бошқа нарса керак – менга самимйлик керак, қатъийлик ва самимийлик керак. Сен шунчаки тушунмаяпсан, сен ўйлайсанки – мен худди сенга ўхшайман, лекин сен тушунмайсан, мен сенга тушунтиришим керак... мен сенга тушунтиришга ҳаракат қиламан, сен эса менга қулоқ сол, яхшими? Фақат... илтимос... сен кейинроқ овқатингни егин, мен шунчаки фикримни бир жойга қўйа олмаяпман.

- Майли... мен ҳозир.-Тора ўрнидан турди ва зинапоя томон йўл олди. Пастда у чойни тўкиб ташлади, бутербродни стол устига ташлади, ва бир оз ўйланиб Вайунинг ақл бовар қилмайдиган юриш-туришидан эсанкираб қолганича зинапоядан тепага кўтарила бошлади. Унинг калласи том чизиғига етганда, унинг нигоҳи Вайуга тушди, битта жинни кўпайган эди, ва сал бўлмаса битта ногирон ҳам кўпайар эди – Торанинг жағи осилиб тушди, оёғи зинадан тойиб кетди ва у анча сезиларли даражада ияги билан полга йиқилди ва титраб-қақшаб суянчиққа ёпишиб олди. Вайу олдинга томон ҳаракат қилмоқчи бўлди, бироқ ҳаммаси яхшилик билан тугаганини кўриб, унга ёрдам бермади ва калласини силтаб ўзининг машғулотини давом эттирди. Жағини ёпмаган ҳолича Тора унинг ёнига келди ва ўтирди.Вайу бир оёғини чўзиб ва иккинчи оёғини тепага қаратиб чалқанча тушиб ётарди. Кўтининг тагига у ёстиқ қўйиб олганди, кўтининг ичига эса қимирлаб турган сунъий асбобни тиқиб олганди.

- Ўзимни орқамга бир оз итарай, майлими? Анчадан бери итармаган эдим.

- Ҳа,албатта,-Тора ҳалигача аутда эди. Бундай ақл бовар қилмайдиган даражадаги соддадиллик билан унга деярли нотаниш бўлган одамнинг бу ерда ётиб олиб, ўзини ўзи кўтига вибратор билан итараётгани ҳар кимни шок ҳолатига келтирар эди.

- Сен вибраторни қаердан олдинг? – деган савол Торанинг оғзидан отилиб чиқди.

- Менда бор эди.Биз доим ёнимизда олиб юрамиз. – ҳар нима бўлиши мумкин, мен учта каллалилигини олдим, менга шунақаси ёқади – учта каллача бир-биридан мустақил ҳолда ҳаракат қилади – улардан иккитаси силайди ва сичқонни уқалайди, учинчиси эса тинкани ичкаридан силайди, мана...

- Шу сўзлар билан у кўтидан вибраторни чиқариб унинг устидан презервативни эслатадиган нарсани ечиб олди ва намойиш қила бошлади. Қара – мана бу каллача сичқон бўйича юрганида, бошқаси ҳам худди шу нарсани бошқа томонидан қилади – худди иккита майин қўлчалар билан қилгандай. Бунақасини кўрганмисан?

- Йўқ... – Тора қизариб кетаётганлигини тушунарди, лекин ўзи билан ҳеч нарса қила олмасди.

- Ҳоҳлайсанми? - Вайу асбобни Торага узатди.- Ўзингни бир оз итар, сендан кейин мен.

- Йўқ... мен йўқ... кейин... “Сичқон ” билан “тинка” нима дегани?

- “Сичқон ” – бу йигитларнинг кўтидаги қаттиқ жойи, простата бези. “Тинка” – бу ичкаридаги ануснинг халқаси. Сен бундай жойларни нима деб атайсан?

- Мен... умуман олганда ҳеч қандай. Агар биз бу тўғрисида гапирсак қандоқ бўлса шундоқ гапираверамиз – простата, анус... бизда бошқа сўзларнинг ўзи йўқ.

- Ана холос! – Вайу ҳайратга тушгандай ўзини тутарди.-Қандай қилиб икки сўз билан кўтнинг ичидаги бор НАРСАЛАРНИ тушунтириш мумкин??

- Сен “нарсалар” деганда нимани назарда тутаяпсан, - энди ўз навбатида Тора ҳайратда қолди. – У ерда умуман бошқа ҳеч нарса йўқ:)

- Ҳа, албатта йўқ... сичқон – простата безини бўртиб турган жойи. Бўртиб турган жой атрофидаги эгилувчан нарса – расман, бу ҳам албатта, простата бези, бироқ уни ушлаганингда ёки асбоб унга ишқаланганда ундан оладиган ҳис-туйғулар бошқача бўлади – ҳис-туйғулар янада юмшоқроқ ва чуқурроқ, шунинг учун биз бу жрйни ўхшатма қилиб “қўлтиқ ости” деймиз. Тинкадан фарқ қилиб, “ронка” – анус халқачасининг энг ўртаси – бу энг қаттиқ жой. Тешикчанинг ташқари қисми эса – “щерка” дейилади. Қиз болаларда “щерка” бўлмайди, лекин кўтнинг ичкарисидаги асаб тўқималари шунчалик кўпки, у одатда попушга нисбатан сезувчан бўлади... қизиқ – сизлар қандай қилиб секс билан шуғулланасизлар, ўзларингни попуш-кўтларингни қандай қилиб капаки қиласизлар? Сизлар ҳатто ҳар хил сезиш органларидаги махсус жойларни нима деб аташни ҳам билмайсизлар?? Кел мен сенга кўрсатаман – қиз болаларнинг кўти ичидаги ҳар хил жойларни нима деб аташимизни – тиззанга ўтир ёки чалқанчасига ёт.

- Йўқ, ҳозир эмас,- Тора аралаш ҳис-туйғуларни бошидан ўтказди.

Бир томондан, кўт бўлса кўтда, бунинг ҳеч қандай уятли жойи йўқ, бироқ Вайу бу тўғрисида гапиргандаги самимийлик даражаси ва бир пайтнинг ўзида кўтига итараётгани билан боғлиқ бўлган ҳолат Тора учун одат тусига кирмаган эди, ва натижада – уят пайдо бўлади.

- Мен овқат емоқчиман, сен ейсанми? – Жавбни кутмасдан Тора деярли пастга сакраб тушди, яна чой қуйди ва бутербродни қўлига олди.

- Бориб айланиб келай,- деди зинапоядан пастга тушаётган Вайу.

- Қаерга борасан, - ҳингиллади Тора,- атрофда уммон бўлса, сув кўтариладиган пайт.

Вайунинг юриш-туришида табиий бўлмаган шошқалоқлиқ сезиларди Ва Тора пастдан туриб унинг йўлини тўсди.- Бирор нарса ёқмадими?

- Унчалик эмас..., - вайу айтишга сўз қидирар эди.- Тушунасанми, бизларда овқатланиш жараёни – қандай қилиб айтсам экан... жуда яширин ҳисобланади. Бировларнинг назари тушиб турган пайтда овқат ейиш – сен учун кўтига итаришдай нарса. Фақатгина жуда яқин одамлар бир-бири ҳузурида овқатланиши мумкин, шундаям – агар улар жуда-жуда ўзини эркин ҳис этса.

- Жинни бўлиб қолса бўлади! – Тора ҳеч қачон шунга ўхшаш гапларни эшитмаганди – Пастки Майдонлар тўғрисида ҳам, қолган маданиятлашган дунё тўғрисида ҳам. – Бунинг нимаси бор?? Мен еяпман дейлик, кавш қайтаряпман,- ўзининг гапларини у чапиллатиб овоз чиқариш билан бирга амалга оширди, бундан эса Вайу ўзини сезиларли даражада ёмон ҳис қиларди.

-Мен ўзимнинг кўтимга итарганимнинг нимаси ёмон? – жавобан эътироз қилди Вайу. – Сен менга шундай қараяпсанки, худди мен Ватанимни сотгандай.

- “Ватанни сотиш” деганинг нимаси?

- Аҳамияти йўқ.- Вайу ниҳоят орқасидан вибраторни олиб чиқарди.- Сен менга шундай қараяпсанки, худди мен бирорта даҳшатли, уятсиз нарсани қилаётгайдай! Мен бор йўғи бундан роҳатланаман! Нормал,энг оддий сексуал роҳатланиш оламан.Ўзинг эса дарвоқе оғзингни очиб, у ерга менинг олдимда овқат солаяпсан, кавш қайтаряпсан ва бунинг устига чапиллатяпсан. Агар сен шунга ўхшаш қиликларингни бизда қилганингда, сени чоримхга тортишарди! Руҳий касалхонага ётқизишарди ёки умуман ўлдириб қўя қолишарди.

- Нима учун??

- Нма учун???! Ана шу нарса учун! Бизда бу нарса жирканчли, аҳлоқсиз, бузуқлик белгиси ҳисобланади.

Торанинг миясига қизиқ фикр келди.

- Қизиқ – агар мен масалан, тўққиз яшар бола билан кўчада кетаётиб, шу пайтнинг ўзида бутерброд еб кетаётган бўлсам – нима, мени вояга етмаганларни йўлдан оздираяпти деб ҳисоблашармиди?

Вайунинг юзи ўзгарди. Уни ҳеч ким пинҳона эшитмаяптимикан деган маънода ва у худди беихтиёр ўғрилик қилгандай ён атрофига қаради, сўнгра ўзини қўлига олди ва жуда маъюс оҳангда деди,- сенга кулгили туюляпти, шундайми? Менинг ҳам кулгим келади-ю, бизда бунинг устидан кулиб бўлмайди. Сега кулгили... Мен сенга шудай дейман – агар сен шунга ўхшаш нарсани қилганингда...

- Айтмоқчи , сен юзингдаги паранжини ташлаб юборгинг келмайдими?

- Нимани?

- Сенинг уятсиз ва афтидан аҳлоқсиз оғзингни одоб билан беркитиб турган ана шу латтачани айтяпман.

Вайу бир оз иккиланди, лекин бир неча сония ўтганидан кейин бамайлихотир боғични ечди, шундай бўлса ҳам бир оз қизариб кетди.

- Мен сенга шундай дейман, гарчи сен менга ишонмасанг ҳам, - деб давом эттирди у,- агар сен шунга ўхшаш нарсани бизнинг шароитда қилганингда, сени фақатгина ўлдирибгина қолдиришмасди. Камида – агар сенинг омадинг келса – сени шу заҳотиёқ қамоққа олишарди ва судгача сен билан шундай муомалада бўлишардики, бунинг оқибатида сени суд жараёнигача тирик қолишинг амри маҳол бўларди. Агар судгача тирик қолсанг ҳам – масалан, ҳокимиятга педофилларга қарши кўргазмавий жараён уюштириш керак бўлиб қолганда, у ҳолда сен йигирма йил қамоқ жазосини олардинг, бироқ бу вазиятда ҳам бир йил яшашинг амри маҳол бўларди – бизда қамоқларда педофиллар билан шафқатсизларча муносабатда бўлишади, ахир педофиллар – бу чиқинди, одаммас.

У гапираётган пайтда Торанинг кулгисифат кайфияти тарқаб кетди. Унга шу нарса аён бўлдики, Вайу гапираётган ҳар бир гап - фантастика эмас, аҳмоқона уйдирма эмас, балки ҳақиқат, аччиқ ҳақиқат эди ва бундай шароитда унга яшашга тўғри келганди.

- Мен кўз олдимга келтира олмаяпман, мен тушунмаяпман,- деб ғўлдиради Тора.

- Ҳечқиси йўқ, менингча, мен сенга қандай қилиб тушунтириш кераклигини билдим, - мамнунлик билан талаффуз этди Вайу.- Демак, сен ўзимни ўзим полда ётиб олиб итараётганимни кўрганингда, сен хижолат бўлдинг, шундайми?

- Умуман олганда... ҳа.Бизда сексга нисбатан ҳеч қандай эътироз йўқ, биз бир-биримизнги итаришимиз, сўришимиз, сиқилиб қисишимиз, исталган нарсамизни исталган жойимизда қилишимиз мумкин., одамлар тўдаси ичидами, кўчадами, транспортдами – хуллас ҳоҳлаган жойда. Мен ўзимга нотаниш бўлган йигитнинг олдига келиб менга асбобини сўрдиришини таклиф қилишим мумкин. Ёки менинг олдимга ихтиёрий жойда ихтиёрий одам келиб сўраши мумкин – сизнинг оёқларингизни яласам ёки кўтингизга итарсам қарши бўлмайсизми деб. Мен эса айтмоқчи, кўтга итаришни ЖУДА яхши кўраман...-Тора диққат билан Вайунинг кўзларига қаради, лекин ўзини ўнглаб олди, чунки бу жумла унга шундай туюлардики гўё унга нисбатан биров “мен сёмгали бутерброд яхши кўраман” дегандай. У Вайуни хижолат қила олмаганидан ҳафсаласи пир бўлди ва гапида давом этди – Мен рози бўлишим ёки бош тортишим мумкин, ёки бошқача йўлини таклиф қилишим мумкин... албатта ҳар доим ҳам бундай бўлмаган... ва...

- Агар мен кўчанинг ўртасида туриб ёш қизчага асбобимни сўришга берсам-чи?! – нима бўлади,- тулкилик қилиб сўради Вайу

Тора бирданига жавоб бермади.

- Ҳа... мен тушунаман. Ҳозир – сен назарда тутмоқчи бўлган нарса бўлмасди. Ёш болалар орасидаги секс бизда худди катталарникидай табиий ҳол. Агар ёш бола сўргиси келса ёки кўтига қилдиргиси келса ёки попишига қилдиргиси келса – у худди катталардай буни ҳар ким билан ва ҳар қаерда қилиши мумкин. Лекин Революциягача, эски пайтларда – бир неча юз йиллар илгари – сен билан шундай қилишардики, худди сизларнинг шароитингизда ёш бола билан бутерброд еганим учун менга қиладиган жазони қўллашарди.

- Демак, ўхшашлик тўлиқ бўлар экан-да, - деб хулоса қилди Вайу,- демак, биз бир-биримизни ўзимизга тушунарли бўлган ьажрибага асосланиб тушунишимиз мумкин экан.

- Лекин мен биласанми нима ҳайрон қолдирди... деб унинг гапини бўлди Тора – бу менинг самимиймаслигим. Мен ўзимни сексуал жиҳатдан эркин деб ҳис қилардим. Ундай эмас экан! Қадимий концепцияларнинг аломатлари ҳали менда яшар экан.Мен сенга ўхшаб ҳамманинг олдида кўтимнинг тешигини кўрсата олмас эдим, сенга ўхшаб ишбилармонликларча капаки қилолмасдим... Менга ҳозирча ифодалаш, ажратиб олиш қийин бўляпти... мана масалан сенга нисбатан негатив муносабатимни суғориб турган “ишбилармонларча” сўзини олиб қарайлик. Сен ўзингни ўзинг шундай итараётган эдингки – яъни сен мен билан хушомадгўйлик қилмадинг, менинг эътиборимни ўзингга тортмадинг – сен ҳеч нарсани атайлаб қилмадинг, сен шунчаки ўзинг билан ўзинг банд эдинг, бундан роҳатландинг ва бармоқларинг билан тешигингни очиб – сичқон билан кошкани тасвирламоқчи бўлганингда менда бунинг устига жирканиш ҳисси пайдо бўлди.

- О – буни тушуна оламан! – деб кулиб юборди Вайу. Сен ўзингни бутербродингни чайнаётганингда ва оғзингни очиб чапилатаётганингда менда ҳам ана шундай туйғу пайдо бўлди...

- Бу сен учун худди менга нотаниш йигитнинг кўтига мўралашдай каби бўлган бўлса керак!

- Эҳтимол:)

Иккаласи кулиб юборди.

- Лекин мен ҳам овқатланиш жараёни, оғизни очиб, тиш ва тилларингни кўрсатиш билан боғлиқ бўлган салбий фикрлардан ўзимни йироқ деб ҳисоблардим. Биз – ўзимизнинг компанияда, кўпинча бир-биримизни олдимизда овқатланамиз, лекин бундай ...

- Ишбилармонлик билан!

- ... Ҳа-ҳаJ кавшар эдинг ва бунда ўзингни...

- жирканч ва уятсиз жойларингни!

- ... ҳа-ҳа , намойиш қилдинг!

- Жинни бўламан. – Тора бошини чайқатди.-Мен ҳалигача кўз олдимга келтира олмаяпман, қандай қилиб овқатланиш каби табиий жараён...

- Секс-чи, табиий жараён эмасми? – деб гапини бўлди Вайу.

- Табиий, лекин...

- Лекин овқатланиш жараёни табиийроқ, шундайми?

- .... шундай бўлиб чиқаяпти. – Тора ўйланиб қолди. – Ҳа, ҳаттоки менинг айтган гапларимда ҳам сексга қарши нотўғри тушунчалар бор. Менда шундай бўлаяпти, сексни уятсиз деб ҳисоблаш – бу ёввойилик ва тентаклик, лекин овқатланиш жараёнини уятсиз деб ҳисоблаш – буниси энди ҳаммасидан ўтиб кетадиган ҳол. Ва бу ердан шу нарса келиб чиқадики, мен секснинг уятсизлиги овқатланиш жараёнининг уятсизлигига нисбатан камроқ маънавий тушкунлик деб ҳисоблаганим боис мен ҳар ҳолда бошқа жараёнлар ичидан сексни ажратиб кўрсатаман. Демак – секснинг уятсизлиги тўғрисидаги концепция ҳали тирик эканми? Ишониш қийин. Бироқ мен билан боғлиқ бўлган ҳолни тушунтирса бўлади – мен қолоқ оилада туғилганман, бу оилада эскилик сарқитлари ҳали сақланиб қолган эди, лекин мен бировнинг юз фоизлик самимият билан секс билан шуғуллангани ва бунда ўзининг асбоби-кўти-попишларини намойиш этганини, қандай қилиб бутербродни кавшаётганини ҲЕЧ ҚАЧОН кўрмаганман... демак – бу иллат ҳали ҳаммамизда яшар экан.

- Буни ҳайрон қоладиган жойи йўқ,- Вайу томнинг у ёғидан бу ёғига бороиб келди, қандайдир нафратланиш билан бир пайтлар ўзининг оғзини беркитиб турган латтани шундай тепди-ки, у қаергадир пастга учиб кетди. Кейин жон-жаҳди билан тиззабандини ҳам юлиб олди ва уларни ҳам пастга улоқтирди.

- Яхшиси ахлат челагига... ҳам майли,- секингига изоҳ берди Тора.- нима, тизза ҳам уятсизликми?

- Оғиздай эмас, лекин ҳар ҳолда бор. Сизларда фақатгина асбоб билан попишни кўрсатиш мумкин эмасмиди ёки яна бормиди...

- Тўппа-тўғри! Бор эди,-Тора том қопламасига мушти билан туширди, - сийнасини, айниқса маммасини.

Вайу фақатгича ҳайратланганича бошини чайқади.

- мен ўқигандим – агар хотин киши пляжда маммаларини тўса оладиган даражадаги кичкина латтачани боғласа – бундай ҳол қабул қилинар эди. Ғаламаслик ниятида қилинган бўлса ҳам қабул қилинар эди. Лекин қиз боланинг бутун сийнасини беркитилиб, маммачалари кўриниб турса – уни роса дўппослашарди, айниқса “бу ерда болалар бор-ку” деган жумла машҳур эди.

- Зўр !:) Вайу бошини чайқатар ва кулар эди. – Бўлмағур гап! Ахир ўша ёш болалар онасининг сутини эмаётганида ўша маммаларни кўришмайдими? Нима учун маммалар уятсиз? Айтайлик, улар отасининг асбобини сўришмайди, тўғрими?

- Ҳозир ҳар кимникини ва ҳоҳлаганича сўришади, лекин олдинлари... агар отаси ўз қизи ёки ўғлига асбобини сўришга бергани маълум бўлиб қолса, унда нима дейишни ҳам билмадим – буни нима билан солиштириш мумкинлигини – бундай одамни инсон қиёфасини йўқотган ҳайвон ёки одаммас дейишмайди – ўша пайтдаги одамларга бундай жазо ҳаддан ташқари енгил бўлиб туюларди...

- Маммалар! – Вайу ҳеч ҳам тинчлана олмасди.

- тишлар! – кулиб бақирди Тора

- Лекин ўлдиришлари ростдакам. – жиддийлашди Вайу. Ҳозир бу кулгили туюляпти, лекин у ерда бизларда – айни пайтда ўлдиришади.

Унинг афзойи энди жиддий эмас балки баджаҳл эди, ва бирдан Торанинг елкасини совуқ тер босди – у ҳозир эшитаётган нарса – фақатгина бир ўтмиш – даҳшатли, қонли, машаққатли, лекин барибир ўтмиш. Профессионал дайверлар учун бу ўтмиш – бу воқелик, лекин барибир узоқлашган воқелик, унча ҳам реал бўлмаган воқелик. Китоблардаги “ялмоғизлар”ни қийнашгани тўғрисида ўқиш мумкин ва бу ваҳимага солади. Худди шу нарсани кинода ҳам кўриш мумкин – ва таассуротлар хавфли даражада реал бўлиб қолади, дайвер бўлсанг ана шуларнинг ҳаммасини ўз бошингдан ўтказишинг мумкин. Бундаги таассуротлар худди ўша воқеалар худди ҳозирги пайтдагидек бўлиб ўтган ҳолдаги таассуротлардан қолишмасди. Бироқ бу ерда ҳам ҳақиқий воқеликдан ажратиб турадиган масофа мавжуд бўлади – ана шу “худди” эффектни камайтиради. Чунки биз фақат томоша қилишимиз мумкин, лекин ҳеч нарсани ўзгартира олмаймиз.

Бу ерда – бошқа гап. Қаердадир (Тора энди гап Пастки майдонлар тўғрисида кетмаётганлигини тушунарди ) буларнинг ҳаммаси айни пайтда – айни сонияда қайсидир педофилни ўзининг қизи билан оғзини ёпмасдан овқатлангани учун қатл қилишяпти. Кимдир камерадошлари томонидан қўшни болага оғиз – бу уятсизлик эмас, ахир овқат ширин-ку, ва овқат таьмидан фақатгина махсус ажратилган камерага кириб эмас, балки очиқ ҳолда , бир-биридан уялмаган ҳолда лаззатланиш мумкинлигини, овқатдан оладиган роҳатланиш – бу энг оддий ва табиий ҳузур-ҳаловат эканлигини тушунтиргани учун қийноқларга ва хўрлашларга солинмоқда. Ёш болаларни ёмон йўлга солганликда айбланган тумонат одам айни пайтда қамоқларда ўтирибди.

- Вақти соати етгунча болалар билан биргаликда овқатланиш зўрлашдай саналадими? – аниқлади Тора.

- Ўз-ўзидан. Сизларда ҳам худди шундай бўлганми – ҳеч нарсадан қатъий назар, ёш болалар билан секс қилиш – зўрлаш ҳисобланармиди?

- Ҳа.

Торанинг джойстики сигнал бера бошлади – кимдир унга шошилинч протокол бўйича уланмоқчи эди Уни олиб, қўлида қисди, кейин ёнига қўйиб қўйди.

- Сенга обоннинг таъми ёқадими?

- Ҳа, деярли доим ёқади. Бизда обонни таътиб кўриш ва капаки қилиш ёки бир-бирини итаришнинг имконияти бор.Мен қиз бола ёки йигитнинг бадани обон билан суртилган пайтда итаришни яхши кўраман.

- Яъни олдин сен обонингни очизасан, ёки ёнингдаги йигит обонини оқизади... сизлар обонни қаердан оласизлар? Ахир секс пайтида сезгирлик камаймаслиги учун сизлар ҳафтасига икки-ум мартадан кам бўлмаган ҳолда обон оқизмасанглар керак? Тўхта, сизларда “гомосексуализм” тушунчаси йўқ бўлса керак?

- Нега йўқ бўларкан? Бор албатта.

- А! Бу агар битта йигит бошқа йигит билан овқатланса содир бўлади, шундайми?

- Ҳа...

- Сийворса бўлади сенинг гапларингдан! – Қип-қизариб кетган болалар боғичларини ечиб, биргаликда сутли коктейлдан баҳраманд бўлишаётганини тасаввур қилиб, Торанинг яна кулгиси келди,

- Биз одатда обонни кам чиқарамиз, икки ҳафтада бир мартадан кўп эмас. Мен, масалан, икки-уч ойда бир марта обон чиқараман. Лекин одамлар кўп-ку, ҳар доим айни пайтда обон чиқаргиси келган одам топилади.

- Хўш айтайлик, кимдир обонини чиқарган, сен қандай қилиб унинг обонини оласан, у нима – ўзи билан презервативни ичида олиб юрадими?:)

- Нимага? Масалан, агар мен кўчада кетаётган бўлсам ва секс ҳоҳлаб қолсам, мен бировни итаришим ёки капаки қилишим ёки секс кафесига киришим мумкин, у ерда мени итаришади ёки мен бировни итараман ёки сўрдираман – бу менюга боғлиқ, ҳамма ерда ҳар хил , одатда кўчадаги секс кафесилар менюсида йигирма-ўттизтача таклифлар, қимматбаҳо сексоранларда таклифлар сони бир-икки юзларгача бориши мумкин, ҳар хил хизматларни таклиф этадиган ҳар хил сексоранлар бор, хўш... мен айтайлик обон чиқаргим келса, мен обон тўла презервативни биринчи дуч келган спарматоматга тиқаман – улар ҳар бир қадамда учрайди – ва йўлимда кетавераман. Ким менинг обоним солинган презерватив билан ўйнашгиси келса – уни сперматоматдан олади, бўлди.

Тора индамасдан ўтириб қулоқ соларди. Бошқа сўз топиб бўлмасди – унинг кўзлари катта очилган, оғзи қия очиқ эди.

- Менинг калламга бундай фикр ҳам келмаган эди! Фақат менга эмас, умуман олиб қараганда биз ҳаммамиз қўрқинчли даражада мунофиқ эканмиз! Секс эркинлиги тўғрисида гапирамиз, лекин ўзимизнинг кундалик ҳаётимизда бундай ЭРКИНЛИК тўғрисида ўйлаб ҳам кўрмас эканмиз... бу ғоя менга ёқиб қолди! Кўрамиз – мен халққа шунга ўхшаш бирор нарсани уюштиришни таклиф вилганимда улар қандай фикр билдиради.

- Ме ўзимни қолоқ авахослар халқига ҳақиқат чироғини олиб келган Глинн каби ҳис қилаяпман.

- Менга айт-чи, ҳақиқат чироғи, обонли презервативлар... ахир обон узоқ вақт... хўш...айнимасдан туролмайди-ку... Ёки сперматоматлар музлатгичга ўхшаб ишлайдими?

- Термостатга десанг ҳақиқатга яқин бўлади. У обонни совиган ҳолда сақлайди, сен презервативни олмоқчи бўлган пайтингда эса, сен шунчаки вереьерни бураб керакли ҳароратни танлайсан ва беш дақиқадан кейин фойдаланишинг мумкин, ахир баъзида янгигина обонни ҳоҳлаб қоласанку – худди асбобни ўзидан чиқаётгандай, баъзида эса - салқингина обонни... ҳоҳлайсан, масалан, мен тилимда кўпроқ илиқ, янгигина обонни ёқтираман, асбоб учини эса салқини билан суришни яхши кўраман. А нима – сен бу ҳолни чиндан ҳам цивилизациямизнинг технологик муаммоси деб ҳисоблайсанми? – Вайу шубҳа билан Торага қаради.. Ахир бу сен учун.... худди менга.. эээ... овқат янгилиги ҳақидаги мавзуни муҳокама қилиш билан тенг кучли бўлса керак.

Тора яна хиринглаб юборди.

- Овқат янгилиги уятсиз мавзуми? Жуда қизиқ! Биз балиқ бўлагининг бузилмаганлигини билиш учун уни ҳидлаб, ялаб кўришимиз мумкин, наҳотки сизлар худди шу нарсаларни обонга нисбатан қиласизлар? Сийвораман!:) Ахир бу мунофиқликку, биз балиқнинг янгилиги тўғрисида фикр юритишимиз мумкин, лекин обонга нисбатан эҳтиёт шарт бу ишни қилмаймиз, мен унинг таьмини таътиб кўриш, солиштириш ҳақида гапираётганим ҳам йўқ, янги бўлмаган обонни таътиб кўраётганимни кўз олдимга келтиролмайман... – умуман менга ана шу сўзларнинг қўшилиб келиши ҳам ёввойича кўриняпти – “унча янги бўлмаган обон!” – Тора хахолаб кулиб юборди.

- Мен музлатгичимда овқат бир неча кун туриб қолганини ва мен бузилиб қолмадимикан деб уни таъмини таътиб кўраётганимни ва уни бир оз бузилиб қолганини тасаввур қилсам ... худди ҳозир гапираётганимдек қусгим келади – гарчи ақл-идрокка оид аниқлик бу ерда мавжуд бўлса ҳам, хўш бунинг нимаси ёмон?

- Менга ҳам худди шуни ўзини обонга нисбатан тасаввур қилиш ёқимсиз бўлиб кўриняпти.

- Техник жиҳатдан эса... техник жиҳатдан бу нарса газланган сув чиқариб берадиган автоматга нисбатан мураккаброқ, -деб давом этарди Вайу, ва сенга бу ерда муаммо бор деб туюлганлигини, менингча, самимийликнинг ифодаси деб қараш мумкин. Ахир қачондир бирорта ғояга нисбатан бегоналикни ҳис этсанг ҳар доим уни амалга оширишга тўсиқлик қиладиган нарсаларни қидирасан – ҳатто энг жинничаларини ҳам.

- Мен розиман.

- Спематомат шундай тузилганки унинг ячейкаларининг бири тўлса таймер ишга тушиб кетади. 12 соатдан кейин – агар презервативни ҳеч ким олиб кетмаса – уни ахлат челакка ташлашади.

- Зўр !

- Зўр ... Вайу яна қовоғини солиб олди, ўрнидан турди, тиззаларини аста силкитди, қаддини ростлади ва томнинг чеккасига ўтиб кетди.

- Хўш энди мен бу ерда нима қилай – ялло қилиб юрайми? – деб сўради у, қаергадир бўшлиққа қараб.- автохтонларга сперматоматнинг тузилишини тушунтириб биргаликда овқат ейишни ўрганишми?

- Айтмоқчи ҳоҳлайсанми? – Тора унга чала ейилган бутербродни узатди.

Вайу қандайдир қўполлик билан ўгирилди – у самимий бўлиб кўринишга ҳаракат қилаётганлиги шундоққина сезилиб турарди, лекин бунинг оқибатида айнан тескариси бўлди.

- Ҳа,ҳоҳлайман.- У яқинлашди ва ёғоч қўллари билан Торанинг қўлидан бутербродни олди. – Ўзимнинг энг беҳаё хаёлларимда мен бу нарсани тасаввур қила олмасдим – уруғли ноннинг хушбўй бўлаги, сариёғнинг юпқа қатлами, қизил балиқнинг бўлаги, махсус тайёрланган чўчқа гўшти, укроп мутлақо жалабчасига турибди, эритилган пишлоқ... ва сен уни шундайгина еяпсан – дарров билинадики сен бу ишни ҳеч қачон уятли ва жирканч деб билмагансан – овқат ейиш, мен энди ҳеч қачон бундай ўргана олмасам керак... кафтингдаги увоқларни тил билан ялаб олиш!!!... пишлоқни тиш билан тортиб, уни тишлаб олиш ва тилингни чиқариб туриб ичингга тиқиш... бу ақл бовар қилмайдиган иш, бу охир оқибат фалокат-ку!

Ана шундай эҳтиросларни ифодалаб бўлганидан кейин ниҳоят Вайу ўзига келди ва ейишни бошлади.

- Мен ўрганаман

- ЎрганJ - Торага кулгили эди

- Умгм, - тўнғиллади Вайу,- қандай ярамас...,- у овқат бўлагини ютди, бутербродни четга суриб қўйди ва қўлларини айлантирганча ифодали қилиб гапиришни давом эттирди, - қандай ярамас овқатланиш жараёни - ишқий бўлишини ўйлаб топди? Қайси чўчқа бизни бурчакка тиқиб қўйди?? Албатта ҳаммаси юқори ғоя билан тўсилади, гўёки овқат уятли бўлмаганида, агар бизнинг мафкурамиз бизни овқатда чегараламаганида, қиёмат қойим бошланар эди, чексиз лаззатланишга интилиш йўлида биз ҳаммамиз ўлгунча овқатдан бўкиб қолар эдик – худди ўзининг овқатланишдан роҳат олиш марказида педални босадиган арчиткага ўхшаб – у демак педални босаверган, босаверган, охир оқибат ўлиб қолган. Ҳаммаси хуйня!

- Йўғ-э! – Тора қулоқларига ишонмасди.- Сизларни ана шу сафсата билан сикворишдими!? Жуда қизиқ!!:)) Бизларнинг ҳаммамизни ана шу педал билан ёпиштиришган экан-ку – турли дунёларда мия кўп жиҳатдан бир хил ишлар экан.

- Ҳа, ўхшайди,-Вайу бутербродни ейишда давом этарди.- Бизда бундай ҳаёт натижасида таъм билиш сезгиларимиз ишламай қолган шекилли... улгуролмаган нарсаларни тезроқ ўзлаштиришга тўғри келади. Ишонаманки буни иложи бор.

- Бутерброд ширинми?

- Омхреммненный!! – кавш қайтаришда тўхтамасдан, Вайу гапида давом этарди,- таъмни билиш ҳис-туйғулари болаликда бор эди... эсимда, биз болалар билан болалар лагерида Биринчи Асалари байрамига мусобақа ташкил этардик – бир осат давомида обонли презервативларни йиғиштирб олишга – ҳамма ёқда, хуллас топилган жойида презерватив олинарди ва чўпга тиқиларди, кейин гулхан атрофига йиғилардик. Кимда кўпроқ презерватив бўлса – ўша ютарди, кейин уларни оловга ташлардик, улар турли ранг чиқариб ёнарди – шундай чиройли кўринардики... У ерда менинг яқин дўстми бор эди – ҳозир энди отини эслолмайман – у мени кечаси уйғотиб йўлдан урган, кроватига чақириб, ўша ердан альбомини чиқарган, у альбомда эса ... ҳатто менинг бошим айланиб кетди – конфеталарнинг фантиклари!!! У буни қаердан олганлигини хаёлимга ҳам келтира олмайман, балки бирорта “бузуқ” тарбиячидан ўғирлагандир – умуман олганда ана шундай тарбиячини ана шундай альбом билан билиб қолишганида...қамоққа дейлик тиқишмасди, албатта, лекин бузуқлик тамғаси – бу бутун умрга, бундай тамға билан эса... – Вайу яна қовоғини солди. – Тўхта, сизларда масалан болалар пляжга овқат ташийдими?

- Ҳози ташимайди, нимаа кераги бор, олдинлари эса ҳа, болалар меҳнати тарқалган эди, болалар турли овқатларни ташиб ҳам пул ишлашарди, нима эди?

- Мен шунчаки ўхшашлик қилмоқчи бўлдим, агар бизда болалар кўтчаларини, оёқчаларини, попишларини пул ишлаш учун сотишса, бу эса абсолют жиҳатдан табиий ва очиқчасига қилинадиган нарса, у ҳолда сизларда улар овқат сотиши керак эмасми.

- Ҳа, айнан шундай бўлган. Болалар фоҳишалиги ҳам бор эди, албатта, лекин даҳшатли таъқиқ остида, энг жиноий ишлардан бири ҳисобланар эди – ва энг ўйлаб қилинмаган нарса шу эдики, болалар фоҳишалигини жиноий иш қаторига киритиб одамлар шунинг билан болалар фоҳишалигини болаларни зўрлашнинг энг хавфли кўринишига айлантириб қўйишди.

- Бизда ҳаммаси осонгина, ихтиёрий бола ихтиёрий ёшида ўзи ҳоҳлаган нарсасини сотиши мумкин – мен баданини назарда тутяпман,- деб тушунтирди Вайу.-Масалан, у ўзининг оёғи ёки кўтини ялашни таклиф қилиши мумкин, ёки ўзининг пайпоқчаларини ёки иштончаларини – кучсиз ҳидли ёки кучли ҳидли бўладими, ёки ўзини ушлашни... ҳаммасини айтиб бўлмайди – унга ҳам маза, ҳам пул ишлайди – бу қулай, ахир болакай ўспирин ёшигача катта бўлгунча, яъни сексуал ҳис-туйғуларни тақдим эта оладиган бола бўлмай қолган пайтга келиб, уни ўзида шунча пул бўладики, у ўзининг ўқишини тўлаши, квартира сотиб олиши ва умуман ўз келажагини қуриши мумкин бўлади – ахир бу шундай табиий-ку, ёш болага яна қандай йўл билан пул топиш мумкин?? Бизда махсус болалар боғчалари бор – у ерда болалар йиғилишади, ўз баданларини сотишади – ҳаммага етиши учун ҳар бир туманда битта-иккита боғча бор – бу худди сизлардаги болалар катталар билан ўйнаб юрадиган, биргаликда овқатланадиган, таассуротлар оладиган боғчалар каби бўлса керак. Шундайлари борми?

- Ҳа, кафелар,ҳайвонот боғлари, шунчаки ўйин майдончалари – улар кўп...

- Сизларда меню ҳам бўлса керак – у овқат, бу овқат?

- АлбаттаJ Масалан биз ҳозир ошхонада ўзимизга минг хил овқат қилишимиз мумкин. Бир талай – бутербродлар, шўрвалар, гўштли овқатлар, балиқли овқатлар... улар бу ерда ўнлаб,юзлаб қисмларга бўлинган, танлашга истак бўлса бўлди.

- Бизда секс билан ҳам худди шундай аҳвол... ўша боғчаларда – кимгадир ўғил болаларнинг оёқчаларини, кимгадир – қиз болаларнинг ўткир ҳидли оёқчаларини ҳидлагиси келади, кимгадир – кўтчасига тили билан тиқиш, кимгадир – кичкина болага асбобини сўрдириш, шу пайтнинг ўзида кўтига катта асбобли йигит итаришини ҳоҳлаш, иккита, учта, тўртта иштирокчили комбинациялар, гуруҳли секс, аноним секс...

- Бу қандай?

- Баъзида шеригингни юзини кўрмаган ҳолда, у билан гаплашмасдан ва умуман танишмасдан бир-бирини итариш шундай тўлқинлантирадики – бизда кўчаларда бундай кабиначалар кўп – “бир зумдаги секс” деб аталади – у ерга кирасан, сени ҳеч ким кўрмайди, тиззангга шундай ўтирасанки кабиначадан фақатгина махсус тешикчадан кўтинг чиқиб туради – ким ўтиб кетаётган бўлса, шунчаки келиб сени итариши мумкин – пуллилари ҳам бор, текинлари ҳам бор. Ёки асбобингни чиқариб турасан – ким ҳоҳласа сўради. Махсус таблода ёшингни ва жинсингни кўрсатишинг мумкин (масалан, оёқчалар чиқиб турган бўлса, қиз боланикими ёки ўғил боланикими тушунолмайсан) ҳоҳласанг кўрсатмайсан – баъзида у ерда ким борлигини – йигитми ёки қизми - билмасдан туриб кўтига итариш ёки оёғини ялаш шундай тўлқинлантирадики. Мана шундай... мен нимада тўхтадим? Комбинацияларда. Кейин яланғоч оёқчаларни, пайпоғи борларини сўриш мумкин, бошқаларнинг сексини кўриш ва унда иштирок этиш мумкин.... хуллам мен ҳаммасини айтиб ўтолмайман, худди сен ўзингни овқат менюингни айтолмагандай - юзлаб,минглаб вариантлар. Табиийки, болалик чоғиданоқ улар ота-онасидан мустақил бўлиб яшайдилар, чунки ҳоҳлаганларича пул ишлаб топадилар, сизларнинг болалар ўтмишда қандай яшашган?

- Бундай эмас... Овқат тарқатувчи ёки умуман бошқа ишда ишлаб улар тийинлар топишарди, умуман олганда ҳеч нарса ишлаб топишмасди деса ҳам бўлаверади, чунки аслида – ёш бола ўзини баданини сотишдан бошқа нима билан пул топиши мумкин, бизда эса бу нарса қатъиян ман этилган эди, ва ўз-ўзидан улар юз фоизга ўз ота-оналарига қарам эдилар – ота-оналари одатда камбағал бўлар эди ва катта ҳаётга ҳам улар камбағал бўлиб қадам қўяр эдилар.

- Бу аҳмоқлик-ку! – оғзини очиб қолди Вайу.

- Агар ягона бўлганда эди...

- Агар мен сизларнинг ўтмишингизда яшаганимда ва мен ёш боланинг оғзига бермоқчи бўлсам ёки кўтига итаомоқчи бўлсам – мен нима қилишим керак эди?

- Нима-нима... сен ўзингда ёш бола билан биргаликда қовурилган қўзиқорин билан картошка емоқчи бўлсанг нима қилардинг?

- А, тушунарли... Лекин ўзингдаги сексуал ва эротик ҳиссётларни бир нарсага чалғиб сўндирмоқчи бўлсанг, умуман ҳамма нарсани сўндирган бўласан, сексни қисман сўндириб бўлмайди-ку – у бутунлагича йўқ бўлади. Улар охир оқибат жинсий заиф бўлиб қолиши керак бўлади!

- Улар бўлганлар ҳам – ҳозир ҳам бор – Пастки Майдонларга экскурсия қилишинг мумкин – улар қай аҳволда яшашини бир кўриб қўй. Сексуалликни куч билан бостирганингда умуман олганда ҳамма нарсани бостирасан – ошиқликни, хуш кўришни, ахир ошиқлик билан мулойимликни олиб иккига бўлиб бўлмайдику – сексга тегишли бўлмаса – ЯХШИ, тегишли бўлса – кесиб ташлаймиз. Ҳақиқатан ҳам ҳамма нарса вайрон бўлади. Сен эса нима қилар эдинг... у ерда, ўзингда ?

Вайу бир дақиқа жим қолди, кейин бирдан тез ўгирилди, унинг юзини бу пайтда мулойим деб бўлмасди.

- У ерда мен жанг қилдим. Мен ўлдирардим, бизни ҳам ўлдиришарди – мана нима қилардим. Биз бу урушда чичиб қўйдик! – У қўли билан ҳавони кесди.- Чичиб қўйдик, чунки фаровонликда ботиб қолдик, чунки бизда шундай бўлиши мумкинлигига, бизни сўйиб ташлашлари мумкинлигига ҳеч ким ишонмасди. Лекин бизни огоҳлантиришганди, илтимос қилишганди, урушга тайёрланишни талаб қилишарди, мудофааланишга тайёр туришни талаб қилишарди, биз бурнимизни қашиб, айёрона рози бўлардик, шундайлари ҳам бўлардики, улар бу нарсани ваҳимачилик деб, ахир биз қоронғи асрларда яшамаяпмизку, одамлар маданийлашган-ку, сабр-тоқат демак уларнинг қонида бўлиши керак деганлар ҳам бор эди! Мана сенга қонида! – Вайу деярли Торага бақира бошлаган эди, худди у мудофааланишга бўлган чақириқларга жавобан бурнини қашигандай. – нафрат уларнинг қонида, сабр-тоқат эмас. Агар одам галстук тақиб юрса ва “салом” ҳамда “менга анави презервативни узатиб бера олмайсизми” деса, агар у ўзини маданийлашган деб ҳисобласа, агар бутун умрини қўллари ва тиззбандларини ишқалаб жинни қилиб қўядиган ишда ўтказса, бу дегани... йўқ, бу айнан олдимизда – одам ўлдирувчилар, қон сўрувчилар деган маънони билдиради Ахир ёруғ ҳис-туйғуларни бошидан ўтказадиган одам шу даражада разилона мулойим бўлмайди-ку? Ахир у бутун умрини эрталабдан кечгача ишда ўтказиб, бўш вақтида эса зерикишдан қочиб, ўзини ихтиёрий даражадаги ҳиссиётлар билан тўлдирмайди-ку? Йўқ, бундай йўл билан фақат нафратни ўзида босиб юрган одам яшай олади, ва кунлардан бир кун у ёрилиб кетади, ўшанда одамлар ҳайрат билан кўзларини қамаштириб, бир-биридан сўрайдилар – эй худа, бу ҳол қандай қилиб юз берди экан? Бу қандайдир оммавий жиннилик-ку, ўн миллионлаб етарли даражада маданийлашган одамлар бирдан жаллодга айланишса, бу нарса – қандайдир қарғишга ўхшайди.. яна кучукларни раҳбарларга қўйиб юборишни яхши кўришади – гўёки мана айбдор одам, у бизни ўз нутқлари билан бошимизни айлантириб қўйди, эзгу ниятларимизни поймол этди... бу ерда раҳбарларнинг нима алоқаси бор? Фараз қилайлик ҳозир олдимга Сак-кью келади ва ирқий тозалик тўғрисидаги таъсирли нутқларини ўқийди, мен, нима, – ёқиш ва вайрон қииш учун югуриб кетаманми? Ёки агар Меррва қичқириб ва имо-ишоралар қилиб мени Кулахдаги кофирларга қарши муқаддас урушга чорласа – мен, нима, эътиқодли одамлар билан бориб кофирларни бўғзини чавақлайманми? Мана сизларга! – Вайу ўнг қўлининг мушти билан чап қўлини кафтига урди.- Мен бормайман. Мен ҳамма билан бирга югурмайман. Шунинг учун барчасини раҳбарларга ағдариш керак эмас – талон-тарож қилгани,зўрлагани ва томоқ бўғизлагани кетган одамнинг ҲАР БИРИ айнан ўзи ҳар куни, ҳар эрта, ҳар кеч орзу қилган ва яхши аҳлоқлар ҳамда жирканч салом беришлари билан ўзидани нафратни босиб келган ҳар бир одам ўшанинг ўзи. Уларнинг ҳаммаси – “маданийлашган” жалаб одамлар – уларнинг барчаси одам ўлдирувчилардир. Ҳар ким кунига юз мартадан атрофдагиларга ифлос нарсаларни раво кўради, ҳар ким нафратда чириб кетади, лекин ташқи тарафдан улар шундай олижаноб бўлиб кўринадиларки... кейин эса... йиринг пишиб етганда у ёрилади.

Вайу яна жим қолди ва ўзини тутолмай қолгани учун ноқулай сезди шекилли.

- Эзгулик мушт билан бўлиши керак! – У яна Торага ваҳимали қаради.- Ёруғ ҳис-туйғулар йўлида савобли нутқларни малҳамли овозлар билан гапириш – бу албатта яхши нарса, бу ҳар ҳолда ярамас нойларни қириб ташлашга ундовчи варақаларни тарқатишга нисбатан яхшироқ , бироқ бу нарса йиринг ёрилган пайтда ҳимоя қила оладими? Одамлар ҳар доим қидирадилар – кимга қарши “дўстлашсам” экан деб – кимни душман сифатида танлаб олсам экан деб. Сен майда чивин бўлгунингча – сенга эътибор бермайдилар, лекин биз кўпайган пайтда, биз сезиларли куч бўлдик деб ўйлаганимизда, айни шу пайтда биз потенциал жабрланувчига айланамиз, бизнинг мингта бўлиб қолганимиздан ва бизни тинчгина бўғиб ташлаш мумкин эмаслигидан боши маст бўлган баъзи тентаклар эса шуни тушунишмайдики, бизни тинчгина ҳеч ким бўғмоқчи эмас – айнан тескариси – улар бутун оиласи билан кўргазмали қатлларга бориш, янгиликларда навбатдаги илон инини йўқ қилинганлиги тўғрисида мағрурлик билан хабар бериш учун кенг кўламда, шовқин-сурон билан “бузуқларга ўлим” деб оммавий равишда бақиришни яхши кўрадилар. Албатта, кейин – анча йиллардан кейин – флюгер бошқа томонга қайрилади, ва юришидан нормал бўлиб кўринган миллионлаб фуқаролар бирданига тинч ва хушфеъл одамларни қонли қўллари билан таъқиб қилаётганликларини кўриш ғалати ҳоллиги тўғрисидаги нутқлар бошланади... ва яна айбдорни топишади, ва барча қилинган нарсани унга ағдаришади – э худойим, худди Меррва ўзининг қўллари билан ана шу кофирларни ўлдиргандай! Худди мингта қотилларнинг хотинлари, ота-онаси, эрлари, “менинг дадам - қахрамон” деб бидирлаган болалари бўлмагандай. Ахлат.

Вайу туфурди, ўгирилди ва жимиб қолди.Унинг қисилган муштлари ўзи ҳис қилаётган туйғуларини аён қилиб турарди.

- Мана сен Пастки Майдонлардаги одамлар беркитаётган болалар ҳақида гапирдинг – деб давом эттирди у ва Торага қайрилиб бурилди. – Бу ажойиб – “биз болаларни олиб қоламиз, улар эса албатта болаларни кўпинча беркитишади, кейинчалик эса уларни камдан-кам ҳолатда...” - бу ажойиб! Сиз шубҳасиз биласиз, болаларни у ерда кўпинча беркитишади. Сиз биласиз – уларни у ерда НИМА қилишади – уларга у ерда ҳар доим сизлар бир пайтлар хайрлашган нарсаларни ўргатишади. Оқибати нима? Нимага сизлар болаларни ўлдиришларига йўл қўясизлар? Ахир бу оддий қотиллик эмас, бу қотилликнинг ваҳшийларча кўриниши-ку – болани шунчалик дабдала қилиб юборадиларки, натижада у бутун умрга ногирон, майиб-мажруҳ, ёруғ ҳис-туйғуларни бошидан кечиролмайдиган даражада бўлиб қолади. Нимага сиз бунга чидаб келасизлар? Эзгулик мушт билан бўлиши керак! У ерга бориб барча бадбахтларни ҳисобдан ўтказиб, барчасини стерилламоқ керак, тамом вассалом. Агар керак бўлса – у ҳолда уларни энасиникига тиқиб қириб ташлаш керак! Нимага сизлар шуни қилмайсизлар?

Тора нима учун бундай қилинмаётганлигини аниқ билса ҳам, Вайунинг жиддий, куйдирувчи назари остида унга ноқулай бўлиб қолди.

- Биз буни қилмаймиз, тўғри.

- Ҳа, қилмайсизлар. Нимага?

- Биз буни қилмаётганлигимизга сабаб сиёсий хушмуомалалик, ва уруш хавфидан чўчиш ҳам эмас, бизга бу нарса аҳамиятли бўлмагани, болаларни ваҳшийларча майиб қилишаётганликлари ҳам эмас. Сабаби бошқа ёқда.

- Бўлмағур гап! Мен ўзларингга силлиқ баҳона ўйлаб топганларингга албатта ишонаман, лекин бу ҳар қандай вазиятда ҳам – сотқинлик. У ерда айни пайтда туғилаётганларга нисбатан, у ерда ҳозир негатив ҳис-туйғулар, аҳмоқона концепциялар билан қийналаётганларга нисбатан, тентаклик ва қурқув комплексларини ўзига сингдираётганларга нисбатан сотқинлик.

Тора калласини чайқатди, лекин гапини бўлмади. Айбловлар оқими тинчишини кутиб ўтирди, у акула шаклидаги чўзинчоқ ёстиққа суянди.

- Сен ўзингга қандай қилиб иасаввур қиласан Вайу – ким уларни “энасиникига тиққани” бориши керак? Сен тушунасан-ку, бу билан кимдир шуғулланиши кераклигини?

- Болаларни майиб қилишаётгани ва зўравонлик қилишаётганликларига бефарқ бўлмаганлар.

- Масалан менга бефарқ эмас – демак мен бориб қиришни бошлайман.Сен бориб қирасан. Пастки Майдонларда аҳоли кам сонли эмас – демак яна кўпчилик бориб қиришади. Мана биз уларни қиришни бошлаймиз. Жараённи тезлаштириш учун газ камераларини ўйлаб топамиз, пулеметлар билан илма-тешик қиламиз, юриб кетаётган жойимизда отиб ташлаймиз. Шундайми? Яхши. Демак болаларни қутқарамиз. Энди тасаввур қил – бировни отаётган одам нимани ҳис этиши керак? Уни заҳарли газлар билан заҳарлаётган, қувлаб етиб жойида ўлдираётган, атроф қон билан тўла, қий-чув, ўлаётган ва нимагадир узоқ вақт давомида ўлмаётган одамлар, уларни қайта отиш, қайта бўғизлаш ва қайта сўйиш керак.

- Шунга қарамасдан ёввойиликка чек қўйилади- Вайу қатъий эди. – Ғалабани баҳоси улкан албатта , лекин мақсад уни оқлайди.

- Хўш... агар бунга ҳақиқатан ҳам чек қўйилса... ҳар хил “агар” дейишларга бало борми... гап шундаки бунинг охири бўлмайди, балки аксинча – ваҳшийлик эндигина бошланган бўлади, биз яна агар ўн қадам бўлмаса бир қадам орқага ташлаймиз. Сен қандай қилиб буни тасаввур қилардинг, қизиқ? Бугун мен одамларнинг қорнини ёраман, миясини қоқиб тушираман ва билагимгача қон кечиб юраман, -эртага эса қайтиб келаман – ана шу одамлар, шу одамларнинг олдига келаман, уларга қарайман, улар билан мулоқотда бўламан, улар билан хурсандчилик, йиртқичлик, хуш кўриш, мулойимлик, гўзаллик туйғуси, олдиндан сезиб лаззатланиш ҳиссини бошимдан ўтказаман, шундайми? Йўқ, Вайу. Одамларнинг қорнини ёриш ва уларнинг кўзларига ёки энсасига отиш, уларнинг бирорта заҳардан ўлаётганини томоша қилиш – бу биласанми, изсиз қолиб кетмайди. Мен айни пайтда қандай бўлсам шундайман ва буни қила олмайман. Албатта, агар менинг ҳузуримда болани қийнашса, мен башарасига туширишим , қўлини синдиришим, қизиққонликда балки бўйнини ҳам синдиришим мумкин, лекин мен эс-ҳушимни йўқотиб қўйишим учун нима рўй бериши керак билмадим... Лекин шунчаки бориб ўлдиришни эплолмайман. Сен ҳам эплолмайсан, мен билан баҳслашма – сен буни қандайдир абстракт йўл билан тушунаяпсан, лекин сен ўзининг боласи устидан жиноят қилаётган ва айни пайтда ўзи шундай жиноят қурбони бўлган хотиннинг бошига тўппонча тираганингда, атрофингда ўша, сен қутқаргани келган болаларнинг ўзи дод-фарёд солиб турганида, сен шу хотиннинг кўзларига қараганингда, айниқса сенинг отганингдан кейин унинг мажақланган миясини кўрганингда, ана шу нарсаларни кўраётган ва сен томондан қутқарилаётган боланинг кўзларини кўрганингда.... сен ёки ўзингни тўппончангни ташлаб узоқроқ жойга қочасан ва кейин йигирма йил одамларнинг кўзига қарашга уяладиган бўласан, ёки сен ана шу нарсаларга хотиржамлик билан қараш учун ўзингни устингдан шундай нарса қилишинг керак бўладики, сен бу нарсани ўз устингда қилиб бўлганингдан кейин энди олдинги сен бўлмайсан, сен бошқа бўласан, ва сенга ўхшаганлар ўз ишини тугатганидан кейин улар яна ҳоҳлаб қоладилар, улар ўзларига янги душман топадилар, уалр яна қон тўка бошлайдилар, чунки ёруғ ҳис-туйғуларга алоқадор бўлган ҳамма тушунчалар уларда мажақланаётган каллаларга хотиржамлик, бефарқлик ва ҳаттоки мағрурлик билан қараш учун талаб этиладиган куч томонидан ёқиб ташланган бўлади.

Хўш Вайу, ахир бу ҳар бир ёш болага маълум-ку... бизда... наҳотки сизларда, у ерда кам қон тўкилган бўлса? Наҳотки ана шу нарса нимага олиб келиши тўғрисида хулоса қилиш қийин бўлса? Одамларни нафратсиз ўлдириб бўладими? Шафқатсизликсиз? Шафқатсизлик ва нафрат эса – ичингдаги ҳамма нарсани ўлдиради, кул қилади.

Тора тўхтаб олди, жим ўтирган, муштларини сиқиб ўтирган Вайуга қаради ва давом эттирди:

- мен, “дайвинг”да машғулот ўтказганимда - мен муайян тарихчиларни назарда тутяпман... сен нима демоқчилигимни тушуняпсанми?

Вайу бошини қимирлатди.

- мен айниқса ўн тўққизинчи,йигирманчи ва йигирма биринчи асрларни тадқиқот қилдим – ҳужжатларни ўқидим, фильмларни томоша қилдим, ўша даврларга бошим билан шўнғидим. Ақл бовар қилмайдиган динамик, мазмунга бой вақт - европа цивилизацияси юксалиб қулаб тушган замон. У ерда минг йиллар давомида расм қилинган қадриятлар ўзини батамом тугатди, инсониятнинг олға силжиши билан зиддиятга учради, ва у ерда мен шафқатсизлик фақат шафқатсизлика олиб келиши мумкинлигига ёрқин мисол бўла оладиган далилларга дуч келдим. Сенга бу мисоллар кам нарсани тушунтиради, чунки сен умуман бошқа дунёда катта бўлгансан...,- бу ерда Тора тутилиб қолди.

Биринчи марта у ўзи билан Вайу ўртасидаги ғайритабиий масофани тўла аниқлик билан ҳис этди – улар турли дунёларда катта бўлишган, турли тарихга эгалар, ва ким билади дейсиз – балки турли анатомия ва физиологияга ҳам эгадирлар! Нима бўлганда ҳам... ана шу тафовутлар, одат тусига кирмаган даражада улкан бўлса ҳам, бу тафовутлар унга бир-бирларини тўғри тушуниш учун тўсиқ бўла олмайдигандай туюларди.

- мана шундай миллат бўлган эди – яҳудийлар. Йигирманчи асрнинг ўрталарида улар ўзининг давлатини қуришди ва Исроил деб аташди. Уларга душман бўлган араб дунёси ичида. Хом хаёлликни ўзларига эп кўрмадилар. Ўн йилларга чўзиладиган вақт оралиғида турли хил можароларнинг бўлиб ўтишлиги ҳаммага аён эди, то араблар ва яҳудийлар қўшничилик асосида тинч ҳаёт кечиришга ва ҳатто ҳамкорликда ишлашга ўрганмагунларигача бу ҳол давом этарди – пировардида уруш бу ҳамма учун ҳар доим вайронагарчилик ва фалокат олиб келадиган жараён-ку.

Бироқ ўн йилликлар ўтиб борарди, можаролар камаймасди, аниқроғи кўпаярди. Қасос устига қасос,провокация устига провокация рўй берарди, ва ким кўпроқ айбдор, ким камроқ айбдор – бу одатда ечилиши мушкул бўлан саволлардан бири. Лекин шуниси қизиқки – йигирманчи асрнинг боши ва ўрталарида – улар ўзининг давлатини қургунларигача ва бу вақтдан кейин ҳам – яҳудийларни Европада айнан бир хил – албатта ўзига хос хусусиятлари билан – одамлар, лекин бошқалар орасидаги битта миллат деб қабул қилишарди. Йигирманчи асрнинг охирига келиб эса... йўқ. Йигирманчи асрнинг охирида ўрта ҳол европалик у хавфли, тажовузкор ҳисоблайдиган учта миллат бор деб айтарди – булар руслар, исроилликлар ва қайсидир умумлашган араблар. Бир сафар бир сувга тушишимда мен олдинги Индонезия ҳудудидаги Флорес оролида жойлашган Лабуанбаджо курортида бўлдим – жаннатмакон, тинчгина жой, урушлардан, можаролардан йироқ бўлган жой бўлиб туюлди – курорт,-дельфинлар,сноркелинг,скуба-дайвинг, қирғоқ бўйича хотиржам сайрлар, ринча ва Комодо ороларидаги баҳайбат эчкемарлар ва қўрқоқ кийиклар. Мен туристларга хизмат кўрсатадиган фирмаларнинг бирини директорини кўриб қолдим. У ким биландир суҳбатда шундай деди:”руслар ва исроилликлар – битта ўзи ёки жуфт-жуфти билан юрган пайтда бутунлай нормал одамлар.Бироқ менга руслар гуруҳи ёки исроилликлар гуруҳидан талабнома тушса – мен уларга ҳар қандай баҳонани рўкач қилиб рад этаман, мен ҳеч қачон уларни қабул қилмайман – ва бу ишни шаҳримиздаги турфирмаларнинг бошқа эгалари ҳам қилади. Улар гуруҳ бўлганида – улар қўрқинчли, ёввойи, улар билан жиддий муаммолар бўлиши мумкин.” Мана шундай. Мен бу ҳодиса билан қизиқиб қолдим ва КСС орқали ... бу симпатик алоқа каналининг қисқартирилгани... буни тушунтириш узоқ вақт олади... умуман олганда бундай сувга тушишда мен ўтмишдаги битта тартибдаги ҳодисаларни сканер қилишим мумкин бўлади, агар ҳоҳласам – бунинг механизмини мен аниқ билмайман, лекин ундан фойдаланиш қийин эмас... хўш, мен Ҳиндистоннинг Гоасида жойлашган Арамболь қишлоғига сафар қилдим – у ерда тинчлик ва осойишталик, пенсионерлар пляж бўйлаб сайр қилмоқдалар, севишган жуфтликлар офтобда чиниқиб чўмилмоқдалар, барларда одамлар товуқ ва балиқдан қилинган кабоб еб, сок ичишяпти... мен ҳаттоки тушунмадим – бунга спотнинг нима алоқаси бор.

- Спот?

- Ҳа, “спот” – бу тарихий фазо-вақтнинг муайян нуқтаси, яъни ўтмишда бўлган воқеалар мажмуасининг ҳодисавий-ҳудудий чегараланиши – тушуняпсанми, сувга тушишлар воқеа-ҳодисаларнинг узлуксиз континиумида содир бўлмайди, сен гўёки битта боғланган воқеадан иккинчи боғланган воқеага сакраб ўтасан, бунда битта ВТС ячейкани, яъни “вақтли- ҳудудий- мазмунан – ҳодисавий” ячейкани бошқасидан ажратиб турадиган “контур”... ҳозир тилимни синдираманJ - майли, умуман олганда мен қайсидир кафе ва сок ҳамда овқатларнинг дўстона равишда ейилиш жараёнини кузатиб турибман. Спотнинг бунга нима алоқаси борлигини тушунмай турибман, бирдан бўшашган суҳбатлар орасида “араблар” деган сўз қалқиб чиқди, шу заҳоти бир қиз ўрнидан сапчиб туриб, бақириб кетди, мен унинг исроиллик эканлигини, унинг атрофидаги компания ҳам исроиллик эканлигини ва у исроилликларнинг ғалаба қилиши тўғрисида гапираётганини тушундим. У хаёлий автоматни қўлида силкитиб хаёлий тепкини босиб турибди, оғзидан кўпиги келиб турибди, унинг биродарлари асабийлашганди, атрофдаги одамлар эса ўрниларидан туриб кетиб қолишмоқда эди. Оддий қиз эди! Бирдан қиз бола одам ўлдирувчига айланди-қўйди.

Тора ютунди ва Вайу унинг гапини бўлишидан қўрқиб, шошиб давом эттирди.

- Ҳаттоки урушлар ҳам уларни тажовузкор қилгани йўқ, балки ана шу урушга бўлган муносабат уларни шу кўйга солди. Бу муносабат эса уруш оқибатида пайдо бўлади. Одамлар душманга нисбатан нафрат асосида тарбияланса – бу нафрат улардага барча нарсани нобуд қилади. Уруш ҳам шуниси билан даҳшатлики, барчани битта қўймай яксон қилади: агар ўқ аяб ўлдирмаса, у ҳолда нафрат ўлдиради. Душманга нисбатан нафрат давлат сиёсатига айланиб қолса ва “саховатли” деб эътироф этилса, мактабларда, ибодатхоналарда нафрат уруғи сочилса, бундай миллат нобуд бўлади ва унинг инқирози яқин бўлади. Билмайман,сизларда қандай, бизларда бундай “пацифист”лар бўлган. Янги эрагача бу сўз деярли қўрқоқлик, сотқинлик, коллаборационизм сўзлари билан синоним эди. Балки уларнинг орасида қўрқоқ ва сотқинлар бўлгандир ҳам, бўлган албатта, лекин нафрат фақат нафрат уйғотишини биладиганлар ҳам бўлган. Тажовузкорлик фақат тажовузкорликни келтириб чиқаради. Урушларда ғолиб бўлмайди – умуман олганда бўлиши мумкин эмас. Ғолиб томон кейинчалик ўзининг нафрат ошқозонида ўзини ўзи ҳазм қилад ва барчаси охир оқибат қайсидир учинчи томонга тегади. “СССР” деган йиртқич “Гитлерчи Германия” деган бошқа йиртқични бошини еди – иккаласи ҳам ўн йиллаб ўз атрофидаги ҳамма нарсани еб ташлашга тайёргарлик кўришди, рўбарў келишди ва СССР гўёки ютиб чиққандай бўлди... миллиард тонна нафратни қаерга қўясан? Охир оқибат шундай бўлиб чиқдики гўёки ютқазган ва Гитлер ҳамда СССР томонидан бўйсундирилган Европа кейинги юз йилда турмуш тарзи бўйича ўша СССР дан шунчалик ўзиб кетдики, етиб олишнинг иложи йўқ деб туюлиши мумкин. У ерда бошқа механизмлар ишга тушиб кетди – чириган фаровонликка, келажакдан қўрқишга ва бутун жаҳон апатиясига ботиб кетган европаликлар йигирма биринчи асрнинг ўрталарида ривожланган дунёнинг чекка жойига айланиб қолди... лекин юз йил- жуда катта муддат! Агар биз ҳозир оғзимиздан отилиб чиқаётган сўлак билан, автоматларни силкитиб югуриб кетсак, Пастки Майдонлардаги қолоқ аҳолини отиб ташласак, у ҳолда яқин келажакдаги юз йил давомида биз бир-биримизга отамиз, ҳаттоки юз эмас, минг йил давомида! Йўқ, бундай қилиш мумкин эмас, бунга йўл қўйиб бўлмайди, бундай бўлмайди ҳам.

Отилиб чиққан монолог бир нафасда узилди. Торанинг бошқа гапиргиси келмасди, ва гапиришга ҳожати ҳам йўқ эди шекилли – Вайунинг қарши бўлиш нияти ҳам йўқ эди. Қорнида ётиб ва иягини муштига тираб у индамай коттеж деворлари остида сакраб-сакраб ўйнаётган, қозиқоёқларни туртиб ўтаётган тўлқинларга қараб ўтирарди. Бир неча дақиқа ўтганидан сўнг Тора уйқучилик аломатларини сезди ва йигирма дақиқача ухлаб олишга қарор қилди. Зинапоядан тушаётиб, у пастдан бақирди:

- Сен қандай қилиб бу ерга келиб қолдинг? Ўзингми ёки...?

- Ёки! – қичқирди Вайу.- Ухла, мен кейин гапириб бераман.

"Турларнинг пайдо бўлиши"Бўлим 26

"Турларнинг пайдо бўлиши"

Бўлим 26