"Қаттиқ дарёлар, мармар шамол"
Бўлим 25Уйғониб, Андрей соатини ушлаб олди – жуда кечдай туюлди, аммо акси бўлиб чиқди – эндигина эрталабки соат олти, у эса ҳудди ўн икки соат уҳлагандай сезди ўзини! Кечаги тўғрисида хотиралар сузиб чиқишни бошлади, фақат ҳаёл ва образлар эмас, балки ҳиссиётлар ҳам қисман вужудга келди – сексдан кейин “таъм” сезилиши, сикишишдан кейинги:) Сикишишдан кейинги ҳиссиёт нозик, чуқур ва ёқимли эди. Чуқурликда, қўтоғининг энг асосида енгил лаззат уйғониб, уриб турарди – бола унинг қўтоғини қисиб, ичида шишали шарик сирпанганида, қандай мазза эди...ўша аёл ҳам… у кўтининг ичида қўли билан нима қилган ўзи, ҳатто ҳозир, сал эслаганида, у ерда ҳаммаси ширин тарзда қисилмоқда...
Андрей кроватда, бутун бадани билан тортилиб, чўзилди. Ҳоҳишлар ёрқин чақнашлар бўлиб, ҳудди хонага ёруғлик қўшаётгандай, ёқилар эди, ва улар, баданидаги айнан ёқимли сезилмалардан туғилиб, сакраб чиқаётганга ўҳшарди. Ушбу ҳоҳишларни нафақат бошдан кечириш, балки уларга лаззатлик қўшиб гапириш ҳам ёқар эди – қишлоқдаги, қуритилган ўтларнинг ҳиди келаётган чердакка боришни ҳоҳлаябман. Майда мойчечакларни ҳидлагим келябди. Қорни ҳоҳлаябман, жуда ҳам қорни ҳоҳлаябман, у оёғим остида ғичирлаб, Мордамга парча – парча бўлиб тушишини ҳоҳлаябман. Кўп арчаларни, ҳудди Карпатлардагидай, қор остида кўп арчаларни ҳоҳлаябман. Ичида ширин суви бор сояли қудуқларни, қўзиқоринларнинг ҳидини ва полыни ҳидини ҳоҳлаябман. Дайвингни, тез, ёрқин, ғаройиб рангли балиқларни, оч ҳаворанг сувни ва ёрқин қизил қуёш ботишларини ҳоҳлаябман. Тўлқинлар устида қирғоқ бўйлаб юришни ҳоҳлаябман. Иссиқ, оқ кум устида ётиб, кейин қирғоқ ёнидаги тўлқинлар ичига тушиб, кўтимда сув қорнимгача етган даражада ўтиришни ёки орқамда ётиб, навбатдаги тўлқинни кутишни ҳоҳлайман. Қайиқни олиб, кўлнинг ўртасига сузгим келябди. Зебрани пайпаслагим келябди, чунки терисининг рангидан ҳайрат вужудга келади, жирафни, унинг узун Мордасини эзгим келябди. Мушукни эзгим келябди, чунки нозикликни ҳоҳлаябман. Капалакларни тўр билан ушлагим келябди, уларни кўриб чиқишни ҳоҳлайман. Далада ёки гуллар ва ўтнинг ҳиди келадиган, ўрмондаги ялангликда ётгим келябди, булутларга қараб ёки шунчаки кўзларимни юмиб. Оҳ, ҳаммасини шундай ҳоҳлаябманки,ўша жойларда бўлишни, уларни ҳидлашни ҳоҳлаябман! Ва буларнинг ҳаммасини ҳоҳлашни ҳоҳлаябман, ҳоҳишлардан йиртиладиган даражада ҳоҳлагим келябди.
Ва ўша дамда эшикни тақиллатишди – паст овозда, ҳатто ўзига ишонмаган, аммо ушбу паст овоздан Андрей кроватнинг устида, ёнғин сиренасининг овозидан каби сакраб тушди. Уҳлаб қолишнинг қолдиқлари бирданига йўқ бўлиб кетди. Балки, шунчаки очмаслик керакдир? Бу ўша қиз эканлигига ҳеч қандай шубҳа йўқ эди – ғалати ва номаълум сабаб бўйича уни қўрқитадиган қиз.
У бир дақиқа кутди – такиллаш такрорланмади, аммо у нимагадир, қизнинг ҳеч қаерга кетмаганлигига ишончи комил эди, ва у, деярли ўз иродасига қарши бўлган ҳолда, ўрнидан туриб, эшикка қараб кетди. У бутунлай яланғоч эканлиги, уни ҳозир умуман ташвишлантирмас эди.
Бу чиндан ҳам ўша қиз эди, ва ҳеч қаерга кетмоқчи эмас эди ҳам. Яланғоч Андрейнинг кўринишига у бефарқ қолди – у шунчаки олдинга қадам қўйганди, Андрейга фақат четга қочиб, уни хонага ўтказиб юбориши қолди. Хонага кириб, у яна кроватга яқинлашди ва унга ўтирди. Унинг қараши кечагидай ўткир ва шижоатли эмаслигига қарамай, у ўзини ахмоқ қиз сингари тутмасди.
- Контракт таклиф қиламан, - бирдан гапирди у.
- Нима, яна биттами? – Андрей, кечагини эслаб, кулиб юборди. – Кеча менга контракт таклиф қилишган эди, биласанми, менга ёқди! Мени ҳали ҳеч ким бундай сикмаган.
Ва у унинг юзига қараб, унинг секс ҳақида шундай очиқ тарзда гапирганидан уялиш белгиларини қидирди.
- Мен сенга бирнимани бераман, сен эса менга ёрдам берасан, - қиз, бепарво тарзда, давом этарди.
- Сен ҳам мени қандайдир ақлга сиғмайдиган усул билан сикасанми? – У, ўзига ишонган бўлиб сезиш учун, сафсатани гапира бошлади..
- Менга тажриба учун қуён керак.
- Ҳа.
Андрей олдига бориб, ёнига ўтирди,ва қўлларининг панжалари ва товонлари бронза териси билан жуда дўмбоққина бўлиб кўринишига эътибор берди.
- Аммо мен қуён эмасман, мен одамман…
- Мен сен билан бирнималарни амалга ошираман, сен учун бу озгина ёқимсиз бўлади, аммо бунинг эвазига сен келажакда бундай кўнгилсизликларга нисбатан исман иммунитетга эга бўласан, бундан ташқари, мен сенга англанган тушларда кўникмаларга эга бўлишга ёрдам бераман, - у, ҳудди Андрей гапираётганларни эшитмагандай, давом этарди, шунинг учун, унинг қизнинг аниқ устунлигини қандайдир тарзда тенглаштиришга бўлган харакатлар бекорга эди.
- Англанган тушлар? – У жонланди. – Бу жуда қизиқ! Қандай турдаги... кўнгилсизликларни мен ҳис этаман?
- Сен буни жараён давомида биласан – шартлар шундай.
- Аммо бу…, қандайдир ноаниқ.
- Сен болаларга дарс берасанми?
- Курслардами? Ҳа.
- Нима учун?
- Нима деганинг?
Савол уни, ўзи жавоб топиш пайтида бошдан кечирган, мукаммаллигининг ва шакллантириш оддийлигининг кутилмаган бирикмаси билан ҳайрон қолдирди.
- Бошида мен шунчаки пулга ишладим – иш кам эди, яхши пул тўлашади, ҳам қизиқ – уларни нимадир қизиқтираётган болалар билан ишлаш қизиқ.
- Сен ҳозир баданинг билан яхши пул топа оласан, курсларда ишингни тўҳтасанми?
- Баданим билан… ҳа, мен ёмон топмадим, шекилли:)
Андрей столнинг олдига бориб, долларлар пачкасини олиб, уларни санаб чиқди.
- Уч минг. Курслардаги ишимнинг икки ойи. Аммо “араб дўстлар” ҳар куни ҳам топилмайди.
- Сенга ҳар куни керак ҳам эмас – ойига бир ёки икки марта сенга жуда ҳам тўғри келади.
- Розиман. Йўқ, курсларда дарс беришни мен тўҳтайман – балки камроқ дарс берарман, аммо умуман тўҳтатишни ҳоҳламайман.
- Агар сенга тўлашмай қўйишсачи, текин ишлайсанми?
- Ҳа, ишлайман, деб ўйлайман. Агар енгил даромаднинг бошқа омили бўлса, мен аниқ текин ишлайман.
- Демак, пул сен учун иккиламчи ролга эга, ва бу ерда сен учун муҳими – болалар билан мулоқот, уларнинг ривожланишига таъсир қилиш имконияти, шундайми?
- Ҳа.
Андрей ҳозирча унинг нимани назарда тутишини тушунмаётган эди, аммо, шунга қарамай, рост жавоб берарди. Унинг олдида, қандайдир сирли тарзда вужудга келишни давом эттираётган қўрқинчга қарамай, Андрейга, умуман олганда, унинг ҳатарли жойи йўқлиги туюлди.
- Сен ўқитаётган болаларнинг келгуси ҳаёти қандай ривожланаётгани ҳақида сен нима биласан?
- Деярли ҳечнима.
- Қизиқ эмасми?
- Шунчаки бу ҳақида ўйламаганман. Умуман олганда, қизиқ.
Андрей, унинг хотирасида айниқса қолган, ва у ҳақиқатдан ҳам уларга нима бўлганини, улар қандай яшаётганини билишни ҳоҳлаган, бир нечта бола ва қизларни эсига туширди.
- Мен сенга гапириб бера оламан. Ҳоҳлайсанми?
- Нимани гапириб бера оласан? Уларнинг ҳаёти қандай ривожланаётганиними? Гапириб бер.
- Уларни синдириб, ўлдиришга харакат қилишмоқда. Ва, қоидагидай, бу мақсадга эришишмоқда.
- Ким??
- Сен нима, ахмоқмисан?
Андрей бошини чайқади.
- Сен ота-оналарини назарда тутябсанми?
- Албатта.
Андрей жим турди.
- Мен курсларнинг маъносини тушунишим бўйича, улар болаларга, қандай қилиб яшаш мумкинлиги борасида тажриба бериш учун мўлжалланган…
- Сен менга буни гапирмаслигинг мумкин, мен биламан уларнинг нима учун мўлжалланганлигини, - қиз унинг гапини бўлди. – Ва мен бу менга тўғри келмаслигини ҳам биламан. Сен бу болаларга чиройли, ажойиб тарзда қандай қилиб яшаш мумкинлигининг тажрибасини бермоқдасан. Кейин улар олдинги ҳаётларига қайтишади, чунки бошқа қайтадиган жойи йўқ, ва яна тўлиқ ва чексиз қулликка тушиб қолишади. Болалари дунёга қандайдир бошқача қарашлари, вақтларини, китоб ўқиш билан, қандайдир ғалати тарзда ўтказишлари билан тўқнашган ота-оналар ғазабга тушадилар, ва бундан сенинг ишинг янада мувафаққиятли бўлади, сен шу даражада кўпроқ болага таъсир кўрсата оласан, ва у шу даражада раҳмсиз зўрлашга учрайдилар.
“Зўрлаш” сўзида кўтининг ичида бирнима ёқимли равишда акс этди, аммо Андрей ўзини суҳбат мавзусига қайтарди.
- Менинг тушунишимча, танлаш ҳуқуқим йўқ, - бошлади у. – Ота – оналар ростдан ҳам болалар устида ҳукмдор, ва биз улардан мулкларини олиб қўя олмаймиз. Шунинг учун биз иложи бор нарсани қилябмиз – кўп болалар бўйсуниб, синиб кетмаслигига, кўпроқ мустақил равишда фикрлайдиган ва ёритилган даражада сезадиган одамлар бўлиб катта бўлишларига, ва келажакда мустақиликка эга бўлиб, агар бизнинг курсларимиз бўлмаганида, шундай тарзда яшашга мажбур бўлишнинг ўрнига, бошқача турмуш тарзини олиб боришларига умид қиламиз.
- Ҳаммаси жуда яхши туюлмоқда, - бошини ирғади қиз.
- Аммо нотўғрими?
- Аммо нотўғри.
- Менинг фикрлашларимда нима нотўғри?
- Асос йўқ. Сен бу нарсалар ҳақида, сен ҳақиқат билан таққослашга қўл урмаган, қандайдир таассуротлар ҳақида гапирябсан. Мен эса қўл урдим бунга.
- Нима, сен курсларда дарс берганмисан?
- Йўқ, аммо бу муҳим эмас. Сенга қараганда, мен кўпроқ қизиқиш туғдирадиган дўмбоқчаларнинг тақдирини кузатиб бордим. Бунинг учун мен оддий аёл бўлиб юрдим, - у қўли билан кўйлагининг устидан ўтказди, - унинг ҳеч ким Мордалар маданиятини ёқтиришини била олмасди, у аёл ушбу болалар яшайдиган оилалар билан яқиндан танишарди, вазиятнинг иродаси билан.
- Қизиқ!
- Ҳа, қизиқ, - бошини ирғади у. – Ушбу болаларни шунчаки эзиб ташлашганини кўриш қизиқ эди. Менимча, сенга жуда қизиқ бўлади, агар мен сенга яхши таниш бўлган биттасининг тақдири ҳақида гапириб берсам.
Андрей сергак бўлди.
- Кўриб турганимдай, учрашувимизга яхши тайёрланиб келибсан, - минғирлади у.
- Мен натижага эришмоқчи бўлган ишда, доим яхши тайёргарлик кўраман, - шартда кесиб олди у. – Маркетинг бўлсин, ёки уруш, ёки душман маданиятларнинг атрофида маданиятни қуриш бўлсин, ёки шахматлар – қонунлар деярли ўҳшаш, ва бу, умуман айтганда, уруш қонуни, шунинг учун, агар сен омадсиз бўлишни ҳоҳламасанг, курашишни ўрган – Лао Цзы ва Клаузевицни, Тит Ливийни ва Алёхинни, Займан ва Гитлерни, Пастер ва Сэссонни ўқиб чиқ. Енгилишлар ва ғалабаларда ўрган. Сен кўнгли очиқ бўлишинг мумкин, ёки унчалик эмас, агар ҳоҳласанг, аммо аслида танлов унча катта эмас – сен ғолиб чиқасан, ёки енгиласан, ва енгилиш шундай бўлиб қолади, унга кўзингни юмишинга қарамай.
- Сен, аслида биз, курсларимизда енгилиб, аммо ҳаммаси яхши, деб кўзимизни юмишимизни назарда тутябсанми?
- Мен, гапираётганимни назарда тутябман. Сукир, Куала-Лумпурдан кўзи катта қиз, география курслари, уч ой олдин, эслайсанми уни?
- Албатта! Жуда зўр қиз...нима эди?
- Ҳечнима. Сен унга ўйлашни ўргатдинг, шу билан бирга, бошқа мамлакатлар ҳақида гапириб, ва у ўйладики, агар бошқа давлатларда қизлар паранжасиз юра олса, унинг ҳам қўлидан келади.
- Кейинчи…? – Андрей, ёмон бирнимани сезгандай, ўзи билмаган ҳолда букилиб қолди.
- Мен сенинг болаларча руҳиятинга шикаст етказмаслик учун батафсил гапирмайман ҳаммасини. Шунчаки, у сенга ёзишини ёки бошқача тарзда кўринишини кутмаслигинг мумкин. У бахтсиз ходиса натижасида ўлган, деб ҳисоблаш осонроқ бўлади. Саида – Тернатедан кичкина қиз, сен унга ярим йил олдин математикани ўргатгансан, эсингдами?
- Тернатедан Саида, эсимда…
- Уни ярим ўлим даражасигача уриб ташлашди ва у ногирон бўлиб қолди. Қариндошларининг нуқтаи назаридан, бу улар қилиши мумкин бўлган ягона иш эди, чунки у қатъиян яхши одам, яхши рафиқа бўлишдан бош тортарди.
- Рафиқа??
- Сенинг саволларинг, сен биринчи кўринишда туюлишинга нисбатан, янада каттароқ ахмоқдан дарак беради... Рафиқа, рафиқа. У ерда маҳаллий одатларга кўра турмушга беришади, ва сен уларнинг қанақа эканлиги билан қизиқиб кўрсанг бўлар эди. Унинг эри – жуда иззатли одам, губернатор аппаратида ишлайди, эллик ёшдаги қизиқ бир киши…
- Нима???
- Ҳа, қизиқ...аммо унга янги, замонавий нарсалар унга керак эмас, ва унга тушлик тайёрлашнинг ўрнига, Лобачевский геометриясини ўрганадиган хотин уни албатта қонуний равишда ғазабга келтиради. Табиатига кўра юмшоқ одам бўлиб, у уни фақат урар эди, аммо у қайсарлик қилди. Унда у қизни ота-онасига қайтариб, уларга совға қилган уйни қайтариб олиши мумкинлигини дўқ қилди. Ота-онаси лойга юзлари билан тушмаслик учун, ҳамма қўлидан келганини қилишди. Майли, озгина оширворишибди, аммо уларнинг қизи қулоқ солмаса, уларни айби нима?
Андрей қулоқ солиб, ичида ёмон бирнима кўтарилар эди.
- Давом этайми? – Қизиқди қиз. – Билишимча, сен Непални жуда яхши кўрасан, мен ҳам, айтганча, уни яхши кўраман. Қачондир жуда мароқли вақт ўтказгандим у ерда... Непалликлар – ажойиб, тинчликсевар ҳалқ, айниқса руслар, покистонликлар, сомалийликлар, исроилликлар ва бошқа ажойиб ҳалқлар билан таққослаганда. Сен Кхумджунгада курс ўтказгансан, албатта, эсингда, тўғрими?
- Албатта.
- Радж эсингдами – эрталабдан кечгача астрономия билан шуғулланган саккиз яшар бола?
- Ҳа.
- Сенга маълумми – ҳозир у қаерда, у билан нима бўлганини?
- Йўқ…
- Албатта, нима кераги бор сенга буни билишни? Сенга кўпроқ кўзингни, оғзингни ва қулоғингни ёпиб, шубҳасиз вужудга келадиган ажойиб дунёнинг пушти қуёш чиқишларни ва оч қизил қуёш ботишларни тасаввур қилиш ёқади.
Андрей ниманидир оғзи билан чайнади, аммо ҳечнима деб гапирмади.
- Раджни, қабул қилингандай, бутун оиласи билан парвариш қилишарди – бувалари, бувилари, қўшнилари… аҳир у – меросҳўр, у – эркак, у спектрал таҳлилни ўрганмай, отасига ёрдам бериши керак, кейинчалик оилани боқиш учун. Радж ҳам қайсар бола бўлиб чиқди, ва катталарнинг ҳикматини идрок қилгиси келмасди, шунинг учун раҳмсиз савалаш кўпроқ қабул қилинадиган далил бўлиб чиқди – барибири ҳам эски усуллар, замонавийларига қараганда самаралироқ … Энди Радж отасига ёрдам берябди – у эрталабдан кечгача шаҳобчада туриб, ҳар ҳил фойдали ишларни бажармоқда, ва бир дақиқага ҳаёл суриб қолса, ёки ҳудо сақласин, қўлига китобни ёки ён дафтарчани олса, ота-онаси севгисининг навбатдаги қисми унга кафолатлаган. Ва агар сенинг ҳаёлингда, қадимги христианлик сингари тақдир зарбларига бардош бериб, ёруғ келажак ҳақида орзу қилаётган бахтсиз бола пайдо бўлган бўлса, бу бўлмағур ҳаёлларни аҳлатга ташлаб юбор. Радж синди. У бошқа ўқишга ёки ёзишга харакат қилмаябди. У энди муҳим кўриниш билан дўкончасида юриб, отаси сингари ишчиларига бақирмоқда, ва ҳатто уларни урмоқда, мен ўз кўзим билан, унинг олдига борган кучукни оёғи билан тепганини кўрдим. Тепиб, оғриқ етказганини кўриб, кулди. У яхши фуқаро – йогларга садақа бериб, катталарни хурмат қилади. Шунинг учун, сен биладиган, у билан китобларни ўқиган, у билан квазарлар, Энцеладада музли вулқонлар ва ёритилган идроклар ҳақида гаплашган Радж – энди йўқ. У шундай бутунлай ўлганки, ҳудди юк мошинаси остига тушиб қолгандай.
Андрей Раджни яхши эсларди – дўмбоқ непаллик бола, бошида у уятчан эди, кейин эса ўзини сал енгилроқ ҳис қила бошлади – саволлар бериб, умумий кечаларда иштирок этиб, улар биргаликда қуёш тузилмасини намоён қилишганларида. У дарслардан кейин қолиб, савол ортидан савол берар эди, у ҳаммасини жуда яхши илиб оларди, физик қонуниятларини яхши тушунарди. Андрей дарсларни ниҳоят тугатганида, иложсизликдан уйига кетарди, ва келгуси дарсга сакраб келарди. Демак, энди у йўқ – ғазабга тўла одам бор, у ҳам бир бирини ўлдириш одатининг ҳақиқий давомчиси бўлади, ва болаларини келажакда шундай тарзда тарбиялайди…
- Сен уларни кузатиш учун кўп вақт сарфладинг, демак мени ортимдан ҳам узоқ вақт давомида кузатиб келябсан, шундайми?
- Унча кўп эмас. Бу унча қийин эмас, шунчаки сен билан шуғулланган ўқувчилар рўйҳатини оласан, ва уларни қидириб топасан – ҳаммаси жуда осон. Мен бир нечтасини шунчаки танладим.
- Аммо бундан қочиб бўлмаслик аниқ – кўплар одатдаги ҳаётига қайтишади, кўплаб раҳмсиз босим остида қолиб, синишади, аммо ривожланишни давом эттирадиганлар ҳам бўлади. – Андрей олдига бориб, унинг ёнига ўтирди. Олдинги қўрқинчлар ғойиб бўлди, ва шунчаки қиздан тарқалиб турган катта, ички кучнинг туйғуси қолди. – Курсларни ўтказиш каби фаолиятнинг унча консерватив эмаслиги тушунарли. Биз ҳақиқатдан ҳам кўп болаларга таъсир кўрсата олмаймиз, аммо бу, биз бундан умуман бош тортишимиз кераклигини билдирмаса керак?
- Мен бош тортишни таклиф қилдимми?
- Менинг тушунишимча, сенинг гапларинга қараганда, ишимиз натижалари шубҳали, айрим пайтларда эса бахтсиз ҳодисларга ҳам олиб келиши мумкин,ва улар, мен эслашимча, бизнинг фаолиятимиз бўлмаганда содир бўлмасди. Яъни биз қандайдир тарзда қизиқ болаларни танлаб, уларга қандай қилиб янада қизиқроқ яшашни кўрсатадиган одамлармиз, аммо айнан ушбу билимлар натижада болаларнинг кучлироқ қаттиқ ва раҳмсиз босим остида қолишларига олиб келади. Бундан келиб чиқадики, бизнинг курсларсиз, болалар нисбатан мамнун бўлиб яшашган бўларди, ва каттароқ ҳамда кўпроқ ҳимояланган бўлишганида, тажрибанинг қийматлари билан қизиқиб қолишлари мумкин эди…
- Бу таҳминлар ҳам асосга эга эмас, - қарши чиқди қиз. – Улар ким бўларди, агар...мана ўша одамлар сенинг олдингда, ана кўчада кетишябди. Улар курсларга қатнашмаган, ҳўш, нима, улардан кимдир сени ёки мени қизиқтирадиган нарсага қизиқиб қолиши мумкинми? Бўлмаган гап. Улар барибир ўлишади. Мен бошқа нарсалар ҳақида гапирябман. Болалар билан шундай курсларни ўтказиб, биз ярим йўлда тўҳтаб қоламиз. Болалар, улар чиққан муҳитга қайтадан ташланган бўлиб, ва муҳим саволлар борасида аниқликнинг экинларига эга бўлиб, боласини оиласининг даврасига ҳар қандай зўрлаш усулларидан фойдаланишга уялмаган, уларнинг устида ҳукмдор бўлган ота – онаси, бошқа одамлар билан айниқса ўткирлашган конфликтга киришлари аниқ.
- Аммо буни қандай ўзгартириш мумкин?
- Мавзуни ўзгартирма. Мен гапираётган нарсалар билан розимисан, ёки йўқми?
- Мен розиман. Аммо бу ерда нимани ўзгартириш мумкинлигини кўрмаябман.
- Сен кўп вақт ўйлаб, ўйлаб, ҳечнима ўйлаб топмадинг тўғрими?
Андрей жим бўлби қолди.
- Шундайми ёки йўқми?
Бу қиз Йолкадан ёки типратиканлардан илиб олиш даражасида кам келмас эди, ёпишиб қолса борми…
- Йўқ. Мен бу ҳақида умуман ўйламаганман.
- Яъни, сенга, умуман олганда, ҳаммаси барибир. Сен болаларга маориф нурини ёғдираётган яхши инсон сифатида ўзингни тасаввур қилиш сенга ёқади, бундан ортиқ эмас.
- Мен…
Қиз туриб, индамай эшикка қараб кетди.
- Тўҳта, сен менга таклиф қилаётган контракт нима бўлди?
- Мен манзил билан адашдим.
Қизнинг иккинчи марта ташриф буюрганидан кейин унинг яхши кайфияти умуман тарқалиб кетди. Болаларга нисбатан унинг бефарқлигини тан олиш осон эди. У ростдан ҳам бу борада тўғри гапирди. Бу ерда ҳатто иккита томони бор эди, иккаласи ҳам унча ёқимли эмас эди. Биринчиси – бу унинг бефарқлиги, бунинг ўзи жирканч, иккинчиси – ўзини алдаш, бунда у ўзини қандайдир Прометей сифатида қаҳрамонларча кўринишда тасаввур қиларди, ва ҳатто билишга ҳам харакат қилмасди – ўзи меҳнатининг натижалари қандай? У шунчаки жавобгарликни башалар зиммасига ўтказиб юборди, агар улар шундай курсларни ўйлаб топишган бўлса, улар қолгани билан ҳам шуғулланишсин, унинг иши эса кичкина – машҳулотлар курсини ўтказди, бўлди. Катталарнинг ишига аралашишни ҳоҳламаган кичкина боланинг позицияси. Қизиқ, Йолка ёки, масалан, Хаким – улар курсларда ўқиган болаларнинг тақдири билан қизиқишармикан?
Яна кечаги бўлиб ўтганнинг хотиралари вужудга кела бошлади, ва ҳозир сексни ҳоҳламаганига қарамай, хира, ноаниқ, секс атрофидаги таассуротларнинг ҳоҳиши бор эди. Бундан ташқари, Андрей тушунарди, унинг бундай имкониятга эга бўлишида қандай омади келганини – сексда шунча кўп нарсани билиш ва сезиш унинг ўзининг миясига ҳеч қачон кирмаган бўларди.
Айрим вақт давомида ўйланиб туриб, у ниҳоят қарор қилди, ва телефонни қўлига олиб, фоҳишалар уйи эгасининг рақамини терди.
У ҳатто озгина ҳайрон бўлди, у жавоб берганида.
- Хэлло, мен Эндиман, Россиядан, кечаги йигит …
- Ҳа, салом, Энди. – Овози ўртача даражада хушмуомала эди.
- Менга… жуда ёқди, ва мен… ҳоҳлардимки, агар мумкин бўлса, яна қандайдир ўзгача тажрибага эга бўлишни…
- Мен сени тушунаман, Энди. Сен ўзгача нарсаларни ёқтирадиганлардансан, тўғрими?
- Ҳа, бўлса керак:)
- Кел. Манзил визиткада ёзилган.
Яна ҳавф-хатарнинг ҳиссиёти вужудга келди, аммо энди уни енгиб ўтиш осонроқ эди, аҳир у уларнинг бутунлай ҳукми остида эди, ва улар келишувнинг ҳамма бандларини бажаришди. Бу гал қандайдир бошқача бўлишини тасаввур этиш ғалати.
Ярим соат ўтгач, у орқасида шунча жозибадор ва таъқиқланган нарсалар бекитилган эшикка тақиллатди.
Эшикни яна ўша эркак очди.
- Ўт, - у бошини ирғади, ва Андрей кирди.
- Юр.
- Мен сенинг исмингни билмайман…
- Уонг. Мистер Уонг.
Андрей жим Уонгнинг ортидан кетди, ва униси, кўпроқ саунага ўҳшайдиган, катта бўлмаган хонага олиб келди.
- Ечин, ўтир.
Андрей ечиниб, креслога ноқулай ҳолатда жойлашиб олди.
Уонг кириш жойи ёнида осилиб турган арқонни тортганди, қирқ беш ёки ундан ҳам катта ёшдаги иккита аёл тезда пайдо бўлди. Ўтган гал бўлган аёллар шекилли.
- Кеча сенга ҳаммаси ёқдими?
- Ҳа, мистер Уонг. Жуда ҳам. Мен ўзимга ҳеч қачон сексда шунча...ўзгача ва эҳтирослантирадиган нарсалар бўлиши мумкинлигини тасаввур ҳам қила олмасдим.
- Менинг ёрдамчим, қўтоғинг ичида яна ўйнашини ҳоҳлайсанми?
- Ҳа, бу жуда, жуда ҳам...эсда қоладиган лаззат…
Аёллардан биттаси Андрейнинг олдига бориб, ёстиқни тиззаларининг остига қўйди, ва оёқларининг ўртасида туриб олиб, унинг шу заҳоти туриб олган қўтоғини қўлларига олди. Унинг бошчасини яланглатиб, унга мулойим тегишни бошлади, бармоқлари билан сал тегиб. Бошқаси ушбу пайтда катта музлатгич ёнига бориб, уни очиб, ва ичида кавланиб, унга таниш бўлган учида шишали бошчаси бор, жуда эгилувчан ва жуда ингичка симни чиқарди. Уни биринчи аёлга бериб, бир четга ўтириб олди.
- Мен билардим, сенга ёқишини. Бу аёллар ишини жуда яхши билишади, жуда яхши. Бундай юқори даражадаги лаззатни етказиш учун кўп нарсани билиб, қила олиш керак, анатомияни тўлиқ билишдан бошлаб қувватни ниҳоятда сезишни билишгача.
- Қувватни?
- Албатта. Аҳир ҳаммасини тўғри қилиб, натижада ёқимли қила олмаслик ҳам мумкин, агар қувват оқимларини сезмаса.
Аёл симни сийдик чиқадиган каналнинг тешигига тиқишни бошлади, ва Андрей тиришиб қолди. Ҳозир сим унга жуда узун бўлиб туюларди ва қўрқинч пайдо бўлди.
- Сен бутунлай ҳотиржам бўлишинг мумкин, - деб, тинчлантирарди уни Уонг. – Менинг ёрдамчиларим ҳеч қачон адашишмайди, ҳеч қачон.
У яқинроқ ўтириб, қўлини Андрейнинг елкасига қўйди, ва аёлнинг нима қилаётганини кузатди.
- Ҳозир бошча қўтоғингнинг асосигача етиб борди, сезябсанми?
- Ҳа.
- Сени кучсизлигининг эҳтирослантирябдими? Сен мана бу аёлнинг қўлларида эканлигининг?
- Ҳа.
- Энди эса у симни янада чуқурроқ киргизади… сезябсанми?
- Ҳа…
- Энди сенинг қўтоғингни ичидан сал эзишнинг вақти келди.
Ва аёл асбоб билан олдига ва орқага итаришни бошлади. Яна куйдираётгандай туйғу пайдо бўлди.
- Тезроқ ёки секинроқ харакат қилиш учун, ва бунда қўтоғингни кучлироқ ёки камроқ қисиш учун, у сенинг қувватингни сезиши керак.
- Уни қандай қилиб сезади?
Уонг ҳайрон қолди.
- Агар сен сексни шундай ҳоҳласанг, сен ҳам уни сезсанг керак. Ҳозир қўтоғингни тортгин озгина.
Андрей тортишни бошлади, ва Уонг, ўн сониядан сўнг қўлини тортиб олди.
- Энди бармоқларингни бўшаштир, умуман бўшаштир, учларидан ҳудди қувват оқиб чиқаётганлигини сезябсанми?
- Ҳа!
Андрей ҳақиқатдан ҳам бармоқларда ғуриллашни ва ичида югураётган чумолиларни сезарди. У ростдан ҳам, олдин тортаётганида, буни сезарди, аммо аҳамият бермас эди.
- У сезади – оқим қачон кучайиб, қачон пасайишини, шунга асосланиб, у билади қачон сенга ёқиб, қайси пайт ёқмаслигини.
- Яъни бу сезилиш қачон кучли бўлса, лаззат ҳам кучли бўладими?
- Йўқ, ундай эмас. Бу санъат.
Аёл симни янада чуқурроқ тиқди, ва Андрей яна ташвишланиб қолди. между тем засунула шнур еще глубже и еще, и Андрей снова забеспокоился.
- Жуда чуқур!
- Иккинчи ёрдамчим кўтинг билан нима қилгани сенга ёқдими?
- Ҳа…
- Эркакларда лаззат омили – бу предстательная железа.
- Мен биламан.
- Аммо сен билмайсанки, сийдик чиқарадиган канал, у сийдик пуфагининг ёнида деярли тугаганида, у ерда бавосита предстательная железага бирикади.
- Йўқ…
- Ва мана айни пайтда, катетер бошчаси айни ўша жойда – жуда чуқур тананг ичида, ва сен ҳозир ҳис қил – қандай ажойиб ҳиссиётларнинг туғилишини. Шунчаки бўшашиб ўтир ва ҳис қил!
Андрей бошини ирғади. Сезилишдар ростдан ҳам жуда чуқур ва ўзгача эди.
- Ва албатта, яна кўт томондан қўл билан предстательная железа массаж қилинса, бу ҳиссиёт ундан ҳам кучли бўлади, - ўргатиб борарди унга Уонг.
- Ҳайрон қоладиган жойим, у ерда бутун панжанинг қандай сиғишига!
- Агар сен анатомия атласига қарашга уринганингда, тўғри ичакнинг ўзининг бошланишида жуда ҳам кенг бўшлиқдан ташкил топганини кўрар эдинг, у ерда бутун мушт сиғади. Яна сен, эҳтирос ўткирлашганда, у қўшни аъзоларни ҳам қамраб, улар ҳам сексуал лаззат олиш омилларига айланишини ҳали билмайсан. Кеча, сен чиқиб кетишга харакат қилганингда, эҳтирос қандай кучайганини сездингми?
- Ҳа, жуда билинарли даражада.
- Мушаклар сексуал лаззатланишнинг омилига айланишади. Оғриқ ҳам сексуал лаззатга айланиши мумкин, агар у чегараланган бўлса. Масалан, агар мен сенга ҳозир тарсаки берсам, ёки кўтингдан, қорнингдан ёки сонларингдан кафт билан шапалоқ берсам, сенга бу ёқади. Мен сени урадиган жойлар роҳатланиш вохасига айланади – мазохизм принципи шундан иборат. Яхши, етарли.
У аёлнинг қўлига тегди, ва у астойдил катетерни чиқариб, четга қочди.
Уонг ҳам четга қочиб, бошқа креслога ўтирди.
- Сен ҳали ўйламаган кўп нарса бор. Секс – бу катта олам, одамлар уни ўзларининг ханжество ва диний тарбияси сабабли тадқиқот қилишга харакат ҳам қилишмайди. Аммо айрим одамлар, масалан мен, сексга сиғинишади. Мен бунда яхши пул топаман,ва ўзим ҳам лаззатланаман.
Андрей тушунарди, Уонг уни бирнимага олиб келаётганини, аммо ҳозирча тушунмасди – айнан нимага эканлигини. Уонг эса жим бўлиб қолиб, бирон нарса ҳақида ўйланиб қолди, танаффус юзага келди.
- Менимча, - ниҳоят у давом эттирди, - сен менинг ёрдамчим, шеригим бўла оласан.
- Шерик? Бизнесдами.
- Ҳа, - бошини ирғади Уонг. – Менинг дўстларим кўп, ва уларнинг ҳоҳишлари ҳар ҳил, ҳамда улар менинг харакатларим сабабли доимо кенгайиб боради, ва уларнинг мияларига келадиган айрим ҳаёллари етарли даражада эээ…. мард ва кутилмаган. Ҳар қандай одам ҳам буни бошқара олмайди, фақат ўзи жуда бузуқ ва ақлли бўлган, ва бошқа одамларнинг причудам сабрли бўлган одам. Яна у сирларни сақлашни билиши керак. Мен қариман, ундан кейин, ўзимнинг шаҳсий ҳаётим бор, мен ёлғиз бўлишни ёқтираман, ва менга ишларимнинг қисмини ўзига оладиган одам керак.
- Масалан, нима бўлиши мумкин, - деб қизиқди Андрей.
Ғоянинг ўзи – юқори лавозимли ва бой изврашенецлар учун публичний уй эгасининг шериги бўлиш унга сал ёввойи бўлиб туюларди, аммо, нимага харакат қилиб кўрмасин? Ва нимага «извращенцев»? Бу сўз ўзидан ўзи сакраб чиқди. Унга ёқадиган ҳаммаси бу секс бўлиб, бошқаларга ёқадигани – бу извращение эканда? Йўқ, бу турган битган ахмоқлик, ва ниҳоят, агар бу ерда оғриқ келтиришмаса, бунга яна ишонч комил қилиш керак, ...унда бизнес бошқасидан ҳеч ёмон жойи йўқ, тўғрими? У ҳатто яхшироқ ҳам. Аҳир унинг ўзи ҳам, ҳечнимада чекланмай, ҳар ким билан сикишса бўлади.
- О, ҳаммасини эслаб, санаб ўтиш қийин, - Уонг қўлларини икки томонга очди. – Масалан, кимдир кўчанинг болалари билан, улар бир ёки ҳатто икки ҳафта давомида, оқ ёки қизил ёки яна қандайдир пайпоқчаларда ечмай югуришларини келишиш керак бўлади, биз бу пайпоқларни текин берамиз, кейин уларни сотиб оламиз. Битта жуфти учун беш доллар тўлаймиз – уйсиз, камбағал болалар учун бу жуда кўп. Биз уларга тирик қолишга ёрдам берамиз.
- Сотиб оласизлар? Жуфти учун беш доллар? Нима кераги бор? – Кулиб юборди Андрей.
- Сотиш учун, албатта, - юзи ўзгармай гапирди Уонг. – Биз уларни эллик доллардан сотамиз.
- Вау.
- Бу, албатта, майда нарсалар, мен сенга айнан шу билан шуғулланишни таклиф қилмаябман, бу нарса билан бошқа одам шуғулланябди, аммо бу одамни назорат қилиш керак, буюртмаларни шакллантириш керак, улар эса турли ҳил. Буюртмаларни шакллантириш билан ҳам сен шуғулланмайсан, бу бошқаларнинг иши, аммо уларни кимдир бошқариши керак.
- Ушбу ҳидли пайпоқлар учун ким тўлар экан?
- Билмадим, - Уонг елкасини қисди. – Кўпчилик мижозларимиз аноним, ва биз нафақат ушбу анонимликни бузмасликка, балки уни ҳар қандай қилиб ҳимоя қилишга интиламиз. Шунинг учун менга барибир, харидор мулла ёки оиланинг нияти яхши отаси бўладими ёки ўспирин бўладими – нима фарқи бор? Улар пул тўлайди, биз эса улар ҳоҳлаётган нарсани олишга ёрдам берамиз. Улар, бизнинг алдамаётганимизга ишончлари комил, чунки бизнинг принципимиз шундай. Агар унинг талаби жуда қийин бўлса, биз мижозга рад жавобини беришимиз мумкин, аммо уни ҳеч қачон алдамаймиз, ва агар у айнан ўн яшар боланинг бир ҳафтали пайпоқчаларини ҳоҳласа, у тўлаган пулига яраша айнан ўша нарсани олади. Агар мижозимиз атлетик гавдали, қирқ ёшдаги эркакнинг спермаси билан презервативни олгиси келса, унда у айнан ҳоҳлаётганини олади.
- Аммо буни қандай қилиб текшириш мумкин? Аҳир алдаш жуда осон…
- Содда бўлмагин, болам, - Уонг бармоғини кўтарди. – Алдаш ҳар доим осон, бу гапинг тўғри, аммо ҳеч бўлмаганда битта вазиятда алдаганинг аён бўлмайдиган даражада алдаш жуда қийин. Оҳирида бу сенга қимматга тушади, шон-шуҳратини булғаш ҳақида гапиришнинг ҳам ҳожати йўқ – бу сенинг бизнесингда нуқта қўяди. Шон-шуҳрат – бу ҳаммаси.
- Менга мана бундай тарзда биронта қарорга келиш қийин, аҳир агар мен ишлашни бошласам, бу менинг ҳамма вақтимни олиши аниқ, ва сен мени шундай ҳаддан ташқари тез қўйиб юборишга рози бўлмасанг керак.
- Албатта, - бошини ирғади Уонг. – Менга ёрдамчи керак, ва битта йилга эмас, иккита йилга ҳам эмас. Аммо ҳамма нарсанинг ўз баҳоси бор.
Андрей жим турди. Унинг қанча топиши мумкинлигини сўраш – сирли маълумотни олишни бошлаш дегани,ва у тушунарди, бундай турдаги қизиқишнинг ўз ортидан жавобгарликни тортишини.
- Менда беш йил ишлаб, сен бошқа пул ҳақида ташвишланмай, қолган ҳаётингни мамнуният ва бойликда яшашинг мумкин.
- Мамнуният:), - кулди Андрей.
- Ҳа, - жонланди Уонг. – Мамнуниятда. Сен учун бу камми? Мамнун одам, бу яхши одам. Мамнуниятни асосий добродетель қилиб тайинлаш мақсадга мувофиқ бўларди, чунки мамнун одам ўлдирмайди, ўғирламайди, қўшнисининг хотинини тортиб олмайди ва қасд қилмайди – нима учун, аҳир у мамнунку! Дунёнинг барча добродетель битта мамнуниятдан келиб чиқади.
- Мен кўплаб мамнун одамдарни кўрганман, - қаршилик билдирди Андрей,ва уларнинг ҳаммаси тентаклашиб кетган ва ғазабли ўсимликларни ўҳшатади.
- Сен уларни қаерда кўргансан, - паст овозда сўради Уонг.
- Қаерда бўлса ҳам, ҳамма ерда – ана ҳамма туристлар, масалан, улар ҳафталаб барларда ўтиришиб, ичишади, ейишади, ва ҳатто сикишишмайди...
- Нимага сен уларни мамнун одамлар деб ҳисоблайсан?
Андрейнинг ўйланиб қолишига тўғри келди. Уонг шошилтирмас эди. Унинг ўзи тўрига чиройли капалакни алдаб чақириб, унга шиддат билан ташланмай, ишонтириш билан олаётган ўргимчакка ўҳшарди. Балки, у ҳақиқатдан ҳам, шерик сифатида – нимани ва нима учун қилаётган, бундан нимани олиб, қандай баҳони тўлашини биладиган одамга эга бўлгиси келар.
- Чунки уларга бошқа ҳечнима керак эмас.
- Менинг ўйлашимча, сен қаттиқ ҳатолашябсан, - у ишончли тарзда гапирди. – Сен гапираётган одамлар умуман мамнун эмас. Улар бахтсиз бўлганлари учун еб ичишмоқда, ва ўзларининг бахтсизлигини спиртли ичимликлар ва овқатда чўктиришга харакат қилишмоқда. Уларнинг деярли ҳаммаси келажакнинг шавқатсиз қўрқинчларидан азоб чекишмоқда – уларни ишдан бўшатишмасмикан, хотини ҳиёнат қилмасмикан, боласи тўполон қилмасмикан, ишда кимдир ундан ўзиб кетмасмикан...ўнталаб, юзталаб қўрқинчлар. Стресс – уларнинг табиий ҳолати, бундан эса касалликлар,ва янада катта қўрқичнлар. Мамнун одам ғазабли бўлмайди, менга ишонавер. Сен ўзинг ҳеч қачон мамнуният сезмаганмисан? Бугун эрталаб уйғонганингда, мамнуният билан кечаги тунни қандай ўтказганлигингни эсламадингми? Мамнун бўлиб, меҳнатсиз сенга тушган долларларни санамадингми?
- Ҳа, сен топдинг, - кулиб юборди Андрей. – Ҳаммаси ҳудди шундай бўлган.
- Мен топмадим, мен биламан, - Уонг ҳотиржам равишда қаршилик билдирди. – Мен қандай бўлиб, қандай бўлмаслигини биламан. Эслаб кўр – бугун эрталаб сен қандай эдинг ва менга айт – сен кимгадир зарар етказишни, қасд қилишни ҳоҳладингми?
- Йўқ…
- Мамнуният. Мана ўша одамзодни қутқаради.
Уонг аёлларнинг бирига бирнима деб шивирлади, ва у хонадан чиқиб кетди.
- Демак – беш йил…, - ўйланиб гапирди Андрей. – Яна нима қилишим керак бўлади? Мижозларнинг яна қандай турдаги талабларини, э...қондириш керак бўлади?
Уонг боши билан чайқади.
- Сен ростдан ҳам тушунмаябсан. Уларни санаб чиқишнинг иложи йўқ.
- Ҳеч бўлмаса, яна оддий бўлмаган бирон нимани мисол қилиб келтиргин.
- Яхши. Масалан, менинг шундай мижозларим бор, улар қиз бола билан битта тунни ўтказиш учун ўн минг тўлашади.
- Ва бундай қиз болани топиб, уни беришга кўндириш керак бўладими? – Шубҳаланиб сўради Андрей.
Уонг кўзини сал бақрайтириб, кулиб юборди.
- Сен бундан қачондир қутуласанми ёки йўқми?
- Нимадан?
- Сен ҳалигача мени қиз болаларни йўлдан уриб, одамларнинг тақдирини бузиб, уларни юраксиз лаззат олувчиларга қурбон сифатида берадиган ёвуз шайтон деб қабул қиласан шекилли. Йўқ, ҳеч кимни қидириш керак эмас. Шунчаки танлаш керак, тушунябсанми? Танлаш, ўргатиш, машқ қилдириш. Бу билан менинг ёрдамчиларим шуғулланишади, аммо маълум буюртмаларнинг бажарилишини бошқарадиган одам керак. Сен ҳатто деталларни ўрганмай, ва буюртмаларни психологлар сингари бошқаришинг мумкин, аммо нимадир сенинг ўзинг ушбу деталларни батафсил ўрганишга қаршилик билдирмаслигингдан дарак бермоқда, сен ўзинг кўча боласининг оёғидан пайпоқчани ечишга, бизга спермаси керак бўлган қўтоқни ўзинг тортишинга, биз ундан нимани кутаётганимиз ҳақида виргони ўргатишга қаршилик қилмайсан деб ўйлайман ва бундан лаззат олмай, ўзингни чеклантирасан, деб ҳисобламайман. Бундан ташқари, бизнинг етказувчиларимиз, биз айнан уларни танлаганимиз учун бизга миннатдорлар. Ва агар кимдир бу миннатдорликдан фойдаланмоқчи бўлса, ким қарши бўлади? Кўтнинг ичида масалан Девственная плева йўқ…
- Яъни ўзларининг қиз болалигини сотмоқчи бўлган қиз болалар кўпми?
- Сен нима деб ўйлаган эдинг? Албатта! Биз беш юз ҳатто минг доллар тўлаймиз, аммо бу вазиятда кўпи ёшга ва мижознинг таларбларига боғлиқ, айрим пайтлари биз ҳатто ўн минг тўлаймиз! Тасаввур қилябсанми – ўн минг!!
Уонг патетик равишда қўлларини икки томонга ёйди.
- Бизнинг мамлакатимизда ўн тўрт яшар қизнинг қандай танлови мавжуд? Иш қидириб, сув билан нонда яшаб, ота-онасининг қули бўлиб, ночорликда яшаб, кейин эса – агар омади келса, ишлаш ва ойига эллик доллар ойлик олишми? Тоза минг доллар топиши учун у қанча йил ишлаши керак бўлади?
- Икки йил.
- Икки йил? Ундай бўлса яхши бўларди. Агар унинг ойнинг оҳиригача ҳеч бўлмаса беш –ўн доллари қолса, бу ҳали ёмон бўлмас эди, шунинг учун сенинг икки йилинг йигирма йилга айланди, ўзи унда ҳечнима қолмайди ҳам, ва у буни жуда яхши билади – ёки ота-онаси олиб қўяди, ёк турмуш ўртоғи, ёки…
У қўли билан силтади.
- Ишқилиб, қиз бола учун бизнинг таклифимиз – бу кам одамларга учрайдиган имконият. У капиталга эга бўлади, катта эмас, аммо уни ақл билан ишлатиш учун етарли – ўз ишингни бошлашинг мумкин, ўқишга пулни сарфлаб, кейин яхшироқ иш қидиришинг мумкин...одам танлаш ҳуқуқига эга бўлади. Акс ҳолда эса, у ҳеч балога эга бўлмайди, ва унинг қиз болалиги ҳечнима тўламайдиган, у билан ўзини қўпол тутиб, оғриқ етказадиган одамнинг қўлига тушади, яна камарлаб ҳам қўяди эри тарзида …
- Ҳа, мен бу гаплариз билан розиман.
Уонгнинг сўзларидан вазият, бошида Андрейнинг ҳаёлида бўлгандай эмас эди умуман.
- Яна мисол келтирайми?
- Ҳа, қизиқ жуда:)
- Яхши…, - Уонг ўйланиб қолди. – Шу ерда кутиб тур, мен ҳозир бориб, битта одамни чақириб келаман, у шу ерда бўлиш керак, менинг ёрдамчим эса сен билан ўйнаб туради агар ҳоҳласанг.
Аёлнинг қўли шундай осон кўтнинг ичига сирпаниб кириб кетдики, бундай бўлишнинг мумкинлиги жуда ажабланарли эди. Мой, албатта, ўзининг ролини ўйнарди, қўли ҳам ўртача эди, барибир ҳам тасаввур этиш қийин, бунинг шунчалик даражада оғриқсиз бўлиши мумкин эканлиги. Андрей креслода ўзини орқага ташлаб, оёқларини кресло қўлларининг устига қўйиб, сезилмаларга берилиб кетди.
Бир нечт дақиқа ўтгач, кимдир хонага кирди, аммо Андрей кўзи ёпиқ ҳолатда ётини давом эттирди.
- Мана яхши, - Уонгнинг овози эшитилди, шундай ётиб, кўзингни очма. – Сен циркда қилич ютадиганларни кўрганмисан?
Андрей боши билан чайқади.
- Йўқ, мен циркни ёқтирмайман.
- Майли, бу муҳим эмас. Одамлар томоқларига узун қиличларни тиқишади, улар, агар овқат юрадиган ичакни тўғри тутса ва астойдил харакат қилса, ичаккагача боришади. Аммо, сен билганингдай, томоққа янна бир нимани тиқиш мумкин...менинг қўтоғимдан ҳиссиётларинг ҳали тарқалмагандир?
Андрей бошини ирғади.
- У жуда узун, шунинг учун сен эслайсан, бошчанинг томоғинга кириб кетганини. Аммо узунроқ қўтоқлар ҳам бўлади…
Андрей қандайдир шақирлаётган, метал довушларини эшитди, унинг оёқларини ечиб, туширишди, юмшоқ скобалар билан мустаҳкамлаб, шу ерда қўлларини ҳам мустаҳкамлашди, ва юмшоқ скоба унинг бўйнини креслонинг орқасига ёпиштириб қўйди, кейин унинг оғзига унга таниш бўлган распоркани солишиб, бошини мустаҳкамлашди. Ярим дақиқадан сўнг у қимирлай олмас эди.
- … мана ҳозир менинг олдимда қўтоғи жуда узун бўлган, қалинлиги оддий бўлган одам турибди, қўтоғининг томоқларида тўғдирган сезишларни эсида тутган одамлар, жуда ҳам яхши тўлашга тайёр, сезиш учун – бу қандай экан, қўтоқ сенинг...ичагингача етиб борганда!
Андрей силтаниб, ниманидир минғирлади, ва кўзини очиб, кўрган манзарадан тили лол қолди. Унинг тўғри олдида жуда ҳам узун қўтоқ осилиб турарди, шу билан бирга у бошланадиган жойни бундай ҳолатда кўриб бўлмас эди. У нимадир билан мойланган бўлиб, хонанинг ёрқин чироқлари остида ярақлаб турарди.
- Бўшаш, - кулиб юборди Уонг, акс ҳолда лаззатни сезмай қоласан.
Қўтоқ сурилиб, бошчаси томоқ ичига кириб кетди.
- Албатта, бундан нарсани сунъий қўтоқ билан амалга ошириш мумкин эди, - давом этарди Уонг, - бироқ бу ёмон одат. Тирик тана билан ҳечнимани солиштириб бўлмайди, ва асосийси – фақат тирик тана қувватни ўтказади. Ўн марта чуқур нафас олиб, нафасингни тўҳтат. Менинг айтганимни қил.
Андрей бўйсуниб, ўн марта чуқур нафас олиб чиқарди, боши сал айланиб қолди, ва шу заҳоти қўтоқ томоғининг ичига оқиб кетгандай бўлди, тезроқ ва чуқурроқ. Ичкарига судралиб кетаётган қўтоқнинг сезилиши ақлдан оздирар эди, ва атиги икки сониядан сўнг, туҳумлар бурнига келиб урилди.
- Тайёр! – Мамнуният билан изоҳлади Уонг. – Энди эса – уни сикиб ташла!
Қўтоқ тенг равишда ва тез олдинга ва орқага сирпанишни бошлади, деярли томоғигача кўтарилиб, ва яна қайта қаергадир, ичакгача тушиб. Унга қараб, битта тезликда, аёлнинг қўли харакат қиларди, ва яна кимдир куч билан унинг қўтоғини сўрарди – ўша аёлнинг ўзи бўлса керак.
- Ҳаво камайганда, қўлингнинг бармоқлари билан уриб қўй, - масалаҳат берди Уонг.
Андрей, тажрибасидан, бундай гипервентиляциядан сўнг, агар шунчаки ётсанг, қулайсиз ҳолат бошланишидан олдин, ҳаво таҳминан бир дақиқага етишини биларди. У бармоқлари билан тақиллатди, ва қўтоқ бутунлай чиқиб кетди. Яна ўна марта нафас олиш ва чиқариш, ва ҳаммаси яна такрорланди. Кейин яна, ва фақат тўртинчи мартасига Андрейни ҳудди лаззат ургандай бўлди – бу кутилмаган эди. У ўзини четдан тасаввур этди – уни қўли билан кўтига, ва ичакгача етадиган қўтоқ билан сикишмоқда, ва бу сурат унга фантастик даражада бузуқи бўлиб туюлди – унинг озгина кўникиб, тинчигани таъсир қилди шекилли, ва шу дамда, унинг учун олдин мавжуд бўлмаган каби тана қисмининг, овқат ўтказадиган ичак атрофининг ҳаммаси, томоқдан ичакгача, илиқ лаззатни тарата бошлади – Уонг тўғри бўлиб чиқди, ва қўтоқ ўзининг ғаройиб узунлиги билан ичкарига сирпанган ҳар гал, у ҳудди ичкарига, киндик ёнига лаззат тўлқинини итараётгандай бўларди, у ерда эса у кўтдан келаётган, лаззат тўлқини билан тўқнашарди, ва кенг равишда, деярли қовурғаларгача ёйиларди. Бу ғаройиб ҳиссиёт эди – қайсидир дамда, Андрейга ҳатто тоз ва қовурғаларнинг суяклари ҳам лаззат тарқатишни бошлашгани туюлди. Суяклар, кучи томонидан оргазмга тенг, тусларнинг миқдори ва чуқурлиги бўйича эса ундан анча ошадиган лаззатни таратиши мумкинлиги Андрейнинг ҳеч қачон миясига келмаган.
- Ўтдими? – Уонг ёки сўради, ёки тасдиқлади. У аниқ яхши тушунар эди, Андрейнинг ҳозир нимани ҳис этаётганини. – Энди роҳатлан…
Аёл бошчани сўришни тўҳтатди, ва сексуал сезилмалар четлана бошлади, олдинги жойга эса, у ҳатто таърифлашга уринмаган нимадир чиқиб келди.
Шундай йигирма ёки ўттиз қайтаришлардан кейин, Андрей ҳатто таҳминан уларнинг миқдорини билмас эди, эҳтирос озгина пасайди, у бармоқлари билан кўпроқ вақт тақиллатиб, улар билан бир томондан иккинчи томонга сал чайқади. Аёл ва узун қўтоқнинг эгаси уни “асирликдан” бўшатаётган бир пайтда, Уонг унинг қаршисида кулимсираб ўтирарди. Унинг ичида ҳозир жисмоний бўшлиқнинг ғалати туйғуси бор эди – аҳир у ўзи бутун ҳаётини мана шу бўшлиқ билан ўтказган, ва мана ҳозиргина унинг жадал сезилишлар билан тўлишининг тажрибасига эга бўлди. Бундай ҳиссиётни, бутун умри давомида ҳечнима емай, аммо очлик, иштаҳани билмаган ҳолда яшаб, бироқ, энди ширин овқатлардан еб кўриб, нафақат овқатдан, балки очликдан ҳам лаззат олишни ўрганган одамгина сезган бўлса керак.
Де Саднинг «Жюльетта»сини эсига тушириб, Андрей силтаниб кетди – изврашениялар сўзи остида сексуал ҳоҳишларнинг оддий бўлмаган усулларини назарда тутиб, бу китобни “изврашениялар” тўплами деб ҳисоблашлари ғалати. Қандай яна сексуал ҳоҳишлар?? Ҳар битта секс саҳнасида – синовлар ва ўлдиришлар, секснинг нима алоқаси бор бу ерда? Де Сад механик равишда минимал даражадаги ҳиссиёт бўлмаган, умуман ёввойи, психопатик синовларнинг ва секснинг расмий таърифини бирлаштирган, бунда асосий мақсад – иложи борича кўпроқ тугатиш, ва ҳамма бу китоб – сексуал извращения ҳақида, деб ўйлашди. Бундай китоблар фақатгина сексга нафрат уйғотишлари мумкин…
Озод бўлиб, Андрей тирсак учун жовон ёнидаги дастакни рычаг у подлокотникани топиб, креслони вертикал ҳолатга келтирди. У, турмоқчи бўлган аёлни ёнида ушлади,ва у оёқлари ёнида ўтиришни давом эттирди. Унинг бошини қўллари билан ҳотиржам равишда олиб, унинг кўзларига тўғри қаради. У кўзини олмай, ҳотиржам унинг кўзларига қарарди. Андрей унинг елкаларидан қучоқлади, кейин эса, унинг кўйлагини тепада тортиб турган тасмани тортди. Унинг ёши аниқ элликларда эди, аммо унинг юзидаги ва баданидаги тери шундай тетик эдики, нимаси биландир дельфин терисини ўҳшатарди – қалин, силлиқ, унинг остида харакат қилаётган мушаклари билан. Кенг ва диркиллама кўкрак, йирик эмчакли. Думалоқ ва қаттиқ тиззалар униг калта кўйладиган чиқиб турарди.
Андрей уни аста итарганди, у орқасига ётди. Унинг пастги панжасини олди – териси нозик ва силлиқ эди. Унинг товонидан тили билан ўтказди, кейин яна бир марта, кучлироқ.
- Бу аёлнинг ёши элликдами? – Сўради у.
- Эллик беш.
- Ақл бовар қилмайди. Ўттиз ёшдаги кўп аёлларга қараганда, унинг танаси камроқ даражада қари бўлиб кўринмаслигининг сабаби нимада??
- Камроқ даражада қари? – Ўз навбатида ҳайрон бўлди Уонг.
- Бироқ… ҳа, ахмоқона гап, “камроқ қари” эмас, унинг танаси умумун қариликнинг қандай бўлса ҳам белгиларидан ҳоли.
- Буни секс қилади, - қисқа қилиб тушунтирди Уонг. – Келгуси қўшилиш билан шанба кунлари ғамгин сикишиш эмас, балки секс.
Андрей тушунган тарзда бошини ирғади. Унинг кўйлагини кўтарди – аёлнинг ички кийими йўқ эди. Унинг ами бутунлай қора ва дўмбоқ экан. Оёқларининг орасига ётиб, унинг лабчаларини, ўзининг лабларини сал теккизган ҳолда, ўпишни бошлади. бундай катта ёшдаги аёл билан у ҳали ҳеч қачон эркаланмаган, бу ҳақида ҳатто ҳаёл суриш ҳам жирканч эди, айниқса янада каттароқлар билан секс билан шуғулланишни ҳатто ҳаёлига ҳам келтирмаслик учун, териси ўлик мурданинг парчаланиш жараёнини бошлаётган ўттиз яшар турист аёлларнинг жирканч таналарига қарашнинг ўзи етарли эди, бу ерда эса...эллик беш ёш! Кампир! Андрей сал кўтарилиб, унинг устига ётди ва чап қўли билан кўкрагини ушлаб олиб, ўнг қўли билан қўтоғини амига йўналтирди. “Кампир” сўзи ёқимсиз бўлиб эшитилди, жирканч ҳиссиёти пайдо бўлиб, қўтоғи осилиб қолди. У – кампир, ёши эллик бешда, бошида механик ҳаёллар учар эди. У – жуда ҳам эҳтирослантирадиган аёл, тоза, кучли, эҳтиросли – бу Андрей олдида кўраётган, бутун танаси билан ҳис этаётган, татиб кўргани эди. Қўтоқ яна кўтарилди ва уни амнинг ичига тиқиб, кутилмагандан силкиниб – қўтоғи ҳудди қопқон ичига тушиб қолгандай бўлди – юмшоқ, иссиқ, аммо қопқон. У шунчаки тажриба учун уни чиқариб кўрмоқчи бўлди, аммо қўлидан келмади! Аёл бу пайтда жуда бўшашган бўлиб кўринарди.
-У сен билан ўйнасин, - маслаҳат берди Уонг. – Унга ишон. У билади сенинг тугатишни ҳоҳламаётганингни, у ҳаммаси тўғри қилади.
Андрей бўшашиб, ётди, унинг йирик кўкракларини силаб ва эзиб. Аёл унга бошини қаратди ва у уни лабларига ўпди. Унинг ами қўтоғи билан ғаройиб бир нимани амалга ошираётган эди. Биринчи унинг қўтоғини кучли равишда сўриб ташлаётгандай туюлди унга, кейин – гоҳ асосидан бошчасига, гоҳ аксинча кимдир қўтоғини тортиб туриб, уни кимдир қўли билан олиб, яна қўйиб юбораётгандай. Андрейнингҳолатига унинг сезилувчанлиги ажойиб эди – у энди оргазмга етиши билан, аёл шу заҳоти тўҳтарди ва унга вақт берарди. Бир марта унинг эҳтироси жуда ҳам кучайиб кетди, ва у аёл, унинг ҳавфли қиррадан кетишидан олдин, бошлаб юбориши мумкин, деб қўрқди, аммо у бошламас эди – таҳминан икки дақиқа давомида улар харакатсиз ётишди –эҳтирос тўғри келадиган дарага қайтиши учун етарли бўлган вақт. У билан ўпишиш ҳам лаззатли эди – жонли, сезувчан лаблар, тили, ва нозиклик эҳтирос билан қўшилиб кетарди. Ва яна қовурғаларда ўша лаззат вужудуга келди! Наҳотки у энди секс билан шуғулланган ҳар гал бундай ҳолатларни бошдан кечира олса? Танаси яна уйғонди, ёки энди уйғонишни бошладими? Сексда яна нимани кашф этиш мумкин?
Андрей бошини кўтариб, Уонгга қаради. Униси оёқларини бир бирининг устига қўйиб, шунчаки уларга қараб ўтирарди, ҳотиржам юз билан, ва Андрейнинг унга нисбатан кучли миннатдорлик туйғуси пайдо бўлди, у ҳам тезда сексуал тортишга айланди. Бу ҳам кутилмаган эди, чунки Уонгнинг ёши олтмишга яқин эди, униг танаси ҳам қариликнинг ҳеч қандай белгиларига эга эмаслигига қарамай. У аёлни четлатиб, Уонгнинг олдига борди ва унинг олдида чўккалади.
- Уларга ўҳшаб, мен албатта сеникини сўриб бера олмайман. Берасанми менга?
Уонг индамай қўтоғини чиқариб, оёқларини очди. У ярмига шишган эди, ва Уонг уни томоғига сиккан пайтдагидай унча катта эмас эди. Сўргиси келмади, бироқ унинг ушбу қўтоқни шунчаки қўлида ушлаб турганидан жадал нозиклик бор эди. Уни силарди, қўлида айлантирарди, лабларини теккизарди, тили билан ўйнарди, ва бу жуда ҳам зўр эди.
- Ҳўш, балки менинг мижозларимнинг яна қандай талаблари бўлишини билишни ҳоҳларсан? – Уонг табассум ва оҳангида ҳазил тариқасидаги дўқ билан сўради.
Андрей кулиб, ўрнидан турди ва қўллари билан силтади.
- Йўқ, бугун эмас, ҳозирча етади…
- Яхши. - Уонг ўрнидан туриб, соатига қаради. – Демак, мен сени шошилтирмайман. Менинг таклифимни қабул қилишинг ёки қилмаслигингдан қатъий назар, сен менинг дўстим бўлиб қоласан, ва бизнинг уйимизда кутилган меҳмон бўлиб қоласан, сен учун ҳизматлар пулли бўлса ҳам, сен камроқ тўлашинг учун харакат қиламиз. Сени мижозларимга ўзим тавсия қиламан, ва агар, - у жилмайди, - менинг араб дўстим сени дўстларидан кимгадир тавсия қилса, мен сени кечагидай таклиф қилишим мумкин, ва бундай тарзда сен ҳам озгина пул топасан. Шунинг учун, ўйлаб кўр. Менга катта эркакнинг жиддий, ўйлаб қилинган қарори керак, шунинг учун мен сени шошилтирмаябман.
<<Бўлим 24 Бўлим 26>>
