"Қаттиқ дарёлар, мармар шамол"
Бўлим 24Вьентьянга отланаётиб, Андрей маҳаллий курсларда айрим вақтларда математикадан дарс беришни, асосан эса – ушбу жойларни атрофидаги жойларда вақт ўтказишни – кўплаб қояларда сайр қилишни, қояларга чиқишни ўрганишни, ороллар орасидаги катта, сунъий кўлда сузишни, трекингга боришни ва маҳаллий фоҳишаларни сикишни режалаштирган эди. Режаси жуда ҳам бўладиган эди, аммо уни бир нарсани ҳисобга олмас эди – Андрей, Вьентьянда ҳаётни таърифлайдиган туристик маълумотнома китобчасини варақлаётиб, “гейлар ва лесблиянкалар учун битта кафе бор” деган қисқа ибора кўзига тушганда, қизиқишнинг кутилмаган тўлқинини. Бошида у унда қарашини бир нечта сонияга тўҳтатди, кейин эса яна ўша варақага қайтиб, қаторни қайта ўқиб чиди ва ўйланиб қолди. Секснинг хира образлари пайдо бўлиб, йўқоларди, аммо эҳтирос, у айнан ҳозир ўрнидан туриб, ўша жойга бориши мумкинлигини ўйлаганида, тезда ўсишни бошлади. йигитлар орасидаги секс табиий ҳисобланган, ва қандайдир йигитлар сени ҳар қандай пайтда таклиф қилиши мумкин бўлган жойларда у ҳеч қачон бўлмаган, ва бундай секс у учун янгилик эмас ва ёқимли бўлгани учун, барибир – қарор қилиб, гей-кафега бориш учун, уялишни енгиб ўтишга тўғри келди. Ҳатто такси ҳайдовчисига гапиришга уялди – айнан қаерга бориши кераклигини, ва унинг номини аниқ эмас, паст овозда айтди. Такси ҳайдовчиси – қирқ беш ёшдаги йигит, қайта сўради – Андрей ростдан ҳам гей-кафега боришни ҳоҳлаётганини, ва Андрей бошини ирғаганида жилмайди. Йўлда у бир нечта марта қандайдир оддий, аҳаямитга эга бўлмаган саволларни берди – қаердан, қанчага,в а ҳоказо, кейин эса сўради – Андрей ушбу кафеда олдин бўлган бўлмаганлигини.
- Йўқ, - Андрей, яна бир бор ноқулайлик туйғусини ҳис этиб, бошини чайқади, аммо шу пайт бу нарса уни эҳтирослантираётганини сезди – бундай мавзуга ёши катта эркак билан гаплашиш, ва у суҳбатни давом эттиришга қарор қилди. – Мен ҳаётимда бирон марта ҳам гей-кафеда бўлмаганман, мана кўргим келиб қолди – қандай бўлар экан – йигитлар билан секс билан шуғулланишни яхши кўрадиган йигитлар орасида бўлиш.
- А.., - такси ҳайдовчиси тушунгандай бошини ирғади, - тушунаман, тушунаман.
Бунда у қандайдир тинчлантираётган тарзда Андрейни, яланг сонидан уриб қўйди ва қўлини олишдан олдин, уни бир нечта сонияга ушлаб турди. Такси ҳайдовчисининг секс парчасини узиб олмоқчилиги ва уни сонидан, шунчаки урмай,аниқ пайпаслаганлиги жуда ҳам эҳтирослантирарди, ва бу, эркакнинг ўзи сексуал даражада жозибадор бўлмаганлиги ундан ҳам ғалати эди – унда сексуал ҳоҳиш борлиги эҳтирослантирарди, ва Андрейнинг бошида, ўзи қизариб кетган ва ўн дақиқага қотиб қолган даражага олиб келган ҳаёл вужудга келди, аммо у ўзини енгиб ўтиб, ниҳоят гапира олди.
- Менга қўл теккизганда ёқади менга.
- Ростданми? – Такси ҳайдовчиси ҳудди ростдан ҳам ҳайрон бўлгандай бўлди, ва шу заҳоти Андрейнинг сонини қўли билан олиб, уни куч билан эзишни бошлади, айрим вақтларда у қарашини йўлдан узиб, сонлари ва тиззаларига тикилиб қарарди..
- Менинг назаримда, бундай ҳайдаш ҳавфли, - Андрей яна уни харакатсизлантирадиган уялиш ҳиссиётини енгиб туриб, гапирди. – Балки, бирон жойда тўҳтаганимиз маъқулдир?
Ҳайдовчи дарҳол қўлини олиб, атрофига қараб чиқди. Вьентьян кўчаларида ёруғлик хира эди, ва йўлдан кетадиган йўлаклар деярли қоронғу эди. Улар қайрилди, ва бир дақиқа ўтгач, секин қандайдир ташланган ҳовлига киришди. Машинани тўҳтатиб, ҳайдовчи орқа ўринлиқ томонга қараб имлади, ва улар ўша ерга кўчиб ўтиришди. У Андрейнинг устига шундай куч ва ҳоҳиш билан ташландики, ҳудди бу ҳаётида биринчи ёки оҳирги секс бўлганидай. Бунда ҳеч қандай ҳиссиётлар йўқ эди, аммо шунча ёввойи, ҳайвонларча ҳиссиётлар бор эдики, Андрей эҳтиросланиб, ушбу зўрлашга панд бергиси келди.
Қалтираётган қўллар билан такси ҳайдовчиси унинг устидан шортини деярли узиб ташлади, ўзининг олдига тиззаларига қўйиб, унинг кўтини, сонларини, қўтоғини ушлаб, эзишни бошлади, ҳудди билмаётгандай – нимадан ушлашини. Ундан кейин у четланиб, ечилаётган молниянинг овози эшитилди, ундан сўнг ҳайдовчи унинг устига бутун гавдаси билан шундай ётдики, Андрей ўзининг кўти билан иссиқ, ўн сантиметрга турган, унинг гоҳ туҳумларига, гоҳ қўтоғига тиқилаётган, қўтоғини сезди. Қўлларини орқага ўтказиб, Андрей эркакнинг қўтоғини, туҳумларини эзишни бошлади, бундан униси ширин инграган ҳолда, ўзининг кўтоғини тиқишга харакат қиларди.
- Сен қачондир йигитларни сикканмисан? –Сўради Андрей.
- Йўқ, йўқ, - нафаси бўғилиб, жавоб берди у.
- Ҳоҳлаябсан, шундайми?
- Ҳа, ҳоҳлаябман, ҳа. – Жавоблар бир ҳил эди, ҳудди такси ҳайдовчисининг томи кетиб қолгандай, ва у ҳоҳлаган бир нарса – бу тиқиб, сикиб ташлаш эди.
- Кўтимга сикишни ҳоҳлаябсанми? – Андрей ўзини ҳақиқий фоҳиша сифатида ҳис қилиб, давом этарди.
У ҳайдовчининг қўтоғи билан ўйнаб, тешигига яқинлаштирарди, аммо ичкарига киргизмасди.
- Ҳа, ҳоҳлаябман, кел, тиқиб қўяй!
- Оқ йигитни сикишни ҳоҳлаябсанми?
- Ҳа, ҳа.
- Мен сеникини сўриб ташлашимни ҳоҳлябсанми? Мени оғзимга сикиб ташлагинг келябдими?
- Ҳа, оғзинга ҳоҳлаябман, - ҳириллаб гапирди у.
- Қаерга кўпроқ ҳоҳлаябсан – кўтимгами ёки оғзимгами?
- Ҳа, кўтинга ҳоҳлаябман, оғзинга ҳоҳлаябман.
Бундай ҳолатда эркак аниқ фикрлашга қодир эмас эди – нимани кўпроқ ҳоҳлаши тўғрисида, аммо Андрейга у билан ўйнаш ёқар эди.
- Оғзимга, оғзимга қил, - у ниҳоят ўзи танлаб, қайрила бошлади.
Такси ҳайдовчиси ҳали ҳам спазматик равишда унинг кўтидан ушларди, аммо кўтга у ҳозир қила олмаслигини тушуниб, ўриндиққа ўтирди ва куч билан Андрейнинг бошини ўзига тортиб, уни оғзи билан деярли қўтоқнинг устига ўтирғизди. Қўтоқ анча семиз, аммо узун эмас эди, ва Андрей, бугун эрталабдан ҳали ҳечнима емаганига хурсанд бўлиб, ўзини оҳиригача, бутунлай ўтирғизишга йўл қўйди. Унинг томоғини тўлдириб турган қўтоқнинг сезилиши ҳам, бундан вужудга келаётган спазмалар ҳам – буларнинг ҳаммаси эҳтирослантирарди. У оҳиригача ютиб, энг паст кетган шаллақи тарзида боши билан тепага-пастга харакат қилишни бошлади, ва бу жуда, жуда зўр эди. Йигирма сониялардан сўнг, эркак ҳириллаб қолди, унинг бошини икки қўли билан ушлаб, чиқаришни бошлади. Оқим ортидан оқим оғизни тўлдирарди, ва Андрей бошида спермани туфлаб ташлагиси келди, аммо уни ютаётганини тасаввур қилиб, ўзини янада кўпроқ фоҳиша сифатида ҳис қилди, ва ютишни бошлади, ва эҳтирос ҳақиқатдан ҳам ўсишни бошлади.
Кучи қолмаган ҳолда, ялпайиб ётиб, эркак ўтириб, ҳириллаб, лаос тилида бирон нималарни минғирлаб гапирарди, аммо Андрей бунга эътибор бермай, уни итаришни бошлади.
- Кетдик, кетдик, мен сикишишни ҳоҳлайман!
Бундай тарзда гапиришни ўзига ноқулай деб кўрмади, ва бундай озодлик туйғуси унга жуда ёқарди.
- Тўҳтаб тур! – Эркак силтаниб кетди. – Озгина кутгин, кел яна беш дақиқа бирон нима ҳақида гаплашайлик, кейин мен сени кўтинга сикаман!
Андрей бу таклифни ўйлаб кўрди. Бир томондан, вазият олдингидай эҳтирослантирарди, бошқа томондан эса, ҳар ҳил эркаклар билан сикишгиси келарди, дўстона-оилавий муносабатларни қурмай.
- Йўқ, бўлди, мен айтдим – кетиш керак, ҳайда.
Такси ҳайдовчиси, жуда афсусланган ҳолда, унга қаради ва чуқур нафас олиб, иштонини кийишни бошлади.
- Мана, менинг визиткамни ол, қўнғироқ қил, меҳмонхонага қайтиб бораётганинга, майлими?
- Хўп, хўп.
Буни тугатиб, қутилиш учун, Андрей визиткани олиб, чўнтагига солди.
Гей-кафе жуда шинам ва тинч жой бўлиб чиқди. Паст овозда мусиқа ўйнарди. Марказда – хира ёритилган, умумий зол, столчалар билан, четларида эса қоронғулаштирилган, чегараланган хоналар мавжуд, у ерда, қўшнилардан деярли чегараланиб, овқатланиш мумкин.
- Жаноб, - унга шу заҳоти официант мурожаат қилди, - келинг, марҳамат. Битта ўзингизмисиз?
- Ҳа… ҳозирча ўзимман, - минғирлаб гапирди Андрей.
- Марҳамат, ўтиринг, - ва официант золнинг марказида турган столчалар томонга қўли билан кўрсатди. – Мана меню.
Менюни варақлаб, Андрей ёмон тушунаётган эди – у ерда нима ёзилганини, чунки у кафенинг марказида ўтириб, унга ҳозир эркаклар, эҳтимол, қараб ўтирганларидан юқори даражада уялишни ҳис этарди, балки, улар уни таклиф қилишни бошлашар, қизиқ – бу қандай амалга ошади?
Аммо уни ҳеч ким чақирмасди, олдига келмасди, таклиф қилмасди. Яна официант келиб, Андрей қандайдир шарбатни буюрди. Бир дақиқа, иккинча дақиқа ўтиб борарди, аммо ҳечнима рўй бермасди. Андрей атрофига қарашни бошлади. Ташқаридан қараганда, ҳаммаси жуда благопристойно эди – ораларида эллик ёшгача бўлган эркаклардан ташкил топган жуфтлар, ва ёш йигитлар столларда ҳотиржам ўтиришар эди, ва кечки овқат қилиб ўтиришарди. Ёмон, фоҳишона бир ниманинг образи аста секин йўқола бошлади. Бир нимага харакат қилиш керак, кечки овқат қилиб ўтирмайманку энди бу ерда!
Андрей официантни чақирди.
- Бу гей-кафе, тўғрими?
- О, ҳа, жаноб, ҳудди шундай.
- Бу ерда…, - Андрей имланиб қолди, ва официант шунчаки жим туриб, унга қараб турарди, - бу ерда ўзингга дўст топишинг мумкинми…?
- Дўстни, жаноб? – У самимий равишда ажабланди. – Мен билмайман, нимага бўлмас экан? Албатта, жаноб. Бизникига тез тез дўстлар билан келишади, ўзлари ҳам, бизнинг таомларимиз жуда ҳам зўр, сизга маслаҳат беришим мумкин…
Унинг нимани маслаҳат қилаётганини, Андрей тушунишга харакат ҳам қилмасди. У жуда ҳам ҳатолашганини тушунди. Ҳимматли гомосексуалистларнинг жуфтлари бу ерга оддий, оилавий кечаларни ўтказиш учун келишарди, ва ҳеч қандай саргузаштларни кутмаса ҳам бўлар эди. Майли, такси ҳайдовчиси билан омади келди… Визитка!
Андрей тезда чўнтагидаги визиткасини, саргузашт кечиришга оҳирги имконият каби пайпаслади. Шарбат учун пул тўлаб, у кафедан югуриб чиқди, ва дарҳол рақамини терди.
- Хэлло! – эшитилди таниш овоз.
- Салом, бу мен – мен ҳозиргина сеникини сўриб ташлагандим, эсингдами?
- О! Албатта, албатта, сени меҳмонхонага олиб боришимни ҳоҳлаябсанми?
- Шундай деса ҳам бўлади, кел.
- Мен беш дақиқадан кейин бўламан, кетябман!
Бундай жинсий тайёргарлик уни эҳтирослантирарди.
Беш дақиқа ўтгач, Андрей унинг олдида очилган эшикка сакраб ўтирди, ва улар қўзғалишди. Такси ҳайдовчиси сўраб ўтирмади – қаерга бориш кераклигини, яна ўша ҳовлига ҳайдаётган бўлса керак.
- Тўҳта, - Андрей уни тўҳтатди. – Кўтимга сиккинг келябдими?
- Ҳа, ҳа! – У яна уни сонларидан ушлади.
- Шарт бор.
- Шарт?
Такси ҳайдовчиси ғамгинлашди.
- Сенга тўлашимни ҳоҳлаябсанми? Қанча ҳоҳлаябсан?
Бу кутилмаган бўлди! Пул учун бериб, ҳақиқий шаллақига айланиш ғояси унга ёқди.
- Ҳа, мен ҳоҳлайман, сенинг тўлашингни, аммо пул билан эмас.
- Яъни, - тушунмади эркак.
- Менга бола керак, чиройли, келишган бола керак, - тушунтирди Андрей. – Мен уни орқасига ётқизиб, қўтоғимни кўтига тиқаман, ва унинг нозик лабларидан ўпаман, мен эса менинг кўтим билан ўша пайтда ҳоҳлаганингни қиласан. Болага ўзинг тўлайсан, маъқулми?
Такси ҳайдовчиси яна жонланди.
- Ҳа, маъқул келади, кетдик!
Ўн беш дақиқа юришга тўғри келди. Марказий туманлар четдаги жойлар билан алмашди, ва тез орада улар қандайдир одам йўқ жойга етиб келишди. Андрей, саргузаштни кутиб, шортисидан қўтоғини олиб, уни очиқчасига тортиб, инграшни бошлади. Такси ҳайдовчиси назар ташлаб турарди, аммо йўлдан диққатини узмай, фақат ҳайдаш тезлигини кўпайтирарди.
- У ёш ва келишган йигитча бўлиши керак, шундайми?
- Ҳа, шундай!
Ниҳоят, машина қандайдир жуда эски, икки қаватли уйчанинг ёнида тўҳтади. Умуман айтганда, бошқалари йўқ эди ҳам.
- Кетдик, - бошини ирғади такси ҳайдовчиси.
Ғичирлайдиган эшик, қандайдир, зўрға кўринадиган соялар, паст овозда суҳбатлар. Кимдир унинг қўлидан тортди, ва у унинг ортидан кетди. Кичкинагина хона, полда – кўрпа. Лампочка – шунчалик даражада хираки, ундан хона янада қоронғу бўлаётганга ўҳшарди. Битта қуруқроқ, паст бўйли эркак кўрпа томонга имлаб, лаос тилида бирон нима гапирди, унинг ортидан кириб келган ҳайдовчи, таржима қилиб берди.
- Ўтир, ҳозир сен танлайсан.
- Танлайман? Зўрку.
Андрей кўрпага ўтириб, деворга суянди. Эшик яна очилди, ва учта, тўртта, бешта...еттита йигит кириб келди! Кўрпа атрофида тўпланиб, улар бўйсунадиган қўйлар каби, туришарди.
- Танла, - такси ҳайдовчиси қулоғига шивирлаб гапирди.
- Жин урсин…
Андрей сал пал лол қолди. Қуруқроқ эркак яна бир нима деб минғирлади, ва еттитаси харакатга тушиб, футболка ва шимларини ечишни бошладилар.
- Ички кийимни ҳам, - Андрей қўллари билан кўрсатди, ва улар бўйсунишди.
Энди унинг олдида еттита яланғоч бола турар эди, уларнинг ёшини фақатгина жуда катта мутаҳассис-этнограф аниқлаши мумкин эди. Аммо Андрейни бу унча қизиқтирмас эди, чунки баданларининг тузилиши унинг талабларига жавоб берар эди – бутун еттитасиники! Аммо кимнидир танлаш керак эди…
- Танлаш учун, уларга тегсам бўладими?
- Ҳа, ҳоҳлаганингни қил! – Маъқуллади уни такси ҳайдовчиси. – Сен менинг меҳмонимсан, бу одам менинг дўстим, - у эркакни кўрсатди, - танла.
- Мен ҳоҳлардимки… уларнинг оёқларини ўпиб чиқишни, тушуниш учун – кимники менга кўпроқ ёқишини.
Такси ҳайдовчиси таржима қилди ва эркак бир нима деб қичқирди. Йигитлар кўрпанинг устига чиқиб, орқаларига ётишди ва унга панжаларини чўзишди! Бирданига еттита панжа! Бирин кетин уларни қўлига олиб, Андрей, биладиган одамнинг кўриниши билан, уларни ўпишни, бармоқларини сўришни, тили билан тегишни бошлади. Иккитаси оёқларини тортиб олди – қитиғи келди. Бундай йигитлар тўғри келмайди, ва Андрей буни кўрсатган ҳолда, белги берди. Эркак бир нима деб вақиллади, ва болалар хонадан чиқиб кетишди.
- Ўринларидан туришсин, мен ҳар биттасиникини оғзимга олиб, кўрмоқчиман – кимда қандай тез туришини ва катталиги қандай эканлигини!
Андрей астойдил болани кўтидан ушлаб, ўзига қисарди, қўтоғини оғзига олиб, секин сўриб кўрарди. Кимники тезроқ туришини текшириш ўҳшамади – ҳамманинг қўтоғи, Андрей уни оғзига олишидан олдин туриб оларди. Бу яхши белги эди. Учтасини у забраковать қилди – уларнинг қўтоқлари ҳаддан ташқари кичкина эди, у эса ҳозир каттароқларини ҳоҳларди.
- Мен мана бу иккитасини ҳоҳлаябман, - деб айтди у, ва такси ҳайдовчиси озгина тиришиб қолди.
- Мен иккинчисига ўзим тўлай оламан, - деб тинчлантирди уни Андрей, ва унисининг кайфияти яна кўтарилди.
- ОК!
- Биттаси қанча туради?
- Сенга, менинг дўстим тарзида, беш доллардан бўлади.
- Зўр! ОК, унда бошладик!
Эркакча ғойиб бўлди, ва такси ҳайдовчиси шошиб шимини ечишни бошлади. Унинг қўтоғи аллақачон туриб бўлган эди. Андрей болалардан биттасини ўзига тортди, бўйи баландроғини. Унинг баданига гап йўқ эди, у унинг қорнини, кўтини, сонларини, ҳудди такси ҳайдовчиси унинг ўзининг кўтини пайпаслаганидай, сабрсизлик билан ва тўймаган ҳолда ўпишни бошлади.
- Бўл, бўл, - ҳайдовчи уни шошилтирарди.
- Ҳозир… тўҳта, тўҳта.
Андрей йигитчани орқасига ётқизиб, оёқларини кўтариб туриб, уларни ўпишни бошлади. Оҳ! Презерватив...
Ўзининг иштонларига чўзилиб, Андрей бир нечта презервативларни чиқарди, ва биттасини такси ҳайдовчисига бериб, иккинчисини ўзи кийди. Кўтнинг ичига жуда осон кирди, бола ҳатто кучланмади ҳам. Мордасини унинг панжаларига қисиб, Андрей шошмасдан харакатлана бошлади, кейин унинг устига, ҳудди қизнинг устига бўлгандай, ётиб, лабларидан ўпишни бошлади – улар дўмбоқ ва нозик эди. Бола унинг елкасидан қучоқлаб, бўсаларига фаол равишда жавоб берар эди, бу пайтда такси ҳайдовчиси унинг устига ётиб олган эди. Андрей кишининг вазнини ўзига олишига тўғри келди, болани эзиб ташламаслик учун, тиззаларини озгина қорнига тортди.
- Бирданига тугатмасликка харакат қил! – У орқага қайрилиб ҳайдовчига гапирди.
- Ҳа, ҳа…, - униси маъносиз тарзда жавоб берарди, ва унинг харакатларига қараганда, бу “ҳа-ҳа”, қолган тушуниб бўлмайдиган довушларга қараганда, унча маънога эга эмас эди.
Андрей харакатланишни тўҳтатди – унинг кўтоғи йигитчанинг кўтига чуқур кирган эди, такси ҳайдовчиси эса ўзиникини шундай фаоллик билан киргизардики, у иккита одамга етарли эди. Албатта, ярим дақиқадан сўнг, у титрашни бошлади, ва яна ярим дақиқадан сўнг, картошка билан қоп сингари бир четга йиқилиб тушди.
- Сен кел, - Андрей иккинчи йигитни чақириб, ўзининг кўтидан уриб, унга презервативни чўзди.
Такси ҳайдовчисига қараганда, бу бола профессионал даражада сикарди. У шундай кўтарилдики, унинг қўтоғи Андрейнинг кўтига озгина бурчак остида, кўтнинг олдинги деворига тиралиб кирарди, ва кўтидаги юмшоқ лаззат қўтоқдаги лаззат билан бирлашишни бошлади. Андрей, унинг остида ётган болани қаттиқ қучоқлаб, унинг лабларига лабларини теккизиб, ўзининг кўти билан аста харакат қиларди, иккинчи йигитчани тезликдан адаштирмаслик учун. Ўткир лаззатнинг иплари унинг кўти ва қўтоғидан оёқларига қараб, пастга, қорин ва кўкрагига – тепага қараб тортилди, ва қорнининг мушакларида лаззатнинг таниш бўлган спазмлари вужудга кела бошлади, ҳозир унга бошқа ҳечнима керак эмас эди.
Ярим тунда, Вьентьяннинг марказий паркида, кундузги иссиқдан дам олиш мумкин эди, ва бу жой, бу ҳам аҳамиятга эга эди, ҳавфсиз эди, деярли бутун Лаосдагидай, ва Андрей, таксидан чиқиб, секин хиёбон бўйлаб юриб кетди, қўлида иккинчи йигитчанинг спермаси бор, тугунча қилиб бойланган презервативни ушлаб. Чироқлардан узоқроқда жойлашган скамейканинг устига ўтириб, ва шортисини сал тушириб, у презервативни ечди, ва озгина қўтоғини тортиб туриб, унинг ичига тилини тиқди. Кўлчага тилини теккизди,ва сперманинг таниш таъми бутун оғзи бўйлаб тарқалди. Қаттиқ турган қўтоғини пастга қаратиб, Андрей астойдил – ҳечнима тўкилмаслиги учун, унинг устига презервативни тортиб кийгизди, ва энди уни тортганида, ичида сперма овоз билан шапилларди.
У ушбу пайт давомида бирон марта ҳам оргазмни ҳис қилишнинг ҳавфли чеккасига етмаганлигидан хурсанд бўлиб, Андрей паркдан чиқиш жойига кетаётган эди – эҳтиросланган ҳолати ҳар қайси дақиқада сакрашга тайёр бўлиб турганига қарамай, у уҳлашни ҳоҳлаётган эди, ва у лаззат билан эртага яна такси ҳайдовчисига қўнғироқ қилиб, яна у билан йигитчаларни сикишга боришини тасаввур қиларди. Ёқимли ҳаёлларни давом эттириш учун, у қўтоғидан сперма бор презервативни ечмай турди, ва эрекция ўтган ҳозирги пайтда, презерватив шорти ичида осилиб турарди – бу жуда ҳам ўзгача ва развратно эди.
Чиқиш жойида бир нечта шаҳобча бор эди, ва қирқ ёшдаги бир аёл уларнинг биттасини ёпаётган эди – сайр қилаётганларнинг оҳиргилари уҳлашга кетаётганди. Унга яқинроқ бориб, у саломлашди, ва аёл табассум билан жавоб берди. Нимага харакат қилиб кўрмасин?...
- Бу ерга ўтир, - Андрей, шаҳобчанинг ёнида турган стулни унга кўрсатиб, гапирди.
У инглизча ҳечнима тушунмасди шекилли, ва табассум билан ўзининг тилида бир нималар деди. У унинг қўлидан астойдил олиб, стулга кўрсатиб, уни ўша томонга итарди. У тушунмай, боши билан чайқади, аммо ундан нима ҳоҳлаётганини тушуниб, елкаларини қисди ва стулга ўтирди. Андрей русчага ўтди, чунки унга барибир тушунарсиз эди, ва тинчлантирадиган оҳангда қандайдир сафсаталарни гапира бошлади. Тиззаларига ўтириб, унинг оёғини олиб, оёғидан вьетнамкани ечиб ва лабларига олиб бориб, ўпишни бошлади. аёл оғзини очиб, унга ҳайратланиб тикилиб турди, кейин эса кулиб юбориб, оёғини олиб қўйишга харакат қилди. Андрей уни қўйиб юбормай, ўпишни давом эттирарди. Ўзининг тилида бир нимани вақақлаб, аёл гоҳ бўшашарди, гоҳ яна оёғини тортиб олишга харакат қиларди, ва қайсидир лаҳзада Андрей ушбу вақақлашнинг энди унга йўналтирилмаганини англади! Бошини қайриб, у даҳшат билан, ёнида турган ва Андрейнинг харакатларини, аёлникидан кам бўлмаган даражада ҳайрат билан қараб турган, бўйи ўртача бўлган эркак кишини кўриб қолди. Шайтон, эри!...
Биринчи бир нечта сония давомида енгил ваҳима босди, ва Андрей, ёки сакраб туриб югуришини, ёки курашга тайёрланишини билмаган ҳолда, қотиб қолди, аммо ҳеч нарса рўй бермас эди – аёл эрига бир нима гапирарди, у жавоб берди, ва иккаласи унга қараб туришни давом эттиришарди. Майли, ундай бўлса… Андрей, ўзининг сурбетлигига қойил қолиб, қисқа ва дўстона равишда «five minutes, ok?» деб гапирди. Униси бошини ирғаб, туришда давом этарди, ва Андрей яна унинг оёқчасини ўпишни бошлади, кейин иккинчисини олиб, шортидан қўтоғини чиқариб, оёғини унга тиради, ва яна эри томонидан ғазабнинг вужудга келишини кутиб, бунга учрамади – ёки унга барибир эди, ёки чироқнинг нури билан сал ёритилган, қалин қоронғуликда у ҳечнимани шунчаки кўрмасди. Аёл, унинг панжалари билан ҳоҳлаганини қилишга руҳсат берган тарзда, энди умуман иштирок этмасди. Ўнг оёғининг бармоқларини сўриб туриб, у унинг чап панжасини ўнг қўли билан ушлаб олди, ва уни қўтоқ билан кафтида биргаликда қисиб қўйиб, сал тортишни бошлади. аёл эрига бирнима деб гапирди, ва улар иккаласи паст овозда кулиб юборди. У билан ушбу кеча давомида бўлиб ўтган ҳамма нарсадан кейин, Андрей, ҳудди ҳақиқат чегарасини ҳис этишни ва иложи бўлган ва бўлмаган нарсаларни баҳолашни тўҳтатгандай бўлди. Ҳар ҳолда, лаосликлар томонидан очиқ ғазабга дуч келишининг эҳтимоли кам эканлиги ва унга дўқ қилган ягона нарса, бу одобли рад этиш эканлиги унга аниқ бўлди. Ҳатто курашиш ҳолатида ҳам... умуман айтганда, бу уни кам даражада қўрқитарди, чунки у мана бундай учта эркакдан кучлироқ эди, боксдаги аҳамиятли тажрибаси ҳақида гапиришнинг ҳам ҳожати йўқ. Ва у, бутунлай тентаклик қилишга қарор қилди – эркакни ўзига чақириб, у келганида, уни ўзига иштонидан тортиб, қўлларидан аёлининг оёқларини чиқариб, тезда унинг шимидаги молнияни ечишни бошлади, ҳар қайси дақиқада бошидан ёки қўлидан зарб олишни кутган ҳолда. Қўтоқгача, ҳеч қандай қаршиликсиз етиб борганлиги унинг учун шу даражада ажабланарли эди. Унинг оёғи билан қўтоғини тортишда давом этиб, Андрей энди тезда шишаётган қўтоқни сўраётган эди. Аёл яна паст овозда бир нима деб вақиллади, ва эри кулиб юборди, кейин қандайдир сесканиб, қўлларни, ҳудди кимдандир ҳимояланаётгандай, ноқулай равишда тепага кўтарди, ва ушбу лаҳзада, тез равишда бирнимани гапириб, Андрейнинг оғзига тугатишни бошлади. Энди аёл кулиб юборди. Сонларнинг ички тепасидаги лаззат бирдан ғаройиб жадалликка ва аниқликка етди – бундайси ҳали ҳеч қачон бўлмаган эди! Унинг иккита сони – тиззасидан пахгача, тепасида ҳамда жуда чуқурликда, ҳудди кучли, тортаётган лаззатга тўла эди гўё, улар ҳудди қўтоқнинг бошчаларига айланиб қолгандай эди. Лаззат хира даражада уриб турарди, ва бу оргазмга нисбатан минг маротаба ёқимлироқ эди, ва энг асосийси – бу бўш бўлиб қолишга олиб келмасди, у давом этарди, ва умуман тўҳтамай давом этиши мумкинга ўҳшарди.
Яна ноқулайлик вужудга келди – энди ҳаммасини қандай қилиб тугатишини билмасди, у шунчаки туриб, қўтоғини шортисига тиқиб, табассум билан “раҳмат, ҳайр!” деб кетди. Математикадан машғулот қизиқ эди. Ўзгача нарса шундан иборат эдики, гуруҳда қизлар, болаларга нисбатан анча кўпроқ эди. Андрейнинг вазифаси бўлиб уларга интеграл ҳисоблаб чиқилишини тушунтириш бўлиб ҳисобланар эди, ва Хаким – йирик, баланд, араб ҳалқидан чиққан француз ушбу мавзуга уч-тўрт соатли дарсни ажратишни таҳмин қиларди. Хаким Лаос ва Камбоджада курсларнинг ўтказилишини бошқарар эди, ва бу ишни дайв-инструктор иши билан биргаликда амалга оширар эди. У табассум билан, интеграл ҳисоблаб чиқилишига оптимал ёндашувни у билан музокара қилмоқчи бўлган Андрейнинг гапини бўлди, ва буни унинг математикада умуман ҳечнимани тушунмаслиги ва бутунлай, унинг дарс бериш санъати тўғрисида анча эшитган, Андрейнинг катта тажрибасига ишонаётгани билан тушунтирди. Аммо, аслида бу ерда музокара қиладиган гап ҳам йўқ эди. Болаларни тетиклаштириш учун, Андрей уларга интеграл ҳисоблаб чиқилишнинг асосчиси бўлган Архимед ҳақида гапириб берди. Сиракузаларга саккиз ойлик ҳужум ва уни ҳимоя қилиш учун Архимеднинг ғаройиб, технологик кашфиётларни ҳақиқий қизиқиш билан қабул қилинди – болалар рим ваҳшийлари томонида эдилар, айниқса, Андрей уларга Архимеднинг Досифей ва Эратосфенга жонли, самимий сўзлари билан ёзилган хатидан парчаларни ўқиб берганидан кейин, Андрейга, таржимоннинг –эллик ёшдаги аёлнинг, Архимед, навбатдаги муҳандислик масала билан шуғулланаётган пайтида, римликларнинг аскарларини бошқарадиган Марк Клавдий Марцелланинг олдига дарҳол келиш буйруғига бўйсунмай, бу иши учун жаҳли чиққан аскарнинг қиличидан ҳаётидан возган кечгани таърифланадиган, ҳикоянинг энг муҳим жойига келганида, ҳатто кўз ёш тўққандек туюлди. Ғазабнинг ёмон таъсирини тушунтириш мақсадида болаларга ушбу мисолни келтириб, Андрей математикага киришди, шу билан бирга, таржимон аёлнинг қомати паркдаги кечаги сотувчи аёл билан ўҳшашлигига эътибор бериб, ва уни бугун кечқурун уни, эҳтимол, янги саргузаштлар кутаётганини завқ билан тасаввур этди. Ғорлар ҳақида у ҳатто эсламади ҳам.
Синфдан чиқаётиб, Андрей мактабнинг майдончаси орқали дарвозага қараб юрди. Учта қизча унинг орқасидан эргашиб, интеграллар тўғрисида сафол беришда давом этардилар, ва у ҳовлида ўсаётган катта дарахтнинг илдизига ўтириб олиб, ён дафтарчасини очиб, уларни қизиқтираётган саволга жавоб бериш учун, тўғри тўртбурчакларга бўлинган эгриларни чиза бошлади. Қизлардан энг каттасининг сонлари жуда дўмбоқ эканлигига эътибор берди, ва энг кичкинасининг панжалари жуда нозик эканлигига эътибор берди, аммо у унинг атрофидаги ҳаётни ҳоҳишсиз кузатаётган ва вақти вақтида уларнинг компаниясига назар ташлаётган турист қизга эътибор бермаган экан. Аслида, унга эътибор беришнинг кераги йўқ эди – зерикаётган турист эркаклар ва аёллар Андрейни қизиқтирмас эди, чунки доим импотентлар ва ахмоқлар бўлиб чиқар эди. Бундай одамларни идрок қилишни элаш учун, фильтр каби бир нима шаклланган эди, шунинг учун, тушунтиришларни тугатиб, ва ўзи билмаган ҳолда каби, кичкина дўмбоқчани қўтидан ушлаб қўйиб, мактаб ташқарисига чиқиб, бир нечта даҳани ўтганда, зерикаётган моғорнинг унинг ортидан шалпайиб ва ҳозир йиқилиб тушадиган даражада келаётганига эътибор бермаганлиги ажабланарли эмас. Ҳозир жазирама иссиқ бошланадиган пайт келиб қолди, ва на сикишишга, на сайр қилишга ҳоҳиш бор эди, кондиционерлари бор хонасига бориб, Альфред Реньини ёки Франциско Айялни ўқишга ҳоҳиш бор эди – китоблар жуда эски, шунга қарамай, жуда қизиқ.
Хонасига кириб, Андрей кўкраги билан соф ҳаводан нафас олиб, туалетга қараб югурди – тезроқ сийиб олиб, китобни ўқишни бошлаш учун. Балки массаж қиладиган аёлни чақирсаммикан? Беришга рози бўлсачи? Ёки массаж қиладиган эркакними? Салқин ҳаво уни аниқ ҳаётга қайтарди, аммо барибир сексни кечга қолдиргиси келди, чунки кеч пайт унда бузуқ бир нима билан боғланарди .
У энди ўтирган эди, кимдир паст овозда эшикни таққилатди. Йўқ, у “илтимос, безовта қилманг” ни осишни эсидан чиқармаганди, унда ким бўлди у?! Эшикни очиб, у тушунмаган ҳолда тиришди, ўзининг афсусланишини ҳатто бекитишга харакат қилмай – эшик орқасида битта оёғидан иккинчи оёғига ўтиб, мактаб ҳовлисида зерикиб ўтирган турист қиз турарди. Унга нима керак бўлиши мумкин? Унинг курсларга алоқаси бўлса керак...шундай ҳолсиз,а??
Ушбу фикрларни Андрей миясида ўтказиб турган, турист қиз эса, келишидан мақсади нима эканлигини тушунтирмаган ҳолда, қоп бўлиб осилиб турган танаффусдан кейин, у четга қочди, ва таклиф қилишга мажбур бўлаётганини имо-ишора билан кўрсатиб, бошини ирғади. Ичкарига кириб, аёл кроватга ўтирди, ва Андрейда шубҳалар пайдо бўлишни бошлади. Балки, у пул сўрашга келгандир? Бу бошқа гап эди – унда унинг пулини кўрпада ишлаб олишини таклиф қилса бўлади, ва бундай ҳолатда, ҳолсиз вобла билан секс ҳатто эҳтирослантирарди – қизиқиши йўқ, добропорядочная турист қиз эллик, айтайлик, ўн долларга бериладиган вазиятнинг ўзи эҳтирослантирар эди. Унинг баданини баҳолаш осон эмас эди, чунки у , қўлларини панжаларига ёпиб турган жирканч кофтага, ва товонигача етадиган узун юбкага кийинган эди.
- Мен… нима ёрдам беришим мумкин? – Бошлади Андрей, ҳолатни қандайдир бўлса ҳам харакатга келтириш учун.
Сукунат. Қарашнинг маъносиз харакатлари, қўлларнинг титраши. Балки у гиёҳванддир? Ҳўш...гиёҳвандни сикиш ҳам ўзига яраша саргузашт. Андрей вазиятни ўлчаб, унинг ўткирлашишида ҳеч қандай ҳоҳишга қарши бирон нима топмади.
- Балки, мен сенга массаж қилиб берарман?
Ҳеч қандай. Бундай қилиб кечгача “гаплашса” бўладику... Андрей яқинроқ келди, ва аёл озгина қисилди. Унинг ёнига чўккалаб ўтириб, қўлини чап оёғига чўзиб, уни сал ўзига тортиб олди.
- Сенга feet-massage қилишим мумкин, ҳоҳлайсанми?
Тўлиқ нол. Майли, шайтон урсин уни. Қўлларига унинг пастги панжасини олиб (воҳ, панжаси жуда чиройли экан! Қани шундай билан қўтоғингни тортсанг...), уни ўзига тортди ва бармоқларини сўрмоқчи бўлди – биринчидан, бу жуда ҳам эҳтирослантиради, иккинчидан, агар қиз сексга озгина бўлса ҳам йўналтирилган бўлса, бу жуда катта таъсир кўрсатади, бундан ташқари – унинг нима ҳоҳлаётгани, дарров аниқ бўлади. Унинг панжасини лабларига яқинлаштириб, у бирдан тўҳтади. Жуда чуқур ичида, интуициянинг чуқур жойида қизил чироқча ёнди. Бирнима жойида эмас эди. Андрей панжани сал тушуриб, уни қўлларида ушлашни давом эттириб, кўзларини кўтарди. Кейинги сонияда у сал чайқалиб, кўтига йиқиб тушди жуда ахмоқона тарзда, ва ўзини орқага ташлаб, ундан назарини узмасдан, қараб ўтиришда давом этарди. Ҳудди унинг бошидан уришгандай бўлди, ва у ҳатто бир сонияга ўйланиб қолди, балки у ҳақиқатдан ҳам уни кргандир? Аммо йўқ, аёл, умуман харакат қилмай, жойида ўтирарди. Фақат битта нарса ўзгарган эди, жуда кучли даражада – қараш. Ушбу қараш уни уриб, орқага ташлаб, энди полга ёпиштириб қўйганди, ва ҳозир, у ахмоқона юз ва ёйилган оёқлари билан ноқулай ҳолатда ўтириб, ўзининг оддий бўлмаган ҳимоясизлигини сезди. Бу иродасиз қурбон ва бекорчиликдан ақлдан озган турист қизнинг қараши эмас – унинг олдида темир ирода ва ўткир ақли бор одам эди.
Инстинкт даражасида, у, ҳудди синдирилган аскарларни битта жойга тўплаётганидай, ўзини тетиклаштиришни бошлади – у анча кучлироқ, бу равшан. Бу уни тинчлантирди. Агар у фирибгар ёки гипнотизер бўлса – қўлидан ҳечнима келмайди, у ,улар билан ўзларининг исқирт ишларини амалга оширишга ўрганган иродасиз ўсимликлардан эмас. Йўқ, ҳаммаси бошқа...
Қиз аста панжасини кўтариб, унинг қўлларидан уни бўшатиб, оёғини Андрейнинг юзига яқинлаштирди, жуда яқин равишда, бармоқларининг учлари билан лабларига теккизиб, қотиб қолди, ва тўсатдан бор куч билан унинг юзини оёғи билан итариб юборди!
Балансни тиклаб, у ердан кўтарилди ва унинг юзига қараб, олдида кобра ёки шунга ўҳшаш бирон нима бўлгани каби қарашга дуч келди. Бу гал кутилмаганлик таъсири бўлмади, ва Андрей унинг жавобан қарашига шоксиз чидаб берди. У олдингидай гапирмай, ўтирар эди, олдингидай ҳолсиз тарзда қўлининг бармоқларини пайпаслаб, икки оёғини кроват остига олиб қўйган эди. Андрей столнинг ёнига бориб, стулни олди ва унинг қаршисида ўтирди. Агар у шундай бекинишга қодир бўлса, бу ҳавфли бўлиши мумкин – бир сонияга ҳам эътиборни камайтирмаслик керак. Бу қизнинг бу ерда тасодифан пайдо бўлиб қолмаганлиги энди унга аён бўлди – бундай одамлар тасодифан юришмайди. Демак у уни кузатган, ва бу кузатишнинг қаерда бошлангани ноъмалум – унга биринчи марта эътибор берган мактаб ҳовлисидами, ёки ундан ҳам олдними. Орқасидан кузатиб, унинг хонасига келди. Ва нимадир ҳоҳлаябди ундан. Яхши. Нима ҳоҳлаётганини ҳали ўзи айтади.
Аммо у ҳечнима демади. Ўрнидан туриб, нимагадир қорнини силади ва секин эшикка қараб йўл олди. Бир нимани ўйлагандай тўҳтади, эшикни очиб, яна ўйланди, ва тезда хонадан чиқиб кетиб, Андрейни бутунлай ўзини йўқотган ҳолатида қолдириб кетди.
Ажабланарли эмас, қолган кун давомида ушбу кутилмаган ташриф билан боғлиқ бўлган ҳамма фикрлар ва хотиралар айрим пайтларда қайтиб келар эди, ва унинг қарашини эслаб, Андрей, бу қизни яна кўришига шубҳа қилмасди – бундай одамлар ҳеч қачон шунчаки бирон нимани қилмайдилар – у Андрейдан бирон нимани ҳоҳлаябди, ва у нима бўлмасин, у яна шу нарса ортидан келади.
Кўча қоронғу бўлиши билан, кечаги секс ҳақида ҳаёллар яна ҳужум қилишни бошлади, Андрей ярим соатдан кўп чидай олмай, такси ҳайдовчисининг рақамини терди.
- Салом!
- О, салом, салом! Олдинга бориб, қаергадир олиб боришим керакми?
- Ҳа, кеча бўлган жойимизга олиб бор.
- Мен ўн беш дақиқалардан сўнг бўламан, ҳозироқ етиб бораман!
- Бугун ўзингникини тортдингми?
- Озгина, ҳа…
- Тугатдингми?
- Йўқ, мен нимагадир, сен менга яна бугун қўнғироқ қиласан, деб ўйлагандим, - ва у мамнуният билан кулди.
- Бўлди, ОК, мен кутябман.
Бундай кучли даражадаги, сикишишга бўлган фаоллик, унга аслида ёш, келишган йигитлар ёқадиган Андрейга такси ҳайдовчисининг ўзи унча ҳуш келмаганига қарамай, жуда эҳтирослантирарди. Йирик, қандайдир кенг, озгина қорни бор, жуда оддий юзли – унинг учун, деярли бутун секс фақат тиқиб, ташлаб юборишдан ташкил топган, ҳиссиётлари йўқ эркакнинг бир тури эди. Аммо ҳозир айнан шундай одамга ўзини бериш эҳтирослантирарди.
- У ерда қизлар борми, билмайсанми?
- Бор, албатта! – Такси ҳайдовчиси қўлларини кенг очди. – Кўп, қандайсини ҳоҳласанг.
- Ва уларни ҳамма сикадими, маҳаллийлар ҳам сикадими?
- Маҳаллийлар? – Такси ҳайдовчиси бошини чайқади. – Йўқ, ундай эмас. Бу, биринчидан, жуда қиммат…
- Беш доллар, бу қимматми? – Ҳайрон қолди Андрей.
- Ўзинга тасаввур этгин, биз жуда ночор яшаймиз, ва кўплар учун беш доллар – бу бир ҳафталик даромади...ундан кейин, бу беш доллардан қиммат туради, сен менинг дўстим бўлганинг учун бундай нарҳ, аслида эса туристлар юз доллардан тўлашади!
- О…, - чўзиб гапирди Андрей. – Юз, бу жуда қиммат…
- Ушбу жойнинг эгаси, менинг қадрдон дўстим, ва у бу ерда кўп йиллар давомида ишлаб келмоқда, ва бу фақат туристлар учун ҳар қандай ҳолда. Унда ҳоҳлаган нарсангни, ҳар қандай ёшда, ҳар қандай тузилишда, ҳар қандай извращенияларни топишинг мумкин – ҳаммасини, қолгани фақат нарҳга боғлиқ…
- Бу йигитлар ва қизлар, нима, унинг қуллигидами? – Андрей қўрқиб сўради, ва такси ҳайдовчиси ҳайрон қолганидан олдида кетаётган юк машинасига урилишига сал қолди.
- Сен нима ҳақида гапирябсан ўзи?? Қандай қуллик? Нима деганинг бу! – У кулиб юбориб, рулни қўли билан урди. – Шунчаки бир одамлар бошқа одамлар орқали учинчи одамларга, ҳорижий одам билан учраштириши мумкин бўлган одам борлигини, ва бунинг натижасида у жуда яхши пул топиши мумкинлигини айтишади, шунинг учун ҳар қайси одам унинг олдига боришга тайёр, агар у чақирса, мен ўзим ҳам борган бўлардим, ана шундай! – У ўзининг ўриндиғида сакраб, ҳоҳолади.
- Тушунарли…
- Бугун биз кечагиларни қайтарамизми? – Ҳайдовчи эҳтиёткорлик билан сўради.
- Янги бирон нимани ҳоҳлаябман… аммоу умуман олганда, ҳа, қайтаришга қарши бўлмасдим.
Остонада уларни яна ўша эркак кутиб олди ва ичкарига кузатиб кирди. Улар такси ҳайдовчиси билан бир дақиқа давомида бирон нима тўғрисида гапириб, кейин такси ҳайдовчиси бирдан қаергадир ғойиб бўлди, эркак эса Андрейнинг олдига келиб, яхши даражадаги инглиз тилида ўтиришга таклиф қилди.
- Мен сенга бир нимани таклиф қилмоқчиман, - гапни бошлади у. – Майлими, сенга таклиф қилсам?
- Ҳа, бўлади, нимага бўлмас экан…
- Ажойиб...биласанми… сенинг исминг Энди, шундайми?
- Ҳа.
- Биласанми, Энди, менинг битта дўстим бор… у жуда бой ва жуда, эээ…, лаззатларнинг турли ҳилларини жуда яхши тушунади…
У жим бўлиб қолди ва кутиб Андрейга қаради, аммо уни ҳали гапиришга гапи йўқ эди.
- У битта араб мамлакатидан, ва у – етарли даражада таъсирли шаҳс, шунинг учун биз унинг исмини айтмаймиз, шунчаки “араб дўстимиз” деб атаймиз. Менинг тушунишимча, сен, Энди, йигитларни жуда яхши кўрасан, тўғрими?
- Аслида қизлар ҳам менг тенг даражада қизиқтиради:)
- Жуда яхши. Менинг араб дўстим эса йигитларни жуда яхши кўради…
- Ҳўш…
- Тушундингми?
Эркак Андрейнинг яланг тиззасига қўлини ҳукмрончалик даражасида қўйди ва уни силади.
- Ҳа, деб ўйлайман.
- Жуда ажойиб. Ва мен сенга, Энди, бир нимани таклиф қилмоқчиман, бизга ҳаммамизга тўғри келадиган.
Араб шейхига пул учун, ёки ўзини араб шоҳи қилиб кўрсатаётган кимгадир ўзингни бериш ғояси жуда эҳтирослантирарди.
- Сен у билан атиги икки-уч соат ўтказасан, бундан кўп эмас, шу ерда, менинг уйимда, - давом этарди эркак.
- Кейинчи…?
- Кейин яхши мукофотга эга бўласан, жуда яхши…
- Сен араб дўстингнинг...э, ҳоҳишлари тўғрисида белгили бирон нима айта оласанми? У мендан нимани ҳоҳлаши мумкин? Менинг ишончим комил эмас, мен...
- О, сен қўрқамасанг ҳам бўлади. У жуда ҳам одобли ва хушмуомала одам. У ҳеч қачон оғир келтирмайди, акс ҳолда мен у билан ишламасдим. Унинг ҳоҳишлари тўғрисида гапиришим қийин, аммо ишонтираман, қўрқадиган жойи йўқ. Ўзи, эслаб қол, - у Андрейнинг сонларини силаб, гапиришда давом этарди, - ўзининг ҳоҳишларини ушлаб турадиганлардан қўрқиш керак, бундай одамлар орасида одатда садистлар ва шунчаки жиннилар учрайди, менинг дўстимга ўҳшаганлар эса...унинг деярли ҳамма нарсага қўли етади, шунинг учун у кўнгли очиқ, ёмонлиги йўқ.
- Яъни, бу шунчаки секс бўлади, - аниқлади Андрей.
Эркак яқинроқ ўтириб, қўлини шортисининг ичига солди, ва шишиб бошлаётган қўтоқни пайпаслаб, уни озгина эзишни бошлади.
- Йўқ, албатта, бу шунчаки секс бўлмайди. Дўстимнинг таъми нозик, ва ҳар қандай вазиятда, бу ўзгача бир нарса бўлади, сенинг ҳоҳишларингни ҳам ривожлантиради …
- Яхши! – Рози бўлди Андрей.
- Аммо…
- Нима?
- Мен, сенга ёқадиганини қиладиган ва бу учун яхши тўлайдиган одам билан учраштириб, ёрдам бермоқчиман, ва мен, миннатдорлигинг сифатида мен учун битта нарсани қилишинги ҳоҳлайман...
- Нима экан? – Жилмайди Андрей.
- Сен биласан, - юмшоқ тарзда жавоб берди у. – Агар рози бўлсанг, мен билан юр. Сен биринчи менинг эҳтиросимни қондирасан, кейин араб дўстим билан ҳам танишасан.
- А… унисичи, такси ҳайдовчиси?
- Ҳаммаси жойида. У менинг дўстим ва мен уни ҳафа қилиб қолдирмайман, ҳаммаси жойида бўлади, кетдик.
Андрейни қўлидан олиб, у қоронғу коридор бўйлаб олиб кетди, кейин улар иккита пролет пастга тушиб, ҳаммасига қараганда, ертўлага тушиб қолишди. Коридордан яна озгина ўтгач, улар эшикнинг олдига келишди, ва шу пайти Андрей вазиятнинг ҳавфли ҳам бўлиши мумкинлигини ҳаёлидан ўтказди. Унинг бу ерда эканлигини ҳеч ким билмайди. Агар уни ҳозир ўғирлашса, ҳеч ким ҳавотирга тушмайди – шунчаки яна битта йўқолган турист.
У тўҳтади.
Эркак унинг ваҳимасини сезди шекилли.
- Қўрқаётганингни тушунаман, аммо бу ундан ҳам яхши, бу сенинг сезишларингни ўткирлаштиради. Ўйлаб кўр – сен, менинг, ўз эҳтиросимни босадиган одам эмаслигимни биласан, ва менда бор ҳамма нарсани ҳатар остига қўйиб, жиноятларнинг ҳавфли йўлига туришимнинг ҳожати йўқ.
У мажбур қилмасди, судрамасди, шунчаки ҳотиржам равишда тушунтирарди, ва Андрей сўзсиз, унинг олдида очилган эшикка кирди.
Хира чироқ ёқилди. Хонанинг марказида қандайдий ғалати асбоб турганди, ва тикилиб қараб, Андрей унинг асосий, ташкил қиладиган қисми бўлиб иккита таҳта ҳизмат қилишига эътибор берди, улардан биттаси иккинчисига шундай тушардики, бунинг натижасида фақат қўл ва оёқлар учун тешиклар қоларди.
- Бу ерга кел, - имлади эркак Андрейни. – Шунай тургинки, сенинг бўйнинг мана бу выемкада ётсин, ва қўлларингни, билакларинг мана бу выемкаларга тушадиган бўлиб қўйгин. Мен тепадаги таҳтани туширганимда, сенинг бўйнинг ва қўлларинг панжалари қисилган бўлади ва сен чиқиб кета олмайсан. Кўрдингми, мен сени алдамаябман, борича гапирябман. Аммо, такрорлайман, мендан қўрқма, майлими? Кейин мен тиззаларингни арқонлар ёрдамида қорнинга тортиб, уларни ўрнатаман. Нимага гапирябман ўзи… кел, ўрнатишни бошлаймиз, ва ўзинг кўрасан.
Андрей ўзи билан курашар эди. Бир томондан, ҳатар катта эди – бу ерда, бойлар учун маишат уйининг ертўласида бутунлай ҳукмронлик остида қолиш... улар кейин уни бир нечта йил давомида манекен сифатида сикиб, ундан сўнг шовқин бўлмаслиги учун, ўлдиришлари учунми? Бошқа томондан, эркак тўғри гапирябди – ҳатарнинг ўзи ҳам эҳтирос қўшади, ва соғ ақлнинг ўзи ҳам, секс учун шунча ўзларининг одамлари бор бўлганда, туристларни ўғирлаш, мақсадга мувофиқ эмаслигини айтиб турибди...ва бу эҳтирослантиришда давом этарди. У секин таҳтанинг олдига бориб, унинг олдида тиззассига чўкди.
- Йўқ, биринчи биз сени ечинтиришимиз керак, - эркак аралашиб, унинг устидан футболка ҳамда шортисин ечиб ташлади.
Андрей яна тиззасига туриб, бўйнини юмшоқ ярим доира устига қўйди. Кейин – қўлларини. Эркак шошилмасди – нимадир билан шақиллаб, у аста иккинчи таҳтани тушириб, уни мустаҳкамлади, ҳечнима қисилиб қолмаслигини кузатиб. Яна бир нечта шарқиллаган овоз, ва бўлди – энди Андрей бутунлай унинг ҳукмида эди.
- Яхши, - деб, изоҳ берди униси. – Энди кел, тиззаларингни тортиб қўямиз…
У тиззаларга теридан ясалган узукларни кийиб, уларни тақадиган нарсалар билан қисиб қўйди, ва қизиқди – жуда ҳам маҳкам эмасми, ва тиззаларни, уларни икки томонга очган ҳолда, сал тортиб қўйди. Кейин у қандайдир дастакни босган эди, бутун платформа кўтарилишни бошлади.
- Сенинг кўтинг ва оғзинг керакли баландликда бўлишлари керак, тушунябсанми?
Таҳталар кенг эди, ва Андрей, хонада фақат унинг олдида нима борлигини кўра оларди. Эркак унинг юзининг олдига борди, у яланғоч эди ва унинг қўтоғи сал туриб бўлган эди.
- Кел, текширамиз – баландлик тўғри келадими, - мулойим қилиб сўради у. – Оғзингни оч…
Андрей оғзини очиб, қўтоқни олди.
- Озгина кўтарамиз...мана бундай.
Мужчина қўтоғи билан оғзида озгина қимирлатди.
- Ҳа, жуда яхши.
У яна қаергадир кетди, кейин орқасидан келиб, Андрей кўтига иссиқ қўтоқнинг текканини ҳис қилди.
- Ҳўш, бу ерда ҳам яхши.
Унинг ҳаммасини шошилмасдан, эътибор билан амалга ошираётгани нимагадир, такси ҳайдовчисининг портлайдиган даражадаги ҳоҳиши билан таққослаганда, ундан кам бўлмаган даражада эҳтирослантирарди. Жуда ҳам ўзгача эди – харакатсиз, кишанланган тарзда, бутунлай унга тегишнинг имкони бўлиши.
- Сенинг бўйнинг ва қўлларинг ётган тешиклар юмшоқ мато билан қопланган, сезябсанми?
Андрей бошини ирғади.
- У эса ўз навбатида тўғри таҳтанинг устида эмас, қаттиқ доирада ётибди, шунинг учун агра сен жуда кучли даражада қаршилик кўрсатсанг ҳам, ўзинга шикаст еткизмайсан.
- Нимага мен қаршилик кўрсатишим керак? – Қўрққанидан, орқаси совуқ тер билан қопланди.
- Сен ҳали жуда тентак боласан, - у эркалаб, қаердандир орқадан гапирди.
Кейин у олдидан келиб, эгилди. Андрей кўзини қийшайтириб, таҳтанинг тўғри остида , эркак икки томонга очган, раздвижка борлигини кўрди.
- Бу нимага керак, - минғирлади Андрей.
Қўрқинч кучайиб борарди.
- Ҳаммасини кечроқ биласан, ҳозирча сен қўрқиб борябсан, бу яхши қўрқинч кучайсин. Сенга ҳозир қанча кўрқинчли бўлса, кейин шунча ёқимли кўринади ҳаммаси. Наҳотки сен ўзинг ҳам, нимага чиқиб кетишни ҳоҳлашингни билмасанг?
- Йўқ, - Андрей, ўзи қилган ахмоқона ишига афсус чекишни бошлаб, паст овозда гапирди.
- Сен буни қилишингнинг сабаби, чунки бу…, - у эгилиб, Андрейнинг тўғри кўзига қаради, - ё-қим-ли, - у бўғинларга бўлиб гапирди. – Сен фақат ўзингни бермасдан, курашиб, бор кучинг билан чиқиб кетишга харакат қилсанг, сенинг лаззатинг шу даражада кучайиб боради, энди тушунарлими?
- Ҳа…, - қўрқчинчи сал тарқалди.
- Менинг араб дўстим, мен сени мукофот сифатида олишимни билади, ва бунга унга ёқади, чунки мен шунчаки сендан фойдаланмай, сенга озгина ўргатаман, ва менинг араб дўстим кўпроқ лаззат олиш имкониятига эга бўлади.
Қандайдир темирни олиб, у Андрейнинг ёнига борди.
- Оғзингни оч.
Андрей бўйсунди, ва у ёпишга тўсқинлик қиладиган скобани оғзига жойлаштирди. Тишлар юмшоқ қатламга жойлашиб, унинг ичига шўнғиб кетишди. Масофани тўғирлаб, эркак қилган ишига қаради.
- Сенинг сўлагинг шу ерга оқади, - у икки томонга очилган пол таҳталарига кўрсатди. – бу ерга сенинг ичагинг бизга берган ҳамма нарса оқиб тушади, ундан сўнг эса ҳаммаси канализация томонидан ювиб тушилади, ҳаммаси осоно ва тоза, тушунарлими?
Андрей фақат маъруб қўйди.
- Мен ўз танам ҳақида озгина сенга гапириб бераман, - у давом этарди, - аммо сўзлар билан эмас, иш билан.
Андрей бирдан муҳим бир нарсани эслади, ва маърашни бошлади, у бирнимани гапириши кераклигини кўрсатиб. Эркак шу заҳоти унинг оғзини бўшатди.
- Нима?
- Мен гапиришга унутибман …
- Ҳа?
- Мен тугатишни билмайман!
- Мен сени ўргатаман:)
- Йўқ, сен тушунмадинг, мен тугатишни ҳоҳламайман!
- Нима, умуманми?
- Умуман, умуман! Сени огоҳлантириш эсимдан чиқибди, аммо бу нарса мен учун жуда ва жуда ҳам муҳим!
Киши ўйланиб қолди.
- Нимага муҳим?
- Тушунтириш қийин. Шунчаки, мен тугатганимда, қандайдир жонсиз, ҳолсиз бўлиб қоламан, ҳаётдан лаззат олишни тўҳтатаман, жин урсин, умуман эсимдан чиқибди сенга буни айтиш!
- Қўрқма. Оғзингни оч.
У яна скобани жойлаштириб, уни шундай мустаҳкамладики, Андрей бошини бурай олмасди, на чапга, на ўнгга, на тепага ва на пастга. – Сенинг фалсафангни ҳурмат қиламан.
Ўзининг қўтоғини олиб, Андрейнинг оғзига солди.
- Бу жуда ҳам ёқимли – бундай фалсафага қараб иш тутадиган одамни эгаллаш, ҳар доим фикри йўқ бир одамни эмас, балки шаҳсни эгаллаш ёқимли! Мен сенинг илтимосингни бажараман, албатта, афсус, шундай бўлганига, аммо шундай қолсин, сен ҳоҳлаганингча. Энди, кел, иш билан шуғулланамиз.
Андрей, унинг оғзига тушганда, эркак қўтоғининг катталиги бир нечта мартага каттайганида ҳайрон қолди. Уни бир нечта марта олиб, Андрейга кўрсатар эди, юзига суриб, кейин яна томоғига шундай чуқур солардики, Андрей бир нечта марта қусишига тўғри келди. Эркак унинг лабини астойдил суртиб, кейин яна қайта бошларди. Қусиш рефлекслари қолди, аммо сал ёқимли бўлди, ва энг асосийси – ҳеч қандай танлов йўқ эди. Андрей бир нечта марта чиқиб кетишга харакат қилди – бу ростдан ҳам эҳтирос қўшарди. Бундай ҳолсиз ҳолатда бўлиш жуда ҳам ўзгача ва эҳтиросли эди. Қўтоқнинг узунлиги йигирма сантиметрдан кўпроқ, ва диаметри олти сантиметрга яқин эди – ҳақиқий таёқ, ва мана шу таёқ бутулай томоғининг ичига шўнғиб, у ердан фақат Андрей ҳаво олишга улгуриши учун чиқарди.
Бирдан Андрей хонанинг эшиги очилганини эшитди! У силкинди, аммо нима фойдаси бор? Эркак кулиб юборди.
- Кутилмаган ҳолатлар, дўстим, кутилмаган ҳолатлар! Бизнинг ҳаётимизни кутилмаган ҳолатлар каби бошқа ҳечнима безамайди!
Қадамларнинг овозига қараганда, хонага иккита ёки учта одам кириб келди. Улар қаердадир орқада тўҳтаб, жим туришди.
- Дўстим, менинг фаолиятим унча қонуний эмас, тушунасанку, шунинг учун полиция, агар мен улар билан катта бўлмаган хурсандчиликлар билан бўлишмаганимда, мамнун бўлмасди... Бу нарсага бошқа томондан қара, агар сени бу ваҳимага тушираётган бўлса, аҳир сени ҳозир пойтаҳтимизнинг бош полициячиси сикади!
У четга қочди, ва Андрейнинг юзи олдида, полиция формасида йирик киши кўринди. У, шошмасдан, ширинкасини ечди ва тезда қўтоғини оғзига солди, шу пайти кимдир унинг орқасидан, кўтига қўтоғини тиқишни бошлади. улар қуёнларга ўҳшаб, титрашни бошлашди ва тез орада оқизишди. Кейин улар ярим овозда бир нима ҳақида гаплашиб, иккаласи кетди.
- Энди менга ҳам, сенга ҳам яхши, ва ҳамма мамнун, - хурсанд бўлиб гапирди эркак. – Араб дўстимга эса сенинг кўтингда ва ичагингда муҳим полициячиларнинг спермаси борлигини билиш ёқади. Ҳозир эса – менинг навбатим.
У орқада жойлашиб, астойдил катта қўтоғини Андрейнинг кўтига тиқди, ва биладиган одамнинг харакати билан уни аста сикишни бошлади.
- Мен ўргатаман сени, бола, қандай қилиб кўп лаззат олишни.
Унинг семиз қўтоғи бирнима билан яхши мойланган эди шекилли, кўт ичида ҳеч қандай оғриқсиз харакатланарди. Кейин ғичирлаган овоз эшитилди, ва платформа сал пастга тушди, энди қўтоқ кўтнинг ичига озгина бошқа бурчак остида кириб турарди, ва лаззат ўсишни бошлади. Шайтон билсин – қандай қилиб, аммо эркак буни тушунди.
- Шаллақига ёқишни бошлади…, - деб гапириб турарди у. – Шаллақига ёқишни бошлади… сенга ўҳшаган ҳамма болалар, шаллақилар, аммо улар бу ҳақида билишмайди…
У ҳақиқатдан ҳам қўтоғи билан билиб ишларди, ва қоринда таниш спазмлар пайдо бўла бошлади, ва лаззат сонлар бўйлаб оқишни бошлади.
- Ҳозир эса мана нтима қиламиз…
У қўтоғини чиқариб, орқада бирнима қилишни бошлади. Кўтдаги тешикка салқин ва қаттиқ бирнима тегди ва ичига кирди. Олдидан бориб, у Андрейга бошқариш пультини кўрсатди.
- Энди мен сени томоғинга сикаман, бу нарса эса сенинг кўтинг билан мўъжизалар амалга оширади.
Автматик равишда ишлайдиган қўтоқ тезда харакат қилишни бошлади, тўғри бошчаси билан кўтдаги энг ёқимли жойига тегиб, ва лаззат тез ўсишни бошлади. қўтоқ томоқдан камроқ чиқа бошлади, ва Андрей озгина бўғилишни бошлади – аҳамиятли қулайсизликларни бошдан кечирадиган кучли даражада эмас, кўтидаги лаззат эса чидаб бўлмайдиган даражада эди, кейин янада кучлироқ ва янада кучлироқ! Андрей чиқиб кетишга харакат қилиб, бақиришни, деярли увиллашни бошлади, аммо унинг овози қўтоқ билан босиларди, лаззат эса фақат кучаярди. Ажабланарли, унинг тўҳтамай тугатаётгани унга туюлган бир пайтда, қўтоқ юмшоқ бўлиб қоларди ва оргазм аслида ҳали ҳатто яқинлашмаган эди.
Унинг кўтидаги харакат секинлашди,ва бирдан кимдир унинг қўтоғини ушлади! Хонада яна кимдир бор экан! Эркак яна кулиб юборди.
-Ҳозир сенинг ўйинчоғинг билан ўйнаймиз …
Унинг қўтоғи билан нима қилинаётганилигини Андрей тушуна олмасди, аммо аниқ бир нарса содир бўлаётган эди… ғалати нозик сезилмалар… қаердадир чуқурликда...шайтон, улар бир нимани қўтоқдаги тешикчага тиқишмоқда! Бу сал қўрқинчли эди, ва у силкиниб, маъради. Эркак уни бошидан силаб, томоғига сикишда давом этарди.
- Қўрқма. Ҳаммаси стериланган, қўрқма, мен ўз ишимни яхши билишимни сен ҳали тушунмадингми?
Андрей барибир, ўзидан ўзи тиришарди, аммо бу, албатта, ҳечнимани ўзгартирмас эди.
- Менинг ёрдамчим бор...қани, кўрсат ўзингни, - у кимгадир буйруқ берди, ва Андрей юзининг олдида бола пайдо бўлди. – Яхши, давом эт, - у боши билан болага ирғади,ва у ғойиб бўлиб, қўтоғида сезишлар яна қайта бошланди.
- У жуда нозик бола, кўп нарсани билади, ҳозир эса сенинг ичинга ингичка, юмшоқ, аммо мустаҳкам симчани ўтказябди… унинг учида – шишали ғуррача, ғуррачанинг оҳирида – тешик. Ушбу тешикка, озгина босим таъсирида сирпанчиқ суюқлик киргизилади, ва шунинг учун, сим харакатланганда, ғуррача сенинг қўтоғинга ичидан ишқаланади. Бошимни бераман, сен бундайсини ҳали бошдан кечирмагансан!
Андрей ниманидир минғирлади.
- Нима бўлди? Тайёр. Жуда яхши. Энди сим қўтоғинг ичида, жуда чуқурда, биласанми қандай чуқур? Энг асосида!
Андрей бу янгиликдан сал ақлдан озди, аммо ёқимсиз ҳиссиётлар йўқ эди, унинг кўтидаги қўтоқ энди жуда секин харакат қилаётган бўлса ҳам, лаззат ҳалигича жуда чуқур эди.
- Ҳозир биз қўтоғинг остига маҳсус аппаратни қўямиз, унга симни улаб қўямиз, ва у сени қўтоғингдаги тешикка секин сикишни бошлайди!
Андрей тиришиб, энг ёмонини кутишни бошлади, аммо ёмон ҳечнима рўй бермади, бирдан унинг қўтоғи, ҳудди уни қайнаган сувга тиқиб қўйишгандай, иссиқ бўлди, ва у тушунди – бу нарса ишни бошлади.
- Ўзинг бундай ҳеч қачон қилма, тушундингми? – Қўтоқни Андрейнинг томоғидан чиқариб, унинг юзига эгилди ва юзидан сал пал урди. – Ҳеч қачон. Анатомияни яхши билиб, катта тажрибага ва керак бўлган мосламаларга эга бўлиш керак. Бутун умрга ногирон бўлиб қолишдан кўра, ҳеч қандай лаззат олмаган яхши, тушундингми?
- Ҳа.
Томоқ қирилган ва озгина қичиб турганди.
- Энди эса мен сенинг юзинга қараб тураман, менинг қўтоғим билан эса бошқа кимдир шуғулланади. Мен ўйнаётган йигитчаларнинг юзига қараб туриш менга ёқади.
Платформа, Андрейнинг юзи эркакнинг юзи билан бир даражада бўлмагунчи, кўтарилишни бошлади. Униси белги берди, ва тўсатдан қаердадир бир томонда харакат сезилиб, қоронғуликдан қирқ ёшдаги бир аёл чиқди. Шайтон! Унинг яна қанча ёрдамчилари у ерда тайёрланиб туришибди? Аёл ҳаммаси ишнинг кўзини билиб қиларди – полдаги задвижкани ёпиб, қўлларини мойлаб, қўллари билан унинг қўтоғи ва кўти билан бирнима қилишни бошлади.
- У қўллари билан мўъжизаларни яратиши мумкин, - у аёл томонга бошини ирғади. – Сал туриб, унинг дугонаси сенга ўзининг хунарини кўрсатади…
Демак, бу ерда ҳали “дугонаси” ҳам бор...Орада, қўтоқдаги иссиқлик кучайиб кетди, ва Андрей, бола унинг қўтоғини қўли билан олиб, сал қисиб , сал қўйиб юборишни бошлади, ва бундан келиб чиққан ҳолда, қўтоқнинг ичидаги ишқаланиш гоҳ кучаярди, гоҳ камаярди. Қўтоқдаги сим аста харакат қиларди, аммо сезилишлар жуда ўзгача эди, ҳеч қандай сўзлар билан таърифлаб бўлмас эди уларни. Ҳаммасидан ҳам ажабланарлиси шу эдики, тугатишга умуман ҳоҳиши йўқ эди.
Кўтдаги қўтоқ тўҳтади, ва қоронғуликдан яна битта аёл пайдо бўлди.
- Ҳозир сен биласан – мен нима ҳис қилаётганимни, - ишонтириб гапирди эркак, ва аёл қаергадир таҳталар орқасига сирпаниб кириб кетди.
Бир нечта сония ўтгач, Андрей унинг кўтига бармоқни тиқишганини сезди.
- Битта! – Эркак баланд овозда изоҳ қилишни бошлади, ва Андрей уни шубҳали бирнима кутаётганини тушунди…
- Иккита!
Аёлнинг бармоқлари унинг кўтида ажабланарли тезлик билан харакат қиларди.
- Сен биласанми, бу унчалик осон эмас – эркак кишини кўтига қўл билан сикиш, айниқса, сенга ёки менга ўҳшаган йирикларни, - у ўргатган ҳолда, давом эттирарди. – Улар атайлаб тажриба қилишади, улардан, бундай кучли бармоқлари бўлганлиги сабабли, жуда зўр қояга чиқувчилар чиқар эди! Уч!
Андрей кўтини сал қисди, аммо шу заҳоти кучли шапалоқ олди.
- Аҳа! Тиришма, унга ўзингни бер, барибир у сени олади...Тўрт...
Бунда соғ фикр борлиги билан розт бўлиб, Андрей максимал даражада кўтини бўшаштиришга харакат қилди.
- Ҳўш… ва… тайёрми? Беееш…
Аёлнинг панжаси бутунлай унинг кўтига кирди, ва чуқурроқ кира бошлади!
- Агар буни кимдир билан қайтармоқчи бўлсанг, жуда эҳтиёт бўл, тушундингми? Эсингда тут – лаззатнинг бир қисмидан бош тортган яхши, ногирон бўлиб қолишдан кўра. Тирноқлар яхши олинган бўлиши керак, қўллар – тоза ва яхши мойланган, уларни жуда чуқурга тиқмаслик керак – унга мумкин, у билади ва қўлидан келади, бошқалар эса тиқмасин, тушундингми? Унинг кўтида аёлнинг нима қилаётганини билиб бўлмас эди, аммо ҳиссиётларни таърифлаб бўлмас эди, улар яна қўтоқнинг ичидаги ҳиссиётлар билан қўшилиб кетар эди.
- Бўлди, деб ўйлаябсанми? Йўқ, болам, ҳали йўқ...биласанми, қўтоғингдаги тешикчани ичингдан мойлаётган суюқлик оддий эмас, яхши электролит… сен, қўрқма, қўрқма... сенинг кўтингдаги мойлайдиган суюқлик ҳам – ҳудди шундай, ҳозир эса биз бир нарсани ёқиб қўямиз…
«Нимадир» кучли бўлмаган ток бўлиб чиқди, ва Андрей шунчаки ўзининг ҳиссиётларини белгилашга ёки таърифлашга урунмай, шунчаки бўш қараш билан унинг олдида турган мамнун қиёфа ортидан тикилиб қолди. Кимдир унинг оёқларини ялаб чиқишни бошлади, умуман айтганда, унга энди барибир эди – лаззат тўлиқ эди, ва бунга энди ҳечнимани қўшиш мумкин эмас эди шекилли. Кейин орқасидан қаердандир инграш овозлари эшитилди, қайсидир эркак инграётганди, ва чап оёғининг ҳамма бармоқларини кимдир оғзига олиб тишлаганда, довушнинг ўзгарганига қараганда, айнан ўша эркак инграётган эди. Шапиллаётган довушлар кучайди, ва чийиллаш эшитилди, ўша пайтда Андрейга етиб борди – қайсидир эркак у билан нима қилишаётганини бутун ушбу пайт давомида кузатаётган экан, ҳозир эса у унинг панжасидаги бармоқларни сўриб, Андрейнинг қўтоғи билан шуғулланаётган боланинг кўтига тугатаётган экан...юз фоизли жаллаблик...
Ҳозир Андрейнинг ўзининг «бузуқи» ҳаёллари Андрейга жуда содда ва оддий бўлиб туюларди. Ҳақиқий бузуқликка унга шунчали йўқ йўқ. Унинг миясида сексда нимани “қилиш мумкин” ва нимани “қилиш мумкин эмас” фикрлари билан шундай кучли даражада чегараланганки, у буни ўзига ҳатто тасаввур қила олмасди, бу ертўлада ҳали унинг тушига кириб чиқмаган нарсалар ҳали кўп бўлса керак.
Эркак оғзидан скобани чиқариб, унинг қулоғига шивирлашни бошлади.
- Энди астойдил оғзингда ушлаб тур, хўпми? Сўрма, шунчаки ушла.
Андрейнинг бошини рўмолга ўҳшаш бирнима билан ёпиб қўйишди, кейин рўмол кўтарилиб, осилиб турган қўтоқ пайдо бўлди. Уни оғзига олиб, Андрей сперманинг таъмини сезди. Уни лаблари ва тили билан аста ушлаб олди, ва қўтоқ, титраб, каттайишни бошлади.
Беш дақиқа ўтгач, Андрей, оёқларида зўрға ушланиб, коридордан орқага қайтаётган эди. Эркак уни қўлидан тираб, унда ҳатолашмагани тўғрисида бир нималар гапираётган эди, аммо Андрей унга деярли қулоқ солмасди. Уни ҳавотирга солган ягона нарса, у бундай ҳолатда “араб дўстисини” қондира олмаслигидан иборат эди, умуман айтганда, у ҳозир хотираларда ва унинг бутун танаси бўйлаб, қуёнларга ўҳшаб, югураётган лаззат тўлқинларида сузишдан бошқа ҳечнимага қодир эмас эди. Унга қараб баланд бўлмаган, келишган, дўмбоқ юзли битта йигитча келаётган эди, ва Андрей, унга ҳозир ҳаммаси мумкинлигини англаган ҳолда, сўзсиз, уни ўзига тортиб, лабига ўпишни бошлади. йигит чиқиб кетишга харакат қилмасди, шунчаки хингирлаб, бўсаларга жавоб берарди.
- О!..., - маъқуллаган ҳолда ингради эркак. – Ҳақиқий эркак!
Кўчада уни такси кутаётганди. Эркак ҳайдовчига бирнима деб гапирди, Андрейнинг қўлидан қисиб, чўнтагига ниманидир солиб қўйди.
- У сени меҳмонхонага олиб боради. Сен эса, агар ҳоҳласанг, менга қўнғироқ қил.
Андрей энди ўша араб дўсти билан нима бўлишини сўрамоқчи бўлди, аммо бошқа томондан унга ҳаммаси барибир эди, ва агар ҳозир шунчаки меҳмонхонага бориб, уҳлаш мумкин бўлса, жуда яхши.
Меҳмонхонага яқинлашаётиб, Андрей бирдан ўтириш унча қулай эмаслигини тушунди. Шортисининг чўнтагида ҳалақит бераётган бирнима бор эди, ва ўша нарсани чиқарганида, кўзларига ишонмасди, ҳатто кўриш учун, кўзига яқинроқ олиб келганида ҳам – бу долларларнинг қалин боғичи эди.
<<Бўлим 23 Бўлим 25>>
