"Қаттиқ дарёлар, мармар шамол"

Бўлим 29

- Ҳа… балки биронта қизиқроқ жой топармиз, а?

- Агар сенга қулайликлар керак бўлса, бор…

- Қулайликлар… қулайликку майли, аммо бу жой қандайдир қора, бункердагидай.

- Вақт йўқ. Бу билан шуғулланишга ҳоҳиш йўқ.

Андрей ва Джейн ертўла, ёки Андрей айтганидай, бункерга ўҳшаш бир жойда эдилар. Джейн қачондир шошилинч равишда “қуриб ташлаган”, ўтадиган фазо айнан шундай кўринишга эга эди – фазо атрофи, полдаги кўпми-камми кўринадиган нақш билан, бу нақш “лангар” бўлиб ҳизмат қиларди, атрофида эса – кулранг ҳиралик, “кулранг ҳечнима”. Бошида Джейн Андрей, танадан ажралишнинг биринчи босқичларини ўтишни ўрганганида, уни шу ерга судраб келарди – техника томонлама бу жуда оддий бўлиб чиқди, аммо айрим даражада матонатни талаб қиларди: бармоқларнинг училарида сезиш йўқолмагунича, харакатсиз ётиш. Кейин, ушбу сезилмаларнинг ғалати йўқолишига ҳар қайси томонга тарқалишига йўл қўйиш керак. Иккинчи ҳафтада сезишнинг йўқолиши тилида вужудга келарди. Бундан олдин, тилнинг учида, бирдан кутилмаганда, сезишнинг йўқолишига олиб келган, ғаройиб, электр қувватнинг ҳира оқимлари ва чимчилашлари келарди. Бу жуда тез тарқалишни бошлади, ва ҳар битта янги тажриба билан у олдинги силжир эди – бутунлай тил, кейин ияк, лаблар, юзнинг пастги қисми, бўйини йўқолди. Ушбу пайтда, ушбу йўқотиш оёқлари ва қўлларининг бармоқларидан тепага қараб тарқалар эди. Бир ой ўтгач, ушбу учта фронт учрашди, ва танадан чиқишга тегишли бўлган маҳсус таъсирлар бошланди. Джейн ушбу ҳолатлар учун батафсил тавсифномаларни берди, ва улар жуда ҳам ўринли бўлди, ва яна икки ҳафтдана кейин, у биринчи ажраб чиқишга эришганида, у дарров уни танасидан “тортиб чиқариб”, мана шу, унинг тушунтиришича, диққатининг фиксацияси ёрдамида вужудга келтирган “бункер”га жойлаштирди.

Кейинги ойда янги ҳечнима содир бўлмади, ва ушбу “янги ҳечнима” ҳам шундай завқ келтирар эдики, ҳудди биринчи марта бўлаётгандай. Танадан ажраш, бункерга кўчиб бориш, у ерда “ўтириш”. Бункернинг қандай ғамгин ва зерикарли бўлишига қарамай, унинг ҳозир танасидан ташқарида эканлиги, парадоксал сезилмалар, чуқур ва кам таниш бўлган идрокларнинг тўлқинлари, ва ҳудди кислород билан нафас олаётгандай, ўзгача барралик, - буларнинг ҳаммаси вазиятга ғаройиб саргузаштнинг унутилмайдиган таъмини бағишларди. Джейн, у бункерга ўзи кўчишни ўрганиши ва у ерда иложи борича кўпроқ бўлиши зарур деб ҳисоблар эди, танадан ташқари ҳолатига ва унинг танаси ушбу ҳолатга ўрганиши учун.

- Бу ерда ҳам акклиматизациянинг бир тури. – Улар навбатдаги галда “бункер”да ўтирганларида. – Тана ўрганиши керак. Тана учун бу кутилмаган ҳолат. Ҳатто биз баланд тоғларга чиққанимизда ёки сув остига тушганимизда ҳам тана шок ҳолатини ҳис қилади, ва уни аста секин ўргатиш керак. Сен чиниқишинг, акклиматизациялашинг керак. Сен ичидан чиққан тана, ундан ажралиб чиққан пайтингда қандайдир бошқа физиологияга эга, у сал бошқача яшайди.

- Қандай “бошқача”?

- Билмайман. Мен тадқиқот қилмаганман, менда бундай имконият ҳам, вақт ҳам йўқ.

- Мен орқага қайтганимда, олдиндагидай ёқимсиз ҳолат вужудга келади, ҳудди мен заҳ, инертли бирнимага шўнғиганимдай бўламан.

- Менда йўқ. Биринчидан, тажриба, иккинчидан – тананинг ўзи. Сен жуда ҳолсизсан, сенда жисмоний фаоллик билан шуғулланиш хурсанд ҳоҳишларинг кам, мана ўша “заҳлик” қаердан. Мен сенга жисмоний фаоллик ва лаззатни туғдириш фрагментларини йиғишни тавсия қиламан, бу ҳар қандай ҳолда вазиятни ўзгартиради.

Андрей, бункерда ўтказган вақтни баҳолашни ҳали ўрганмади, ва ушбу ҳолатга бошидан тегишли бўлган вақтинча чўзилганлик ҳиссиётига мўлжал қиларди, бу, ҳаммасига қараганда, руҳий жараёнлар миқдорига қандайдир боғлиқ эди, шундай тарзда жисмоний дунёда вақт унда содир бўлаётган жисмоний жараёнлар орқали белгиланар эди. Аммо, унинг ҳолатига боғлиқ ҳолда ушбу жисмоний жараёнларнинг ўзи кам ёки кўп даражада фал бўлиши мумкин эди, ва у, ушбу масалани қандай ҳал қилишни билмас эди ҳали. Джейн ҳам аниқ бирон нима таклиф қила олмасди. 

- Билмайман. Мен учун бу ҳеч қандай аҳамиятга эга эмас, умуман олганда. Нима фарқи бор – қанча вақт ўтганини, агар сенинг бу ердаги қадамларингни биз вақтга асосланиб эмас, балки ҳолатинга ва тайёргарлигинга асосланган ҳолда ҳисобласак?  

- Барибир, қизиқку!

- Агар қизиқ бўлса, унда қидир. Мени бошқа нарса қизиқтиради.

- Нимага сен мени ТТТга ўргатябсан? Сен унинг ечимини топиш учун мени олган масала билан қандай алоқаси бор?

- Наҳотки тушунарсиз? – Ҳайрон бўлди Джейн. – Мен айтган эдимку – танага акклиматизация зарур. Агар сени ТТТга тажрибасиз чиқарса, ўзидан ўзи бу билан боғлиқ шокнинг ўзи, ундан ҳам кучлироқ даҳшатни кучайтиради, бу даҳшат сенда менинг харакатларим натижасида вужудга келади. Ва сендан тажриба учун қуённи қилиш учун, мен сендан биринчи кучли қуённи барпо қилмоқчиман.

Яна икки ҳафтадан сўнг у , Джейнниг фикрича ҳақиқатдан ҳам етарли даражада чиниққан қуёнга айланди шекилли, ва Джейн унга бугун тунда биринчи тажрибанинг бўлишни айтди.

 

- Менга умуман барибир, - у Андрейга қараб қўли билан силтади, -сен тайёрланасанми ёки йўқми. Билганингни қил. Барибир, биринчидан сен ўлгунингча қўрқасан, иккинчидан эса, баданинга ҳеч қандай зарар етмайди. 

Аммо мана шундай ўтириб, шунчаки тунни кутиш Андрейнинг қўлидан келмас эди, ва у Джейннинг бошини саволлар билан қотиришда давом этарди.

- Ушбу қўрқинч менда ҳимоя реакциясини вужудга келтириб, мен ТТТга умуман кира олмаслигим мумкинми?

- Эҳтимоли кам. Шундай бўлса керак, шунинг учун биринчи бир нечта ўнталаб харакатлардан сўнг сен шунчаки ўрганиб қоласан, ироданга қарши қўрқинч билан курашишни ўрганасан, менинг сен ҳозир буни амалга оширишингни ҳозирча ҳоҳламаганимга қарамай. 

- Ундан кейин… ундан кейин мен сенга керак бўлмай қоламанми? Аҳир бунинг натижасида мен тадқиқотларинг учун тўғри келадиган объект бўлмай қоламанку?

- Ҳа, қўйсангчи. Сен ўрганмагунингча, мен шу вақт мобайнида зарур бўлган маълумот миқдорини йиғишга улгуришим керак. Улгуришимга умид қиламан. Агар улгумай қолсам, яна кимнидир қидираман. 

Ниҳоят Андрей ўзининг саволлари билан жонига тегди,ва Джейн унинг қулоғидан оёқлари билан бир нечта марта уриб, ўзидан ҳайдади ва эрталабгача келишни таъқиқлаб қўйди.

Кечга яқин асабларнинг ўйнаши кучайди.У жуда ҳам қўрқиши ва унга бостириб келадиган нарса олдида унинг тўлиқ кучсизлиги ҳар қандай тушни ҳайдаб юборарди. Тажрибани на ўзгартириш мумкин, на тўҳтатиш, агар у фикрини ўзгартирса ҳам, бу ҳечнимани ўзгартирмайди – Джейн, анча вақт ва куч сарф қилиб, уни тайёрлади, у аниқ фикрини ўзгартирмайди, Андрей эртами кечми уҳлашига тўғри келади. Ҳозир унинг Джейн билан боғланиб, ниманидир маълум қилишга имконияти ҳам йўқ  – хонасида йўқ, ва унинг қаердалиги ноаниқ. Тушни чўздиришнинг, тетиклантирадиган бирон нима ичишнинг, қаергадир бориб сикишишнин, уҳлашга ётмаслик учун нима бўлса ҳам қилишнинг спазматик ҳоҳишлари пайдо бўлди! Ва шу заҳоти умидсизлик пайдо бўлди – барибир у ҳечнимани ўзгартира олмайди, балки вазиятни янада оғирлаштиради – уйқусизликдан чарчаган танаси янада кучсиз бўлади.

Шунга ўҳшаш ҳолат болалигида, унинг тиши оғриганида бўларди. Қанча вақтни чўзма – тиш шифокорининг креслоси кўринишади якундан қочиб бўлмайди, ва қанча чўзсанг, кейин шунча ёмон бўлади.

Натижада у шундай даражага етдики, уни қоронғулик қўрқита бошлади, ва у туриб, хонадаги бор  чироқларни ёқди, қандайдир боевикни қўйиб, унга тикилиб қараб ўтирди, у ерда нима бўлаётганига умуман тушунмай. Уонг олдига боришнинг ҳоҳиши фикри пайдо бўлди, аммо бутунлай импотенцияни сезарди, ва бундай ҳолатда у ҳечнимани ҳоҳламас эди, ҳавфли ҳам эди – хурсанд эҳтироссиз, эротик идрокларсиз сикишганингда, тугатиш жуда қийин, ҳозир эса қандай эротик идроклар бўлиши мумкин...Шундай бўлса ҳам, у Уонгнинг рақамини терди. 

- Сал чалғишим керак, Уонг. Шаллақи бирон нимага, бугун жуда оғир тажрибам бор...йўқ, сўрама, муҳим эмас, сен тушунмайсан, бу лабораторияда муҳим тажриба...ҳа, генетика, ҳа, имтиҳон каби, шунчаки чалғишим керак, аммо менда ҳозир умуман турмаябди...майли.

Ўн беш дақиқадан сўнг, у Уонгнинг ёрдамчиларидан бири билан ертўлада етаётган эди. Ўзини станокка боғлашга руҳсат берди, ундан сўнг йигит унинг кўти билан тушунарсиз бирнималарни қила бошлади – у бирон нимани ичкарига тиқишга харакат қилар эди, ва унинг манипуляциялари тугаганида, Андрей оддий бўламаган ҳечнима сезмади. Кейин унга қора кўзойнак тақишиб, қаергадир ҳайдаб кетишди. Бировнинг қўллари унинг кўтидан, қўтоғидан ушлаб кўрди, ва паст овозда аёл овози эшитилди.

- Бу ерда, Вьентьянда, одамлар жуда ночор яшайди. Ҳаммада ҳам фоҳишани сотиб олишга имкон йўқ, аммо сикишишни ҳамма ҳоҳлайди. Оқ йигитнику сикишга ҳаммага ҳам буюрмайди, ва Уонг текинга тиклиф қилганида, кўплар келади  – бозордан йигитлар ҳам, талабалар ҳам, шунчаки кўча болалари ҳам – ҳамма ҳимоясиз кўтни сика олади, ва ҳеч кимни қизиқтирмайди – ушбу оқ йигитнинг нимага бу ердалиги, ва нимага унинг кўтига ҳаммага руҳсат борлиги. Аммо сен ҳам мазза қиласан...

У кўзойнакка тегиб, бирнима шақиллади. Бирдан кўзлари олдида ғалати бир расм намоён бўлди. Бу монитор эди, аммо унда айнан ниманинг кўрсатилаётганини Андрей тушуна олмади. 

- Камера сенинг кўтингда жойлашган.  У жуда кичкина, ва ҳатто кимдирнинг қўтоғи тўғри унга тиқилса ҳам, ҳеч ким буни сезмайди ҳатто. У ерда чироқ бор – у ҳам кичкина, аммо ёрқин. Майли, йигитча, мазза қилишини бошла!

Мониторда унинг кўти ичкаридан кўрсатилган эди! Кимдир очкўзлик билан уни орқасидан ушлаб, шу заҳоти иссиқ ва қаттиқ бирнима унинг кўтига тиқилишни бошлади, у бутун жараённи, энг майда деталлари билан ҳудди катта экранда кўраётгандай бўлди – олдидаги тери бурмалари очилишни бошлади, ва презерватив кийилган, катта бўлиб туюладиган қўтоқ кўринди. Қўтоқ унга қараб отилди, ва у ҳатто орқага итарилди. Камера шундай ўрнатилган эдики, кўриниш озгина тепароқдан эди, шунинг учун у нафақат бошчани, аммо чуқурликка кетаётган бутун қўтоқни кўрар эди. Бошча тўҳтаб қолди, титраб, кейин узоққа кетиб қолди, кейин яна келиб урди, қўтоқнинг унинг кўтига сикаётганининг сурати билан сезилмаларнинг қўшилиши, у таҳмин қилиши мумкин бўлгандан ҳам эҳтирослироқ эди. Уни сикаётган сонларидан қаттиқ ушлаб олди, ва янада тезроқ ва тезроқ тиқишни бошлади, оргазмга етиб келганда, бошча бирдан унинг олдида тўҳтаб қолди, ва тез тез уриб, Андрей презервативнинг ичидан спермага тўлиб, шишиб кетаётганини кўрди.

Қўтоқлар ўртача, катта, кичкина ва жуда ҳам кичкина эди – уларнинг ҳаммаси кўтига тиқилиб, тезда силтанишни бошлар эди, ва икки-уч сониядан сўнг, унга презерватив кийилган бошчанинг кўриниши оқиб тушаётган сперма остида бекинишни бошлар эди.

Уонг ҳатолашмади, ўз хонасига қайтаётиб, Андрей ўзини жуда ҳотиржам сезди, аммо хонага кириши ва кроватга қараши билан, ваҳима яна уни қамрашни бошлади.

Китобни очди. Бефойда. Иборанинг оҳиригача етиб, унинг бошини эсидан чиқарар эди. Ёпди. Хона бўйлаб юра бошлади. Машқ қиладиган жой! Мана, унинг қутқарилиши. У голографик видеоплеерни ушлаб олиб, хонада югуриб чиқди ва машқ қиладиган хонага югуриб кетди. Боевикни ёқиб, у ахмоқона “экшн”га ёпишиб олди, дастаклардан ушлаб, мушакларини кучайтиришни бошлади. Қарор тўғри бўлиб чиқди – бир соат ўтгач, унинг танаси меҳнатдан ёқимли равишда оғриб турарди, эмоционал ҳолат деярли тенглашди, тренажер остида эса тернинг битта катта кўлчаси оқиб турарди – бундай климатда фақат ҳақиқий фанатлар машқ қилиши мумкин. Аммо шубҳасиз плюси бор – бу жой ҳар доим бўш:)

Кечки овқат пайтида китоб ўқиб, озгина чалғиди, ва ҳатто бўлажак тажрибадан енгил даражадаги олдиндан завқланиш пайдо бўлди.

Кўрпага ётиб, орқасига ётди, кўзини юмди ва одатдаги, бўшашган ҳолатдаги харакатсизликка шўнғишни бошлади.

Қисқа муддатли, одатдаги хираликдан сўнг, онг яна бир жойга жамланганда, Андрей, Джейнинг юзидан бирон ниманинг жойида эмаслигини тушунди. Вақтни нима ўлчамагин, айнан ниманинг жойида эмаслигини тушуниш учун анча вақт керак бўлди. Улар бункерда эмас эди. Юз мет масофада аралаш ўрмон турарди. Оёқлари остида – қалин, момиқ, яшил ўт. Бошқа томонда – кенг бўлмаган дарёнинг излучинаси,  унинг ортида бир қатор баланд тоғлар бор эди. Бу шунчалик ҳақиқий ва аниқ эдики, Андрей, унда, бахтига амнезия эмаслигини тушуниш учун анча харакат қилишига тўғри келди. Джейн жим ва сергак турарди. Унга индамай очиқ кафтини кўрсатди, “кут” дегандай, ва ўзининг атрофида, кўзларини ғилайтириб айланишни бошлади. Андрей ҳам ҳудди шуни амалга ошира бошлади, амо ҳечнима ўзгармади. У ўз ҳолатига қайтганида, Джейн энди битта ўзи эмас эди – ёнида иккита эркак, ва иккита ёшроқ ва иккита ёши каттароқ қиз шунчаки ўт устида ётар эди. Уларнинг орқасида жуда ҳам кичкина бола ва қиз ковланиб юрардилар. Бўйи баландроқ бўлган эркак уни қўли билан имлади, ва Андрей ёнига борганида, имо қилиб, ёнига ўтиришга таклиф қилди.

- Режанг ўз устунликларига эга, - иккинчи эркак, кириш қисмисиз, ҳудди қачондир бошланган суҳбатни давом эттираётгандай гапирди. – Қават солиш борасида нима бўлди?

- Олдиндан завқланишни доимий фон билан тўққиз кун ичида солдим.

Унга жавоб бериб, Джейн, ҳеч танлай олмаётганга ўҳшарди – кимга қарашини. У қарашини биттасидан иккинчисига ўтказар эди, ва унинг кўзлари ҳозир милтиллаётган оловга ўҳшаш бирнимани билдираётганига қарамай, унинг қиёфасида нимадир Андрейга Джейнинг ташвишланаётганидан дарак берар эди.

- Кейин мен ёқтиришни қават қилиб солишни ҳоҳладим.

- Ҳўш, қандай?

- Яна саккиз кун. Ёқтиришнинг ўзини туғдириш жуда осон, аммо қўшиш жараёнининг ўзи қийин. Диққат ёқтиришга кетганида, олдиндан завқланиш фонини қувватлаш одати жуда кучсиз эканилиги аниқ бўлади, шунга қарамай, мен давом эттиришга қарор қилдим, чунки бунга эришишимга ишончим комил эди.

- Сен ҳар доим ўзингникига эришасан:), - қизлардан биттаси кулди.

- Ҳозир ҳа, Серена. – Жиддий бўлиб, бошини ирғади Джейн. – Шунчаки мен амалга ошмайдиган масалаларни олдимга қўймайман, ва мен кўп нарсани ўргандим.

- Ундан кейин нима? – Давом этди эркак.

- Кейин мен чақириқни устига солдим, аммо ўзидан ўзи лаззат пайдо бўла бошлади, ва мен чақириқни устига солганимда, натижада, лаззатни қўшган ҳолда, тўртта ташкил этувчилар вужудга келди. Ҳозирча бошқа ҳечнима улгурмадим.

- Тўртта қаватни бирданига ушлаб туриш қийин эмасми? – Бошқа қиз сўради.

- Йўқ. Менга туюлишича, бу ерда иккита нарса бор, ва улар бир бирини... тенглаштирадими, билмайман. Бир томондан, битта ёки ундан ҳам кўпроқ, иккита ёки учта ёритилган фонни бирданига доимий равишда сезиш одати ҳали кучсиз. Бошқа томондан, улар бир бири билан резонансда бўлади, ҳудди илашиб кетаётгандай. 

- Ҳаммаси тўғри, айнан шундай бўлиши керак. – Эркак туриб, атрофига қаради. – Джейн, ҳозир мен сенинг режаларингни озгина бузаман. Сен ва Андрей учун ...катта бўлмаган экскурсияни ўтказмоқчиман.

Бўйи баландроқ бўлган эркак кулиб юборди.

- Бодхи экскурсоводи…

- Ўтказувчи бўлса керак, - униси боши билан ирғади, - экскурсовод бўлиб эса сен бўлиб турасан, Томас. 

Улар, денгизга тушиб кетаётган, катта тепаликнинг тепасида турар эдилар. Ўт ва кам миқдордаги дарахтлар билан қопланган тепаликлар узоққа қараб кетардилар. Денгиз жуда яқин эди, балки эллик метр нарида, ва улар унинг ҳидини ва тўлқинларнинг чайқалишини эшитишарди.

- Бу АТ ҳам, ТТТ ҳам эмас, агар тушунмаган бўлсангиз, - Томас, Джейн ва Андрейга қараб мурожаат қилди. – Бу шунчаки бошқа олам. Биз уни акранликларнинг дунёси деб атаймиз. Серена ва Берта бу ерда ўзга эмас, сизлар эса йўқ, шунинг учун океан диққат билан кузатмоқда.

 У денгизга қараб бошини ирғади,ва Андрей тўғри уларнинг қаршисида тўлқинлар пайдо бўлганлигини кўрди. Улар жуда ғалати харакат қилар эди, ҳудди, бўлиши керак бўлганидан кўпроқ вақтга тепада осилиб қолаётгандай.

Улар билан бўлган, бола ва қизча, олдинга қараб сакраб кетишди ва денгизга қараб сакрашди. Улар бу ерда биринчи марта эмас шекилли. Кўриш ҳалигача ҳам шундай бузилган эди– Андрейга олдингидай тўлқинларнинг харакати табиий эмас бўлиб кўринар эди. Улар ҳудди болалар атрофида йиғилиб, мумкин бўлгандан кўпроқ вақтга осилиб туришларди, кейин тезроқ тушиб кетишарди. Тўлқинлар кўпроқ, болалар билан ўйнаётган тирик мавжудотларга ўҳшар эдилар.

- Ҳудди шундай, - Томаснинг овози эшитилди. – Улар тирик. Жонли, англаётган мавжудотлар. Тўлқинларнинг ўзи эмас, оқимлар. Оқимлар тўлқинлар сингари секин оқишни ва айланишни ва кўтарилишни билишади. Ушбу планетанинг бутун океани – тирик, яратаган мавжудот, у кўплаб оқимлардан иборат, ва уларнинг ҳар биттаси ўзининг индивидуаллигига эга, аммо бундай гапириш, демак ўзингни нотўғри фикрлашга бошлаш дегани, чунки бу одамларга тегишли бўлган индивидуаллик тури эмас.

- Агар бу АТ бўлмаса, унда океанда чўкиб кетса бўладими? – Сўради Андрей. – Мени орқага уйғоқ ҳолатга чиқариб ташламайдими? 

- Назарий томонлама, ҳа, чўкиб кетиш мумкин. Аслида океан сенинг чўкиб кетишинга йўл қўймайди. Сени уйғоқлик дунёсига ҳам чиқариб ташламайди, чунки бу олам ҳам уйғоқлик олами. АТларни ва ТТТларни чизиқларнинг кесилиши учун ишлати мумкин, ва шунда битта уйғоқлик оламидан сен бошқасига кўчиб борасан. У ҳақиқий, Ер олами ҳақиқий бўлганидай.

- Менга буни тасаввур этиш қийин, - бошини чайқатди Андрей. – Барибир, мн ҳудди ҳақиқий тушдагидайман. Бу қандай бўлиши мумкин?

- Менимча, уларнинг оёқлари остида, Ернинг қарама қарши томонида жойлашган Американи кашф қилишганда ҳам одамлар шундай саволлар берган бўлса керак. – Серена кулиб юборди. Мана, Берта, - у дугонасини итарди, - аниқ бундай бўлиши мумкинлигига, бизнинг остмизда, бошларини пастга қилиб одамлар юришига ишонмас эди – бундай сафсатага ишониш учун, у жуда жиддий:)

- Ернинг устида кўп континентлар борлиги каби, ва олам ҳақида оддий тасаввурга қарши, уларда яшайдиган одамлар “пастга” тушиб кетишмайди, бизга ўҳшаб, ҳотиржам, ўтнинг устида юришади, бизга маълум бўлган оламдан бошқалари ҳам мавжуд. – давом этди Томас. – Европа ёки Америкага етиб бориш учун, океанни кесиб ўтиш керак. Бизнинг оламдан нариги оламга бориш учун, “чизиқлар”ни кесиб ўтиш керак, ва менинг ўйлашмча, океанни кесиб ўтиш ҳам одамларга бундан кам бўлмаган даражада сирли жараён бўлиб туюлган.

- Мен ҳоҳлмасдим, одамлардан кимдир, кемачага ўтириб, бу ерга сузиб келишини...

- Бахтимизга, бунинг иложи йўқ, - жавоб берди  Бодхи. – Агар океанни кесиб ўтиш учун, уларни қуриш учун онг, технологияларнинг ривожланиши керак бўладиган, сузадиган воситалар керак бўлса, чизиқларни кесиб ўтиш учун ҳам маълум технологиялар керак, аммо улар идрокларни бошқаришдан иборат. Фақат ЁИларни маданийлашитириш бизга бундай имкониятни беради, шунинг учун агар сен бу ерга ойингни таклиф қилмоқчи бўлганингда ҳам, биз буни ҳеч қандай шароитда, қанча ҳоҳламасак, амалга ошира олмас эдик.  

- Яъни агар эволюция жараёни натижасида  ёки бу дунёда қандайдир мавжудотлар вужудга келса ҳам, улар  ёритилган бўлмагунларича, уларга йўл ёпиқми? – Аниқламоқчи бўлди Джейн. У ҳам ишонмасди шекилли, бу ерга ҳар ахмоқларга йўд йўқлигига.

- Ҳа. Шундай тарзда, битта оролда мавжуд бўлган ўсимликлар ва ҳайвонот олами ҳам бошқасига кўча олмайди, кемаларни қуриш даражасигача ривожланмаганларича.

- Шамол уруғларни олиб келиши мумкин…, - белгилаб ўтди Андрей.

- Мумкин:) Ороллар тўғрисида, бу, албатта аналогия. Қандай бўлмасин, ёрқин ЁИларни ҳис қилмаган, ахмоқлик ва СҲларда яшайдиган ҳамма учун бу ерга йўл ёпиқ. Бу шунчаки “кузатиш” эмас, бу табиат қонуни – гравитация қонуни сингари қонун. Биз ушбу қонунларни ўрганиб чиқамиз, ва сен ҳам тадқиқотларимизга қўшилишинг мумкин.

Бодхи денгизга қараб юрди, ва қолганлар ҳам кетидан кетди. Қирғоқ ёнидаги тошларда қисқичбақалар жуда кўп эли, ва Андрей, югураётган қисқичбақаларнинг мингталаб панцирларининг тошларга тегиб кетишидан вужудга келадиган овозини эшитишга тайёр эди, аммо улар ҳеч қаерга қочишмоқчи эмас эди.!

- Бу ерда ўсимлик ва ҳайвонот олами бор, - Томас, Андрейнинг ҳайрон қолганини кўриб гапирди. –Улар биздан умуман қўрқишмайди. Уларда, ҳайвонларни кўрганда ташвишга тушиш одати йўқ. 

- Ғалати… унда… овчи, ағир йиртқичлар…

- Бу ерда йиртқичлар йўқ, - унинг гапини бўлди Берта. – Ҳамма ҳайвонлар ўт ейди.

- Биз кавлаб топишлардан билганимизча,  - гапга қўшилди Серена,  - бу ерда йиртқичлар бўлган, аммо кейин йўқолган. Бу ерда, Ердагидай каби, онгнинг кўпроқ аҳамиятга эга бўлган шакли бор. Ерда одамлар бор, бу ерда – океан. Ва агар биз маҳаллий ҳайвонларни ўлдиришни бошласак, уларнинг риволанишига, эволюциясига, океанга мувофиқ бўлган интилишларига тўсиқ бўлиб қоламиз, ва бу ерда кўп вақтга қола олмаймиз...

- Аммо мнн ҳеч кимни ўлдирмоқчи эмасман! – Қичқириб юборди Андрей. – Ўсиб турган нарсалар бизга тўғри келади, бундан ташқари, ҳайвонот оқсиллари ва керакли аминокислоталарни синтез қилишга йўқ қўядиган технологиялар бор...

- Албатта. Агар сен чизиқларни кесиб ўтсанг, сенда кимнидир ўлдиришга ҳоҳиш бўлмайди. – Тасдиқлади Томас.

Бодхи Джейннинг олдига борди, ва Андрейга унинг кўзлари ҳозир жуда оддий – милтиллаётган кўлчалар каби эмас, шунчакт кўзлар каби кўринаётгани етиб борди.

- Ҳа, биз ҳозир АТда эмаслигимизнинг яна битта далили, - бирдан гапирди унга қараб Бодх.

– Мана, Джейн, сенинг олдингда – ғаройиб, янги олам, - у давом эттирди. – Янги олам, катта, салбий ҳиссиётларсиз, қотилликларсиз, зўрлашсиз, ахмоқликсиз. Бу ерда океан, тепаликлар, тоғлар, дарёлар, кўллар, саҳролар, далалар бор. Бу ерда кўплаб ҳайвонлар югуриб юрмоқда, турл ҳил яшил Мордал бор. Айрим оламлар бизга тўғри келмайди – масалан, сейенлар олами. У одамларнинг оламига жуда ўҳшаб кетади – сен билан менга ўҳшаган, деярли ҳудди шундай одамлар, ҳудди шундай муаммолар билан. бу олам эса – марҳамат, мана у. Бу ерга ҳеч ким билан мусобақа қилишимиз керак эмас, ҳеч кимга ҳалақит бермаябмиз, ҳатто аксинчаси, қара – у қиз билан бола, чийиллашиб югураётган томонга кўрсатди.

Ҳозир, улар қирғоққа жуда яқин келишганларида, аниқ кўриниб турарди, тўлқинларнинг ўзларини жуда бошқача тутишаётгани  – тўлқин болани кўтариб, уни беш, ўн сония давомида ушлади, кейин бирданига у билан бирга қаергадир тушиб кетиб, бошқа тўлқинлар устидан уларни ёпиб, сувнинг юзаси текис бўлиб қолди. Андрей Бодхга ташвиш билан қарашни бошлагунича беш сония ўтди, у эса жуда ҳотиржам қараб турарди, ва тўсатдан, бола сувнинг остида йўқолган жойдан йигирма метр нарида, у ўқ бўлиб тепага қараб отилиб чиқди, жуда баландга!  Ўн беш метр баландга бўлса керак!  Андрей одатдагидай қисилди, аммо бола тушиш олдидан йиғилишни ўйламасди ҳам – у сувнинг юзасигача, қўлларини ва оёқларини кенг очган ҳолда учди, ва сув уни, унинг остига эгилиб, қўл тепага ташаб борилган мушук боласини ушлаб оладигандай, жуда юмшоқ тарзда уни ушлади. Энди тепага қиз учиб кетди, ва улар ўша ерда ўйнашни давом эттиришарди, ва бу тушга ўҳшар эди. 

- Сенинг олдингда  – янги олам. – Қайтарди Бодх. – Сен биласанку, бизнинг оламда жиноятнинг кўплигини. Кўплаб одам шунчаки йўқ бўлиб кетади,  ва ҳеч ким билмайди, йўқолган болаларнинг ҳаммаси ҳам бахтсиз ҳодисалар ва жиноятнинг қурбонлари бўлмасликларини...тушунябсанми? Бу, сен ўйлаб топган ишинга қараганда қизиқроқ ва миннатдорчилиги бор иш. Ерда биз болалар учун курсларни ўйлаб топдик, биз турар жойларни қурдик ва қурябмиз, биз яна кўп нарсаларни Ерда амалга оширдик ва оширамиз ҳам, аммо буларнинг ҳаммаси – ҳали бошланиши, шлюз сингари, навбатдаги эволюцион “шишали идиш тешиги” сингари бир нарса, улардан одамзоднинг ёввойи ўтмишдан узилмоқчи бўлганлар ўтишади – ўтиб, бу ерга тушиб қолишади. Бу ерда биз янги оламни қурамиз. Ва бу жуда ҳам осон эмас, аммо жуда қизиқ, аҳир мен бу ерга ҳатто Ердан кетмонимни олиб кела олмайман, фақат ўз онгимни, мен ундан биринчи ўз сезилмаларимнинг биркмасини ташлаб юбораман, кейин бу дунёда йиғилсам, уни қайта интеграцяи қиламан. Бу ерда ҳаммаси нолдан бошлаб қурилиши керак, шунинг учун биз бу ердаги – тезлаштирилган ҳолда тошли асрдан бронза асргача ва ҳоказо. Кўп нарса қилинган, аммо олдинда ҳали қанча нарса бор? Яна қанча ҳар ҳил дўмбоқчаларни бу ерга олиб келишимиз керак? Янги одамзод бошланишини амалга оширадиганлардан.

Бодх жим бўлиб қолди. Ўртача тўлқин унинг олдига, ўйноқи кучук сингари, келиб, бир метрга кўтарилди, кейин икки метрга, яқинлашди ва тушмай тепада турди! У қўлини чўзиб, унинг бўйнидан сал уриб қўйди, сувни ҳар томонларга сачратиб.  

- Ҳаммаси олдинда, Джейн. Ҳаммаси энди бошланмоқда.

<<Бўлим 28