« Майя-1 »

« Форс-Минор »

Бўлим 35


Тушки иссиқлик ҳаммани уйига ҳайдади. Меҳмонҳонадаги ветелятор остида икки сотларча ухлаш мумкин, кейин яна марафонга қайцтаман. Қайта туриб, шортиктаги думбаларига, тиззалари орқасидаги бурамаларига ҳавас билан боққанча, малласоч қизнинг орқасидан кета бошладим  Бирданига у тўхтаб, мен у билан тенглашишимни кутиб турди. Кейин эса ҳеқ нарсани англатмаган юз ифодаси билан сўради:

-Хоҳлайсанми?

-Нимани?

-Нимани, нимани... мени хоҳлайсанми?

Кутилмаган воқелар ривожи! Мен ўзимни  эркинман, деб ҳисоблардим, аммо кўчанинг ўртасида бундай дейиш...

Билинар-билинмас бегонасираш, қизиқиш,  жунбушга келиш...яна уни қоралаш!.. ҳаммаси мени гаранг қилиб қўйди.

-Нима дейишимни ҳам билмайман!-дедим мен зўрға.

Бу менманми? Йўқ, бу мен эмасман, қандайдир ҳиссиз қўғирчоқ менинг ҳудудимни эгаллаб олган. Бундай ўзини юқотиб қўйишлик болалигимда, пионер ларнинг ёзги дам олиш оромгоҳида бўлганимдан бери қайтарилгани йўқ. Ўша пайтлари саҳнага чиқиш олдидан ёдлаган шеърим мутлақо эсимдан чиқиб кетарди.

-Тушундим... кетдик,-у қўлимдан ушлаб мени олдинга етаклади (У мени қаерга олиб кетаяпти?).- Сен ҳозирнинг ўзида нимани истаётганинг ва шу билан бирга истамаётганингни  ифодалашдан қийин нарса йўқ. Агарда сен тўғридан тўғри берилган саволга мана шундай жавоб берсанг,- у юз ифодасини ўзгартирди ва бу ифода менга мутлақо тааллуқли эмас эди, демак сенинг миянгни сувараклар эгаллаб олган. Сен каллангда сувараклар бўлишини истайсанми?

-Йўқ, мен суваракларни ёқтирмайман.. (даҳшат, нима деяяпман ўзи?..)

-Яна бир марта мени хоҳлайсанми? Нима ҳис қилаётганингни айтиб берсанг бўлди, уялиб ўтирма, чунки сен ҳозир мен билансан, мен эса АҲЛОҚИ БУЗУҚ одамман. Мен қанчалик бузуқлигимни тасаввур ҳам қила олмайсан.- Бу сени қўрқитаяптими ёки ўзига тортаяптими?

-Қўрқитишдан кўра кўпроқ тортаяпти. Аммо мен ҳозир нимани ҳис қилаяпман... тўғрисини айтсам менга доимо ориқ,  қомати келишган қизлар ёқарди, тўғрисини айтсам...

У мени қўлимдан тортиб, тўхтатди.

-“Тўғрисини айтсам” деб, сен ёлғон гапираётганингни тан олаяпсан. Гапларингни ўйлаб гапир. Агарда оғзингдан маънисиз мағзава тўкилса, сен нима демоқчи бўлганингни ҳам унутасан, шунда сен билан бирга бўлиш қийинчилик туғдириши, шубҳасиз...., у ҳиринглаб, йигит қизни қчгани сингари, мени елкаларимдан қучди. Олдимиздан ўтиб кетаётган ҳиндлар биз томон қизиқиб қарай бошлашди... Балки у ақлдан озгандир?

- Ҳиндистонда қўл ушлуш ҳам аҳлоқий бузуқлик эканлигини эшитган эдим...

-Бу ерда ким нима деб ўйлашига тупурдим. Улар бир-бирларига истаган нарсаларини тақиқлашлари мумкин, аммо оқ танли аёлга бирор бир нарсани тақиқлаб кўрсинларчи?! Сен-ОҚ ТАНЛИ АЁЛСАН, буни унутма ва мазкур имкониятдан фойланиб қол. Шунинг учун ҳам мен бу ерда истаган нарсамни қиламан.

Шундай деб у мени кўчанинг ўртасида тўхтатиб, бошимни икки кафти орасига олдида, лабларимдан қаттиқ ўпди! Уятсизларча у мендан бир неча маротаба бўса олиб,  атрофимизни ўраб олган ҳиндларга юзланди: “ҳўш йигитлар, ёқдими? Бориб ўз ҳинд қизларингизни  ўпинглар, бўлмаса бу ерни роҳиблар уйига айлантириб юбординглар!”

Атрофда нима юз бераётганини аниқ кўра олмадим ҳам, унинг қилиғидан қўрқувданми, жунбушга елганимданми, жаҳлим чиққаниданми бошим айланиб, кўзларим хиралашди.

- Уларга бир қарагин,  улар менга чинишаяпти, ўзларича кармани оёқ ости қилган бу қиз нақадар бузуқ дейишмоқда... Демак, у яна мени елкаларимдан қучди-да, биз олдинга юрдик,-нима истаётганингни,нималарни ўйлаётганингни айт!

-Шошилтирма, ўйлаб олишим керак....

-Ўйлаб олишинг керак? Миянг жойида эмас, шекилли?-у хохолаб кулиб юборди ва мени елкаси билан туртди.

Аниқ бу қизнинг эси жойида эмас, энди нима қиламан?

-Ҳозир сен худди онангни учратиб қолган қизга ўхшайсан:))) … Сен мени ақлдан озган деб ўйлаяпсан, тўғрими?- деди у менга қараб ва яна елкаси билан енгилгина туртди.

Мен шубҳаларимдан уялиб кетдим.  Мен уни ақлдан озган деб, қўрқитгани учунгина ўйладим. Қолган нарсаларда у менга яхши одам бўлиб кўринди.

-Мени кечирасан. Озгина асабийлашдим... Суҳбатимизни  давом эттирмоқчиман... Ҳақиқатда эса... Вой! (икки гапни бир-бирига боғлай олмаяпман!)... аёллар билан деярли жинсий алоқа қилмаганман, шунинг учун ҳам бу нарса менга қийин...

-Майя, агарда ўзингни олиб қочадиган бўлсанг, тўрт томонинг қибла. Охирги маротаба айтаяпман-агар сен...

-Ўзимни олиб қочаётганим йўқ!- бақирдим мен, сен ўз хатти-ҳаракатларинг билан мени шунчалик ҳайратга солдингки, мен тахта бўлиб қолдим. Ўзим ҳам ҳеч нарсани тушунмаяпман! Ўзим ўзимга ёқапман, деб ўйлаяпсанми? Ўзимсдан нафратланаман- сенинг саволларингга жавоб бера олмаганимдан, ана қшу ҳиндларни қоралаётганимдан, сени ақлдан озган деб ўйлаганим учун ҳам нафратланаман... Фу, ниҳоят!... Менга шортигинг ичидаги думбаларинг ёқади, орқангдан кела туриб, уларни ушлаётганимни тасаввур қилдим...

-Жуда ҳам яхши! У мени қаттиқроқ қучоқлади.- давом эт.

-Исминг нима? Сени ҳануз нима деб чақиришни билмаяпман...

-Бу сенга ҳалақит бераяптими?

-Йўқ.

-Менинг исмим Тайга.

-Нима??

-Сен  «Энн Джон Перкинс?»:) , деб ўйлаганмидинг?

- Албатта, йўқ:) Рус тилида бу қалин ўрмон, дегани... Бундан ташқари бу исм менинг ёдимга бошқа одамни солди... Сен уни билсанг керак? Тайни биласанми?- юрагим тезроқ ура бошлади.

- Йўқ, уни билмайман,- унинг оҳангидан бу мавзуни давом эттиргиси келмаётганини тушундим. У мутлақо менинг ёпишқоқ, ёпишиб олишса сени сўриб тугатмагунча қўйиб юбормайдиган дугоналаримга мутлақо ўхшамас эди!

- Ҳаммаси ойдек равшан... Тиззаларинг орқасидаги чуқурчаларга тикилиш менга завф бағишларди... Мен уларни ялагиашни истардим:) – аввалига “ҳозирнинг ўзидаёқ” демоқчи бўлдим-у, аммо индамадим, чунки унинг хатти-ҳаракатидан олган стрессим ҳали кетмаган эди, у нимани ўйлаётганини худо билади?! 

- Давом эт...

- Ҳа, сени хоҳлайман. Мен учун секс доими интим нарса эди, мен тезда амалга ошадиган жинсий алоқани ёқтирмайман.…

- О!...  сувараклар югиргилашни бошлашди:), - Тайга кулиб юборди, мен эса хафа бўлдим.  – Менинг қизалоғим Майя, ёдингда бўлсин, қайси шаклда сенинг шаҳвоний ҳисларинг жунбушга келиши муҳим эмас. Баъзида  бокалдаги мартини ва ёқилган шамлар турган стол ёнида ётиб олиб, бир-бирингни ялагинг келади, баъзида эса сен айтгандек бирданига олатнинг устига ўтириб олиб, секс билан шуғуллангинг келади. Ким бунга интим нарсами ёки шаҳвоний жунбуўлик эканлигига баҳо беради? Ким?

- Мен бунга ҳеч ким баҳо бермаслигини тушуниб турибман, аммо, охир-оқибат....

- Нима охир-оқибат?? Ажойиб оғизчангдан мағзава тўкишни бас қил.... ҳали мен унга етишаман...., у айёрона кўзини қисди.- Ҳеч қандай “охир-оқибатсиз” тўғрисини айт.

Барча ана шу айланма гаплар ҳеч қандай маънога эга эмас, бу нарса ўз гапларингга нисбатан масъулиятдан қочиш, холос. Гапингни ўйлаб гапир!

Қанжиқ!

Унинг мени тарбиялаётгани ҳам менга ёқар, ҳам ғашимни келтирарди! Бу роль унга жуда ҳам ярашарди. Унинг маслаҳатлари, аниқроғи буйруқлари шафффоф биллурни эслатарди- аниқ, ҳар қандай қоришмалардан холи. Аммо мен унинг олдида ёш болага ўхшаб қолганим учун алам қилмоқда эди. Мен ўзимни кўлмак ва ахлатга бурнини тиқаётган итваччага ўхшатардим.  Болалик чоғимда доимо мен ўзимни атрофдагиларга қизиқ бўлмаган, ҳеч нарсага қодир эмасдек ҳис қилардим. Мен бошқалар эътиборини ўзимга жалб қила олишимни тушунган дақиқамдан бошлабоқ, ҳақиқий ярамасга айландим. Баъзида  ўзимдан уялиб ҳам кетардим. Ҳозир эса қандай дир қиз мен билан худди мен ҳеч киммасдек муомалада бўлаяпти! Сартга ўхшаган “ўзига ишонган” эркаклар менга гапини ўтказаётганига кўниккан эдим, аммо қиз бола...! Бутун танам унга қаршилик кўрсатаётган эди, аммо нимадир шу билан бирга менга ёқмоқда ҳам эди. Тайгага бўлган самимий ҳиссиётларим ана шу барча тўсиқлардан ўтиб, ниҳол сингари ёруғликка интилар, унинг барча кўнгилхираликларга нисбатан  ана шундай позицияда туриши менга ёқмоқда эди.

-Сексга нисбатан муносабат, айнан ана шу муносабат билан ўлчанишини яхши тушунаман,- “тўғри” гапираётганимни айтаяпман-у, аммо ўзимнинг гапларимга ишонмаяпман.

-Шундай бўлсада бу нарсани ўлчовчи қандайдир мезонлар бордек гапираяпсан.

-Нега шундай бўлаётганини ўзим ҳам тушунмаяпман! Менда қандайдир тушунча бор, мени неча маротаба сўроққа тутсанг ҳам у ҳеч қаерга йўқолмайди. Аммо барибир бир-бирисга меҳр кўрсатмасдан жинсий алоқада бўлиш аҳлоқий бузуқликдан бошқа нарса эмас.

-Бунинг жавоби оддий, -сен концепциялар билан ишлай олмаяпсан. Аммо ҳозир бу нарса ҳақида гаплайшмаймиз. Кейинроқ суҳбатлашамиз. Яна менга бирор нарса демоқчимисан?- унинг юз ифодаси яна айёрона тус олди, мен у яна жинсий алоқа мавзусини кўтармоқчи бўлганини тушундим. У жуда сҳам тез ўзгарар экан! Ҳозиргина у очиқ, қаттиққўл, тушунарли эди, мен ҳеч қачон у уятсиз бўлишинитасаввур ҳам қила олмаган бўлар эдим... Яна эҳтиёткорона жонсараклик- у яна нима қилмоқчи экан-а?

-Сенинг мени қучоқлашинг, ўпишинг, қаергадир етаклашинг жуда ҳам ёқади... Биз қаёққа борамиз?

- ? Ёш боланинг ўзисан (мен???), худойимей… ҳеч қаерга бормаймиз… биз ЖИНСИЙ АЛОҚА қилгани кетамиз, тушундингми? Мен сени зўрлайман, сен билан истаган нарсамни бажараман.

Енгилгина бошим айланиб, мен ҳеч нарсани ўйлай олмай қолдим. Фикрлар чалкашиб, ифлос асфальт кўз олдимда чайқала бошлади, бутун танамни юрагимнинг дукуллаши қоплади… Ҳозир у барча ҳиндларни чақириб келади... Кейин эса ўзи кўчага ялонғоч чиқиб, мени ҳам шунга мажбурлайди. У мени тантрик сектага қурбонликка беради... Борайми ёки бормайми? Бормайман... аммо ўзимни тўхтата олмаяпман. У мени ўзига ром қилди, гипнозлади. 

Ифлос бармоқларнинг изи қолган ойнали эшик... ёпишқоқ салқинлик... маҳаллий совуннинг сассиқ ҳиди келиб турган тош зинапоя... калитнинг товуши.. Бўлди, қопқон ёпилди..

- Истаган нарсамни қиламан, сен ҳам истаган нарсангни қилишингни истардим, айнан унинг шу гаплари мени ҳаётга қайтарди. Мен яна  олдимда менга ёққан қизни кўрдим.

- Бирортамизга қилаётган ишимиз ёқмасачи? –менинг овозим зўрға чиқди!

-  Ҳали қизлигини йўқотмаган қизнинг гапи... Жоним, агар сенга бирор нарса ёқмаса, сен менга айт. Мен тўнка эмасман-ку, мен шуни ҳис қилишга ҳаракат қиламан- бу нарса мажбурлигимдан эмас, балки ШУНИ ХОҲЛАШИМДАН амалга ошади. Истаган нарсасини қилиш, бу “зўрлаш эмас”, тушинишимча, сенинг бошингда фикрслар чалкашиб ётибди. Сен ана шу ахлатхонани тозалаб турасанми?

Ҳамма нарса ўз жойига тушди.

-Истайман. Ҳозирнинг ўзида истайман...

-Демак..ҳеч қачон эмас.

-Бу нима деганинг??

-Одам “ҳозирнинг ўзида хоҳлайман” деса, у шу нарсани ҳеч қачон қилмайди, мен буни ўз тажрибамдан биламан, - у бармоғи билан кўкрагига ниқтади ва унинг юзида жилмайиш акс этди, -гапларимга ишон, Майя. Ана шу ҚИЗ амалиётдан қочиш нималигини билади... шунинг учун ҳам сен мендан ҳеч нарсани яшира олмайсан...

У менинг олдимга жуда ҳам яқин келди... жин урсин, у мени ҳаяжонлантираяпти... қўлларини елкамга қўйиб, енгилгина босди...мен тиззалаб қолдим...

-Менинг шортигимни еч, фоҳиша.

Ўзингни   тажрибали бузуқ одамнинг қўлига тушган қизалоқ сингари ҳис қилиш ғайриоддий ҳиссиётни берар экан! Мен яна ҳиссиётларга берилдим. Бир пайтнинг ўзида камситилиш, жағл, лаззатни ҳис қисла бошладим...

Тугмача, қайин..-енгилгина тўсиқлар... унинг таранг сонларидан шортигини тушираман... нимшаффоф трусикча... Тайга куч билан юзимни уларга босади, улардан енгилгина ҳид келаяпти... Қўзғолиб кетганимдан бошим айланади. Агарда менда эркаклик олати бўлганида, ҳозир у жинси шимимни тешиб чиққан бўларди.

Унинг диркиллаган сонларини ялаш, сиқиш, кейин эска тизза орқасидаги чуқурчага тегиниш... Қизалоғим менинг... Унинг диркиллаган думбаларини уўлаб, енгилгина тиш ботираман. Уни трусиги устидан ўпаман, ялайман... бир, икки марта... тилимдан унинг трусиги озгина намланди, мен унинг терисининг таъмини ҳис қилаяпман... пастга тушаман... яна пастга...қандай юмшоқ ғунча... уни нам мато орқали ўпиш барча шаҳвоний ҳисларимни уйғотиб юборди...агарда уни енгилгина тишласамчи?...

..Тайганинг кафтлари бошимдан қаттиқроқ босди, қорни билан нафас ола бошлади....

Яна мени оёққа турғазиб,  у кўйлагининг тугмалариниечди ва кўкракларини яланғочлади... бундай кўкракларни мен ҳеч қачон кўрмаган эдим...аммо Тайга тез ҳаракат қиларди.

-Сўр!- у кўкрагининг учини менинг оғзимга тиқди.-Сўр, фоҳиша.

Икки қўлим билан унинг кўкрагини ушлаб сўра бошладим, унинг учларини тилим билан ўйнардим, тишлардим. Тайганинг бутун бадани бўйлаб қалтироқ турди, мен худди сутга етиб бормоқчи гўдакдек, кўкракларини қаттиқ сўра бошладим...

Бирданига унинг бармоқларини бўйнимда сездим, унга бўйсинаман, у мени ўзидан итариб, деворга ёпиштирди (уни шу даражада кучли деб ўйламаган эдим), иккинчи қўлини футболкамнинг тагисга тиқди ва кафтларини баданимга  билинар-билинмас тегизиб, кўкракларимни, қорнимни, ёнларимни силай бошлади... аста-секин... бу нарса унинг бўйнимдан қаттиқ ушлаб тургани билан мутлақо мос келмас эди! Бирданига у чотимни орасига ёпишди.

-Оёқларингни кер!

Мен оёларимни кера олмайман.

Жинси остидан мени ушлаб кўраяпти...қанжиқ... У мени қай аҳволга солаяпти... Ҳозир тугатаман... Тўха. Тўхта... Тўхта деяяпман...

-Ҳўл бўлдингми?

-Ҳа...

- Яхши. – Тайга мендан нари кутиб, шортигини кийиб, ҳеч нарса бўлмагандек курсига ўтирди. Мен девор олдида нима қилишимни билмай, туравердим.

- Нима қилишингни билмаяпсанми?

- Ҳа!

-Шу ҳам муаммоми?.. Нима истасанг шуни қил, МАйя. Нега сен ўзингдан “Ҳозир мен нима қилишни истайман?” , деб сўрамайсан?

-Ҳозир сен билан иккаламиз ҳам қиз бола билан жинсий алоқа бўлиш қай тарзда бўлишини, тасаввур ҳам қила олмаяпмиз.

-Сенга ёқмаяптими?

-Жуда ҳам ёқаяпти. Аммо сен мени жуда ҳам ҳайратда қолдираяпсан, шунинг учун ҳам нима қилишимни билмай қолаяпман. Бундай олиб қараганда мен унчалик уятчан ҳам эмасман...

-“Жуда ҳам уятчанг эмасман?” Бу нима дегани?Бук гапларингни бувингга айтасан. Мен сенга шундай гаплар айтилган гап учун маасъулиятни ҳис қилишга йўл қўймаслигимни айтган эдим. Натижада сен яшамайсан, балки сўниб бораётган шамга ўхшаб жимирлайсан, холос. Агарда гапингдаги “унчалик” сўзини олиб ташласанг нима ҳам қолади? “Уятчанг эмасман” сўзлари эса ёлғоннинг ўзгинаси, ана шу ёлғонни сен менга қоғозга ўраб  айтаяпсан, чунки кейин сен: “мен уятчангман демадимку” , балки “унчалик уятчан эмасман дедим” дейсан, аммо бу барибир ёлғонлигича қолаверади.

-Гапинг тўғри. Аммо мен бошқаларга қараганда анчагина эркин ҳаракат қиламан!

-Бу ёққа кел.-У менга оёқлари орасидаги жойни кўрсатди (мени бутунлай тўлиқ равишда кўриб турган ана шу маҳлуққа бўйсинмай бошқа иложим ҳам йўқ эди!) унинг оёқлари остига ўтирдим.- Сенга менинг оёқлари ёқадими?

-Ҳа, жуда ҳам.- Мен унинг ёзги оёқ кийимини ечиб, оўқларимни кафтимнинг орасига олиб, силай бошладим. Унинг оёлари ҳам мен билан ўёнай бошлади, бир қарасанг футболкамнинг ичига кирар, бир қарасанг юзимга уриларди, мен эса уларни ушлаб олиб, ўпа бошладим.

-Ўзингни бошқалар билан солиштириш- аҳмоқона иш, Майя. Ўзингни ўзинг билан солиштир, бошқаларга тупур. Сен эркинмисан ёки йўқми масала бунда эмас, балки сенинг эркинлигинг шаҳвоний ҳисларингнинг ташқарига чиқишига изн берадими, уларнинг тирилишига йўл қўядими? Ана шунда!

-Буни қандай билиш мумкинлигига ақлим етмайди. Мен илгарига нисбатан ҳозир эркинроқ эканлигимни сездим. Масалан, илгарилари яқиндагина танишган қизнинг оёқларини  ўпиш менга лаззат баҳш этишини билмасдим, ёки менинг томоқларимсга кимдир чангал солса... Тай менга доимо тугатиш керак эмаслигини, тугатмасдан ҳам лаззат олиш ҳақида гапириб берганида, худди иккинчи нафас йўлим очилгандай бўлди! Мен доимо янги нарсаларни ўрганаяпман, доимо ўзгариб турибман, аммо менинг шаҳвоний ҳисларим тирилганлигини ўлчовчи мезон борми?

-Менга сенинг саволларинг ёқаяпти:) Сен тириксан, шунинг ўзи яхши6:) Тугатиш арафасида тўхташ амалиёти... сен айнан шуни назарда тутган эдинг, тўғрими?... тўғри қўлланган амалиёт филни ҳам йиқитиши мумкин, аммо агар сен ўз уятчанглигингни бартараф қилиш учун ҳаракат қилмасанг, ҳозир нимани исташинг бўйича ўзингга ҳисобот бермасанг, ва ўз истакларинг орқасидан бормасанг, аравангнинг жойидан қўзғалиши қийин бўлади. Йигитлар ўз истакларини амалга оширишга қийналадилар, аммо қизлар учун бу муаммо эмас, мени тушунаяпсанми? Ўз эркинглигинг йўлида ана шу имкониятдан фойдаланмаслигингнинг ўзи гуноҳ. Юр мен сенга буни кўрсатаман.

У қўпол равишда оёқларини қўлимдан суғуриб олиб,  мени хонадан олиб чиқиб, кетди.

- Тайга… - дедим мен эҳтиёткорлик билан.

У менинг кўзларимга тик боқди.

- Менга ишон.

Ана шу нигоҳдан сўнг мен ҳеч қачон қаерга ва нима учун кетаётганимизни ундан сўрамадим.

Биз меҳмонхона ёнидаги қаҳқахона томон йўл олдик. Бу ерда қаҳваҳоналар кўп бўлиб, йўл бўйида  улар қатор терилган эди. Тайга биринчиси, иккинчиси, учинчисига кириб кўрди, аммо негадир кўнгли тўлмади. Ниҳоят тўртинчисида қидирган нарсасини топди шекилли, ичкарига мени етаклади. Биз бурчакдаги столнинг ёнига бориб, унинг атрофига ўтирдик.

Тайга официантга биз ҳозирча ҳеч қандай буюртма бермаслигимизни ишора билан тушунтирди. Биздан ташқари бу ерда яна бир неча сайёҳлар ҳам бор эди. Тайга менинг ёнимга ўтирди. Бизнинг жойимиздан қаҳваҳонадаги барча одамлар кафтдек кўриниб турарди.

-Ҳов анови йигитлар сенга ёқаяптими?- у нарироқда ўтирган, йигирма беш ёшлардаги йигитларни кўрсатди.

-Йигитлардақа, йигитлар, бошқалардан ҳеч нарсаси билан фарқ қилмайди.

-Мен сендан улар бошқалардан фарқ қиладими ёки йўқми деб сўраётганим йўқ. Ёки сен хонимчага фақатги ўзига хос йигитлар ёқадими? Балки сен шундай деб ўйларсан, аммо сенинг шаҳвоний ҳисларинг учун барибир. Яна бир маротаба қулоқларингни очиб, мен нима деяётганимни эшит: “сенга ана шу болалар ёқадими?”

-Билмайман Тайга... улар мен учун қандайдир нейтрал.. агар мен улар билан сенсиз учрашганимда, танишмаган бўлардим.

-Вой аҳмоқ қиз, - Тайга тезлик билан ўгирилиб, қўлини менинг чотим орасига тиқди-да, қаттиқ чангаллади!- Мана БУ билан ўйла! Миянгни тинч қўй. Майли, сенга ёрдам бераман.- У қўлларини худди биринчи синф ўқувчиси сингари стол устига қўйди-да ва ҳеч нарса бўлмагандай ўзини тутди.- Уларнинг иккаласини ҳам ялонғоч холда тасаввур қилиб кўр. Сен уларнинг ялонғоч ҳолатини кўришни истармидинг?

-Балки... балки кўришни истардим.

-Худога шукр, бўлмаса мен Кўк Пайпоқ билан гаплашапман деб ўйлашимга бир сония қолди! Яхши, агарда уларнинг олатлари турганида, сен уларни ушлаб кўришни истармидинг?

-Мм... айтиш қийин, бу ҳажмга боғлиқ, менга ҳар қандай олатлар ҳам ёқавермайди.

- Кўриш керак... уларнинг олатлари зўр бўлиши мумкинлиги ҳақидаги фикр сени қўзғатмаяптими? Сен хов анови йигитнинг олатини ушлаб кўришни истамайсанми? Айтмоқчи, сенга қандай олатлар ёфади, ўзи?

-Унчалик атта бўлмаган, унчалик кичик бўлмаган ҳам- узунлиги ўн олти, йигирма сантиметр бўлган ва унчалик семиз ҳам эмас... яъни қалинлиги тўрт, беш...олти... бироз ташқарига қайрилган, яхши шаклланган бошчаси билан...

-Бундайларни сўришни истайсанми?...-Тайга завқ билан тилини тақиллатди.- Сўришни чхши кўрасанми?

-Яхши кўраман:) Сўришни, тишлашни, тухумларни ялашни, уқалашни яхши кўраман...

-Етарли.- Тайга ўрнидан туриб йигитларнинг ёнига бориб ўтирди. Менга унинг йигитларга оддий саволлар бераётгани эшитилиб турарди- “қаердансан?”, “бу ерда яна қанча бўласан”, “ишларинг яхшими?” ва хоказо. Тайга ўрнидан туриб ҳазил аралаш иккаласининг ҳам қўлидан ушлаб, мен ўтирган стол томон тортди. Йигитлар ўзлари ичиб ўтирган колани олиб, ёнимга келиб ўтиришди.Тайга уларни  бир-бирига қарама-қарши томон ўтқазди, иккаламиз эса уларнинг ёнига ўтирдик. Уларнинг кўриниши бу ер учун “стандарт”эди, озгина эринчоқлик, лоқайдлик, бошқаларга дўстона муносабат сезилиб турарди. Умуман олганда булар “позитив болалар” эди.

-Алеш,- Тайга олдида ўтирган йигитга энгашиб, тўртталамизга эшитарли тарзда овоз чиқариб айтди.- МАйяга узунлиги ўн олти-йигирма сантиметр, қалинлиги тўрт-олти сантиметр бўлган, бошчаси қайрилган  олатлар ёқади. У олатларни сўришни, уқалашни, ушлаб кўришни ёқтиради. Айтчи менга Алеш, сеники шундайми?

Йигитнинг ранги оқариб, эскириб, оқариб кетган  “Чўпон қиз” суратига ўхшаб кетди. Меники ҳам ундан қолишмаганлигига ишончим комил... мен болаларча завқланаётган ва шу билан биргаликда уялаётган эдим... Мен салфеткани олиб, асабийлашганча, ундан самолетча ясай бошладим. Худди менинг бўлаётган ишларга мутлақо даҳлим йўқдек. Мен уялганимдан кўзимни салфеткадан узмасдим.

- Алеш,  куттирмай айтгин, сеники шанақами? Сеникичи? – Тайга менинг ёнимда ўтирган йигитга юзланди.

У тезда ўзини қўлга олиб, овозини зўрға чиқариб, “деярли шундай” деди.

- Шундайми? Ажойиб! Майя – сен агарда шундай бўлса, олатларини ушлаб кўрмоқчи эканлигингни айтган эдинг. Ушлаб кўр!

Шу ернинг ўзида уни ушлаш??? Йўқ, Тайга, бу менга тўғри келмайди.. мен шу йигит томон қарайолмаяпман-ку, сен эса унинг олатини ушла деяяпсан... Мен унга аянчли ва хавотирли назар ташладим.- Тайга илтимос, керак эмас, ҳамма нарсани қилишим мумкин, фақат буни эмас.

-Ёш болалар, ёшболадан фарқинг йўқ...- у менинг ёнимга ўтириб қўлимни ушлаб, менинг қаршилигимни енгган ҳолда унинг бути орасига тиқди.- Ушла!- Йигитдан энгашиб ўтиб,  менинг бошимни ушлаганича ўзига тортиб, қулоғимга шивирлади: “Агарда ҳозир ушламасанг- мен кетаман, бошқа ҳеч қачон менга яқинлашма, ифлос ҳезалак”.

“Ифлос ҳезалак”  унинг қўли йигитнинг оёқлари орасида экан, қаршилик кўрсатиш бефойдалигини тушунди, бундан ташқари у ердаги бир нарса тезлик билан катталашмоқда эди... мен уни шимининг устидан уқалай бошладим, Тайга эса яна жойига ўтиб ўтирдида, Алёшанинг ўзгарган юз ифодасидан, у ҳам айнан мен қилаётган иш билан шуғулланаётганини тушундим.

-Шимини ечиб, трусигига қўлингни тиқ!

Қўлим қалтираб, амаллаб унинг шимидаги тугмасини ечдим... Жин урсин, шимидаги йирмочини бир қўл билан ечиб бўлмас экан, иккинчи қўлимни ҳам ишга солишга тўғри келади.. Йўқ, бундай қила олмайман, официантлар кўриб қолади,- қўрқиб, атрофга тез назар ташладим.. Тайга буни кўриб қолди. Қанжиқ, ҳаммасини илғайди-я! Ҳаяжонланганимдан кафтларим терлаб кетди, хатти-ҳаракатларим ўхшовчиз, ўзим мутлақо лаззат олаётганим йўқ...

-Майя, официантлар ниманидир пайқашса ҳам, ҳеч нарса юз бермайди, тушунаяпсанми? Ҳеч нарса! Фақатгина у ҳожатхонага бориб, у тугатишга ҳаракат қилади, холос. Унинг олатини уқалаяпсанми?

-Ҳа, -енгил тин олдим. –Олати зўр экан, айнан менга ёқадиган хилидан.

-Сенга қдими?- тайга менга айёпрона кўз қисди.

-Ҳа!!!- қаҳвахонада ҳам олатни уқалаш мумкин экан!

Йигитлар мендан ҳам кўпроқ қилаётган ишимни кимдир кўриб қолишидан қўрқишаётган эди, шунинг учун ҳам қўлларини столнинг устидан олмай, тек ўтиришга, иккаласи бараварига қаттиқ уйга толган одамга ўхшашга  ҳаракат қилишарди.

-Ҳозир сен учун йигитинг бошқача эканлигининг аҳамияти борми ёки йўқ? Бу сенга лаззат олишингга ҳалақит бермаяптими? Кўп ҳам оз ҳам эмас, яъни сен олаётган лаззатга ҳалақит бераяптими?

-Йўқ, ҳалақит бермаяпти.

-Шундай бўлиши керак. Сен олтини иштонидан чиқардингми?

-Йўқ, мен...

-Чиқар.

-Чиқард-и-им...

-Яхшилаб уқала!

Уқалаяпман... қизиқ- унима қилаяётган экан-а... нега буни  Тайгадан сўраб кўрмаяпман?? Зўр фикр!:)

-Сен нима қилаяпсан?

-У... мен нима қилаяпман... бармоқчаларим билан унинг олатини бошини силаяпман, сиқаяпман.. у бармоқларим остида тек турибди...ҳул, жуда ҳам катта бошча... Алёша, сенинг олатинг жуда ҳам зўр! Фақатгина бирдан тугатиб қўйма, кичкинтой...озгина чида, хўпми?- у йигит билан кичкина бола сингари муомала қилар, аммо бу нарса ташқаридан жуда ҳам сексал тарзда кўринарди.- Сендаги олат қандай?

Тайга стол устидан энгашиб, қаради.

-А у ҳам зўр экан, айнана сен истагандай!

-Зўр...

-Бўлмаса уни сўр!

-Нима? Йўқ  Тайга бундай қила олмайман..

Яна ўша қаҳрли нигоҳ, унинг  қарашлари бир зумда ўзгаради... мен “ўша”нинг гапларини эсладим, у айни пайтда менда қандай ҳиссиётлар пайдо бўлишига қараган ҳолда муносабатда бўлишини айтган эди. Тайга ҳам менинг ҳаракатларим мажмуини тезда баҳолай олиш қобилиятига эга . Мени умуман ҳеч нарсага қодир эмаслигимни билиши билан у ҳам мени тарк этади... Атрофг а қўрқиб қарайман, атрофимда ҳеч ким йўқ, мен тезда энгашиб унинг олатини оғзимга олдим. Жуда ҳам мазали!... Сто тагидан Тайга Алёшанинг олатини уқалаётганини кўриб қтурибман..ҳа, унинг олати шунчалик каттаки.. шу пайти Тайга ҳам энгашиб, Алёшанинг олатини оғзига олди, нигоҳларимиз тўқнашиб, биз бир-биримизга тикилганча, олатларни сўрардик ва шу пайти мени уни жуда ҳам хоҳладим... мен олатдан бош кўтариб, шивирладим: “Тайга, ҳозир мен сени зўрлайман!”. У менга кўзини қисиб, Алёшанинг болдирига шапаталаб урди-да, ўрнидан турди ва менга унинг орқасидан юришимни имлаб кўрсатди. Мен ҳам ўрнимдан турдим, аммо оғзимда олатнинг таъми қолган эди.

-Юр, Майя.

Биз йигитлар билан хайрлашмай, тезда қаҳвахонадан чиқиб кетдик.

-Ухлагинг келаяптими?- Тайга ҳавони хидлаб кўрди.,- Мен жуда ҳам ухлагим келаяпти, агарда ҳозир меникисга борсак бир-биримизни аниқ зўрлаймиз, шунинг учун ҳам уй-уйимизга тарқалсак. Бир-икки соатдан сўнг майдончада учрашамиз. Биз йигитларни нимагадир ишонтириб, кейин ҳеч нарса демасдан, тугаттирмай, уларни ташлаб кетганимиз учун афсус чекаяпсанми?

-Мен ҳозир нималарни ҳис қилаётганимни ўзим ҳам билмайман!... Йигитларга келсак... Мен нимани истасам, шуни қиламан, бошқа одамлар ҳам ўзларини худди шу тарзда тутишса менга ёқади... нафақат ёқади, бу мени қўзғатади! Улар ўзларини эркин тутишлари, истаган нарсаларини амалга оширишлари, эҳтиросларини намоён қилишларига ҳеч нарса ҳалақит бермаган эди, аммо улар буни қилишмади, фақатгина бизнинг қўлимизда ва лабларимизда ўйинчоқ бўлишди, холос:),  балки улар бироз қимирлашганида менда янги фантазиялар уйғонармиди... улар бўлса ҳеч нарса қилишмади, демак улар ўз йўлларини танлашди, мен эса ўз йўлимни.

-Мен сенинг йўл танлашингга имкон бердим:)- тайга кулиб юборди.- Энди муҳим бир амални қилишимиз керак....- у чўнтагидан қандайдир суюқлик тўлдирилган шиша идишни олди.- Оғзингни тўлдириб, оғзингни, томоғингни мана бу билан яхшилаб чайқаб ташла, сен унинг олатини томоғингача тиқдинг-ку, қанжиқча, тўғрими? (Мен сени жуда ҳам хоҳлайман, о, қанчалик сени хоҳлашингни билсанг эди, Тайга...). Уйингга етиб олгунингга қадар оғзингда турсин. Бу каллоидли кумуш- презирвативсиз орал сексда бу энг яхши ҳимоя воситаси... Сенга бирор маротаба оғзингача тиқишганми? Йўқ? Мен сенга бу қандай бўлишини кўрсатаман... бу унутиб бўлмас туйғу! Ҳамма нарсани бир ўрага ташлай кўрма, тирик сексуаллик сенинг қандайдир схемаларингга мос келмаслигига ўрганиш вақти етди, у турли хил шаклларда, истаган жойида, ўз холича   бўлиши мумкин. Бунга қаршилик кўрсатилмаса, ўз ҳиссиётларинг пайдо бўлганида айнан шу тарзда ва шу ҳажмда амалга оширсанг, фақат шундагина сенинг шаҳвоний ҳисларинг тирилади, фақат шундагина сен секс дунёсида ўз саёҳатингни бошлайсан ва фақат шундагина сенинг тугатиш арафасида тўхтай олиш амалиётинг сенга қараб  қадам ташлайди. Бор жалабча, ухла, ҳали мен сенга етишаман!

 



<< Бўлим 34 Бўлим 36 >>