Терминлар

Кишилар томонидан нима қилаётганлари ёки бошдан кечираётганликларини белгилаш учун қўлланиладиган сўзларнинг моҳияти фавқулодда даражада номаълумдир. Инсон бу каби сўзларни қўллар экан, нима ҳақида  гапираётганини “тушунишини” ўйлайди ва, яна ҳам ҳайратланарлиси, бошқа кишиларни ҳам уни “тушунишларига” умид қилади! Аслида бошқа кишилар айни сўзлар остида бир оз фарқли ёки бутунлай фарқли нарсаларни тушунади ёки ҳатто ҳеч нарсани тушунишмайди. Масалан, “агар (шундай ва шундай бўлса ёки шундай ва шундай қилинса) яна яхши бўлади” ёки “бунда ёмон ҳеч нарса йўқ” каби жумлаларни тушуниш мумкинми? Ўн кишидан бу каби бир жумлани бошқа сўзлар билан ёзишларини сўраб кўр ва бу ёзувларни солиштириб, ҳар бири ўзига хос нарсани назарда тутганлиги, Эртага эса унинг  бошқа нарсани “назарда тутиганини” сиз осон кашф этасиз.

Натижада идрок равшанлигига, ўзаро тушунишга эришиш учун имкон бўлмайди, равшанлик бўлмаган замон ҳам севинчли орзулар намоён бўлмайди, механик орзулар қувват олади.

Шундай бир механизмнинг мавжуд эканлиги борасида ўзингизга ҳисоб беришингиз лозим – ҳар номаълум (равшан бўлмаган) сўз автоматик ҳолда концепция-сўз билан алмашади, масалан, “бу конструктив бўлмаган бир ечим” – “бу ёмон бир ечим” билан алмашади ёки “бу каби қилиш адолатли эмас” – “бу каби қилиш ёмон бўлади” билан алмашади. Бу қўлланиладиган сўзнинг маъноси хира тарзда тушунилса ёки бу ЖУДА  тез-тез бўлгани каби бутунлай номаълум бўлгани каби. Агар оддий бир инсоннинг тили кўриб чиқилса ва маънолари равшан бир шаклда таърифланмаган сўзлар ажратилса, бу сўзлар автоматик ҳолда алмашадиган сўзлар билан алмаштирилганидан сўнг,  99 % паразит сўзлар, концепцияликлар билан тўлдирилган сўнгги даражада даҳшатли бир нутқ ўртага чиқади.

Ҳолбуки, маълум сўзларга маълум маънолар бериш шунчалик ҳам мураккаб эмас. Бунинг учун фарқлаш лозим –сиз (ва бошқа кишилар, агар улар ўз инъикосларини фарқ  этишга интилишса ва уларни қайд эта олишса), бир қатор сўзлар билан атайдиган нарса қилганда айнан нимани тез-тез ҳис этасиз.

Мен, қуйида бу каби таърифларни рўйхатини келтираман. Бу рўйхатдан олинган сўзларни АЙНАН уларга берилган маъноларда қўллашга ҳаракат қилинг ва қаранг – сизнинг идрок равшанлигига эришиш қобилиятингиз яна кучли бўлдими, севинчли орзулар ва РаИлар намоён этила бошладими, тадқиқотларни ўтказиш жараёни осонлашдими,  кашф этишлар сони ортдими.

Аввалига сизда кўп қоқилишлар бўлади, маъноларни эслаш учун тез-тез луғатга қарайсиз, аммо вақти билан қийинчиликлар йўқ бўлади ва натижада, биллур каби шаффоф бир тоғ дарёси қиёфаси билан резонанслашадиган бир равшанлик тез ва яна тез майдонга келади.

Бу рўйхатни мен доимий равишда тўлдирибю бораман.

(Word ёки  html да сўзларни “Ctrl” + “F” тугмачаларини босиб излаш мумкин).

**********

*) “Инъикослар” –“бу инъикосланадиган” деб айтадиган мавжуд бўлган ҳамма нарса.

*) “Беш скандх ” = шахсий инъикосларнинг беш типи – ҳислар [физикавий] (кўриш, таъм, тактил, эшитиш, шаҳвоний ва ҳ.к.), туйғулар (салбий ва ижобий), фикрлар, орзулар, фарқлаш.

*) “Салбий Туйғулар” (СТ) –қуйидаги белгиларга эга туйғулар:

1) улар намоён бўлганларида ва намоён бўлгандан сўнг тўмтоқлик (яъни инъикосларни фарқлаш қобилияти ва орзусининг ўткир заифлашуви) келади;

2) улардан сўнг ёмон физикавий кайфият майдонга келади;

3) улардан сўнг қизиқишнинг, олдиндан завқланишнинг, ташаббускорликнинг, бошқа РаИларнинг, севинчли орзуларнинг йўқотилиши майдонга келади;

4) уларни давом этиши равшан фикрлаш билан мос келмайди;

5) уларни давом этиши РаИлар билан мос келмайди;

6) СҲларни бошдан кечирар экансиз, сиз дастурланган бир роботга ўхшайсиз – таъсир ва ҳаракатларни олдиндан ҳисоблаш осон; сизнинг ҳаракатларингиз ўта даражада самарасиздир;

7) СҲларни оқимидан, тиришқоқли ва қатъий бир машқ қилмасдан қутулиб чиқиш қарайиб имконсиздир – уларни қандайдир бир ҳолатда бошдан ўтказишни истасангиз ҳам, улар тўхтамайди – минг карра бириктирилган бир одатнинг кучи мана шундай.

(Турли СҲларни белгилаш мисоллари: рашк, ўзига ачиниш, қўрқув, жаҳл, ғазаб, норозилик, хафалик, қаттиқ ғазаб, таажжуб, ҳақорат, алам, ҳасад, хавфсираш, андиша, жирканиш, нафрат, уят, қасоскорлик, ҳазинлик, ҳасрат, кўнгил қолиш).

*) “Ижобий туйғулар” (ИҲ) – уларнинг белгилари:

1) улар СҲларнинг бутунлай тескарисидир: ҳасад – ичи қоралик, норозилик – мамнунлик, ўз заифлиги туйғуси (ЎЗТ) – ўз аҳамиятлилик туйғуси (ЎАТ), андиша – лоҳас ҳузур ва туссизлик, мағлубият алами – зафар “севинчи”, ёлғизлик ҳазинлиги – хаста бир дўстлик ифодаси, ялтоқланиш ва бошқалар;

2) улардан сўнг толиқиш, тушкунлик, бефарқлик майдонга келади;

3) улардан сўнг ёмон физикавий кайфият майдонга келади, гарчи СҲлардан сўнг бўлгани каби шунчалик сезиларли бўлмаса ҳам;

4) улар давом этган аснода, эрта ёки кеч улар  тўхтайди, ва сўнгра СҲларнинг майдонга келиши қўрқуви мавжуд;

5) уларнинг давом этиши РаИлар билан қарайиб 100 % мос келмайди –ИҲларнинг тегишли СҲларни барқарорлаштириши ва бўш қолган оралиқда РаИларнинг акс-садоси  кўринадиган ҳолатлар истиснони ташкил қилади;

6) улар намоён бўлганда ва сўнгида тўмтоқлик майдонга келади;

7) уларни давом этиши равшан фикрлаш билан мос келмайди, бу СҲларда бўлгани каби, шунчалик сезиларли бўлмаса ҳам;

8) барибир  “роботгаўхшашлик”, ИҲ бошдан кечираётган инсоннинг таъсирларини ва ҳаракатларини олдиндан ҳисоблаш енгиллиги; ҳаракатларнинг ўша самарасизлиги;

9) ИҲ бошдан кечириш орзуси яна кўпроқ наркотикка боғлиқликни эслатади – олинмаган ИҲлардан туфайли майдонга келган “ломкалар” сўнгги даражада “оғриқли” бўлишади, яъни кучли СҲлар билан ҳамроҳлик этишади.

*) “Равшан инъикослар” (РаИ) – уларни белгилаш учун “севги”, “гўзаллик туйғуси”, “йўналтирилганлик”, “ҳузур”, “ижод севинчи”, “ҳайриҳоҳлик”, “ҳайрат”, “олдиндан ҳузурланиш”, “олдиндан завқланиш” ҳ.к. сўзларни қўлланадиган инъикослар (“Тасвирланган РаИларнинг Рўйхати” бўлумига қаранг.).

РаИларни фарқли хусусиятлари:

1) фақат кучли жадалликлари асносида фарқлашади – объектсизлик, “менга тегишли бўлишлик”нинг ва “сизга йўналтирилганлик ”нинг йўқлиги.

(Сиз, агар заиф бир севгини бошдан кечира ётган бўлсангиз, “унга нисбатан севгини бошдан кечираяпман” деб ҳисоблайсиз, аммо агар севги кучли, айниқса экстатик бир ҳолат бўлса, бу севги “сизники эмас” ва “унга нисбатан” бўлмаган, бошқа инсон – севги учун равшанлашган бир омил бўлгани яққоллиги майдонга келади).

2) ҳар қандай РаИ бошқа РаИлар билан резонанслашади;

3) РаИлар, хираликлар билан мос келмайди – хираликлар қанчалик яна кучли бўлса, РаИлар шунчалик яна заиф ва сийрак бўлади.

*) “Салбий Фон” (СФ) – жуда заиф жадалликдаги СҲларнинг мажмуасидир. Жуда сезиларли чайқалишлари бўлмайди, вақт ичида жуда чўзилган, соатларча, кунларча, ойларча, бутун ҳаёт бўйича чўзилиши мумкин. Унда маълум СҲларни фарқлаш мураккабдир. СҲларни бостириш (бундан кейинга қаранг), СФни қувватлантиради.

*) “Салбий қувватли ҳолат” (СҚҲ) – биз одатда “ёмон физикавий кайфият”, ланжлик, апатия, “ҳеч -нарса-юз бермайди”, “танда бир оғирлик” ҳ.к. деб атайдиган нохуш [физикавий] ҳислар мажмуасидир.

(СҚҲ  СҲ каби айнан қусурсиз бир шаклда бартараф этилади. СҚҲни пайдо бўлиш хусусияти СФга яқин бўлса, СФни бартараф этиш учун уйғун усуллар ва, СҚҲни пайдо бўлиш хусусияти шу дақиқада СҲга яқин бўлса, СҲни бартараф этиш усуллари энг самаралидир).

*) “Салбий Муносабат” (СМ) – тажовузкор СҲларнинг қисқа, заиф чайқалишлари (норозилик, ғазабланиш, тажовузкорлик, жирканиш ҳ.к.).

(Қалин заҳарли бир туман қатлами билан мужассамлашган СФдан фарқли ҳолда алоҳида заҳарли чиқинларнинг қалин сўнгсиз бир булутини мужассамлаштиради.

СМ қалқиши оддий бир инсонда қарайиб ҳар инъикосдан майдонга келади, айниқса фаолият асносида, кишилар орасида бўлганда, улар билан мулоқот этган, улар ҳақида фикрлаганда).

*) “4Н” – СҲ, СҚҲ, СФ ва СМ.

*) “Хафалик” – ўзига ачиниш + тажовузкорлик + қасоскорлик.

*) “Разиллик” – ЎАТ + тажовузкорлик + ичи қоралик + камситиш, масхара қилиш, жазолаш орзуси.

*) “Тушунча” –

a) идрок равшанлигини қувватлантирадиган,

b) равшанлик РаИ билан резонанслашадиган,

c) бошқа РаИлар билан резонанслашадиган фикр.

*) “Механик Орзу” (“мо”) – шундай бир орзуки:

a) ҳам “керак” каби паразит сўзлари, ҳамда қўзғатадиган ифодалардан иборат мажбурий концепция-фикрлар билан шартланганки,  натижада “у ерга бориш керак”, “шундай қилиш лозим”, “шундай қилиш яхши бўлади”, “буни қилмаслик адолатли эмас” каби Франкенштейнлар ўртага чиқади ва сиз борасиз ва буни севинчли орзунинг йўқлигига қарамасдан, СҲларни (норозилик, ўзига ачиниш), СҚҲни (толиқиш, ланжлик), ИҲларни (мағрурлик, ЎАТ) бошдан кечириб, бошқа концепцияликларни (“яхшиямки буни қилдим, бу тўғри, шундай қилиш керак”) қўллаган ҳолда қиласиз;

b) СҲ (туссизлик ёки зерикишни бостириш орзуси, ғазабланишни ва СМни кучайтириш орзуси) ва ИҲ (ЎАҲни, мағрурлик бошдан кечириш орзуси) билан шартланган;

c) механик бир одат билан шартланган – ишдан келган пайтингиз телевизорни ёқасиз ва, янгиликлар сизни мутлақо қизиқтирмаса ҳам, барибир уларни тўла тўмтоқлик ичида кўрасиз;

d) СҚҲ билан шартланган (лоҳасликни бошдан кечирасиз ва уни бартараф этмайсиз, бунинг тескариси, диванга ётасиз ва ўзингизни унга берасиз);

e) бошқа механик туйғулар билан шартланган.

*) “РаИларга Эга Бўлиш Орзуси” –бошқа механик орзуларни амалга ошириш учун РаИларни қўллашнинг механик орзуси (“РаИлар учун [севинчли] орзуси”дан фарқли ҳолда – РаИларни ҳозир бошдан кечириш орзуси).

*) “Концепция” – фанда бу сўз тажрибавий маълумотларнинг  гипотеза ва талқинларинингг етарлича зиддиятсиз тизимини белгилаш учун қўлланилади. “Бевосита Йўл Амалиёти” (БЙА) контекстида у мулоқот тилида эришган маънога уйғун ҳолда қўлланилади – “механик ҳолда, яъни тушунмасдан, кўр-кўрона қабул қилинган бир маслак, бир тасдиқ”.

(Концепцияликларнинг механик ҳолдаги қабул қилиниши, механик орзуларни, салбий туйғуларни (масалан, ўз заифлиги туйғусининг (ЎЗТ), бесўнақайлик, ўзига нисбатан салбий муносабатдан (СМ) қўрқувнинг, яккаланиб қолишдан қўрқувнинг ва  ҳ.к.) самараси остида, ўзи фикр юритмасдан, асослар қидирмасдан юз беради. Яъни, тасдиқ  эътиқодга қабул қилинади ва бундан сўнг инсон, у шубҳасиз ҳақиқат,  шартсиз бир ҳақиқат, асосланган каби бошдан кечирилади).

*) “Хираликлар” – СҲлар ва ИҲлар, [ёлғон] концепцияликлар ва механик ички мулоқот, механик орзулар, салбий ҳислар (СҚҲ, ёпишқоқ ҳаракатлар, “ёмон кайфият”).

*) “Севинчли Орзу” (“со”) – энг камида олдиндан ҳис қилиш, ташаббускорлик, севинч, сабот билан резонанслашадиган бир орзу.

(Севинчли орзунинг механик орзудан фарқлайдиган бир қатор белгилар мавжуд, масалан,агар “со”ни амалга ошириш муваввақ бўлмаса, СҲ майдонга келмайди, ҳ.к. – китобга қаранг.).

(Ҳар қандай орзу – инъикослари алмаштириш орзусидир).

*) “Циклон” – шундай “со”,  чунки:

1) Шиддатлари 6-7-дан устун;

2) жуда барқарор, намён бўлиши жуда узоқ;

3) олдиндан ҳис қилиш, олдиндан завқланиш, бошқа РаИлар билан ҳамроҳ бўлади;

4) “физикавий кечинмалар” билан (ФК) – масалан, киндик қисмида бир “зирқираш”, елкада бир “қайноқлик”, томоқда ўткир бир завқ, пешонанинг ўртасида бир босилиш ва ҳ.к. билан – (энг камида вақти –вақти билан) ҳамроҳ бўлади;

5) “нафратланиш” билан кучли бир шаклда резонанслашади.

*) “Вазифа” – [инъикослари алмаштириш учун] тиришқоқли бир севинчли орзу.

*) “Резонанс” – РаИнинг тиниқлиги, жадаллигининг (ёки қандайдир бошқа сифатнинг), хира бўлмаган бошқа бир инъикос (масалан, дарахт инъикосси) ёки РаИ намоён бўлишида қувватланиши.

*) “Равшан Омил” (РО) – РаИ билан резонанслашадиган инъикос.

*) “Самимият” – инъикосларни фарқлашнинг севинчли орзуси.

*) “Ўз-ўзини Алдаш” – инъикосларни қайд қилишни [ўзи учун] бузиб кўрсатиш механик орзуси.

*) “Ёлғончилик” – ўз инъикосларига доир қайд қилинган ахборотни бузиб кўрсатишнинг механик орзуси.

(Агар сиз, “рашк йўқ” деб қайд этганингизни маълум қилсангиз, аммо рашкни бошдан кечираётган бир инсон каби ўзингизни тутсангиз, сизда ўзингизни алдаш ёки ёлғончиликни мавжуд бўлганини тахмин этиш учун менда сабаб мавжуд).

*) “Ҳақиқатгўйлик” – ёлғончиликни бостиришнинг механик орзуси.

*) “Ишонч [инъкоснинг борлигига]” – мазкур инъикосни барқарор бир шаклда фарқлаш.

(Билвосита ҳолда бу инъикоснинг фарқ этилиши бўлганига, ёки “мен [бу инъикос мажмуасини] фарқлайдиган ”, “[бу инъикос мажмуаси] мавжуд” фикрнинг бор бўлганидан, ёки бу инъикоснинг хотирасининг бор бўлганидан ҳукм этиш мумкин).

*) “Хотира” – “бу бўлган” фикри билан ва бундан ишонч олиш билан ҳамроҳ бўладиган ҳар турли инъикос.

*) “Фикрда Қайд этиш [Инъикосни] ” – фарқлаш + “мен бу инъикосни фарқлайман”, “бу инъикос мавжуд” фикри.

*) “Термин” – мен у билан маълум бир инъикос мажмуасини белгилайдиган бир сўз.

*) “[Эслаш] Хотирада Тутиш” – бир марталик бир қалқиш билан эмас, оз ёки жуда ҳам зич бир шаклда бир қатор вақт ичида намоён бўладиган РаИларни бошдан кечиришнинг севинчли орзуси (соРаи). Бунга кўра, оз ёки жуда ҳам зич бир хотирада тутиш ҳақида гапириш, уни қайд этишда барча вақтдаги % ҳолатида ҳисоблаш мумкин.

(соРаини “РаИларни бошдан кечиришни истайман” фикри билан адаштирманг! Фарқлаш санъатига машқ билан эришилади

Хотирада тутиш – зич бир со бўлганига кўра, у соРаИ ва РаИлар жадаллашувининг асосли ҳолда кучайтиришига олиб келиши ажабланарли нарса эмас.

Хотирада тутиш – фикрлаш эмас, шунинг учун у билан ҲАР ҚАЕДАЙ фаолият турини, шу жумладан жадал бир интеллектуал меҳнатни ҳам ҳамроҳ этишга ўрганиш мумкин.

*) “Бевосита Йўл Амалиёти” (БЙА) – сиз истамаган инъикосларни истаганлар билан тадрижий ҳолда алмаштириш. Бу каби алмаштириш учун севинчли орзуни бошдан кечириш ва уни тиришқоқлик билан ва қатъийлик билан ривожлантириш лозим, токи яна шаклланган одат эскисини, бир пайтлар механик бир шаклда яратилганидан оғир келганига қадар. Мен бу йўлни  шу сабли ҳам “бевосита” атайманки, чунки уни амалга ошириш учун мавжуд бир асосли шарт керак – сизнинг ўринда намоён бўладиган инъикосларни алмаштириш учун севинчли орзунинг бор бўлиши.

*) “Ғайрат” – [инъикосларни исталмайдиганлардан исталганларга алмаштириш] учун жалб этилган ва шиддатли бир севинчли орзу. “Жалб этилган” – демак, тартибсиз чалғитишлар заиф.

(Масалан, “СҲларни бартараф этиш учун ғайрат этиш” – бу мушакларни таранг қилиш, тишларни қисиш ёки ўзгача бир шаклда нафас олиш эмас,-  бу СҲларни бошдан ўтказишни тугатиш, РаИларни бошдан ўтказишни бошлашни жуда кучли бир шаклда исташ ва натижага эришишни олдиндан ҳис қилишни бошдан кечириш, демакдир).

*) “[Истаган] Натижа” – исталган инъикосларни бу инъикосларга эришиш ғайратларидан сўнг намоён этиш.

(Шу тариқа, мордлар фақат севинчли орзулар ҳолатида “натижа” ҳақида гапиришни келишиб олишади. Мордлар учун бу мақсадга мувофиқдир, чунки бир-биримиздан ва ўзимиздан натижалар ҳақида сўрар эканмиз, биз ҳар доим механик эмас, айнан севинчли орзуларни назарда тутамиз).

*) “Мағлубият” – натижанинг йўқлиги ва бунинг қайд қилиниши.

*) “Тажриба” – натижалар ва мағлубиятлар мажмуаси.

*) “Якун” – исталган инъикосларни бу инъикосларни орзу қилгандан (шу жумладан механик ҳолда ҳам орзу бўлгандан) сўнг намоён этилиши.

(Шу тариқа, “натижа”, “якун”нинг хусусий  ходисасидир).

*) “Натижалар” – севинчли ёки механик орзуларни амалга оширилишидан сўнг намоён бўладиган турли инъикослар.

(Шу тариқа, натижа ва якун – натижаларнинг хусусий ҳодисаларидир).

*) “Кучли- боғлиқлик мажмуаси [Инъикосларни] ” – жуда тез-тез, ёки қарайиб ҳар доим ёки ҳар доим айни дақиқада ёки тўғридан -тўғри бир – бирининг ортидан намоён бўладиган инъикослар мажмуасидир.

(Масалан, “менинг қиз дўстим” – инъикосларнинг кучли-боғлиқлик бир мажмуасидир, чунки қарайиб ҳар доим мен айни дақиқада ёки тўғридан -тўғри бир- бирининг ортидан “унинг юзи”, “унинг бадани”, “унинг овози”, “унинг сўзларининг маъноси” ҳ.к. ҳолда белгилайдиган нарсаларни ва кўпинча  “унинг курткаси”, “унинг эркалашлари” ҳ.к. ҳолда белгилайдиган нарсаларни инъикос қиламан).

*) “Боғлиқ бўлмаган мажмуаси [Инъикосларни] ” – сийрак ёки жуда сийрак ҳолда айни дақиқада ёки тўғридан -тўғри бир- бирининг ортидан намоён бўладиган инъикослар мажмуаси, чунки, уларнинг намоён бўлишлик барқарор қонуниятини уларни кузатишнинг таҳлили ёрдами билан пайқашга муваффақ бўлинмайди. Бу каби мажмуаларни белгилаш мисоли: “шартларни бир-бирига тўғри келиши”, “ҳодисаларни тартибсиз ҳолда бир- бирининг устига йиғилиши, “хаос”, “номаълум”. Равшанлашган фарқ этиш шуури ва равшанлик РаИнинг бу аниқлашнинг доирасидан ташқарида қолишини қайд этаман.

*) “Ҳамроҳлик қиладиган [инъикос ёки инъикослар мажмуаси]” – шундай бир инъикоски, “ҳамроҳ бўладиган” инъикослар билан бирга кучли-боғлиқлик мажмуасининг унсурлари ҳолатидадир. Термин ифодаларнинг тузилишини соддалаштириш учун қўлланилади.

(Кундалик тилда “ҳамроҳ этиш” сўзи жуда ҳам-боғлиқлик мажмуалари (инқилоб қон оқизиш билан ҳамроҳ бўлади), ҳамда боғлиқлик бўлмаган мажмуалари (зилзила ёмғир билан  ҳамроҳ бўлди) белгилаш учун қўлланилади. БЙАда мен бу сўзни фақат кучли-боғлиқлик мажмуаларини белгилаш учун қўллайман. РаИлар учун мен “резонанс” терминини қўллайман).

*) “Одат” –бошқа инъикосларнинг маълум мажмуси намоён этилиши асносида (ёки бевосита сўнгида) намоён бўладиган инъикослардир, чунки, биргаликда улар кучли-боғлиқлик мажмуаси вужудга келтиришади.

Масалан – ғазабланишни бартараф этиш [табиийки, ғазабланишни намоён этган дақиқада] одатини яратиш, “ғазабланиш – ғазабланишни бартараф этиш ғайрати” кучли-боғлиқлик мажмуасини яратишни англатади.

(Кундалик тилда “одат” сўзи билан тез-тез ҳолда намоён бўладиган қандайдир бир инъикосни ҳам белгилашади, масалан, “унинг жаҳлланиш одати бор” жумласи, унинг кўп ҳолда жаҳлланишини англатади. Бу, ғазабланиш “бу инсон” кучли-боғлиқлик мажмуасининг ичига киришини англатади).

*) “РаИни ривожлантириш” – мазкур РаИнинг тезлиги, зичлигини ва бошқа намоён этишлик хислатларини орттириш учун бўлган ғайратларни амалга оширилиши.

*) “Шахсият” – барча 5 скандхдан бўлган инъикосларнинг кучли-боғлиқлик мажмуаси.

*) “Аккорд” – РаИларнинг кучли-боғлиқлик мажмуаси.

*) “Ягона мақсад” – олдиндан ҳис қилиш, сабот ва жиддийлик (кўп ҳолда бошқа РаИларни намоён қилади) билан аккорд яратадиган зич ва барқарор бир севинчли орзу. Бошқа қолган “со”лар, агар у билан резонанслашмаса заифлашади.

*) “Жараён” – бир-бирининг ортидан борадиган инъикосларнинг (“босқичларни”) кучли-боғлиқлик мажмуаси ҳолатида алоҳида ажратилган мажмуасидир.

*) “Босқич” – жараённинг унсури.

*) “Тадрижийлик [Инъикосларни] ” – бир-бирини ортидан борадиган инъикосларнинг мажмуаси.

*) “[Орзунинг] (тадрижий келиш сифатида) амалга оширилиши” – якуний истак билан ҳамроҳ бўладиган, уларга нисбатан якун билан тугалланишлари тахмини мавжуд бўлган инъикосларнинг тадрижий келиши.

*) “Ҳаракат” – орзу амалга оширилишининг бир қисми.

*) “РаИларнинг туғилиши” – РаИларни намоён бўлишига эришиш бўйича ғайратнинг амалга оширилиши.

*) “СҲни Бартараф этиш жараёни” – энг камида қуйидаги босқичлардан иборат:

1) “СҲ бор” деб қисқа, бир лаҳзали ўткир бир фикрли қайд этиш;

2) СҲни тўхтатиш учун севинчли орзу;

3) СҲни бартараф этиш акти (яъни, севинчли орзунинг жалб этилган, кучли бир қалқиши);

4) РаИлар учун севинчли бир орзу;

5) РаИларни туғдириш ғайрати (яъни, РаИларни бевосита ҳозир бўлишлари учун севинчли орзунинг жалб этилган қалқиши, РаИнинг ичига “сакраш”, ўзни РаИнинг ичида “хотиралаш”);

6) РаИларнинг намоён этилиши.

Фақат 6- банд бажарилгандан сўнг бартараф этиш жараёнини тамомланган деб ҳисоблаш мумкин.

(“Бартараф этиш жараёни”, СҲларни бартараф этиш тажрибаси заиф бўлгани ёки СҲларни бартараф этиш учун севинчли орзу, СҲларни бошдан ўтказишни давом этиш учун механик орзуга эришиш оғир келгани пайти мавжуд – бу ҳолда СҲларни РаИлар билан алмаштириш секин кечади ва унда юқорида саналган босқичлар аниқ ҳолда кўринади. СҲни бартараф этиш тажрибасининг олиниши ва, СҲларни тўхтатиш ва РаИларни бошдан кечириш учун севинчли орзунинг кучайишига қараб, алоҳида босқичлар одатий бир шаклда ва жуда тез бажарила бошлайди, чунки, вақти билан биз  “жараён” эмас, “бартараф этиш акти” ҳақида гапиришни бошлаймиз.

Юқорида санаб ўтилган босқичларга бошқа босқичлар ҳам қўшилиши мумкин, масалан, РаИлар учун бўлган севинчли истакни кучайтириш орзуси ёки “равшан омиллар” бўлган фикрлар, ажойиб шаклли цикллар ўртага чиқади).

*) “СҲни бартараф этиш акти” ёки шунчаки “СҲни бартараф этиш” –  бу шундай бир ғайратки, натижада:

a) СҲдан кичик бир из ҳам қолмайди,

b) заиф бўлса ҳам, фақат аниқ бўлган бир РаИ майдонга келади.

*) “Технология” – истакни амалга ошириш жараёнининг босқичларини [уларни кетишлар рўйхати билан] қайд этиш.

*) “Кашфиёт чанқоқлиги” – ушбу қуйидаги фикрлардан иборат бўлган бир аккорд:

1) [амалиётда] кашфиёт этишнинг севинчли орзуси (яъни, яна РаИлар, равшанликларни намоёнликлари, яна технологиялар кашфиёти ва ҳ.к.). Унинг резонанслашадиган бошқа бир белгиланиши – ўрганишнинг севинчли орзуси;

2) сир ҳисси;

3) жиддийлик.

*) “Ҳордиқ” – натижаси толиқиш бўлган [физикавий] зўриқишларда оралиқ берилиши.

(На СҚҲ (ланжлик, ҳеч бир-нарса-бўлмайди ҳ.к.), на ИҲ (мамнунлик, эга бўлиш мемнунлиги, ичи қоралик ҳ.к.) ҳордиқ эмас. Инсон ҳар сафар ИҲ ёрдами билан “дам олиш” истаганда, толиқиш ва 4Н аралашмасидан истаган енгиллашиш ўрнига фақат 4Ннинг алмашуви, уларнинг 4Н тез ва муқаррар бир шаклда кучайишиси билан бирга ИҲлар билан алмашуви майдонга келади. Дам олиш учун ягона йўл – физикавий зўриқишлари тўхтатиш, чунки инсонга, агар ҳордиқ тушунчаси остида 4Ндан қутулиши тушунилса, у пайтда ягона йўл, уларни бартараф этиш ва РаИларнинг туғилиши).

*) “Толиқиш” – узоқ ёки жадал бўлган физикавий зўриқишлар натижасида майдонга келган [физикавий] ҳисларнинг мажмуаси. Зўриқишларда оралиқ бериш орзуси билан ҳамроҳ бўлади. СҲ, СФ ва, ланжлик, апатия, тамбаллик, туссизлик кабилар СҚҲларнинг толиқиш бўлмасликларини таъкидлайман.

Толиқиш, РаИлар билан бутунлай мос келади, бунинг устига – агар физикавий зўриқишлар севинчли орзу билан сабаб этилган бўлса, у пайтда толиқиш ёқимли бир а ҳисдир.

*) “Позиция” – қайд қилинган орзунинг амалга оширилиши натижада шаклланган бир қанча инъикос мажмуаси.

*) “Ҳолат” – қайд қилинган орзуларни ташқари шаклланадиган инъикослар мажмуаси.

*) “[Шу дақиқада қўлланиладиган] Жадаллик чизиғи” – БЙАда 10 даражали чизиқ қўлланилади. Бу чизиққа кўра, 1 – инъикоснинг энг паст жадаллик даражаси, 10 – энг баланд. Амалиётнинг ўтказилиши асносида инъикослар жадаллигининг оғишмаган ҳолда камайиши/юксалишига кўра, ҳисобга сўнгги пайтда (бир ой, бир нечта ой) белгиланган инъикослар олинади.

*) “Чизиқни зичлаштириш” – хира инъикослар жадаллашувининг бу жадалликларни ўртача бир шаклда пасайиши туфайли қайта баҳолаш. Бундан олдин 3-4 бўлганлар ҳозир 10 бўлади. Бундан олдин “4 дан катта” бўлган, ҳозир  “чизиқланадиган” бўлади. Бундан олдин “жуда заиф” бўлган,  1 дан 5 га қадар бўлади.

*) “Муҳим” – жадаллиги 5 дан устун ҳолда баҳоланадиган.

*) “Аҳамиятли” – жадаллиги  3дан 5 га қадар ҳолда баҳоланадиган.

*) “Фарқсиз” – гапириладиган сўзга доир аҳамиятли орзулар йўқ.

*) “Қийналиш”, “қийинчилик” – шундай бир позиция ёки ҳолатки, улар бор экан натижага эришиш учун асосли ғайратлар керак.

*) “Оддий” – қийналишлар майдонга келмайдиган ҳолатлар.

*) “Фаол кутиш” – ичига қуйидаги севинчли орзуларни дохил бўлган бир позиция:

1) ягона мақсад [бир қатор натижаларга эришишга йўналтирилган бўлиш];

2) бу натижага эришишга йўналтирилган механик орзуларни бартараф этиш учун севинчли орзулар;

3) бу натижага эришишга йўналтирилган заиф ва беқарор «со» ларни бартараф этиш учун севинчли орзулар;

4) ягона мақсад билан резонанслашадиган ва оралиқ натижаларга эришишга йўналтирилганлик бўлган жадал ва барқарор «со» ларни намоён этишлари учун севинчли бир орзу.

Фаол кутиш позицияси – “со” лар ва уларга ҳамроҳ бўладиган РаИларни ривожлантириш ва кучайтириш амалиётининг натижасидир.

(Оқибатда бир “тўғон самараси” майдонга келади – “со” ларни жадаллиги ва барқарорлиги ўртади, сабот, олдиндан ҳис қилиш, жиддийлик кучланади, бошқа РаИлар намоён бўлади).

(Буннда, оралиқ қадамларнинг “со” лари умуман намоён этилмаслиги мумкин! Фақат бу, мағлубиятни англатмайди, чунки “ягона мақсад”, “фаол кутиш” асносида қувватланади, механик таркиблардан тозаланади, бу ҳам оралиқ натижаларга эришишмасдан натижага эришиш эҳтимолини оширади).

*) “Ззраки [ҳаракат]” – механик орзунинг амалга оширилиши бўлган ва, бу “мо” асносида намоён бўладиган асосли СҲларга бажарилган [бир ҳаракат].

*) “Инсоннинг нарсали йўналтирилганлик Фаолияти” – бу кучли-боғлиқлик мажмуаларини фарқлаш, уларнинг намоёнликларида маълум қонунларни излаш, истаган инъикосларга эришиш учун уларни қўллашдир.

*) “Нарса”, “Мавжудлик”, “Жараён” – инъикосларнининг  кучли-боғлиқ мажмуаларини белгилаш.

*) Нарсага, мавжудликни ёки жараённи “Бузиш”, “йўқ қилиш”, “тўхтатиш” – улардан сўнг кучли-боғлиқлик мажмуаси инъикосларининг айни дақиқада бўлган (ёки тўғридан -тўғри бир- бирининг ортидан келган) намоёнлик (айниқса агар бу бошқа муқаррар бўлса) йўқ бўладиган инъикослар мажмуаси.

*) “Унсурлар” (ёки “таркибий қисмлар”), “Ҳаракат хусусиятлари” (ёки “хусусият, шахсият хусусиятлари”), ва “босқичлар” – нарсада, мавжудликда ёки жараёнда ажратиб кўрсатилган кучли-боғлиқлик мажмуалар.

(Шунга эътиборни қаратаман: бу терминлар берилган тушунчаларда қўлланилса, “нарсанинг” – “тузилишга”, “мавжудлик” – “ҳаракатга”, “жараённинг” – “босқичларнинг тадрижий келишига” бир хил бўлмагани равшан ва бу, ҳатто алоҳида белгиланган кучли-боғлиқлик мажмуаларни ўзи билан дастлабки кучли-боғлиқлик мажмуасида алоҳида белгиланган инъикосларни бутун мажмуасини қоплаб олган ҳолатда шундай аниқ. Бошқача гапириш мумкин: “белгилаш”, “тузилиш ва хусусиятларини бутун тузилишини ўрганишга” ўхшаш эмас. Шу дақиқада бир қатор инъикос мажмуасининг чикарилиши алоҳида белгиланлари бор бўлса, хираликларни бартараф этиш ва РаИларни ривожлантириш амалиёти амалга оширилишига қараб (ёки, нарсаларга доир гапирсак, уларни тадқиқотига тегишли), қуйидаги ўзгаришларни майдонга келиши тажриба билан осон тасдиқланади:

1) фарқ этишларни яна қайд этишлик майдонга келади, жумладан, бу фарқ этишнинг бундан олдин бу ерда мавжуд бўлмаган идроки (яъни, РаИ билан резонанс фикр) мавжуд. Бу, амалиёт натижада фарқ этиш қобилияти кучайиши мисоли яъни инсоннинг “тараққиёти”, яъни  бундан олдин унинг билмаган инъикосларни намоён этиши мисолидир.

(Ёки, нарсага доир гапирсак, шу қуйидаги фикрлар натижада янги инъикосларни кашф этамиз:

a) уни, янги таъсир қилиш усулига дучор эттик – бу одатий бир табиий илмий тадқиқот мисолидир, ҳоҳ экспрементал физик соҳасида бўлсин, ҳоҳ экспрементал психология соҳасида,

b) экспрементал базанинг кучи (жиҳозларни рухсат берувчи қобилияти ва ҳ.к.), шахсиятни ўрганиш усулларининг самаралилиги кучайтирилди ҳ.к.).

2) фарқ этишларни яна қайд этишлар майдонга келади, жумладан, бу фарқ этишни бундан олдин ҳам бу ерда бўлгани идроки мавжуд. Бу амалиёт натижада самимиятнинг кучайиши мисолидир.

3) дастлабки комплеклар таркиби ичида кучли-боғлиқлик мажмуаларини янги фарқлаш усуллари намоён бўлади, бу ҳам яна гипотезалар яратиш ва инъикосларни ўрганишни давом этиш ва янгиларини кашф этиш учун асос бўлиб хизмат қилади.

Шу тариқа, кучли-боғлиқлик мажмуасини у ёки бу ном билан белгилаб, мен барча фарқ этилиши инъикосларни қайд этганимни ва кучли-боғлиқлик мажмуасини аниқлашга доир шартларга уйғун бўлишлари учун яна фарқ этишларининг келажакда ўртага чиқмасликларини тахмин этаман.

Юқорида айтиб ўтилганларни маълум мисоллар учун қўллаш жуда осон, мен мисоллар борасида тўхтамайман, ҳар бири буни мустақил осон қилади. БЙАни амалиёт эданлар билан майдонга келадиганлар, “мен”, “бу ер”, “бу ердаги инъикосларнинг тўплами” номдаги кучли боғлиқлик мажмуаси таркибнинг кенгайтирилиши ва яна аниқ ва равшан бир шаклда белгиланиши мисолидир).

*) “Тузилиш”, “хусусият” (“шахсият”) ва “тадрижийлик” – унсурлар, ҳаракат хусусиятлари ва босқичларининг мажмуасидир.

*) “Тасвир” [инъикослар мажмуасининг тасвири]:

а) “тузилиш-ҳаракат тасвири” – бу инъикос гуруҳида фарқ эта биладиган кучли-боғлиқлик мажмуаларини рўйхати (унсурлар, бу инъикос мажмуасининг ва унинг унсурларининг ҳаракат хусусиятлари, босқичлар) ва/ёки

б) “резонансли тасвир” – бу мажмуа билан резонанслашадиган инъикосларнинг рўйхати. Энг кўп ҳолда сўзли, образли тасвирлар қўлланилади (аммо, фақат кучли-боғлиқлик мажмуалари айнан бу инъикос гуруҳлари орасида ажратиб кўрсатиш одати туфайли).

(Тузилиш-ҳаракат тасвирининг йўқлиги, у ёки бу жумлани тасвир эмас, “шоирлик” (бундан кейинга қаранг.) бўлганини тахмин этиш учун сўнгги даражада аҳамиятли бир асос тешкил қилади, чунки:

1) агар инсон, ўзига ажратилган инъикос мажмуасини тавсифласа, у ҳар доим бу инъикосларни намоёнликларнинг  илк тажрибаларидан сўнг етарлича батафсил бир тузилиш-ҳаракатсал тасвирини бера олади, яъни уларни намоёнликларининг кўплаб тафсилотларини тасвир эта билади.

2) у фақат “тасвир этиш” билан чекланмайди, бу инъикослар равшанлашган бўлишлари ёки равшанлашган унсурлари, босқичлари ҳолатида, унда мутлақо бу каби бир орзу майдонга келади).

*) “ОО-резонанс” – РаИнинг намоёнлиги ва уни тасвир этиш учун севинчли орзуси орасида кучли бир резонанснинг мавжуд бўлишиндан иборат бўлган бир ходисанинг белгиланишидир.

*) “Терминнинг белгиланишии” – бу термин билан белгиланадиган кучли-боғлиқлик мажмуасининг тасвири.

*) “Терминнинг белгиланиши аниқлаш” – бу термин билан белгиланган кучли-боғлиқлик мажмуаси тасвирининг яна равшан ва кучли ҳолда белгиланиши, яъни:

a) кучли-боғлиқлик мажмуаларни рўйхатини яна равшан ва кучли ҳолда аниқлаш

b) мазкур инъикос (инъикослар мажмуаси) билан кўпроқ резонанслашадиган инъикосларни саралаш.

*) “Терминнинг етарлича кучли белгиланишии” – шундай бир белгиланишки, шу дақиқада уни яна равшан ва кучли ҳолда белгилаш учун севинчли орзу йўқ, уни қўллаш эса идрок равшанлигига олиб келади (ва, балки, равшанлик РаИ билан резонанслашади).

*) “Паразит сўз” – термин бўлмаган, яъни тушунчани таърифланиши бўлмаган сўз. Нутқда паразит сўзларни қўллаш уни автоматик равишда боғланмаган,  тушунчага эга бўлмаган, идрок равшанлигидан маҳрум, равшанлик РаИи билан резонанслашмайдиган бир мулоқот қилади.

(Кундалик тилда бу каби сўзлар қарайиб йўқ, чунки “стул”, “стол”, “супуриш”, “келтириш” сўзларини фарқли кишилар жуда манзур бир шаклда таърифлашади, агар бу каби бир мақсадни ўз олдиларига қўйишса, яъни бу сўзлар, уларни тўпламда қўлланиш тарзнинг ўзи билан етарлича кучли бир шаклда таърифланишган. Шу каби, физиклар физика ҳақида, муҳандислар ишлаб чиқаётган аппарат ҳақида, механикларнинг таъмир қилинган мотор ҳақидаги нутқлари учун ҳам типик. Бу кишиларнинг кундалик ва маиший фаолиятларида натижага эга бўлиш истаклари ва бир-бирларини етарли даражада кучли тушунишга эришиш истагида бўлишлари билан боғлиқдир, акс ҳолда натижага эришилмайди, бу ҳам бевосита барчага кўринарли бўлади. Инсоннинг психик фаолияти тасвири билан боғлиқ ҳолатларда эса паразит сўзларнинг сони жуда буюк – баъзи бир лаҳзада 100 %. Бу ҳам кишиларда истаган ҳолатларга эришиш шаклидаги натижаси олиш орзусининг ва,  биров томонидан натижага эришилганини текшириш орзусининг бўлмагани билан изоҳланади).

*) “В-паразитлар” (“вирусли паразитлар”) – шундай паразит сўзлар, кишиларда уларни қўллаганлари замон, бу сўзларнинг нимани билдиришига доир асоссиз бир ишонч мавжуд. Мисол: “лозим”, “ёрдам”, “яхши”, “ёвузлик”, “адолат”, “тўғри” ҳ.к. Яъни кишилар бу сўзнинг – паразит бир сўз экани ҳақида ўзларига ҳисоб бнра билишмайди (ва кўпинча ўзларига бундан ҳисоб беришни исташмайди, чунки тўмиоқликни қувватлашни исташади, равшанликни бошдан кечиришни исташмайди).

*) “С-паразитлар” (“стандарт паразитлар”) – шундай паразит сўзларки, бу сўзлар аниқ бир нарсани  билдирмаслиги тўғрисида кишиларда уларга нисбатан равшанлик мавжуд. Мисоллар: “хўш”, “яъни нима”, “яъни”, “бу худди”, “худди”, “демак”, “аслида”, “фақат”, “чунки”, “умумий ҳолда” каби ёпишқоқ қисмлар.

*) “ Н -паразитлар” (“[сохта] илмий жаргонизмлар”) – вирусли паразитларнинг бир туридир: уларни қўллаган кишиларнинг тушунчасига кўра,  айтилганларга аҳамиятлилик, оғирлик қўшади. Н-паразитлар гапираётган инсоннинг ЎАҲси ва мағрурлигини қувватлантиради яъни, суҳбатдошнинг ЎЗТ бошдан кечириши, эътироз этиш, мустақил тушуниш истагини бостириши, гапираётганнинг концепцияларини кўр-кўрона қабул қилиши учун ёрдам қилади. Баъзан б-паразитлар ЎАҲни ўзаро бир шаклда мустаҳкамлаш, ҳамкорликда бир мамнунлик, тўмтоқликка кўмилиши учун қўлланилади. Мисоллар: “аслида”, “умуман”, “айтишни истар эдим, ччунки…”, “ҳа, аммо…”, “мана шундай”, “шундай деб ҳисоблаймиз”, “фалон тадқиқотларга кўра…”, “файласуфлардан бири яна … фалон асрда деган эди…”, “умум маълум, чунки…”, “менинг субъектив фикримча…”, “объективлик ҳаққи айтаманки…”, “мен сизга дейманки…”, “рухсат этинг, аммо…” ҳ.к. Миллионларча инсонлар ўзларини интеллектуал етук ва аҳамиятли шахсиятлар деб ҳисоблашади, шунинг учун бу каби сўзлар тўплами жуда катта.

*) “К-паразитлар” (“коммуникатив паразитлар”) – тилга фонетик, ҳаракатли ёпишқоқ қўшимчалар:

1) жумлада биринчи сўзнинг бош ундошнинг заиф иккилантирилиши: “мммана нима деб айтаман…”;

2) айтаётган жумланинг бошида кўзларини ҳар доимгидан кўпроқ қисиш;

3) кўзларини ҳар доимгидан яна катта (бақрайтириб) очиш;

4) жумла қисмлари орасида сўнгги унлининг чўзилиши: “мен ўйлайманкиии…”;

5) турли “э…”, “м…”лар;

6) мулоқот асносида турли ёпишқоқ ҳаракатларнинг сўнгсиз рўйхати – юзни буриштириш, қашиниш, керишишлар ва яна кўплаб нарсалар.

*) “Шоирлик” – вирусли паразитларнинг бир тури: ИҲ ва СҲ ни бошдан кечириш учун тетик (триггер) ҳолда қўлланиладиган паразит сўзлар

*) “Қўштирноқ ичида (сўзда) ўз-ўзини алдаш” – ўзни алдашнинг жуда тез-тез шакли, чунки бунинг асносида паразит сўз қўштирноқ ичига олинади ва бу ҳолатида айнан олдин қўлланилгани каби қўлланилади! Шу билан бирга, инсон шундай ўйлайди: “бу сўзни қўштирноқ ичига олдим ёки, демак, унинг ҳеч нарсани билдирмаслигини тушунаман”. У ҳолда ҳеч нарсани билдирмайдиган бу сўзни нега ёзилди? Нега, “у менга ёрдам берди” жумласи ўрнига, “у менга фбшчзг” деб ёзилмайди? Бу саволни у ўзига бермайди ва, паразит сўзни қўллашни давом эттириб,  идрок яққоллигини бостиради.

*) “[Инсоннинг] Намоёнликлари” – инсон ҳаракатларининг мажмуаси.

(Формулларни кучайтириш учун мен бошқа бир инсоннинг намоёнликлари ҳақида ва бошқа бир инсонга доир тахминлар ҳақида сўзлайман, ҳолбуки шу каби ўзим ҳақида ҳам, ўзни хотиралаган замон, яъни сиз тарафдан “бу мен билан юз берди” каби белгиланган инъикослар мажмуаси мавжуд бўлгани пайт гапириш мумкин).

*) “[Инсоннинг] Хулқи” – кучли-боғлиқлик мажмуаси сифатида фарқланадиган [инсон] ҳаракатларининг мажмуаси.

*) “Ташқи омиллар” (ёки “шартлар”, ёки “кайфиятлар”) – менинг тадқиқ этаётган кучли боғлиқлик мажмуаларни таркиби ичига кирмаган инъикослар мажмуаси. Масалан, менга ғамгин бир юз билан қараган бир қизнинг ҳаракатини талқинлаш истасам, бу пайтда унинг рашкчи эрининг, қўлидан тортқилаётган боласининг ёнида бўлиши ва ҳоказо ва ҳоказо каби ташқи омилларнинг самарасини назарда тутиш керак. Натижада, “мен унга ёқмайман” дастлабки талқини,  зид бўлган бир талқин билан алмашади: “у мен каби супер бир қиз билан кўнгил очиш ўрнига, номусли жувон ролини ўйнагани учун қанчалик ахмоқ эканини тушунади”.

*) “Асослар [талқинлар, тахминлар учун]” – яна олдин  бир неча марталаб (ўзида ва бошқаларда) кузатилган ва, уларни оз ёки жуда ҳам(шу жумладан, у ёки бу ташқи омилларнинг борлигига ҳам боғлиқлик ҳолда) ёки мавжудликларини тахмин этмаган инъикослар билан ҳамроҳ бўлишларини, ёки ҳам мавжудликларини тахмин этадиган инъикосларни ҳамроҳ этган бошқа инъикослар билан ҳамроҳ бўлишларини кашф этадиган намоёнликлар.

*) “Тахмин” – [мавжуд кузатишлар рўйхати ва маълум қонуниятлар рўйхати ҳолатидаги] асослар устига қурилган фикрлаш, бир нарсанинг юқори эҳтимолига доир натижа.

*) “Талқин [бошқа инсоннинг намоёнликлари талқини]” – тахминларнинг хусусий ходисаси – қайси инъикослар [бошқа инсонда] бир қатор [унинг] намоёнликларига ҳамроҳ бўлганлари ҳақидаги тахмин.

Бошқа инсонда бир қатор инъикосларни тахмин этиш учун асосларни мавжудлигини хабар қилишда:

а) унинг маълум намоёнликларига ишорат этиш,

б) бу намоёнликларни ва уларга ҳамроҳ этадиган инъикосларни, кузатишларга якин шартларда кузатиш тажрибасига уйғун ҳолда, мумкин талқинларни санаб ўтиш керак.

(“Бошқа инсондаги инъикослар” ҳақида сўзлаганда, “бошқа инсонга” тушунчанинг ўзининг МЕНИНГ инъикосларимни белгилашдан бошқа нарса бўлмаганга доир яққоллиги йўқотмаслик лозим. Бутун инъикослар – булар, фақат “менинг” инъикосларим, яъни фақат бу ерда фарқланадиган ва қайд қилинган нарса ва “бошқа инсон”, “бошқа инсоннинг намоёнликлари” – булар кучли-боғлиқлик мажмуалар бўлган “менинг” инъикосларимнинг белгилашларидир. Юқорида келтирилган фикр юритишлардан узоқлашиб, “реаллик”, “хаёлот”, “ёлғизлик” ҳақида замонавий концепцияликлар қуриш хатоли бўлади, чунки бу сўзлар – маълум бир маънога эга бўлмаган ва [ёлғон, асоссиз] концепцияликларнинг унсурлари сифатида қўлланиладиган паразит сўзлардир).

*) “Муносиб” мавжуд тахминларга, кузатишларга уйғун бўлган.

*) “Мағлубиятнинг таҳлили” – амалга оширилган ғайратлар, ғайратлар жараёнида инъикослар таркиби ўзгариши, натижаларни қайд қилиш. Маълум қонуниятларни излаш, мағлубиятнинг сабабларига доир тахминларни шакллантириш, тадқиқотларни амалга ошириш. Мағлубиятнинг таҳлили – равшанликка эришиш,ғайратларни яна самарали қилиш, натижаларга эришиш эҳтимолини ошириш усулидир.

*) “Керакли [натижага эришиш учун керакли бўлган]” – шундай нарсаки, тахминларга кўра, усиз натижага эришиш имконсиздир.

*) “Ёлғон” – ўз инъикосларига доир ахборотни бузиб кўрсатиш учун механик орзунинг амалга оширилиши (усулдан мустақилдир – урғуларни аралаштириш, чапланганлик киритиш, нарсани бошқа нарса билан алмаштириш ҳ.к.).

*) “Ёлғон ахборот бериш”  – ўз инъикосларига доир ахборотни бузиб кўрсатиш учун севинчли орзунинг амалга оширилиши (усулдан мустақилдир – урғуларни аралаштириш, чапланганлик киритиш, нарсани бошқа нарса билан алмаштириш ҳ.к.).

Ёлғон ахборот беришнинг типик мақсадлари:

1) унда бу каби ҳолатлар учун севинчли орзунинг мавжудлигини тахмин этиш учун асослар бўлганда бошқа бир амалиётчи учун машқ ҳолатини яратиш,

2) ўз учун машқ ҳолатини яратиш,

3) бошқа кишиларни тажовузкор ҳаракатларидан ҳимоя.

(Типик хиралик: ўз ёлғонини, ёлғон ахборот бериш ўрнига қабул этиш. Ечим – ўз инъикосларини синчиклаб тадқиқ этиш, самимиятни (вжв ва бошқ.) қувватлантириш истагини туғдириш, “мен шу дақиқада самимий эмасман” позициясига ўтиш, бошқа бир амалиётчи сизни ўрганиши учун ёрдамига мурожаат қилиш).

*) “Тиконлар” – инсонда, унга доир сизнинг тасаввурларингизга уйғун келмаган инъикосларни тахмин этиш учун асослар бўлган намоёнликлар.

*) “Мевалар” – инсонда, унга доир сизнинг тасаввурларингизга уйғун келган инъикосларни тахмин этиш учун асослар бўлган намоёнликлар.

*) “Ташқарига итариш” – бу механик орзуларнинг амалга оширилиши:

a) инсонда “тиконларни” фарқ этмаслик,

b) инсоннинг намоёнликларига доир хотираларни, агар натижада “тиконларни” кашф этилиши тахмини ёки ҳатто ишончи бор бўлса, бостириш орзуси,

c) инсон намоёнликларининг таҳлилига доир идрок фаолияти, агар бу таҳлил натижасида “тиконларни” кашф этилиши тахминлари ёки ишончи бор бўлса, бостириш орзуси,

d) инсон ҳаракатларининг талқинланмаси асносида исталмайдиган вариантларга, бу вариантлар қанчалик аниқ бўлса ҳам, олиб борадиган фикрларни бостириш орзуси.

*) “Тамомлаш” – қуйидаги механик орзуларнинг амалга оширилиши:

a) инсонда “меваларни” фарқ этишига доир ёлғон ишончни яратиш,

b) унда “меваларни” фарқ этишига доир хотиранинг бор бўлганига ёлғон ишончи яратиш орзуси,

c) агар натижада инсонда “меваларнинг” борлигига доир “хулоса қилинса”, идрок фаолияти, мантиқий боғланишларни бузиб, (ҳатто жуда аниқ бир шаклда бузган ҳолда), саҳналаштириш,

d) инсон ҳаракатларининг талқини асносида фақат истаган вариантларга келтирадиган фикрларни дастаклаш орзуси.

*) “Ўрганиш” – кучли-боғлиқлик мажмуаси бўлган “тадқиқот объекти”га доир идрок равшанлигига эришишга йўналтирилган қуйида таърифланган ҳаракатлар мажмуаси.

“Ўрганиш” сифатида номланиши учун, ҳаракатлар мажмуаси энг камида қуйидагиларни ўз ичига олади:

a) ўрганиш объектининг аниқланмаси,

b) “ўрганиш усули”нинг аниқланмаси – ҳаракатларни шундай равшан рўйхатики, уларни амалга ошириш, мавжуд нарса ва тахминларга кўра, ўрганиш объектининг шундай ўзгаришларига келтира биладики, бу ўзгаришларнинг таҳлили ўрганиш объектига доир идрок равшанлигига эришишга рухсат беради,

c) “ўрганишнинг оралиқ натижалари”ни қайд қилиш:

*) амалга оширилган ҳаракатлар,

*) ўрганиш объектининг ўзгаришлари,

*) майдонга келган тахминлар,

d) “ўрганиш натижаси”ни қайд қилиш – эришилган равшанликларнинг рўйхати.

*) “ўрганиш”ни таърифлаш учун бир усул яна – мени қўлга оладиган сўзни формула этиш ва сабабни кузатишлар ва тажрибалар ёрдами билан излаш.

*) “Далиллар” – шундай жумлаларки:

1) аниқ ва зиддиятсиз ҳолда қурилган,

2) муҳокама қилинаётган мавзу билан боғлиқ кузатишларни ва уларни таҳлил натижаларини тасвир қилади,

3) маълум бир муносабатни ифода этади – қабул этишлик, қабул этмаслик, қисман қабул этишлик, илова, янги нуқтаи назар, тузатиш ҳ.к.

*) “[Механик орзуларнинг] Тамомланмаси”:

1) механик орзуларни бир неча марталаб амалга оширилиши (баъзан тўйиб кетиш ва ўта тўйиб кетишга қадар),

2) ўтказиш жараёнининг тадқиқоти,

3) натижаларни қайд қилиш,

4) натижаларда кучли-боғлиқлик мажмуаларни излаш ва уларни тадқиқоти.

*) “Орзуларнинг селекцияси”:

a) орзуларни қайд қилиш,

b) уларни, севинчли ва механик бўлганларга фарқ этишлик,

c) “мо”ларни бартараф этиш ва “со” ларни қувватлантириш ғайратини амалга ошириш.

*) “Ярим  емирилиш [механик орзуларнинг ярим  емирилиши]” – (тамомланма ва селекция, хираликларни бартараф этиш ва РаИларни туғилиши амалиётининг мажмуавий самараси натижасида) механик орзу зичлигининг (ўрталаш ҳолда) шундай бир босқичига қадар заифлашувики, бу механик истакни бартараф этишнинг севинчли орзуси маълум, барқарор бўлади ва механик истакни ҳолатларни пайтида бошдан кечириш одатини енгади.

*) “Мақсадга мувофиқ” – қўллаш натижага эришиш эҳтимолини орттиришини тахмин этиш учун асослар бўлган.

*) “Оптимал” – қўллаш ёки самараси натижага эришишнинг энг истаган хусусиятга – масалан, энг тез ёки энг тўла бир шаклда – келтиришини тахмин этиш учун асослар бўлган. Яъни “оптимал” – бу мақсадга мувофиқлик жуда уйғун бўлган.

*) “Натижали”, “самарали” – қўллаш натижага олиб келади.

*) “Хато” – сабаби фикр юритишларда, етарли асослари излашда ва уларни таҳлил этишда керакли машқнинг йўқлигида ва  ҳ.к. бўлган янглиш бир хулоса. Фақат бу янглиш хулоса, СҲлар каби хираликлар, механик орзулар, концепцияликларнинг натижаси эмас.

*) “Тўмтоқлик” – инъикосларни фарқлаш учун севинчли орзунинг (хираликларни самараси остида) йўқлиги ва, оқибатда, идрок равшанлигининг, севинчли орзуларнинг йўқотилиши.

*) “Ўта ғайрат” – жадаллиги сўнгги даражада баланд бўлган (сизнинг жорий жадаллик чизиғига кўра 9-10 бўлган ва чизиқланувчи) бир ғайрат, нарсани буни қила билмаслигингизга бўлган ишончга қарамасдан қилганингизда.

*) “Салбий доминанта” – шундай бир СҲ ёки СФ ки, инсон ўзини уларни ташқари тасаввур эта олмаслик даражада уларга кўниккан, уларни давомли бошдан кечиришнинг  фарқламайди ва, ҳатто СҲ ва СФълар намоён этилишини кашф этиш орзусининг мавжудликни ёнида  уларни узоқ  вақт ўзини ўрганиш ва хираликларни бартараф этиш ғайратларисиз  ажрата олмайди.

(Салбий доминанталарни бу каби бир ўзгачалиги амалиёт учун осон бўлади, чунки бартараф этишлар асносида фарқлаш кўникмалари яна соғлом бўлган, салбий доминантани айириш ва бартараф этиш имкони ўртага чиққан, катта миқдорда қайд қилинган хираликлар ҳар доим мавжуд).

*) “СҲни қусурсиз бартараф этиш” – 0.5 сония ичида ва яна тез ҳолда амалга оширилган бартараф этиш.

*) “СҲнинг ташқарига итарилиши” – бир СҲни бошқа СҲ ёки ИҲ билан алмаштириш. Масалан, уят ўрнига тажовузкорлик ёки истеҳзони бошдан ўтказишни бошлайсиз. Хираликлардан қутулишга олиб бормайди.

*) “СҲ [Ташқи] намоёнликлари” ёки “СҲнинг Белгилари” – сизда СҲни тахмин этиш учун (бошқалар ва ўзингиз учун) асослар бўлган ҳаракат унсурлари (мимика, интонация, қўл ҳаракатлари, сўзларнинг мазмуни ва ҳ.к.).

*) “СҲни тушириш” – СҲ, уни бартараф этиш учун ғайрат этиш натижасида, зичлигининг тез бир шаклда (2-3 сониядан ҳам оз) заифлашуви.

*) “СҲни бостириш” – қуйидаги орзулар тўпламнинг якуни:

1) СҲни бошдан кечириш орзуси бор ва у СҲни бартараф этиш орзусидан яна кучлидир (ёки СҲни бартараф этиш орзуси мутлақо йўқ),

2) СҲнинг белгиларини яшириш орзуси мавжуд,

3) самимият жуда заиф (ёки мутлақо йўқ),

4) баъзан СҲнинг тушириши мавжуд (агар СҲни бартараф этиш учун заиф бир орзу бор бўлса).

СҲни бостириш, СФ ва СҚҲнинг жадаллигиини, СМнинг тезлигини оширади.

*) “Орзуни бостириш” – орзунинг зичлигини заифлатиш ёки истакни амалга оширишдан воз кечиш механик орзусининг амалга оширилиши.

*) “Сукут” – ўз позициясини (ўз муносабатини) гапириш, ўз инъикосларини билдириш (ҳам севинчли, ҳамда механик) орзусини бостириш.

*) “Қусурсиз ҳаракат” – севинчли истакни ўтказиш жараёнининг қандайдир бир босқичи ёки фақат қусурсиз босқичлардан шаклланадиган қандайдир бир жараён.

*) “Тўмтоқликка қочиш” – СҲни бартараф этиш ўрнига сиз СҲни бошдан ўтказишга доир фикрларни ташқарига итараяпсиз, уларни қайд этишни бостираяпсиз, СҲни ИҲ ёрдами билан ташқарига итаришга уринаяпсиз.

*) “[Амалиётда] Пасайиш” – хираликлар орзуси РаИлар орзусидан анча кучли бўлган бир ҳолат.

*) “[СҲлар ичида] Ёпишиб қолиш” – “шу дақиқада СҲ бор” фикри мавжуд, СҲни бошдан ўтказишни тўхтатиш учун заиф бир орзу мавжуд, аммо унинг кучи, СҲни бошдан кечириш одати ва СҲни бошдан ўтказишни давом этиш механик орзусининг кучидан устун келиши учун етарли эмас.

*) “Катта қизил тугма” (“КҚТ”) – тасаввур қилинадиган шундай бир ҳаракатки, СҲлар ичида ёпишиб қолган бир инсон унинг ёрдами билан, СҲларни бартараф этиш учун ғайрат этишдан, улардан қутилиш ва РаИларни бошдан кечиришни тасаввур қилади. Масалан, бирор ҳолатда ўтириш, мантра ўқиш, индульгенция (гуноҳини кечириш ва шу ҳақда Рим Папаси томонидан бериладиган ёрлиқ ) сотиб олиш ва ҳ.к. Аммо, барча бу ҳаракатлар СҲларни бартараф этиш ва РаИларни туғдириш ғайратлари бўлмагани учун, натижага эришилмайди.

*) “Ҳеч бир-нарса-бўлмайди Инқирози” (“ҳнб инқирози”) – кучли СҲлар қайд қилинмаган, аммо РаИлар ҳам бўлмаган бир ҳолат. Севинчли орзулар йўқ, кучли механик орзулар ҳам йўқ. Нимани қилишни исташ тушунарли эмас. Олдиндан ҳис қилиш йўқ, ҳеч нарса қизиқ эмас.

(Ҳнб инқирозига тўхтатиш учун, энг “кичик” СҲларни айиришни ва бартараф этишни бошлаш ва, расмий амалиётларнинг ёрдами билан, РаИларни туғдиришни бошлаш керак).

*) “Консерватив амалиётлар” – инъикосларни алмаштириш учун шундай ҳаракатларки, сиз уларни қўллашда машқ қилиб, инъикосларни алмаштириш ва уларни алмаштиришни исташ одатини соғломлаштирасиз. Масалан, чекиш одатини бартараф этиш ёки қандайдир бир кичик кундалик одатининг алмашуви, етарлича мураккаб бир масала бўлишади ва барибир бу СҲни бартараф этиш ғайратини ўрганишдан кўпроқ оддийроқ, чунки, биринчиси, СҲ бошдан кечириш одатининг кучи жуда катта, иккинчиси, СҲ бошдан кечириш механик орзусининг кучи жуда катта, учинчиси, СҲ га боғлиқликнинг даражаси жуда буюк.

*) “Расмий амалиёт” (“РАМ”) – шундай ҳаракатларки:

1) бир неча марталаб ва тезлиги бир шаклда, сериялар ҳолатида қилинади,

2) қусурсиз,

3) РаИларни хотирада тутиш билан ҳамроҳлик қилишади (мақбул),

4) РаИларни туғдириш ёки қувватлантириш мақсадига (бевосита ёки билвосита мақсад) эга,

5) РаИлар билан резонанслашади (мақбул),

6) кайдетишади (бунинг язили бўлиши мақбул).

*) “Хотирада тутишга эришиш” – хотирада тутиш яна кўп, яна тез, яна жадал бир шаклда намоён бўлишига ёрдамлашадиган расмий амалиётлар мажмуаси. Буларга “истакни товушли ҳолда ифодалаш” (ҳам фаолият асносида, ҳамда унинг ташқари), хотирада тутиш жадаллигининг ҳар 5 дақиқада қайд қилиш ҳ.к. тегишли.

*) “Фанерли амалиёт билан шуғулланиш” – севинчли орзулар билан эмас, механик орзулар (масалан, РаИларга эга олиш орзуси, туссизликни ўчириш, таассурот қолдириш орзулари ва ҳ.к.) билан сабаб бўладиган (масалан, истакни товушли ҳолда ифода этиш) ҳаракатларни қилиш (ёки, “амалиёт билан шуғулланиш керак” ҳ.к. каби “режалар”, концепцияликларидан келиб чиқиб ҳаракат этиш амалиёти).

*) “[Қандайдир бир амалиётни бажаришда] Ўзни киргизиш” – у ёки бу амалиётни шунчалик кўп тақлид этишки, уни қилиш севинчли орзуси заифлади,  механик орзу,  ланжлик инерциясини босиб ўтолмайди ва амалга оширилмай қўяди.

*) “[Инсоннинг] Қўллашнинг” – ўз орзуларини бир инсонга нисбатан ёки унинг иштироки билан, сизнинг буларни қилишингизни истамагани у инсоннинг очиқча баён этмаганидан фойдаланиб, амалга ошириш, бунда:

1) у киши сизга нега рад этмаётгани билан қизиқмасдан,

2) у кишига ўз истагингизни, унинг сизга рад этмаганидан фойдаланиб, амалга ошираётганигиз ва, нега унинг сизни рад этмаганини мустақил аниқлаш орзусининг сизда бўлмаганни билдирмаслик.

*) “Сталкинг” – сизнинг ўз аҳамиятлилик туйғунгиз (ЎАТ) юқори даражада ранжигани ҳолатларда СҲларни қусурсиз бартараф этиш ва РаИларни туғдириш амалиёти.

*) “Ижтимоий тажриба” – атрофдаги кишилар уларга салбий бир таъсир беришни истайдиган ҳаракатларни амалга ошириш. Бу ҳаракатлар, СҲларни, ҳаммасидан олдин СМ, тажовуз, кишилар тарафдан нафрат қўрқувининг қусурсиз бартараф этиш мақсади билан қилинади. Сталкингдан фарқи, буни ўз ЎАҲга ёприлма бир зарба эмас– ЎАҲга ҳужум эмас, жангли разведка,- вақт ичида жуда чекланган бир нуқтавий таъсир бўлганидадир.

*) “Аскетизм” – жадал нохуш (ёки оғриқли) [физикавий] ҳисларни бўлган вақтда СҲларни (ҳаммасидан олдин Ўзига Ачинишни) қусурсиз бартараф этиш ва РаИларни туғдириш амалиёти (бунда физикавий танага талофотли имконсиз бир зарар бермаслик, яъни “менинг танам” деб атаган ҳисларнингу кучли-боғлиқлик мажмуасини бузмасликка эътибор этиш керак, чунки бунга эҳтиёж ҳам йўқ – мутлақо хавфсиз тажрибаларда ўзида ўзига ачинишни, жадал нохуш ҳисларни бошдан кечириш учун кўплаб имкониятлар мавжуд).

*) “[Қандайдир бир инсон ҳақида] Мордларнинг фикри” – кимгадир доир “мордларни фикри” ва кимгадир нисбатан “мордларнинг муносабати” ҳақида мажбурий, партияга оид бир фикр сифатида эмас, статистик  ишончли бир ҳодиса сифатида гаплашиш имкони мавжуд. Мордлар – мутлақо эркин фикрлайдиган ва ҳиссиётли мавжудликлардир (хираликларни бартараф этмаган оддий кишиларга нисбатан), чунки хираликлардан эркин бўлишни, тушунча мустақиллигини, севинчли орзуларни, РаИларни ривожлантиришади. Мордлар учун “партия чизиғидан чиқмаслик” – тушунилмас нарса, бу амалиёт, РаИлар билан мос келмайдиган хираликдир.

Мордларни, қандайдир бир янги одам ёки потенциал бир дум ёки потенциал бир морд ҳақидаги фикрларининг 90-100 % ҳолатида умумий сифатида бир-бирига мос келиши ҳайратланарли ёки шубҳали туюлади. Яъни, агар мордларни бирига янги одамнинг бири қизиқарли туюлса, 90-100 % ҳолатида у, бошқа мордларни 90-100 %ига қизиқарли туюлади, ва, агар улардан бири янги одамнинг   потенциал бир морд бўлганини тушунса, 90 % ҳолатда мордларни 90-100 % ни айнан унинг каби тушунишади, ва бу каби “фикрлашнинг” да, унинг амалиётига кўмак бериш учун севинчли истакни бошдан кечиришади. Фақат бу, ажабланарли нарса эмас, чунки амалиёт билан шуғулланиш натижада мордлар идрок равшанлиги ва РаН равшанликнинг, тамомлашлардан эркин бўлишнинг баланд даражасига эга бўладилар. Амалиётда ўз тажрибасининг бирикмаси ва, янги одамларни, думларни ва мордларни кузатиш билан секин-секин бир инсонда инъикосларни фарқлаш қобилияти қувватланади.

*) “[БЙАда] Янги одам” – ўз амалиётига доир ҳисоботлари (мордларни шарҳларига қарамасдан) 3 ойдан камроқ жўнатаётганлардан бири.

(Одатда янги одамларнинг илк ҳисоботлари уларда даҳшатли даражада бир самимиятсизлик, ёлғончилик, иқтидорсизлик, насиҳатгўйлик, ёқимли кўринмаслик, нозиклик ва ҳ.к. ни ўртага чиқаради – бошловчилар учун одатий нарса. Шунинг учун мордларнинг, улар барча бу хираликлари ўртага чиқарганлари пайтидаги шарҳлари, одатда янги одамларда СҲ буҳронига йўл очади – ҳам йиртувчи, ҳам бостирувчи СҲларга. Агар янги одам, самимиятга эришиш, хираликлардан қутулишни давом эттирса унда энг камида абадий янги одам бўлиш имконияти мавжуд. Жумладан, кўпинча янги одам кучли СҲларни намён этмайди, ҳисоботлари йиллаб (!) жўнатишда давом этади, мордларда эса унга нисбатан қизиқиш бўлмайди – шарҳлаш, таъсир этиш учун севинчли орзу майдонга келмайди – ҳисоботлар “ўлик”, расмийдир, уларда инсоннинг ўзгариш ҳаваси акс этмайди. Баъзан мордларнинг шарҳлари,  киселга ғишт тушгани каби тушади –кисель ғишт устини ўраб олади ва бир ҳатто тўлқин ҳам бўлмайди).

*) “[БЙАда] Абадий Янги одам” – бу, шуки:

a) 3 ойдан катта бир муддат ичида ўз амалиётига доир ҳисоботларни жўнатади ва/ёки янги одамларнинг конференцияларига иштирок этади,

b) мордларни фикрига кўра, унда мамнунлик орзуси жуда кучли ва самимият жуда заиф (1-2) (у ўзининг етарлича самимий бўлганини тушунади, ҳолбуки, амалиётчилар ва ўзи ўзида ўз “самимияти” билан таассурот қолдириш учун аксини баён қила билади,). ЎАТ ёки ЎЗТ орзуси жуда кучли, тез-тез рақобат, ҳимоя позицияси, тамомлашлардан ва концепциялардан воз кечиши мумкин (аксини баёнот қилганига қарамай), бу доимий тамомлашлар (кўпинча мудҳиш катталикда) ва нутқда ва фикрлашда концепцияларни қўллаш учун васвасали бир ҳавасни ўзида намоён этади. Кўп ҳолда мордларга нисбатан (ҳимоя позициясининг бир парчасисифатида, яъни шарҳларга, сўровларга жавоб сифатида) 2-5 даражалик бир тажовузкорликни намоён қилади (ва унинг ўзи тарафдан камдан-кам фарқ этилади). Мордларга нисбатан бир бегонасираш ичида кечирилган вақт, уларга нисбатан ҳайриҳоҳлик, ҳавас ичида кечирилган вақт нисбати  1 дан кам.

c) амалиёт билан шуғулланиш истагини тиришқоқлик билан билдиради ва кўплаб ой ёки йил давомида ҳисоботлар тайёрлайди, у ёки бу амалиётларни қилади,

d) жуда секин бўлса ҳам,  аммо ўзгаришлар юз беради. Бу ўз зиндонини бузиш ташаббусларидан кўра, унинг деворларини безашни эслатади. Барқарор, аҳамиятли ўзгаришларни абадий янги одамда ярим йилда-бир йилда бир қайд этиш мумкин. У қарайиб ўзгармагани туфайли тушкунликка тушмайди,

e) ҳар мазкур бир дақиқада одатда мордларнинг фақат 10-20 %  абадий янги одамларни амалиётига кўмак бериш – шарҳлаш, сўров сўраш, тажрибалар таклиф этиш, ойдинлаштириш, тушунтириш ва ҳ.к. учун севинчли истакни ҳис этади. Аммо улар учун бу етар даражадан ҳам устун – уларнинг ўзгариш суръати, таъсирнинг катта бир ҳажмини сиғдириш учун жуда пастдир,

f) РаИларни кам ҳис этишадики(ҳафтада бир неча қисқа қалқиш),  улар билан резонанслашадиган тасвирларни саралаб олишолмайди ва унинг тасвирлари мордлардаги РаИлар билан резонанслашмайди. Пасайишлар ҳафталарча, баъзан ойларча давом этади.

*) “Дум” – шундайки:

a) 3 ойдан кўпроқ бир муддат ичида ўз амалиётига доир ҳисоботларни жўнатади ва/ёки янги одамларнинг конференциясида иштирок этади ва/ёки шахсан мордлар билан фикрлашади,

b) мордларни фикрига кўра, ундаги самимият 3-5, алоҳида қалқишлар билан 8 га етган даражададир (у ўз самимиятининг даражасини 3-5 сифатида ҳисоблайди), қатъийлик ва сабот (3-6 даражада) даврлари (бир неча кун, бир ҳафта) узун (бир неча кун, 1-2 ҳафта) муддатли пасайишлар билан алмашади.

Мамнунлик орзуси ўртача 5 га йўналтирилган, РаИларни туғдириш ва хираликларни бартараф этиш қатъияти билан тенг пропорциядадир. ЎАТ ёки ЎЗТ кучли, аммо вақтнинг 20-50 % да улар билан самимий кураш олиб борилади.

Тамомлашмалар ва концепцияликларни бартараф этиш меҳнати ланж бўлса ҳам, аммо олиб борилади.

Баъзан мордларга нисбатан бир бегонасираш намоён қилади (ҳимоя позициясининг бир парчаси – яъни, шарҳларга, сўровларга бир жавоб сифатида), аммо дум тарафдан оғир бир хиралик сифатида баҳоланади, бу беноасирашни бартараф этиш учун кучли бир орзу мавжуд. Мордларга нисбатан бегонасираш ичида ўтказилган вақт уларга нисбатан ҳайриҳоҳлик, ҳавас ичида ўтказилган вақтга нисбатан пропорцияси 0.2 дан камроқ.

c) амалиёт билан шуғулланиш истагини тиришқоқлик билан билдиради ва кўплаб ой ёки йил давомида ҳисоботлар тайёрлайди, у ёки бу амалиётларни қилади,

d) жуда секин бўлса ҳам, фақат ўзгаришлар юз беради. Бу ўз зиндонини бузиш ташаббусларидан кўра, унинг деворларини безашни эслатади. Барқарор, аҳамиятли ўзгаришларни думда 1-2-3 ойда бир қайд этиш мумкин. Баъзан дум қарайиб мутлақо ўзгармагани учун тушкунликка тушади, қатъийлик ва сабот чайқалишларини бошдан ўтказади, ва вақтда ҳужумлар қилади, амалиётда устун ғайратлар ўтказади, бу ҳам, ўзгаришларни тезланишига, зиндони деворининг қисман йиқилишга олиб келади.

e) ҳар бир мазкур дақиқада мордлар одатда 20-50 % думлар амалиётига кўмак бериш – шарҳлаш, сўров сўраш, тажрибалар таклиф этиш, ойдинлаштириш, тушунтириш ва ҳ.к. – учун севинчли орзуни ҳис этади. Ва бу улар учун етарли даражадан ҳам устун – уларни ўзгариш суръати, таъсирнинг яна катта ҳажмини сиғдириш учун, жуда пастдир, айниқса, амалиёт билан шуғулланиш учун ўз севинчли орзусининг босими мавжуд.

f) РаИларни кам бошдан ўтказади (кунда бир неча қисқа ёки ўрта муддатли қалқиш), улар билан резонанслашадиган тасвирларни саралаб ола билади, ва унинг тасвирлари, мордлардаги РаИлар билан кўп резонанслашади.

g) баъзан расмий амалиётлар билан, айниқса РаИларни туғдириш амалиётлари билан, шуғулланиш учун севинчли истакни ҳис этади.

*) “Морд” – шундайки:

a) энг камида ярим йил дум ҳолатида бўлади,

b) самимийлик-5, алоҳида қалқишлар билан 8 га етади, қатъийлик ва сабот (3-6) даврлари (бир неча кун, 1-2 ҳафта), бир неча кун муддатли пасайишлар билан алмашади. Пасайиш бошлангани пайт, морд уни “кутиб турмайди”, уни фаол сифатида ўрганади, босиб ўтиш усулларини ахтаради ва қўллайди.

Мамнунлик орзуси ўртача сифатида 2-5 даражада, РаИларни туғдириш ва хираликларни бартараф этиш қароридан кўра заиф. ЎАТ ёки ЎЗТ ўртача ва 50% вақтда улар билан кураш бўлади. Тамомлашларни ва концепцияликларни бартараф этиш меҳнати фаол олиб борилади .

Камдан-кам мордларга нисбатан бегонасираш, уларни фикрлар билан ташвишлар намоён қилади ва оғир бир хиралик сифатида баҳоланади, бу бегонасирашни бартараф этиш учун кучли бир орзу мавжуд. Мордларга нисбатан ҳис қилинадиган ҳайриҳоҳлик, баъзан экстатик даражасига борадиган бир садоқат намоён этилишига етади.

Концепцияликларни қараб чиқишда морд учун “табу” ва таъқиқланган мавзулар йўқ – ҳар турли саволни у ЎЗТ ёки бегонасираш ва бошқа СҲлар ичида ёпишиб қолмасдан, қараб чиқиш ва ўрганишга тайёрдир,

c) кўплаб ой ёки йил давомида ҳисоботлар тайёрлади, у ёки бу амалиётларни қилади. Морд ҳар турли пасайишларга қарамасдан хираликлардан қутулиш ва РаИларга эришиш интилишни тўхтатмаслигига аминдир (ва айни дақиқада бу мавжуд),

d) тез бўлмаса ҳам, аммо ўзгаришлар юз беради. Бу 50 % сифатида ўз зиндонининг деворини безатиш, 50 % сифатида уни бузишга уринишни эслатади. Барқарор, аҳамиятли ўзгаришларни мордда 1-2 ҳафтада, бир ойда бир қайд этиш мумкин. Кўпинча морд секин алмашуниви туфайли тушкунликка тушади, (экстатик даражасига борадиган) қатъийлик ва сабот чайқалишларини бошдан ўтказади ва ўшанда ҳужумлар уюштиради, амалиётда ўта ғайратларни амалга оширади,

e) ҳар маълум бир дақиқада одатда мордларни  80% морд амалиётига кўмак бериш – шарҳлаш, сўров сўраш, тажрибалар таклиф этиш, ойдинлаштириш, тушунтириш ҳ.к. – учун севинчли орзуни бошдан ўтказади, бунда бу каби бир таъсирнинг ҳажми, думлар ва янги одамларга бўлган таъсирнинг ҳажмидан сезиларли оздир, чунки морд амалиёт ва ўзи ҳақида бошқа мордлар, думлар ва янги одамларни амалиётларининг қандай кечаётгани ҳақида кўплаб нарсани билади, унинг тажрибаси буюк ва етарлича тез бир шаклда ортади, шунинг учун бошқа мордларни кам-кам таъсири унга етарли даражада устун, ҳамда унинг амалиёт билан шуғулланишга доир ўз севинчли орзусининг босими ҳам етарлича катта ва доимийдир,

f) РаИларни кўп, баъзан жадал ва зич бошдан ўтказади (кун ичида муддати қисқа ёки ўрта узунликдаги қалқишлар, бир неча дақиқа муддатли танаффуссиз РаИ даврлари, соатларча давом этадиган равшанлашган фон бўлиди, экстатик РаИлар тажрибаси юз беради). Морд, РаИлар билан резонанслашадиган тасвирларни сезиларли ғайратларсиз саралаб ола билади ва унинг тасвирлари кўп ҳолларда мордлардаги РаИлар билан резонанслашади. Кўпинча бошқа мордлар, думлар, янги одамларни амалиётларига кўмак бериш учун севинчли орзу ҳис этади.

(“Бирига нисбатан ҳайриҳоҳлик ҳис этиш” – бу кимнингдир намоёнликларининг сизда ҳайриҳоҳлик учун равшанлашган омил бўлганини англатади, шунинг учун думлар, мордлар ва аждарҳочаларга нисбатан морд абадий янги одамларга нисбатан бўлганидан нисбатан кўпроқ ва зич бир ҳайриҳоҳликни бошдан кечириши ажабланарли нарса эмас, фақат кўмак бериш севинчли орзуси мустақил бир инъикосдир ва, ҳатто намоёнликлари шу дақиқада морддаги РаИлар билан жуда заиф резонанслашадиган бировга нисбатан зич шаклда намоён эта билади),

g) расмий амалиётлар, айниқса РаИларни туғдириш амалиётлари билан шуғулланиш учун кўпинча севинчли орзуни бошдан ўтказади ва, бу амалиётлардан асосли бир натижа олади. Амалиётларга ижодий бир ёндашув мавжуд, мавжуд севинчли орзуларга уйғун сифатида уларни осон модификация қилади. Амалиётда кучли бир шаклда натижага йўналтирилгандир ва баланд бир ўз-ўзини танқид даражасига эгадир. Агар морд кутилмаганда бошқа мордлардан яккаланиш ҳолатига тушиб қолса, у амалиёт билан шуғулланиш жадаллигини камайтирмаслик қобилиятига эга.

*) “Аждарҳоча” – ушбуқуйидаги фикрлар билан мордлардан фарқ қилади:

а) РаИларни, шу жумладан экстатик, “чидаб бўлмас жадаллик” босқичидаги РаИларни, жуда осон, амалиёт билан шуғулланишининг бир лаҳзали биринчи куниданоқ бошдан ўтказишни бошлайди,

b) осон ва кўпинча экстатик шаклгача борадиган садоқат, равшанлик, бошқа амалиётчиларга кўмак бериш орзусини бошдан кечиришади,

c) унда 100% барча бошқа аждарҳочаларни дарҳол “танишлик” юз беради, яъни юқори бир равшанлик, садоқат, ҳайриҳоҳлик, аждарҳочалар орасида “чегаралар йўқлиги” ҳисси, худди мен ва сиз – турли шахсиятларда намоён этмиш ягона бир нарсадирдир. Ўз навбатида 100%  аждарҳочалар аждарҳочани бир лаҳзада  “танишлик”ни бошдан ўтказади.

Шунингдек,  унда амалиётни дарҳол танишлик юз беради – китобнинг дастлабки жумлалари бўйича – худди бу у ҳаёти давомида излаган нарса каби, гўёки унда РаИлар оташини ёндирдирган учқун каби,

d) аждарҳоча амалиёт ҳақида баъзи бир нарсаларни ўрганганда равшанликка эришади, у буни шундай осон ва тез қиладики, худди буни шу дақиқада ўрганган эмас, азалдан билгани, фақат унутган нарсани хотирлагани каби (бу равшанликни мустаҳкамлаш бўйича уни қатъий ва саботли амалиётдан озод қилмайди,

e) экстатик бир қатъийлик, сабот, олдиндан ҳис қилиш бошдан ўтказишни, расмий амалиётларни соатлаб ва кунлаб қилиш кучи мавжуд, бу ҳам унинг илгари сурилишини мутлақо тез қилади,

f) аждарҳочаларга нисбатан ҳеч пайт бегонасираш ҳис этмайди, ўзига нисбатан уларнинг таъсири қанчалик кескин ва ачинишсиз бўлса ҳамки. Гоҳида мордларга нисбатан бегонасираш ҳис этади (уларни ўз фикрига кўра, ланж ғайратларига, паст самимиятларига ва ҳоказога нисбатан хираланган бир таъсир сифатида). Бегонасирашни салбий муносабатнинг барча шаклларига жуда оғир бир хиралик экани фикрида ва, бу хираликни бартараф этиш ва садоқатни бошдан кечириш учун барча ғайратни сарф қилади,

g) хираликлар билан курашга зиндондан қутулиш каби қарайди, уларга ёқимли кўринишни намоён этмайди, “севган қадоқлари” йўқ, ҳар турли хираликнинг устига бир арслон каби ташланади – баъзан, уларга нисбатан бўлган ўз муносабатида тўла бир яққоллик бўлишга имкон берадиган бир қатор тарозига солиб кўришлар, фикрлашлардан сўнг,

h) асосли ва бошқа қайтарилмас ўзгаришлар фантастик, фавқулодда бир тезлик билан юз беради – баъзида бир неча дақиқа ичида.

*) “Маънавий тушкунлик” – ҳаракатларни, уларнинг эҳтимолдаги натижаларини таҳлил этмасдан майдонга келтириш.

*) “[бир инсоннинг] Ҳимоя Позицияси” – [у инсоннинг] инъикосларига доир равшанликка эришига тўсқинлик учун [унинг] ҳаракатлари мажмуаси.

*) “Сентименталлик” – узоқ жадал СҲларнинг жадал  ИҲлар билан тез алмашуви асносида майдонга келган ИҲ.

(БЙА билан шуғулланмаган  инсон СҲларни бошдан ўтказишга одатланган ҳолатда СҲларни қандай бартараф этишни билмаганига (ва кўпинча билиш ва ўрганишни истамайди) кўра, сентименталликни майдонга келтириш учун ягона усул, инсоннинг жадал СҲларни бошдан ўтказишга одатланган ҳолати, унинг жадал ИҲларни бошдан ўтказишни одатланган бир ҳолат билан кескин равишда алмашувидир).

*) “Бегонасираш” – СМ ичида ёпишиб қолиш.

*) “Эзилганлик” – заиф, босадиган СҲлар ичида ёпишиб қолиш.

*) “Кўникма” – кўпинча якун билан тугайдиган одатларнинг шаклланган мажмуасидир.

*) “Дўстлик ифодаси” – [бирор киши билан] биргаликда ИҲ ни бошдан кечириш орзуси.

*) “Қила оламан” – ҳаракатларни амалга оширишнинг якун билан тугашини тахмин этиш учун асослар мавжуд.

*) “Ўйин чанқоқлиги” – ютуқдан ИҲни бошдан кечириш орзуси.

*) “Спортча қизиқиш” ёки “мусобақалаш орзуси” – ўйнаш учун севинчли орзу.

( Сиз нимани бошдан кечиришни истаётганигизни  – ўйин чанқоқлигими ёки спортча қизиқишними –текшириш севинчли орзуларни механик орзулардан фарқлаши белгиларига кўра мумкин – масалан, ютқазаётганингизни ва СҲни майдонга келмаслигини тасаввур этасиз (ёки ютқазаётган пайтингиз СҲ майдонга келмайди), ютганингизни тасаввур этган пайт эса ИҲ майдонга келмайди (ёки ютган пайтингиз ИҲ майдонга келмайди).

*) “Оқлаш” – айбдорлик туйғусини заифлатиш учун ўз инъикослари ҳақида ҳикоя.

*) “[инсонга нисбатан] Пиетет ” – ЎЗТ + ижобий тамомлашлар орзуси + бу инсон хулқининг таҳлилини бостириш орзуси.

*) “(фикрни) Таниб олишлик” – равшанлик РаИга, унга эришиш учун олдиндан тайёрлик бўлмасдан, дарҳол эришиш. Бу яққоллик менга танишлигига доир бир ишонч билан резонанслашади.

*) “(инсонни) Таниб олишлик” – [бу инсонга нисбатан] олдиндан ўрганиш бўлмасдан [бу инсоннинг намоёнликги билан резонанслашадиган] яқинликнинг намоён бўлиши. Бу инсоннинг менга  азалдан яқин бўлганига доир ишонч билан резонанслашади.

*) “Ўзгариш” – ғайрат натижада яна бир одатни шакллантириш.

*) “Тўсиқ” – намоён бўлиши якунида севинчли орзу амалга ошмайдиган инъикослар мажмуаси.

*) “Кузатиш” – [ўрганадиган инъикослар мажмуасига доир] равшанлик бўлиши учун севинчли орзунинг борлиги келтириб чиқарган инъикосларни қайд қилиш.

*) “Излаш” – ўрганадиган инъикослар мажмуаси ҳақида бир нарсаларни ўрганиш учун механик орзунинг борлиги туфайли келиб чиққан инъикосларни қайд қилиш.

*) “Тараққиёт” – натижада РаИларнинг ҳар турли хислатлари спектри ёки жадаллиги ортган ўзгаришлар мажмуаси.

*) “Кўмак [бир кишининг бошқа бир кишига кўмак бериши]” – менинг севинчли орзум томонидан чақирилган, бошқа бир инсоннинг севинчли истагини амалга оширишга йўналтирилган ҳаракатлар, чунки бу ўша инсонда ўз «со» ларини амалга ошириш учун ҳаракатларни майдонга олиб келади ва унда сизнинг бу ҳаракатларингиз учун севинчли орзу мавжуд.

*) “Таъсир [бир инсоннинг бошқа бир инсонга таъсир этиши]” – бошқа инсондаги ўзгаришлар учун севинчли орзу келтириб чиқарган ҳаракатлар, чунки сизнинг бу ҳаракатларингиз учун у инсонда севинчли орзунинг даврий сифатида йўқлигида севинчли орзунинг бўлмайди,

*) “Босим [бир кишининг бошқа бир кишига босими]” – бошқа инсондаги ўзгаришлар учун севинчли орзунинг келтириб чиқарган ҳаракатлар, чунки сизнинг бунга нисбатан унинг даврий сифатида истамаслиги ифода бўлишига, фақат бунда сизнинг ҳаракатларингиз объекти бўлган йўналтирилганлик ҳеч бир ҳаракатни майдонга келтирмайди.

*) “Зўравонлик [бир инсоннинг бошқа бир инсонга зўравонлик этиши]” – бир инсоннинг ҳаракатини ёки инъикосларининг таркибини, унинг истамаслиги очиқча бажарилган, алмаштириш учун механик орзу келтириб чиқарган ҳаракатлар.

*) “Ғамхўрлик [бир инсоннинг бошқа бир инсонга ғамхўрлик намоён этиши]” – у инсоннинг мамнунликни бошдан кечиришга бўлган механик орзу келтириб чиқарган ҳаракатлар.

*) “[Хираликлардан] Заҳарланиш” – хираликларни намоён этиш якунида майдонга келган, СФнинг, яна келгуси салбий ҳисларни ўртага чиқиши билан биргаликда кескин кучайиши (чунки, бу салбий ҳислар озиқ-овқатдан заҳарланишдан майдонга келган ҳислар билан қарайиб  100 % ўхшашдир).

*) “Оилалилик” – қандайдир бир жамоага мансуб бўлиш ишончини (ўзида ва бошқаларда) дастаклаш мақсади билан “со” бостириш асносида майдонга келган ҳолат.

*) “Кундалик ҳаёт” – ҳамма нарсанинг маълум, олдиндан айтиб берилишига ишончни (ўзида ва бошқаларда) дастаклаш мақсади билан  “со” бостириш асносида майдонга келган бир ҳолат.

*) “Ўз-ўзини азоблаш” – кишининг ўз хиралиги сифатида ҳисоблаган нарсани (шу жумладан, СҲ ташқаридаги хиралик сифатида уларни санамаган нарсаларни ҳам) бошқа кишиларга (шу жумладан, тасаввур қилидиганларни ҳам) ёки ўзига тасвир этиш учун бўлган механик орзунинг амалга оширилиши, бу ҳам СҲлар (яъни чорасизлик, ўзига ачиниш ҳ.к.) бўлгани каби, ўз аҳамиятлилик туйғуси ва/ёки, унинг жуда миқдорда шунчалик кучли хираликлари бўлгани учун мамнунлик билан ҳам ҳамроҳ бўлади.

(Бундан бошқа, ўз-ўзини азоблаш, бошқа кишиларда ўзига нисбатан СМ қўрқувини ташқарига итариш учун қўлланилади – болалигида бириктирилган бир механизм ишлайди: қилган-қилмаган ҳамма нарсани тезроқ эътироф этиш керак  ва сизни жуда оғир жазолашмайди, нима ҳам бўлса “ётганни тепишмайди”).

*) “Шунинг учун” сўз бирикмаси, “мен буни, шунинг учун қиламан” фикри бор эди” сўз гуруҳи билан  бир хилдир.

(“Шунинг учун” терминини, айниқса бу тушунчада қўллаб, улкан миқдорда тамомлашлар ва концепцияликларни тўхтатиш мумкин. Масалан, сиз “дарахт мустаҳкам туриш учун ерга илдизини чуқур киритади ” деб  айтмайсиз).

*) “Ҳайвоний севинч” – ҳайвон ўй-фикрлиги + севинч.

*) “Равшан одат” – ҳар сафар, аксари ҳолатда маълум бир РаИни туғдириш ғайрати билан ёки, юқори сифатида бу РаИнинг намоён этилиши билан ҳамроҳ бўладиган бир ҳаракат.

*) “Меҳнатлар жабҳаси” – вазифалар мажмуаси.

*) “Догматиклик” – ўз концепциялар тўпламининг шартсиз ҳақиқатлиги, уларнинг таҳлилига нисбатан мустаҳкам бир тажовузкорлик билан ҳамроҳ бўладиган қаттиқ бир ишонч бўлиши.

*) “Ошиқлик” – [бир инсонга] эга бўлиш орзуси (ва бунга ҳамроҳ бўладиган СҲлар – ўзига ачиниш, ҳазинлик, тажовузкорлик ҳ.к.) + [унга нисбатан] шаҳвоний истак + унга ғамхўрликем намоён этиш.

Шу тариқа, “ошиқлик” терминини мен қарайиб тўла бир салбий тушунчада қўллайман (шаҳвоний истак мустасно, ошиқлик ичига дохил бўлган бутун инъикослар, жуда кучли хираликлар ҳолатидадир). Табиий, севишганлар орасига баъзан шавқат, эротик ҳоҳиш, ҳайриҳоҳлик қоришиб кетади (эга бўлиш чанқоқлиги ва ғамхўрликни намоён этиш тасодифан пастга тушган пайтларда), аммо  99 % ҳолатида ошиқлик – бу одатда севги нозиклиги ва ёқимли нарсалар қайласи остида тортиладиган, СҲлардан шаклланадиган сассиқ бир бўтқадир. Сиз, агар кўпроқ шавқат, ҳайриҳоҳлик, гўзаллик туйғусини бошдан кечирсангиз, бунинг учун бошқа бир термин танлаш мақсадга мувофиқ бўлади.

*) “[хираликларга] Судралиш” ёки “ухлаб қолиш” – СФ, тўмтоқлик, ғайрат  истексизликнинг секин-аста кучайиши, севинчли орзулар ва РаИларнинг заифлашуви, буларнинг барчаси юз бериши ҳақида ўзига ҳисоб беришнинг тўхташи.

*) “Кундалик ҳаётнинг тузоқлари” – одатда “ухлаб қолиш” юз берадиган ҳолатлар.

*) “Судралишга нисбатан қаршилик” – судралишни енгиш қарори, кураш севинчи, ташаббус, абадий баҳор севинчи ва ҳоказони туғдириш; ғайратни сарфлай бошлайман.

*) “Иродасиз судралиш” ёки “Итоат” – судралишнинг юз бериши ҳақида ўзимга ҳисоб бераман, чорасизлик, маҳкумлик, айбдорлик туйғуси ва ҳоказонинг ўртага чиқишини осонлаштираман; ғайрат сарфламайман.

*) “Бойчечаклар” – маълум пайт муддат ичида ғайрат сарфламаганимдан ва шу дақиқада шавқ билан ғайрат сарфлай бошлашни истаганим ҳақида ўзимга ҳисоб беришимнинг бевосита сўнгида ўз-ўзидан майдонга келган РаИ чайқалишлари.

*) “Қора эриш” – ғайрат сарфлашга, РаИларни яшашга ва бундан ўзига ҳисоб беришлик (масалан, ТЧ , мо, СҲларнинг юз бериши натижада).

*) “Фарқлаш трамплини” – муаммони фарқ ва тасвир этишлик, уни чўзиш, ғайрат  учун “со”нинг юз беришига келтирадиган бир самара. Бошқача айтганда, бу фарқлаш ва “со” резонанснинг самарасидир (фарқлаш турли РаИлар билан порлоқ бир шаклда резонанслашади, бу ҳам механик бўлмаган фарқлашнинг РаИ бўлганини исботлайлади).

*) “Ғайратлар тарани” ёки “Кураш чанқоқлиги” ёки “Зичлаштириш орзуси” – ғайрат сарфлаш жараённида майдонга келган, амалиётни жадаллаштиришнинг севинчли орзуси.

*) “Зорланиш” – ғайратларни ва ”со” ларни ўртага чиқарадиган, “со” бўлишини истайман”, “нега ғайратлар йўқ?”, “амалиётни жадаллаштиришни истайман” ва ҳ.к. каби фикрлар оқими.

*) “Чангали ўткир фикрлар” – равшанлашган омиллар сифатида ишлайдиган, яъни “со” лар, ғайратларнинг юз беришига ёки уларни жадаллишувига келтирадиган, “со” бўлишини истайман”, “нега ғайратлар “со” си йўқ?”, “амалиётни зичлаштиришни истайман”  ва ҳ.к. каби фикрлар оқими.

*) “Со-плацдарм ” – шундай бир орзуки, унинг амалга оширилиши, тахминларга кўра, бир қатор бошқа “со” ларни амалга ошириш учун мумкин шартларни ярататади.

*) “Боғлиқ “со” лар” – шундай “со” мажмуасики, улар тахминларга кўра, “со” плацдармининг амалга оширилиши натижада уйғун шартлар ярататилса амалга оширилишади.

*) “Со” сароби” ёки “со” ўрмони” – севинчли орзуларнинг баравж ўрмонзорлари ортидан “ягона мақсадлар”, “циклонлар”нинг кўпиклана, буғлана бошлашидан иборат бир самара, чунки бу ҳолатда уларни, ўйноқи бошқа “со” ларни орасидан гоҳида айириш керак.

*) “Кашфиёт” – шу уч ҳодисадан бири:

a) амалиётчига бундан олдин билмаган бир қонуниятни тасвирлайдиган идрок равшанлигининг бир парчаси,

b) яна бир РаИни ёки  маълум бир РаИни, шу жумладан равшанлик РаИсини, ҳамда севинчли орзусини, ҳамда тусини, ҳамда сифатини бошдан ўтказиш,

c) янги фарқлаш, яъни механик фарқлаш шууридан янги эркинлик даражасига эришиш.

*) “Қўшимча кашфиёт” – тадқиқот натижасида майдонга келган, фақат тадқиқот мавзусида равшанлигига эришиш босқичси бўлмаган бир кашфиёт.

*) «Со” талвасаси” – “со” мўллигидан, уларни бевосита ҳозир ёки яқин бир келажакда барчасини амалга оширишга имкон бўлмагандан ваҳима бошлаган бир ҳолат.

*) “Бешинcи қўриқчи” ёки “Кашфиётлар талвасаси” – “со” талвасаси ичида кашфиётлар, шу жумладан қўшимча кашфиётлар ҳам ортадиган жараёнда майдонга келган ваҳима бир ҳолат. Ўзи билан, “қайд этишга улгурмайман”, “унутаман”, “кашфиётлар ичида адашиб қоламан”, “уларни бичимлантирмайман, ўз дунё манзарамга дохил эта олмайман” каби фикрлар билан ва кашфиётлар, кузатишлар, ғайратлар жараёнини тўхтатиш учун механик орзулар билан ҳамроҳ бўладиган қўрқувлар мажмуасини тасаввур қилади.

*) “Кашфиётларни [аҳамиятлиликларига кўра] санаб ўтиш” – бир қатор кашфиётларга, шу дақиқада учун энг аҳамиятли мақсадлардан бирига – “циклон”ни амалга оширилишига – эришишда тахмин қилинган биринчи аҳамиятлилик бўлган (“о1з”) ёки иккинчи аҳамиятликка эга (“о2з”) кашфиётлар сифатида кўрсатиш.

*) “Кашфиётни архивга топшириш”:

a) уни с2о сифатида белгилаш ва энг аҳамиятли кашфиётларнинг ишчи рўйхатидан чиқариш,

b) у билан боғлиқ ёзувни ўз саёҳатининг, ўз дунё таблосининг мавжуд жадвалнинг маълум бир ўрнига жойлаштириш, унинг бошқа кашфиётлар билан мумкин бўлганбир неча ўзаро боғланишга ўрнатиш.

*) “Кашфиётларнинг ишчи рўйхати” – с1о рўйхати. Бу каби бир рўйхатни шакллантириш, ғайратларнинг самарали аҳамиятини оширади.

*) “Тадқиқотнинг оғиши” – эътиборни барқарор сифатида қўшимча кашфиётларга чалғитиши, натижада ўрганиш тўхтайди.

Оғиш ушбу қуйидаги фикрлар туфайли сабаб этилади:

1) ўрганиш билан боғлиқ бўлган бир қатор кашфиётлар мажмуасини қоплаб олиш севинчли орзуси билан ёки

2) беш қўриқчидан (мағлубият қўрқуви, ўзгаришлар қўрқуви, РаИларга ўта тўйиш туфайли “толиқиш”, мамнунлик, кашфиётлар талвасаси) келган механик орзу билан. Бу ҳолатда кашфиётларни санаб ўтиш, с2они архивга топшириш, кашфиётларни иш рўйхатини яна кучли ва равшан сифатида белгилаш айниқса мақсадга мувофиқдир.

*) “Амалиётчига таъсир этиш” – амалиётчининг ғайратларини яна таъсирли,

инъикосларининг мажмуасини яна кўпроқ равшанлашган қилишнинг севинчли орзуси билан сабаб бўладиган ҳаракатлар мажмуаси.

*) “[Амалиётчига] заиф таъсир” – амалиётчи бир қатор кашфиётни мустақил қилганига қадар кутиш, гарчм бунда йўналтирувчи сўровлар, тавсиялар, у ёки бу ҳодисаларга, зиддиятларга, қонунлар ишоратлари қўллаш ва, кашфиёт унинг тарафдан мустақил қилингандан сўнг фақат бу кашфиёт билан боғлиқ бир қатор ахборотни, инъикосларнинг янги ҳажмларини яна тез ўрганиш учун уни ойдинлаштириш.

*) “Фаол таъсир” – амалиётчига, унинг ғайрат этиб, амалга ошириши тахмин этиладиган кашфиётни ҳам формуласини, ҳамда бу кашфиёт билан боғлиқ бир қатор ахборотни бевосита ойдинлаштириш, унинг:

a) бу кашфиётни қилиши олдиндан татиб кўришни бошдан кечириши учун,

b) формула бўладиганни назорат этиш, унинг тўғрилигида мустақил бўлиш севинчли истагини бошдан кечириш учун,

c) паралел равишда формулаларнинг тўғрилигини тахмин қилинган ҳаракатларни қилиш бошлаш учун, шу тариқа, кашфиётлар мажмуасини тасдиқлаши ва мажмуини кенгайтириш мумкин,

d) бу билан аҳамиятли бир қадрни – мутлақо мустақил бир кашфиёт қилиш тажрибасини, кашфиётлар этиш, зафар, тўсиқлар ва мағлубиятлари босиб ўтиш тажрибасини, абадий баҳор ҳисси, ўзига ишонч туйғусини ва ҳ.к. – йўқотиши эвазига бўлса ҳам, кўп вақтни иқтисод қилди.

*) “Ўртамиёна таъсир” – амалиётчи кашфиётни мустақил бўлиш ташаббуси билан асосли ғайратларни сарфлагандан, бир қатор оралиқ кашфиётларни қилганидан сўнг, унга кашфиётни якуний формуласини ва у билан боғлиқ бир қатор ахборотни тушунтириш.

*) “Тиллақўнғизлар” – менинг бевосита ҳозир ғайрат эта бошлашим ёки бевосита ҳозир янги  катта ғайрат этишим – яна ҳам жадал, яна ҳам тез, яна  ҳам самимий бир шаклда ғайрат этишимга – кириша бошлашимдан ўзимга ҳисоб беришга бошлашимга йўналтирилганлик таъсирларининг мажмуаси: девордаги ёзувлар, соатнинг даврий чалиниши, бошқа инсоннинг шартлашувлар билан мувофиқ ҳаракатлари  ва ҳ.к.

*) “Назоратли чекиниш” – шундай бир ҳаракат усулики, унга кўра, сиз, агар бир қатор амалиётни (масалан, РаИларни туғдириш амалиётини) қилишга уринсангиз, аммо ғайратларни ёйилган, натижанинг сўниқ бўлганидан ва қониқарсиз бўлганидан  ўзига ҳисоб берсангиз, сиз норозилик, туссизлик ва чорасизлик ичида, амалиётни тўхтатиб, ёпишиб қолмассиз, бунинг ўрнига одатда яна камроқ ёрқин бир натижа берадиган ва шу шартларда яна оз эътибор иалаб этадиган бир амалиётга “тушасиз” (масалан, РаИларни туғдириш ўрнига истакни товуш сифатида ифода эта бошлайсиз).

*) “Тишларни ғижирлатиш” – амалиёт асносида (айниқса узоқ расмий бир амалиёт асносида), ғайратлар ёйилган, натижалар сўниқ бўлишларидан ва қониқарсиз бўлишидан ўзингизга ҳисоб берган замон амалга оширилган ҳаракатлар. Бу пайтда сиз худди бир кучукча каби  силикансиз, тозалик, ғайратларни аниқлаб ўзингизни қамчилайсиз ва, ғайратларни ва натижаларни эски, норозилик даражасига назорат этиладиган бошқа чекинишга бормасдан эришасиз.

*) “Арслон ўйинлари” – бевосита тишларни ғижирлата бошлагандан сўнг пайдо бўладиган РаИлар (одатда у севинч, байрам тажрибаси, абадий баҳор ҳисси, кураш севинчи).

*) “Палағда амалга ошириш” – мен, яқинда “со” лар бор бўлганини ва уларни ҳаммасини амалга оширишга улгурмаганимни эслаганимда, ҳозир бор бўлган “со” ларни излаш ўрнига, уларни амалга оширилиш сифатида санаган нарсаларни механик ҳолда қилишни бошлайман. Яъни мен, “со” ларни амалга ошираяпман деб ўйлайман, аслида эса улар йўқ, фақат уларни эслаш мавжуд, шунинг учун бу ҳаракатлар – эга бўлиш орзуси, йўқотиш туйғуси, нарсани қўлдан чиқариш қўрқувининг намоён этилиши бўлган механик орзунинг амалга оширилишидир.

*) “Занжирли фаолият” – кундалик ишларни шундай юритилишики, бунда улар “бу РаИлар дунёсида саёҳат этиш учун менинг тайёрлигимнингн бир парчаси,  бу мен қилишни истаган ишлардир, чунки уларни амалга ошириш менинг ягона мақсадим ечимини енгиллаштиради” шарҳи билан ҳамроҳ бўлишади.

*) “Равшан расмий амалиёт” –жадал бир СФ ва РаИларнинг чайқалишлари билан ҳамроҳ бўладиган қадар самарали бўлган бир расмий амалиёт.

*) “Тўпловчи расмий амалиёт” – сарфланнан ғайрат сўнгида фақат қисқа бир дақиқада РаИларнинг заиф чайқалишлари билан ҳамроҳ бўладиган бир расмий амалиёт, ундан сўнг СФ ёки “ҳеч бир-нарса-бўлмайди” билан алмашади.

*) “Шахсиятдан ташқари Инъикослар” – шундай бир ўзгачаликка инъикослар: мен, уларни бошдан кечирганим замон, улар қанчалик жадалроқ бўлса, шунчалик камроқ бир ишонч билан “уларни мен бошдан кечираман”, “уларни бошқасига нисбатан бошдан кечираман” деб айта оламан. Улар жадалликнинг энг юқори даражаларига эришганлари замон, “мен уларни бошдан кечираман”, “уларни бошқасига нисбатан бошдан кечираман” фарқлаши бутунлай ғойиб бўлади ва бошқа бир фарқлаш, резонансли ҳолатда “инъикослар оқими”, “объектсиз инъикослар”, “ҳеч-кимдан-ҳеч-кимга-нисбатан-бир-инъикос” каби жумлалар билан тасвирланадиган бир фарқлаш яъни бирлик сектори РаИлари юз беради.

*) “Мавжуд” – хираликларни бошдан кечираётган кишилар тарафидан илмий қабул этган тартиб билан тасдиқланадиган одатий инъикослар + хираликларни бартараф этадиган ва РаИларни ривожлантирадиган,  инсон учун эришса бўладиган инъикослар.

*) “Механик фарқлаш шуурининг тўхталиши” ёки “дунёнинг тўхталиши” – қандайдир бир ишончни циклли инъикослаш амалиёти асносида ёки “тоғлар эмас, дарёлар эмас” амалиёти асносида, ёки “тоғ – бир тошлар йиғини, Далай Лама эса – бир эт парчаси” каби аниқ ифодаларни такрорлаш амалиёти асносида бошдан кечириш осон бўлган бир ҳодиса. “Дунё тўхталиши”нинг резонансли тасвири – “тоғ кутилмаган яна бошқа нарса ҳам бўлади”, яъни бутунлай янги бир инъикос юз беради ва бу инъикоснинг бошдан ўтказиш натижасида тоғнинг – фақат тошлар йиғини, Далай Ламанинг ҳам – фақат бир эт парчаси бўлмаганлиги яққоллиги юз беради, чунки аслида тоғни бир тош йиғиндси, Далай Ламани ҳам бир эт парчаси сифатида кўриш – бу кўришларни шарҳлаш учун, шубҳасиз, уйғун ва зиддиятсиз (кенг чегараларда) усуллардан биридир.

Дунёни тўхтатиб, биз, одатланганларими доирасидан ташқарига чиқамиз ва, шубҳасиз сифатида мавжуд бўлганига бажарилган инъикослашга одатланган нарсаларни инъикослаша бошлаймиз.

*) “Пайпаслаб илгари юриш” – инъикосларда бир равшанлик йўқ, фақат, маълум ҳаракатлардан майдонга келган инъикосларнининг номаълум гуваласини бошдан кечириш ва, бу ҳаракатларни қилиш орзуси мавжуд.

*) “Крейсер юриши” – порлоқ РаИлар, зич ғайратларнинг мавжудлигини хусусиятлайдиган, худди ҳеч бир тўсиқ қолмагани ва, фарқлаш ҳали мумкин бўлган тўсиқни ҳам фақат синдириш осон пўчоқлар бўлгани қиёфаси билан резонанслашадиган бир ҳолат.

*) “Триггер” – шу дақиқада амалиётни жадалллаштириш севинчли орзусининг юз беришига ва/ёки РаИларни кучайтиришига келтирадиган қандайдир бир инъикос.

*) “Баҳолаш– баҳоланадиганни, яъни унинг бир қатор белгилар чизиғида (“жуда заиф ҳолатда ифода этилиши”дан “жуда кучли ҳолатда ифода этилиши”га қадар) жойини белгилаган бир фикр.

Механик инсонда СҲ ва ИҲларни автоматик ва назоратсиз бир шаклда фикрларни ортидан келишларига ва аҳамиятли ўлчамда улар билан белгиланларига кўра (улар бир даражага қадар яна, маълум ҳолатда маълум СҲ ёки ИҲларни бошдан кечириш механик одати билан ҳам белгиланади) яъни, туйғуларни оз ёки жуда ҳам “ўқиладиган” бир мимик ва бошқа жисмоний намоёнликлари ёнида, фикрлар учун инъикосланмасликларини ҳисобга олиб, “баҳолаш” ҳақида айтганлари замон, бу аниқлашнинг ичига кўпинча фикрларнинг ортидан келган туйғулар ҳам тегишли бўлади.

Автоматик даражаси баланд бўлганида туйғулар фикрлар ўрнига келади, масалан, бир инсонда қандайдир бир концепция эътироз қабул қилинмайдиган бир шаклда тасдиқланган бўлса, унга тескари бўлган ҳаракатлар дарҳол СҲни чақиради – ва, бу тескарилик қанчалик кўп ифода этилган бўлса, СҲлар ҳам шунчалик яна жадал бўлади, чунки бунинг натижасида, айнан фикрлар жуда товушли бир ички мулоқот шаклида бутунлай бор бўла олишади. Бу ҳолатда туйғуларнинг жадаллиги бараварлаштириш усули сифатида хизмат қилади.

Шунингдек, баҳоланадиган шахс учун фақат уни қандай баробарлашгани, унга нисбатан қандай туйғуларни бошдан кечиришлари эмас, бунинг ортидан қандай ҳаракатларни келишининг ҳам аҳамиятлиликка эга бўлишини ҳисобга олиш лозим. Шу сабабли, масалан, “ижобий баҳолаш” ҳақида напирганда, баъзи, баробар этиш фикрлари ва туйғуларининг ортидан келадиган баҳоланадиган истаган ҳаракатлар мажмуасини, баъзан эса, туйғулар ва фикрлардан мустақил, фақат бу ҳаракатларни кўзда тутишади.

Бу каби алоҳида турдаги ҳодисалар “баҳолаш” сўзи билан бирлаштирилгани учун (мен, “мактаб баҳоси” каби бу сўзи каби содда тушунчалар билан  алмаштираман), идрок равшанлиги йўқлигига, тўмтоқлигига олиб келадиган бир чалкашлик муқаррардир. Масалан, агар кимдир сиз ҳақингиздада “у чиройли эмас” деб ўйласа  (салбий баҳолаш), у, бунда сизга нисбатан ИҲ ва ИБ ни бошдан кечира билади (ижобий баҳолаш), чунки қизлар орасида сиз унинг учун рақиб эмассиз, чунки, бунда, у истеҳзо билан сизнинг хунуклигингиз ҳақида қизларга гапира олади, яъни сизнинг тарафдан исталмайдиган ҳаракатларни қила олади (салбий баҳолаш) ва, айни замонда, контраст ва ўз гўзаллигини ажратиб кўрсатиш учун у, сизни ўзига яқинлаштиради, сизни истаган неъматлар билан сийлайди (ижобий баҳолаш) – масалан, ёнларигаа бошқача ҳолда боришингиз қийин йиғилган қизлар олдидаги обрўли кечага ўзи билан олиб боради. Ва, бу бўтқа ичида гапириш мумкинми – унинг сизни “баҳолаши” қандай? Бу аралашишни босиб ўтиш учун, “баҳолаш”нинг нима эканлигини белгилаш керак ва мен, баҳолаш – баробарлаштирадиган бир фикр бўлганининг ўзида тўхташини афзал кўраман.

*) “Баланд Баҳолаш” баҳоланадигани [кўрсатилган ёки тасаввур этилган бир чизиққа кўра] юксак бир шаклда баробар этиладиган фикр.

*) “Ижобий Баҳолаш” (“иба”) – баҳоланадиганга нисбатан (баҳоланадиганинг баланд ёки паст ҳисобланганидан мустақил) шу дақиқада бошдан ўтказиладиган ИҲлар.

*) “Конструктив Баҳолаш” – баҳоланадиганин орзуларини бартараф этишга кўмак беришга йўналтирилганлик фаолиятларини (ёки фаолиятсизликларини) майдонга келтирилиши (баҳоланадиганинг баланд ёки паст, ижобий ёки салбий ҳисобланганидан мустақил равишда).

*) “Аломатли ҳодиса”, ёки  “аломат” – шундай бир ҳодисаки, у бўлган пайт:

а) унинг сир ҳисси, олдиндан завқланиш, ҳаётининг таранг тўлалиги билан бир шаклда порлоқ резонанс мавжуд,

b) тўхташ, ҳаракатсиз бўлиш, бу ходисани ва у билан резонанслашадиган РаИларни ҳис қилишни ҳаммаси билан ола биладиган  тўла “ўзига сингдириш” севинчли орзуси мавжуд.

*) “Аломатли тўхтаб қолиш” – шундай бир аломат белгисини билдирадиган ҳодисаки, у бўлган пайт сиз, самарали ва аниқ қадамлар қўлиш, тўла бир равшанлик ичида ва тўла бир эътибор билан ҳаракат этишингизга аминсиз, натижада эса паришонхотирлик ичида, кундалик маънавий тушкунликларни амалга ошириб, ҳаракат этган пайтингиздаги ҳолат юз беради.

*) “Равшан танлов” – шу дақиқа учун бошқаларидан яна кучли бўлган бир севинчли орзу амалга оширилишигани замон юз беради (яъни, концепцияликлар, механик орзулар, СҲлар ва бошқа хираликларнинг аралашуви бор бўлса ҳам, фақат бу муҳим эмас, танловни ўзгартирмайди).

*) “Кундалик ҳаётнинг катта узилиши” – хираликларнинг одатий оқимини механик ҳолда кесиш учун самарали бир усул – саёҳатга чиқиш, ҳам ўртамин, ҳам мулоқот доирасининг, ҳам машғулликлар турининг ҳеч бўлмаганда бир ой учун кескин ҳолда алмашиши шартларини ўз олдига қўйиш. Бу ғайрат бўлганда, бояги танаффуссиз кундалик ҳаёт деворига пона қоқиш, хираликларнинг барқарор эаржирини қимирлатишга имкон беради.

*) “Тани РаИлар билан ювиш амалиёти” – бир қатор РаИларни бошдан кечирар экансиз, эътиборини таннинг турли қисмларнида жалб қилади ва РаИнинг у ерда бошдан ўтказилиши,  у қисмдан ёйилганини тасаввур этасиз. Буни бу қисмда ёқимли ҳисси ичига “сакраш” билан бирга қилиш самаралидир.

Натижалар фарқли бўлишади – бу қисмдаги нохуш, оғриқли ҳисларни даволашдан, унда ҳузур, уйқудан туришдаги “эриш”,  бошқа РаИлар билан резонанслар юз беришигача.

*) “Тани РаИлар билан ювишнинг кучли амалиёти” – “таннинг бу қисми РаИларни бошдан кечирсинн”, “бу тан Будданинг тани бўлсин”, “ҳар бири бу ердан РаИ олсин”, “бу тан РаИлар порлайдиган бир нарса бўлсин” каби фикрларни ифода этувчи орзу билан ҳамроҳ эттириш. Бу фикрлар амалиётда олдинга чиқиш учун жуда самарали бўлган садоқат, ўзни бериш билан резонанслашади.

*) “Ёшлик” – оргазмлардан, кучли хираликлардан, заҳарлар билан заҳарланишлардан сўнг тикланиш яъни ўрганиш, ҳаракат фаоллигининг етарлича тез бир шаклда – яна заҳарланиш майдонга келишидан жуда олдинда – бўлган пайтдаги ҳолат.

*) “Кексалик” – навбатдаги заҳарланиш ҳодисанинг, олдинки заҳарланишдан якунланмасдан олдин юз бериадиган пайтдаги ҳолат, чунки натижада ўрганиш, ҳаракат этиш, тадқиқ этиш, ўзгариш, РаИлар учун курашишнингсевинчли орзулари йўқ. Кўплаб инсонда кексалик, яна 22-23 ёшларида бошланади. Ва бу тикланадиган бир ҳолат бўлса ҳам фақат мудҳиш ва/ёки севинчли ғайратлар сарфлай бошлагандагина мумкин бўлади.

*) “РаИларни Белгилашларининг Синоним қаторлари” – айни РаИнинг фарқли хислатларини билдирадиган сўзлар – фарқли жадаллиги, чуқурлиги, ўткирлиги ва  ҳ.к. СҲ учун ҳар тилда синоним сўзлар кўпдир – масалан, андиша, қайғу, хавотир, талаш, хавфсираш – булар барчаси айни СҲнинг синонимларидир. Ёки РаИ- садоқат учун синоним сўзни топинг? Ёки абадий баҳор ҳисси учун? Улар йўқ, чунки инсонда РаИларни бошдан кечириш тажрибаси қарайиб йўқ. Тилни яратиш керак. Ва, ҳатто синонимларни етарли каби келиши ҳолатларда билиш, масалан – гўзал, ҳайратли, нафис, шоҳона, мукаммал – улар, бўш бўлиб чиқади, яъни гўзаллик туйғусининг маълум хислатларини эмас, ПМ, ЎАТ, ЎЗТ, таассурот қолдириш орзусининг даражасини билдирадиган сўзлар, баъзан эса маълум бир тушунчадан маҳрум, кўпикланган штамп сифатида чиқади.

Синонимли қаторларни яратиш мақсадга мувофиқдир, чунки уларни қўлланиш, РаИларни яна аниқ ҳолда фарқлашга имкон беради, чунки РаИ қанчалик яна аниқ ҳолда фарқланадиган бўлса, шунчалик порлоқ ва барқарор ҳолда намоён бўлади. Барибир ҳам бу амалиётчиларнинг мулоқотларини соддалаштирга имкон беради.

Алоҳида бир мақсад – РаИларнинг барқарор аккордларини билдирадиган терминларни шакллантириш.

*) “Белгиланишни бериш амалиёти” – тасвирларни ва таърифлашни бериш, кашфиётларни ва кузатишлари бичимлантириш кўникмаларини – чунки уларнинг РаИларга тасдиқланадиган саёҳати жуда мураккаб ёки қарайиб имконсиздир –шакллантиришга йўналтирилган мутлақо самарали ва қизиқарли бир амалиётдир. Амалиёт энг “тушунарли” нарсаларга белшилаш беришдан иборат – ёстиқ, розилик баҳор, кутиш  ва ҳ.к.

Математикани ўрганиш (бундан завқ олинган такдирда) жуда гўзал кўникмалар беради, бу кўникмаларни, ҳам таърифлашни излаш учун, ҳамда кашфиётларни тасвир этиш ва бичимлантириш учун қўллаш мумкин.

*) “Бичимлантириш орзуси” – сўнгги пайтда қилинган кашфиётларга бир қарашни амалга ошириш ва терминлар мажмуасини киритишнинг севинчли орзуси, чунки бу:

1) кашфиётларга қарашни, уларни англатишни енгиллаштиради,

2) кашфиётларни мавжуд тасаввурлар интеграциясини осонлаштиради,

3) ўз тасаввурларида, кашфиётларида бўлган номаълумликларни тозалашга ва равшан  баланд даражасига келишига,

4) яна кашфиётлар учун бўлган севинчли орзуларни, олдиндан ҳис қилиш, тадқиқ этиш орзусининг намоён бўлиши ва қувватланишига имкон беради.

Бичимлантириш орзуси ва яна тажрибалар, яна кузатишларни севинчли орзуси, “комплементар бир ўрганиш жуфтини” вужудга келтиради, чунки биринчи ёки иккинчи орзунинг солиштирма оғирлиги оддийроқ бир йўл билан белгиланади – яна кучли бўлган амалга оширилишдир.

*) “Фикс-ғоя” – таҳлил этиш таклифини тажовузкор бир бичимда рад этишнинг қандайдир бир шакли билан ҳамроҳ бўладиган механик орзу.

*) “Бўғма Илони вақти” – бундан олдинги йилларда яратилган, кучли СҲларни бошдан кечириш одати туфайли, нисбий бир пасайишнинг юз бериши, кун ичидаги вақт даври.

Масалан, бу каби пайт – тонг бўлади, агар сиз кўплаб йил бўйича, сизни бир қўй каби мактабга ҳайдашга пайт, кучли СҲларни бошдан кечиргансиз. Агар шу онда бир бўғма илони замони бўлгани ҳақида ўзига ҳисоб берилса, бу механизмни ошиб ўтишда сабот ва қатъиятни намоён этиш, амалга ошириш мумкин бўлганларнинг бари энг озини– масалан, “совуқ” расмий амалиётларни – қилиш, яна осон бўлади.

*) “Гипотеза” – тадқиқ этиш учун [севичли] орзунинг иахмин бўлиши.

*) “Ижтимоий тажрибанинг (ИТ) тараққийпарвар мақсади” – ИТни тартибга солиш мақсадларидан биридир –бир шаклда амалга оширилган тақдирда келадиган бази ўринларда шундай ўзгаришларга келтира олади,  чунки, уларни тайёр ёки яқин бир келажакда келишининг бир қисмии БЙА фикрларига нисбатан яна ҳис этиладиган ёки, энг камида, ёқимли кўринишда қилиш мумкин бўлиши тахмин қилинади.

*) “Eкстатиклик остонаси” – РаИлар хислатларининг шундай бир намоёнлик даражасики, у бўлгани пайт, экстатик бир устун илоҳият ҳолатида  резонанс юз беради, яъни РаИлар, белгиланиш сифатида, “екстатик” бўладилар.

“Жадаллик”, биринчи даражада бир аҳамиятликка эгадир, фақат экстатик юз беришига РаИларнинг бошқа хислатлари таъсир қилади – ўткирлик, қамров кенглиги, теранлик.

*) “Қочқин” – шундай бир амалиётки, унда, СФнинг заифлашувига, заиф бир РФнинг даврий сифатида намоён бўлишига ва РаИларни заифроқ қалқишларига эришгандан сўнг, устун куч мамнунлик ва бу мамнунликни дастаклаш орзуси бўлади. Йўналтирилганлик, самимият, тадқиқ этиш севинчли орзулар доимий пасаяди, мамнунлик орзуси томонидан ташқарига итарилади.

*) “Жангчи” – шундай бир амалиётчики, унда СФ заифлашуви ва РФ қувватланишига қараб, РаИлар чайқалишлари тезлашади ва қувватланади, йўналтирилганлик, самимият, тадқиқ этиш, хираликлардан ва, шу жумладан, мамнунликдан ҳам, хираликлардан қутулишнинг қусурсизликка қадар тозаланишини давом эттириш севинчли орзуларининг қувватланиши юз беради.

*) “Рафтинг” – севинчли орзуларни амалга ошириш тарзики, унда ғайрат сарф қилинмайди, қувончли орзуларни яъни кучайтириш, тезлаштириш, жадаллаштириш намоён бўлмайди.

*) “Поналаш” – шундай бир ҳодисаки, у юз бериши замон, қандайдир бир фаолиятни давом этиш орзуси, хираликларни бартараф этиш ва/ёки РаИларни туғдириш учун ғайрат этишни ўзида мувофиқлаштириш орзуси кучли келади.

*) “Бошланғич беҳаловатлик” – тадқиқ этиш орзуси бўлган, аммо, бунда нима қилишни, қаердан бошлашни аниқ сифатида билмаган пайтим майдонга келган бир ҳолат ва, қандай орзуларни, қандай фикрларни ўртага чиққанлари маъноси ўрнига, мен олдимда чиққан ҳар нарсани мақтай бошлайман ва натижада тажрибамнинг узилишлари, кўплаб миқдорда номаълумликлар юз беради.

Ҳамма нарсанинг шунчалик номаълум бўлганидан туфайли тадқиқ этиш орзусини билиш заифлашади ёки ғойиб бўлади, “йўқ, ҳамма нарса жуда чалкашдир,  аммо мен буни тушунмайман” шубҳаcи ўртага чиқади. Бу каби бир усул (олдинда турган ҳамма нарсани олиб тадқиқ этиш усули) фақат жуда кучли бир тадқиқот ҳарорати бўлгани замон қувонч беради ва у пайт барча бу номаълумликлар олдиндан ҳис қилиш билан резонанслашади, ҳамма нарсани билиш учун 5-10 даражали “со” мавжуд.

*) “Ғор” – ўрганиш асносида майдонга келган ва олдиндан ҳис қилиш билан резонанслашадиган бир номаълумлик.

*) “Тўлганлик” ёки “Тўлалик туйғуси” – РаИлар бошдан кечирилган, “со” лар намоён бўлган, РаИларга эришиш ва хираликлардан қутулиш амалиётида ғайратлар сарфланган пайт майдонга келган ва қувват қозонган бир инъикос. Резонансли сифатида “ҳаёт қирғоқларига қадар тўла” жумласи билан тасвирланади.

*) “Тўйинганлик” – СҲлардан, ИҲлардан, механик орзулар ва бошқа хираликларни бошдан кечирган ва амалга оширишдан майдонга келган бир инъикос. Тўйинганлик, қанчалик катта бўлмасин, у ҳеч пайт “тўлганликка” олиб келмайди – ҳар доим “худди тубсиз бир бочка ичига  ҳамма нарса қуйилади”, “ҳеч нарса севинтирмайди”, “ҳамма нарса бекорга” каби жумлалар билан тасвирланадиган хаста бир ҳолат келади. Туссизлик, зерикиш,  апатия, бошқа СҲлардан қутулишни истаган кишиларнинг одатий хатоси – буни таассуротлар билан, яъни тўйинганликни орттириш билан унутишга ҳаракат қилишади, шу билан бирга буни қилиш учун ягона усули – тўлалик туйғусини орттириштир.

*) “Сурилиш” – таассуротлардан жадал бир мамнунлик бошдан кечириш ва/ёки тўйинганликни бошдан кечириш ва қувватлантириш, таассуротларнинг фаолияти ичида  синаш учун кучли бир орзу, бунда, ҳар турли ташқаридан самарали жадал бир ғазабланишни, бундан чалғиш ҳақидаги ҳар қандай фикр ҳам – туссизлик, зерикиш, кундалик ҳаётдан кучли қўрқувни келтириб чиқаради.

*) «Ластик» – бу мутлақо асексуал, антиэротик сўз бўлган “поза”нинг ўрнини босувчи, яъни сексуал ҳиссиётларни ва эротик инъикосларни ҳис қилиш  мақсадида қўйиладиган тананинг ҳолатини билдирувчи атама ҳисобланади.

*) «Кашфиётлар гейзери» – равшанлашган ҳолат бўлиб, бунда бир бирининг кетидан РаИ-равшанлик пайдо бўлади, кашфиётлар бирин-кетин юз беради ва ёрқин РаИлар намоён бўлади.

*) «Комета ядроси» – (ёки оддийгина «ядро») – айни пайтда ёрқин ва аниқ намоён бўлган РаИлар гуруҳи.

*) «Комета думи» – (ёки оддийгина «дум») – ядронинг намоён бўлиши билан бирга кечадиган, у билан резонансга киришадиган РаИлар гуруҳи, бироқ у унчалик ёрқин ва аниқ бўлмайди, кўп ҳолатларда ушбу гуруҳга айнан қайси РаИлар кириши ҳақида тўлиқ аниқлик бўлмайди.

*) «Асосий лагерь» – мен учун вақти-вақти билан очиқ бўлган ва унга нисбатан ишончим мавжуд бўлган ҳолат > унда бўла туриб, мен катта эҳтимоллик билан ҳозиргига қараганда катта тезликда кашфиётлар қила бошлайман, менинг ҳаётим инъикослар билан сезиларли даражада кўпроқ бой бўлади.

*) «Мармот» – воқеа бўлиб, у бирор бир РаИ учун мустаҳкам равшанлашган омилга айланган.

*) «Қопағон ҳайвонча» – равшанлашган фон ҳажми ошганидан кейин юзага келувчи ва ва ушбу ошиш эффектини текисловчи мамнунлик ҳиссига қарши бориш истаги.

*) «Мармотни искаб топиш» – ҳар қандай вазият мармотга айланиши мумкинлиги ҳақидаги  равшанликни ушлаб туриш – мана айни пайтда юз бераётган ҳодиса, масалан, олдиндан билиб бўлмайди, чунки турли-туман вазиятлар мармотга айланиши мумкин, ҳатто РаИни ҳис қилмайдиган вазиятлар ҳам. Мармотни искаб топиш одатийлик, туссизликни камайтиради.

*) «Қопағон жонзотча» – равшанлашган фон ҳажми катталашганидан сўнг мамнунлик ҳисси пайдо бўладиган вазиятда қопағон ҳайвонча пайдо бўлиш истаги.

*) «Баджаҳл пакана» –

а) мен иложсиз вазиятдаман, равшанлашган фон йўқ деган равшанлик пайдо бўлган, “СФни бартараф этишга уриниб кўрсамми”, “балки РаИга сакрашга уриниб кўрсамми” деган фикр пайдо бўлган пайтдаги салбий фон (кўп ҳолларда салбий жисмоний ҳиссиётлар, СҲнинг кескин кўринишлари билан кечадиган) мавжуд бўлганида намоён бўладиган;

b)  “нима бўлса бўлди”, “СФни кейинроқ бартараф этишга ҳаракат қиламан, ҳозир бунга ҳушим йўқ”, “чарчадим, ҳозир буни истамайман” деган фикрлардан,  амалиёт, амал қилувчилар, РаИ билан боғлиқ барча нарсага йўналтирилган кескин жаҳлдорлик ва ҳатто тажовузкорликнинг намоён бўлишидан иборат;

c) кўп ҳолларда вақтни бекор ўтказиш – мобил телефон ёки компьютерда чарчагунга қадар ўйнаш бўйича хатти-ҳаракатлар билан бирга

инъикослар йиғиндисидир.

*) «Шалвираган пакана» – “баджаҳл пакананинг” ўзи, фақат жаҳлдорлик ва тажовузкорлик ўрнига тундлик, чорасизлик, лоқайдлик юзага келади.

*) «Жерри» – баджаҳл ва шалвираган паканани йўқотиш истаги, СФ ва ҲСФга ғарқ бўлиш инерциясини синдириш, кетма-кет РаИга сакраш истаги.

*) «Том» – Жеррини пайдо қилдириш истаги.

*) «Овсар-стения» (юнончадан astheneia – заифлик) – ўз жорий инъикосларини фарқлаш истагига қарши салбий реакциялар йиғиндиси. Жаҳл, норозилик, “кейинроқ” ҳақидаги фикрлар ва ҳ.к. – ўз инъикосларингизни фарқлаш истагини тўсиб қўювчи реакциялардир.

*) «Жанг билан разведка қилиш». Бошқачасига – «мини-ҳужум», яъни олдиндан саъй-ҳаракатлар сустлаштирилган, 3-4 га туширилган ҳужум. Мақсад – жанг билан разведка қилиш пайтида инъикосларни – қандай тўсиқлар пайдо бўлишини, улар қандай намоён бўлишини кузатиш (худди урушдагидай, отряд зарбани ўзига олган ҳолда олға кетаётган ва душман ўзининг ўт очиш нуқтасини кўрсатган ҳолда ўққа тутишни бошлайдиган вазият). Бу ҳужум вақтида ушбу тўсиқларнинг аниқланиши, олдиндан ҳеч бўлмаса озгина уларни ўрганиш, уларга тайёр бўлишга олдиндан тайёргарлик кўриш имконини беради.

*) «Эҳтиёж» – жадал ва барқарор севинчли орзу.

*) “Ўзгариш со” – бу одатда мен вақти-вақти билан ҳис қиладиган ва мафтункор инъикослар – кўпроқ ҳузур, лаззат, ҳаёт тўлақонлиги, қизиқиш, олдиндан лаззатланиш кўпроқ мавжуд бўлган ҳолатларни ҳис қилиш бўйича севинчли орзу эмас. Яъни БЙАга амал қилувчи учун ўзгариш бўйича ҳар қандай со – бу катта РаИни ҳис қилиш бўйича со, ёки умуман олганда, бу катта РаИ ҳис қилинадиган ҳолатларни ҳис қилиш со. Масалан, Ҳимолойга трекка бориш орзусини, агар бу орзу унда юзага келадиган РаИлардан олдиндан лаззатланишда пайдо бўладиган орзу бўлса, мен уни ўзгариш орзусига қўшаман.

*) «Прогрессив ҳаракатлар» – кишини ўз ҳолатларини кузатишга ва тадқиқ қилишга рағбатлантирувчи ҳаракатларнинг ҳар қандай йиғиндиси. Бу кишини РаИ ҳажмини катталаштиришга ёки камида, РаИни ҳис қилиш эҳтимолини (ўзгариш со нинг намоён бўлиши орқали) оширишга  олиб келади.