Το όνομα μου είναι Μπόντχι.
Το βιβλίο αυτό είναι πρακτική καθοδήγηση. Εδώ παρουσιάζονται οι μέθοδοι, η ειλικρινής και επίμονη ακολουθία των οποίων θα φέρει τον οποιονδήποτε άνθρωπο με τον συντομότερο και ξεκάθαρο δρόμο προς την ελευθέρια από τα πάθη (αρνητικά συναισθήματα, ψεύτικες θεωρίες, μηχανικές επιθυμίες, δυσάρεστα αισθήματα), στην αρχή της απολύτως καινούργιας ζωής, γεμάτης με αποκαλύψεις και φωτισμένες αντιλήψεις.
Το βιβλίο αυτό είναι προσαρμοσμένο στη σύγχρονη ζωή και γραμμένο με αρκετή λεπτομέρεια, διότι δεν θέλω απλώς να προκαλέσω μια αναστάτωση των αισθήσεων, την οποία θα ακολουθήσει η ύφεση και επιστροφή στην παλιά θαμπή ζωή, αλλά προσδοκώ να δείξω τον ευθύ δρόμο προς τις φωτισμένες αντιλήψεις.
Ελάχιστος στόχος είναι να φτάσεις σε τέτοια κατάσταση, ώστε τη στιγμή του θανάτου να διατηρηθεί η απόλυτη διαύγεια της συνείδησης, που θα επιτρέψει την συνέχεια της πρακτικής ανάμεσα στις γεννήσεις, και στις επόμενες γεννήσεις χωρίς την ολίσθηση στην λύπη, να εξασφαλίσει τον εγκλωβισμό στις αδιάκοπες εμφανίσεις των ΦΑ(φωτισμένων αντιλήψεων), στην κατάσταση απόλυτης ελευθερίας από τον πόνο. Δύσκολο να εκφράσεις το απέραντο κενό, που κείτεται ανάμεσα σε αυτούς, που το έχουν πετύχει, και στους κοινούς ανθρώπους.
Το έτος του 2000, όταν εγώ ξεκίνησα να γράφω αυτό το βιβλίο, ήλπιζα, ότι δεν είναι μάταιο, ότι κάποτε το βιβλίο θα προκαλέσει αντιδράσεις, θα «αναγνωριστεί» η ύπαρξη των πραγμάτων, που όλοι λαχταρούν να ζήσουν. Πότε και που θα συνέβαινε αυτό – δεν γνώριζα ακόμα. Μέχρι το 2005, ολόκληρο το βιβλίο, η ένα μέρος του, είχε διαβαστεί από χιλιάδες ανθρώπους, εκ των οποίων περίπου διακόσιοι προσπάθησαν να εφαρμόσουν τις περιγραφόμενες μεθόδους και μερικές δεκάδες βρέθηκαν τόσο συνεπαρμένοι με το πόσο άλλαξε η ζωή τους, που τώρα δεν μπορούν καν να φανταστούν την επιστροφή στην καλλιέργεια των παθών.
Αντιλαμβάνομαι ξεκάθαρα, ότι το βιβλίο μου μπορεί να γίνει μαζικά αποδεκτό και πετυχημένο μετά από μια ή δυο χιλιάδες χρόνια, και ότι μέχρι τότε μόνο οι σπάνιες ψυχές θα επιθυμήσουν να γίνουν ελεύθερα όντα, και ακριβώς για αυτές προορίζεται αυτό το βιβλίο: για τους ανθρώπους, που θέλουν να γίνουν ταξιδιώτες στον κόσμο των φωτισμένων αντιλήψεων τώρα, ή σε είκοσι χρόνια, ή σε δυο χιλιάδες χρόνια.
Η ύπαρξη του βιβλίου προκαλεί αρνητική αντίδραση στον τεράστιο αριθμό σύγχρονων ανθρώπων – απo τον συγκρατημένο σκεπτικισμό έως και δυνατό μίσος. Ανάμεσα τους και εκείνοι, που θέλουν να συνεχίζουν να έχουν αρνητικά συναισθήματα (διότι εγώ δείχνω τον ξεκάθαρο τρόπο της απάλειψης αυτών), και εκείνοι, που βυθίστηκαν στα αμέτρητα δόγματα (και εγώ δείχνω τον ξεκάθαρο τρόπο της διάλυσης όλων των δογμάτων, του οτιδήποτε δεν βασίζεται στην προσωπική εμπειρία : η μέθοδος της ανάπτυξης ελεύθερης καθαρής συνείδησης), και επίσης εκείνοι, που θεωρούν τους εαυτούς τους υποστηρικτές της κάθε θρησκείας (επειδή εγώ δίνω τη μέθοδο, που οδηγεί τον οποιονδήποτε άνθρωπο στις φωτισμένες αντιλήψεις, ανεξάρτητα από τα θρησκευτικά ινστιτούτα, θεότητες, και άλλους μεσολαβητές), και εκείνοι που κατατάσσονται στους «εσωτερικούς» (καθώς όλες οι «εσωτερικές» επιστήμες διδάσκουν, πως ο δρόμος είναι απίστευτα μακρύς και δύσκολος, ενώ εγώ δίνω τη στοιχειώδη, απλή και κατανοητή μέθοδο, ικανή να φέρει τον πιο σκοτισμένο στην λύτρωση από τα πάθη και στην αρχή του παραπέρα δρόμου ως ελεύθερο ον, μετά από λίγα μόλις χρόνια επίμονης προσπάθειας!), και ούτω καθεξής. Ειδικά εκνευρίζει τους «εσωτερικούς» το ότι είμαι «τυχοδιώκτης», δεν έχω διπλώματα, δεν αποφοίτησα από τις «μυστικές σχολές», δεν είχα κανέναν δάσκαλο, δεν βασίζομαι στις αυθεντίες, δεν αναφέρομαι στις άγιες γραφές – και παρόλα ταύτα, προσφέρω τον ευθύ δρόμο προς την Καθαρή συνείδηση, και τον βρήκα μόνος μου, μέσα από την σκληρή εργασία, την ειλικρινή επιθυμία για την διαύγεια και την ελευθερία από τα πάθη. Δεν έχω τα διαπιστευτήρια για την αρμοδιότητα μου στην καθοδήγηση, και πράττω αποκλειστικά με κίνητρο την χαρούμενη επιθυμία και πείρα – δική μου και άλλων πρακτικών.
Τόσα «έξυπνα» βιβλία είναι γραμμένα… αλλά μετά από την ανάγνωση τους εμφανίζονται τουλάχιστον τρεις ερωτήσεις:
1) Συγκεκριμένα, τι πρέπει να κάνω; Πώς να το κάνω; Πώς να ξεπεράσω εκείνα τα μικρά εμπόδια, που πολύ συχνά μεταμορφώνονται σε πρόσκομμα;
2) Εάν το βιβλίο δίνει τη συμβουλή για το τι και πως πρέπει να γίνει, εμφανίζεται η δεύτερη απορία – γιατί; Γιατί οπωσδήποτε αυτό; Μπορώ να είμαι σίγουρη, πώς αν θα σπαταλήσω τόσο χρόνο για την εκτέλεση αυτών των διαφορετικών πράξεων, θα λάβω το ποθητό αποτέλεσμα;
3) Πώς να καταλάβω – τι να κάνω μετά; Να παραμείνω προσκολλημένη στην πηγή των ερωτήσεων;
Στο βιβλίο μου απαντώ στην πρώτη ερώτηση, και η δεύτερη παύει να υφίσταται, επειδή: κατά πρώτον, στην ολοκλήρωση της προσπάθειας καθοδηγείσαι όχι με βάση τη πεποίθηση η πίστη, αλλά βασίζοντας μόνο στη χαρούμενη επιθυμία, συνάμα με την ευχάριστη προσμονή, και με αυτόν τον τρόπο παίρνεις ικανοποίηση άμεσα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα . Κατά δεύτερον, εάν μόλις τώρα διέλυσες αρνητικό συναίσθημα, τότε έζησες και κυματισμό των χαρούμενων αντιλήψεων. Σε ότι αφορά το τρίτο, εξασκώντας την δική μου πρακτική, εσύ η ίδια γίνεσαι πυξίδα, λαμβάνεις την απόλυτη διαύγεια των μεθόδων, αισθάνεσαι τις χαρούμενες επιθυμίες και άλλες φωτισμένες αντιλήψεις, οι οποίες οδηγούν κατευθείαν στις ελκυστικές για σένα καταστάσεις. Ο δρόμος μου ορίζεται από την άμεση απάλειψη των παθών, και καλλιέργεια της προσδοκίας των φωτισμένων αντιλήψεων. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ – όχι να τα καταπιέσουμε, να τα δικαιολογήσουμε η να τα δεχτούμε «ως έχουν», αλλά να μην τα νοιώθουμε καθόλου.
Σε αντίθεση με την υποκριτική φαντασίωση του σοφού δάσκαλου στα Ιμαλάια όρη, θα μπορούσες να κινηθείς προς την καθαρή συνείδηση, εδώ και τώρα μπορείς να προχωρήσεις στο ατελείωτο, χαρούμενο, συναρπαστικό ταξίδι της συνείδησης.
Μπορεί να είσαι πολύ σκοτισμένο ον – μισείς, ζηλεύεις, φθονείς, εύχεσαι τον θάνατο, είσαι αδιάλλακτος, άπληστος, οτιδήποτε! Αλλά υπάρχει διέξοδος, εφόσον υπάρχει θέληση να ζήσεις ελκυστικές για σένα καταστάσεις, και έχεις την επιθυμία να εκτελέσεις τα πρακτικά βήματα. Από τη στιγμή, που βρέθηκες στη θέση αυτή, δες την κατάσταση εποικοδομητικά. Δεν έχει σημασία, για ποιο λόγο έγιναν τα πάντα. Πρέπει να καταλάβεις, τι να κάνεις τώρα, και να ξεκινήσεις να το κάνεις.
Ο δυτικός άνθρωπος είναι ήδη υποστηρικτής – λόγο του αυτοκινήτου, σπιτιού και της ανάγκης του «να είναι όπως όλοι οι σωστοί άνθρωποι», καταντά έτοιμος να υποθηκεύσει τη ζωή, καταπιέζει ο, τι ζωντανό έχει μέσα του για να πετύχει αυτούς τους αφύσικους, φορτωμένους σε αυτόν στόχους. Δεκαετίες διατηρεί τον γάμο για χάρη του καθωσπρεπισμού, δεκαετίες εργάζεται στο γραφείο δίχως να πάρει μια ανάσα για να μπορεί να αποκτήσει ακριβό αμάξι η διαμέρισμα. Ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος ξέρει και να ξεπερνά. Είναι ασκητικός, αλλά ο ασκητισμός του είναι δύσμορφος, διότι οι άνθρωποι ξεπερνούν τα εμπόδια όχι για να νοιώσουν ελκυστικές αντιλήψεις, αντιθέτως, αυτοί ξεπερνούν τις δικές τους χαρούμενες επιθυμίες. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι υποστηρικτής, αλλά ο στόχος αυτής της υποστήριξης είναι παράλογος, επιβεβλημένος και φέρνει αμέτρητα πάθη.
Μερικές φορές εμφανίζεται μια ξεχωριστή αίσθηση αναγνώρισης, σαν να προσέγγισες κάτι, που ήθελες να το πεις στον εαυτό σου εδώ και πολύ καιρό, στο οποίο ήθελες να πιστέψεις, να το νοιώσεις, ένα εντεταμένο νόημα, μια θεμελιώδη αλήθεια, και τότε η προσπάθεια γίνεται ευκολότερη, βρίσκονται οι δυνάμεις και η σιγουριά. Η πίεση του γύρο κόσμου καμιά φορά γίνεται υπερβολική, και ίσως δεν πιστεύεις πια στην ύπαρξη του άλλου τρόπου επιβίωσης, του τρόπου να αισθάνεσαι αλλιώτικα, στην πιθανότητα διαφορετικής, πραγματικής ζωής. Το γράφω για να καταλάβει ο αναγνώστης, πως υπάρχει δυνατότητα αυτής της ζωής, είναι εφικτό, και έτσι περνά ένας τέτοιος άνθρωπος – συνηθισμένος, με δυο χέρια, δυο ποδιά και ένα κεφάλι, έτσι ζουν και οι άλλοι άνθρωποι, που ακολουθούν την πρακτική μου: δηλαδή, είναι δυνατόν για τον καθένα, που ειλικρινά επιθυμεί το ίδιο πράγμα. Αυτό το βιβλίο είναι η έκφραση της χαρούμενης επιθυμίας για την επίδειξη του ζωντανού παραδείγματος – πως μπορεί να ζει κανείς. Δεν ντρέπομαι να δείξω τον εαυτό μου και να πω – κοίτα, εγώ ζω αλλιώς, μπορείς να κάνεις και εσύ το ίδιο, ο ορίζοντας αυτός ανοίγεται μπροστά σου, αψήφησε ο, τι σου υπέβαλαν, ότι είσαι η αδύναμη, χαζή, άδικη, αμαρτωλή και τα λοιπά, ότι «οφείλεις» να κάνεις τούτο και εκείνο. Κατανόησε ότι μπορείς να ασκήσεις την πρακτική, που οδηγεί στο ταξίδι στον κόσμο των φωτισμένων αντιλήψεων.
Το βιβλίο μου προορίζεται για αυτούς, που συμφωνούν μαζί μου στο εξής: όποιον δρόμο και να διαλέγεις για τον εαυτό σου, στην κάθε περίπτωση η ελευθέρωση απ` τους βαρύτατους σκοτισμούς (αρνητικά συναισθήματα, μηχανικές θεωρίες, μηχανικές επιθυμίες) θα βοηθήσει στην πρόοδο στον επιλεγμένο δρόμο.
Ήδη παρουσιάζονται κάποιοι άνθρωποι, που τάχα γνωρίζουν την επικοινωνία μου με τους άλλους πρακτικούς και τη ζωή μου «εκ των έσω», οι οποίοι βρίζουν και εμένα, και την πρακτική μου, ανακατεύοντας τις προσπάθειες της βάσιμης κριτικής με το φανερό ψέμα. Θα εμφανιστούν και οι «γνώστες», και οι σχολιαστές της πρακτικής του ευθύ δρόμου, και θα παίξουν με την ορολογία, θα την «διευκρινίσουν», «βελτιώσουν», «εξηγήσουν», και θα την κριτικάρουν υπεροπτικά, θα προσφέρουν τη βοήθεια τους στους άλλους πρακτικούς, δηλώνοντας μαθητές μου, συνεργάτες μου στην πρακτική, ή ως απλοί πρακτικοί, που καταλαβαίνουν όλα τα γραμμένα τόσο καλά, ώστε δεν χρειάζονται την επιβεβαίωση μου για την γνώση τους. Ήρθαν και κάποιοι ακόμα, που κάνουν λεπτούς υπαινιγμούς για τις προσωπικές συναντήσεις μαζί μου, συστήνονται ως μαθητές μου η συμμετέχοντες στην συγγραφή του βιβλίου.
Η αναίρεση του ψέματος είναι ανόητη ασχολία. Πρώτον, τα ψέματα είναι πάντα περισσότερα, και δεύτερον, δεν θέλω να σπαταλώ τον χρόνο μου σε αυτό. Εκείνος, για τον οποίο το περιεχόμενο του βιβλίου μου είναι επίκαιρο, εύκολα θα βρει την άκρη – τι και πως.
Εγώ καταβάλλω τις προσπάθειες για να γίνουν περισσότεροι οι φορείς των τεχνολογιών της πρακτικής, φορείς των φωτισμένων αντιλήψεων, για να παρουσιαστούν αυτοί ως ειδικοί, ως μέτρα σύγκρισης, ως σύμβουλοι για τους αρχάριους. Αυτοί οι άνθρωποι υπάρχουν, και ονομάζουν τους εαυτούς τους «μουσούδες», επειδή η λέξη τους παραπέμπει στην συμπάθεια και τρυφερότητα που νοιώθουν για τα ζώα.
Εγώ έχω ξεκάθαρα κριτήρια, με τα οποία ξεχωρίζω τις «μουσούδες» από τις «μη-μουσούδες». Υπάρχει επίσης όρος «ουρά» για εκείνους, που ασχολούνται με την πρακτική, μα δεν απέκτησαν ακόμα την ειλικρίνεια, αποφασιστικότητα, επιμονή, διαύγεια και επιδίωξη των ΦΑ, που ορίζουν τις «μουσούδες», ωστόσο, έχουν τις βάσιμες ενδείξεις πως μπορούν να το καταφέρουν.
Στην περίπτωση που θέλεις να διευκρινίσεις, σε ποια κατηγόρια ανήκει ο δικός σου σύμβουλος στα θέματα ΠΕΔ (Πρακτικής του Ευθύ Δρόμου), να μάθεις αν είναι ίσος με σένα στο επίπεδο σκοτισμού- μπορείς να με ρωτήσεις μέσο ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Στην ιστοσελίδα μου www.bodhi.ru βρίσκεται το βιβλίο μου και η ύλη ενημερώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Εκεί τοποθετήθηκαν επίσης τα άρθρα των πρακτικών, το βιβλίο «Η Μάγια», και διάφορα άλλα κείμενα: εάν ξεκίνησες τώρα την πρακτική και θέλεις να επικοινωνήσεις με τους υπόλοιπους πρακτικούς – μπορείς να πάρεις μέρος στο συνέδριο (για λεπτομέρειες κοίταξε στο ανάλογο τμήμα της ιστοσελίδας).
Νωρίτερα, στην αρχή της συγγραφής του βιβλίου, νόμιζα πως αν χρησιμοποιήσω τις συνηθισμένες λέξεις των κοινών ανθρώπων, ανεξάρτητα από το αν έχουν αυτά συγκεκριμένο νόημα η όχι, θα είναι πιο απλό να μεταφέρω στον αναγνώστη έστω κάτι, έστω με την ελάχιστη σαφήνεια, για να μην απορριφθούν οριστικά και βιαστικά οι ιδέες, υπερβολικά διαφορετικές από αυτές που έχει συναντήσει πρωτύτερα, και έπειτα η ίδια η πρακτική θα τον αλλάξει τόσο, ώστε από μόνος του θα ξεκινήσει το ξεκαθάρισμα του τρόπου της σκέψης του. Τώρα άλλαξα την τακτική, διότι δεν μου αρέσει αυτό το θολό στιλ του λόγου, και διαπίστωσα, ότι οι άνθρωποι, που ασχολούνται ενεργά με την πρακτική, προσέρχονται παρόλα ταύτα, και γι` αυτούς θέλω να γράψω το βιβλίο με την άκρα ευκρίνεια. Συνεπώς, αλλάζω το βιβλίο εξ` ολοκλήρου, και κατανοώ, ότι οι αναγνώστες θα λιγοστέψουν, επειδή θα χαθούν ευκαιρίες για τις γαργαλιστικές εντυπώσεις, αλλά θα αυξηθεί ο αριθμός εκείνων που θα μείνουν, και είμαι ευχαριστημένος με αυτό, για να μην αποσπάται η προσοχή μου στους ανθρώπους που δεν επιθυμούν πραγματικά την διάλυση τον παθών, που τους βασανίζουν.
Αποφάσισα να γράψω μερικά βιβλία, και το καθένα από αυτά θα έχει δικό του βάρος – «Ο δρόμος προς την καθαρή συνείδηση» θα είναι στέγνη καθοδήγηση, ο οδηγός. Στην «Μάγια» εγώ με τη Σκβο περιγράψαμε περισσότερο καλλιτεχνικά την ζωή των πρακτικών, που μεταδίδει πιο πολύ τις εντυπώσεις, παρά τις ορισμένες οδηγίες. «Η κίνηση με την Τίγρη» έχει τον ίδιο σκοπό με τη «Μάγια», αλλά με μια πιο προσιτή για τους εφήβους μορφή. Η συλλογή των διηγημάτων για το σεξουαλικό ΚΠ (κοινωνικό πείραμα) προορίζεται για τους ανθρώπους, που ενδιαφέρονται για την σεξουαλική ανάπτυξη και τείνουν να χρησιμοποιούν τις σεξουαλικές τους επιθυμίες ως κινητήρια δύναμη στην αλλαγή του εαυτού τους, άρα μέσω του βιβλίου αυτού μαζί με τις εντυπώσεις θα λάβουν και πρακτικές συμβουλές στον τομέα της σεξουαλικής ανάπτυξης, και τους τρόπους της καταπολέμησης των σκοτισμών, σχετιζόμενων με το σεξ, η που εκδηλώνονται εύκολα με βάση τη σεξουαλικότητα,. «Η αρθρογραφία των πρακτικών» περιέχει μια πιο λεπτομερή περιγραφή στενών προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν οι «μουσούδες» στην άσκηση της πρακτικής τους, και τα λοιπά.
Αποφάσισα να εκδώσω ολόκληρη σειρά των βιβλίων (και οι πολλές «μουσούδες» αγαπούν τη συγγραφή), και κάθε βιβλίο, κάθε μέρος της δημιουργίας θα φέρουν τον «πυρήνα» της πρακτικής, με διαφορετικό περίβλημα.
Ουσιαστικά θέλω να κτίσω καινούρια κουλτούρα, που να έχει ως βάση την ελευθερία από τα ΑΣ και θεωρίες, προερχόμενη από τις φωτισμένες αντιλήψεις, χαρούμενες επιθυμίες.
Συντάσσοντας το βιβλίο, αναρωτήθηκα – γιατί απευθύνομαι σε άντρα-αναγνώστη; Γράφω – «εφόσον αυτός θέλει» και όχι – «αυτή θέλει»; Έτσι συνηθίζεται, αλλά η πείρα έδειξε, ότι οι γυναίκες είναι πιο δραστήριοι και ειλικρινείς πρακτικοί της ΠΕΔ. Δεν ξέρω σε τι οφείλεται αυτό. Πιθανόν, επειδή ο κοινωνικός ρόλος, επιβαλλόμενος στους άντρες, θεωρίες και ΑΣ, που συνδέονται με αυτόν, είναι πιο θανατηφόρος από τον ρόλο των γυναικών? Ο άντρας είναι ον με απίστευτη υπεροψία, σχεδόν μεγαλομανία, επιθετικότητα, και ως συνέπεια όλων αυτόν, με ηλιθιότητα. («Βλακεία» είναι η ανεπάρκεια πείρας στην νοητική εργασία, ενώ η ηλιθιότητα είναι ανικανότητα της λογικής σκέψης λόγο των αρνητικών συναισθημάτων, συνεπώς ακόμα και οι πολύ αναπτυγμένοι διανοούμενοι κατά κανόνα είναι εξαιρετικά ηλίθιοι).
Οι γυναίκες δε πολύ συχνά έχουν την αίσθηση της κατωτερότητας, αυτολύπησης, που στο τέλος αποδεικνύεται λιγότερο θανατηφόρο βάρος. Ούτος η αλλιώς, εγώ επέλεξα να απευθύνομαι στην αναγνώστρια, επειδή δεν βλέπω το λόγο να ακολουθώ το κατεστημένο στερεότυπο. Δεν αμφιβάλλω, ότι αυτό θα προκαλέσει περιφρόνηση από τη μεριά των αντρών, εφόσον όσο αστείο και να φαίνεται, η πλειοψηφία αυτών θεωρεί τους εαυτούς τους «έξυπνους» και «προοδευτικούς», ενώ αντιμετωπίζουν τις γυναίκες ως πολίτες Β` κατηγορίας.