Ελευθερία από τα αρνητικά συναισθήματα

01-01 Γενικές πληροφορίες για τα αρνητικά συναισθήματα (ΑΣ) και απελευθέρωση από αυτά

Μέρα με τη μέρα, λεπτό προς λεπτό οι άνθρωποι νοιώθουν τα αρνητικά συναισθήματα («ΑΣ»): ζήλια, αυτολύπηση, φόβος, οργή, εκνευρισμός, δυσαρέσκεια, παράπονο, μανία, απορία, προσβολή, κακία, φθόνος, ανησυχία, άγχος, περιφρόνηση, αποστροφή, ντροπή, εκδίκηση, απάθεια, τεμπελιά, θλίψη, μελαγχολία, απογοήτευση, απληστία, και τα λοιπά, και τα λοιπά.

Η πρακτική του ευθύ δρόμου («ΠΕΔ»), περιγραφόμενη σε αυτό το βιβλίο, αποτελείται από συνεχή ανταλλαγή των ανεπιθύμητων από εσένα αντιλήψεων, με τα θεμιτά. Για να γίνει αυτό, πρέπει να νοιώθεις χαρούμενη επιθυμία (δηλαδή, επιθυμία, συνοδευόμενη με προσμονή) τέτοιας ανταλλαγής των αντιλήψεων, και να την καλλιεργείς επίμονα και αποφασιστικά, ωσότου η νεόπλαστη συνήθεια δεν υπερισχύσει την παλιά, αποκτημένη κάποτε μηχανικά. Ονομάζω αυτόν τον δρόμο «ευθύ», συγκεκριμένα επειδή για την πραγματοποίηση του απαιτείται μια και μοναδική προϋπόθεση – η ύπαρξη της χαρούμενης επιθυμίας αλλαγής των αντιλήψεων, εμφανιζόμενων στο χώρο σου.

Στην διαδικασία της άσκησης του ΠΕΔ, όταν ο άνθρωπος καταφέρνει την άψογη απομάκρυνση των ΑΣ που έχει παρατηρήσει (αναφέρονται παρακάτω), ανακαλύπτει ξαφνικά, ότι εκτός από τα δυνατά ΑΣ, διαρκώς δοκιμάζεται από τον μεγάλο αριθμό των πιο ασήμαντων. Χωρίς υπερβολή μπορούμε να πούμε., ότι περίπου κάθε αντίληψη συνοδεύεται με μικρό κυματισμό των ΑΣ (συνήθως είναι η δυσαρέσκεια, αρνητική αντιμετώπιση, ανησυχία), τον οποίο ακολουθεί μια σχεδόν αόρατη «ουρά», που τροφοδοτεί το ήδη υπερσυμπυκνωμένο αρνητικό φόντο. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν μια τερατόμορφα δηλητηριώδη ατμόσφαιρα. Η συνέπειες αυτών είναι φρικαλέες και καταστροφικές.

Πρώτον, αυτά οδηγούν στην κατάσταση, που όλοι ονομάζουν «γήρας», και αυτό ξεκινάει όχι στην ηλικία των 40 ετών , αλλά στα 22-25 έτη, και πάρα πολύ γρήγορα. Η επιδερμίδα γίνεται όχι μόνο λιγότερο στιλπνή, μα και δυσάρεστη στην αφή και στην όψη, σώματα και πρόσωπα γίνονται πλαδαρά, άσχημα, παραμορφωμένα, χοντρά, η αντιθέτως, αρρωστημένα αδύνατα. Η μυρωδιές αλλάζουν σε άσχημες, ενοχλητικές. Αδιάκοπα χειροτερεύει και η υγεία, αλλά επειδή αυτό συμβαίνει σταδιακά, ο άνθρωπος τις συνηθίζει και δεν συνειδητοποιεί, πως συμβαίνουν αυτές οι αλλαγές – το πρωί ξυπνάει διαλυμένος, το βράδυ πάει για ύπνο – σαν να πέφτει σε παραλήρημα, αρχίζουν οι γογγυσμοί, η νωθρότητα, απαιτούνται όλο και περισσότερα διεγερτικά – ο καφές, το μηχανικό σεξ, οι πρωτόγονες εντυπώσεις. Κοίτα τους γέρους και τις γριές μας, άφησε κατά μέρος την ευγένεια, δες τους με όλη την ειλικρίνεια που έχεις. Παραδέξου, πως είναι τρομακτικό θέαμα. Τα σώματα και τα πρόσωπα τους είναι η υλοποίηση των ΑΣ, που ένοιωσαν κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ζωής τους, και συνεχίζουν να τα νοιώθουν. Είναι τόσο συνηθισμένο, ότι θεωρείται αυτονόητο και δεν μπορεί να είναι αλλιώς, ότι το γήρας είναι αναπόφευκτα μαρασμός, ασχήμια, άνοια, μαρτύριο, ανοησία, επιθετικότητα. Αλλά στην Ινδία, στο Νεπάλ, στο Θιβέτ, στη Σρι Λάνκα στα μοναστήρια μπορεί να δει κανείς υπερήλικους ανθρώπους, μα αυτοί διαφέρουν ριζικά από τους δικούς μας! Τα πρόσωπα τους, οι τόνοι, οι τρόποι προκαλούν έντονη συμπάθεια, τα γερασμένα σώματα τους δεν δείχνουν αποκρουστικά, και πολύ συχνά τα μάτια τους κυριολεκτικά υπνωτίζουν.

Δεύτερον, είμαι απόλυτα σίγουρος, ότι σχεδόν η καθόλου δεν υπάρχουν αρρώστιες που να μην προκαλούνται από τα ΑΣ. Σύμφωνα με την μοντέρνα θρησκεία οι άνθρωποι αρρωσταίνουν λόγο των μικρόβιων και ιών, αλλά εγώ είμαι πεπεισμένος, πως εκείνα τα μικρόβια και οι ιοί ξεκινούν το καταστροφικό τους έργο ειδικά στα σώματα των ανθρώπων, που είναι περισσότερο μολυσμένοι με τα ΑΣ, και είναι εύκολο να βρεις αντιστοιχίες ανάμεσα στις αρρώστιες και τους κυρίαρχους τύπους των ΑΣ. Εκείνοι, που ασκούν την ΠΕΔ και καταφέρνουν όλο και πιο υψηλά επίπεδα της ελευθερίας από τα ΑΣ, παροδικά αισθάνονται τους κυματισμούς της υποτροπής της παλιάς τους συνήθειας να νοιώθουν τα ΑΣ, και τότε με έκπληξη ανακαλύπτουν, πως κάτι απίστευτο αρχίζει να συμβαίνει με το σώμα τους – έρχονται κάποιες ενοχλήσεις, και μερικές φορές οι πόνοι, φορτώνεται ένα αρρωστημένο βάρος, απάθεια, ξεχωριστή φυσική θολούρα, νωθρότητα, και όλα αυτά σε μια ώρα, μισή ώρα διαμονής στο περιβάλλον του αρνητικού φόντου, μετά από μόλις μερικούς ανυπέρβλητους κυματισμούς των ΑΣ!

Εκείνη τι στιγμή αντιλαμβάνεσαι ξεκάθαρα, πως όποτε δεν προσπαθείς να απομακρύνεις τα ΑΣ, καταλήγεις να ζεις σε αυτήν την νοσηρή κατάσταση μόνιμα, και οι άνθρωποι νοιώθουν τα ΑΣ αδιάκοπα – με έντονους κυματισμούς η στη μορφή του «αδύναμου» αρνητικού φόντου («ΑΦ») της έγνοιας, ανησυχίας, δυσαρέσκειας, αυτολύπησης, θλίψης και άλλων, και συνεχώς το σώμα τους βρίσκεται υπό τον σκληρότατο ζυγό αυτού του δηλητηρίου.

Τρίτον, τα ΑΣ δεν αρκούνται στην διάλυση του σώματος, επιπλέον καταστρέφουν ολοκληρωτικά την ικανότητα να αισθάνεσαι χαρούμενες επιθυμίες, την νοητική διαύγεια, τις φωτισμένες αντιλήψεις («ΦΑ») – την τρυφερότητα, την αίσθηση της ομορφιάς, την βλέψη, την ανεμελιά, τη χαρά της δημιουργίας, τη συμπάθεια, ευχάριστη προσμονή, πρόγευση… Τα ΑΣ μεταμορφώνουν τον άνθρωπο σε ζωντανό πεθαμένο, ο οποίος , σαπίζοντας σιγά-σιγά, για πολλά χρόνια ακόμα περιφέρεται στην γη, ως εξωτερικά ζωντανό σώμα, που εσωτερικά δεν έχει τίποτα ζωντανό πλέον.

Ακόμα, αυτό σημαίνει, πως για τον άνθρωπο κλείνει οριστικά η πόρτα για το ταξίδι της συνείδησης, για τις νέες αποκαλύψεις, νέες ΦΑ. Το τονίζω, καμία πνευματική πρακτική, κανένας λάτρης της γιόγκα και του διαλογισμού, καμία ευχή και μετάνοια δεν σε πάνε πουθενά, εάν πρώτα από όλα εσύ δεν επιθυμείς να πετύχεις την απόλυτη απομάκρυνση των ΑΣ και την αδιάκοπη αίσθηση των ΦΑ. Όσο υπάρχουν τα ΑΣ – τίποτα δεν είναι δυνατό. Η απομάκρυνση των ΑΣ και η αποκάλυψη του εσωτερικού κόσμου των ΦΑ – αυτός είναι ο δρόμος προς το απίθανο ταξίδι της συνείδησης, ανεξάρτητα από το ποιο είδος της πνευματικής πρακτικής εσύ έχεις επιλέξει για τον εαυτό σου.

Κατά τι γνώμη μου, μπορείς να είσαι και βουδιστής, η ο λάτρης του Κρίσνα, ορθόδοξος, οποιοσδήποτε άλλος – κάθε ειλικρινή επιθυμία των ΦΑ θα σε φέρει αργά η γρήγορα κοντά στο λιγότερο η περισσότερο φανερό αποτέλεσμα. Εάν προσκυνάς τον θεό στην οποιαδήποτε μορφή η αν πιστεύεις στο πνεύμα, εάν είσαι αθεϊστής, ο οπαδός της θεωρίας του Δαρβίνου, ο εσωτερικός, ο ταντρικός, ο ακόλουθος της αρχαίας αίρεσης, ο μέλος της πρόσφατα συγκεντρωμένης σέκτας – εάν νοιώθεις ειλικρινή επιθυμία για τις ΦΑ, και αντιμετωπίζεις τα ΑΣ και δογματισμό με αδιαλλαξία, εάν ασκείς οποιαδήποτε πρακτική, στόχος της οποίας είναι η αίσθηση των ΦΑ και διάλυση των ΑΣ, τότε τα αποτελέσματα θα φανούν, η ζωή θα γίνει όλο και πιο ενδιαφέρον, πιο γεμάτη.

Αλλά η υποστήριξη των ΑΣ, η δικαιολογία αυτών, η ψευδαίσθηση, βασιζόμενη στην προσποίηση του δήθεν ελεύθερου από αυτά αποτελούν αδιέξοδο, την κίνηση προς την αυτοκαταστροφή, μαρασμό, προς τα έντονα πάθη.

Η κοινωνία που δεν ανέπτυξε την αδιάλλακτη αντιμετώπιση των ΑΣ και του δογματισμού, όσο κα να περιπλέκει τους νόμους της, όσο και να σκληρύνει τις τιμωρίες, όσο και να σκαρφίζεται τους μηχανισμούς και τις συσκευές, δεν θα ζήσει ποτέ ειρηνικά. Η κοινότητα των πρακτικών του ΠΕΔ – «μουσούδων» – είναι το μοναδικό παράδειγμα του νέου είδους της κοινωνίας, είναι απόλυτα σταθερή, διότι δεν έχει εσωτερικές καταστροφικές δυνάμεις, επειδή η κάθε παρόρμηση της επιθετικότητας, αδικίας, αυτολύπησης, απληστίας, υπεροψίας η κατωτερότητας και τα λοιπά – όλα αυτά υποβάλλονται στην άμεση απομάκρυνση, η τουλάχιστον, στην προσπάθεια αυτήν, με συνέπεια την άνθηση της συμπάθειας, της επιθυμίας των ΦΑ για τον εαυτό τους και για τους άλλους, της αφοσίωσης, προσφοράς για βοήθεια και ούτω καθεξής. Ακόμα και η κοινότητα εκείνων, που δεν έχουν ως στόχο την απομάκρυνση των ΑΣ και δογματισμού, αλλά συμμερίζονται την ΠΕΔ και εκφράζουν την υποστήριξη για τις προσδοκίες των «μουσούδων», ξεχωρίζει με την σταθερότητα και την εξαιρετικά φιλειρηνική φύση της (δεν είναι όμως αβοήθητη η ανώριμη).

Ο κόσμος, στον οποίο ανήκεις, πάνω από όλα είναι ο κόσμος των ΑΣ – μπορούμε να το πούμε αυτό χωρίς υπερβολή. Οι μορφές τους είναι τόσο περίπλοκες, και περασμένες τόσο στενά στην καθημερινή ζωή, ότι καμιά φορά φαίνεται, πως δεν υπάρχει τίποτε άλλο, εκτός από αυτά, και το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να τα λεπτύνεις, να τα παραλλάξεις, τυλίγοντας τα, συνδέοντας τα με αλλά, κάνοντας τα πιο πολύπλοκα και έντονα. Τα ΑΣ είναι γύρο σου, τους επιβάλλουν και τους καλλιεργούν. Δεν μιλάω για τα προφανές πράγματα όπως η λατρεία της βίας στις ειδήσεις και ταινίες, αλλά αν ανοίξεις οποιοδήποτε λογοτεχνικό βιβλίο, που θεωρείται σωστό, με βαθύ νόημα, εκεί θα βρεις τα «κομψά» ΑΣ, και αν ο αναγνώστης πάθει ένα κόμπλεξ των ΑΣ, εναλλάξ με τα θετικά συναισθήματα («ΘΣ»), τότε αυτό θεωρείται καλή ένδειξη για να χαρακτηριστεί το βιβλίο ως αξιόλογο.

Αλλά από πού να εμφανιστούν τα βιβλία με την περιγραφή της ζωής στις ΦΑ? Για να γράψεις ένα βιβλίο για αυτό, πρέπει εσύ ο ίδιος να αποκτήσεις τέτοια πείρα και να προσπαθήσεις να την εδραίωσης πάση θυσίας. Να το φανταστείς απλώς είναι αδύνατο, έτσι τα βιβλία αυτά είναι εξαιρετικά λίγα, παραδείγματος χάρη, όλα τα βιβλία του Καστανέδα (Kastaneda), της Ταισας Αμπελαρ (Taisha Abelar), της Φλορίντας Δοννερ (Florinda Donner), το «Ραμακρίσνα και οι μαθητές του» του Κρίστοφερ Ισεργουντ (Chrystofer Isherwood), το «Σρι Αουρομπιντο η το ταξίδι της συνείδησης» του Σατπρεμ (Satprem), το «Μαχαμουντρα» του Τασι Τακπο Ναμγκιαλ (Takpo Tashi Namgual) και του Δαλάι Λάμα, «Λαμρίμ» του Τσζε Τσονγκκαπά (Je Tsong-kapa), «Το ημερολόγιο» του Κρισναμουρτι (Krishnamourti), το «Γιόγκα-σούτρα» του Παταντζαλι (Patajali), το «Ζωγραφισμένο με το ουράνιο τόξο» του Τουλκου Ουργκιεν Ρινποτσε (Tulku Urgien Rinpoche), «Τα θαύματα του φυσικού μυαλού» του Τεντζίν Βανγκιαλ (Tenzin Wangyal), το « Μιλαρεπα, ο Μεγας Γιογκι της Θηβετ » του Έβανς-Βεντς (Evans-Wentz) ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Οι άνθρωποι νομίζουν, ότι δεν επιλέγουν από μόνοι τους την αίσθηση των ΑΣ, μα ότι τους το «επιβάλλουν» οι άλλοι άνθρωποι η οι συνθήκες και αυτή είναι μια από τις πιο μεγάλες παραπλανήσεις. Η θεωρία αυτή είναι 100% λανθασμένη, και πιστεύοντας σε αυτήν γίνονται αδύναμοι ακόμα και εκείνοι, που θα ήθελαν να πάψουν να βιώνουν όλα η τουλάχιστον τα περισσότερα ΑΣ. Εγώ δηλώνω, βασίζοντας στην πείρα μου, και την εμπειρία άλλων ανθρώπων, που ασχολιούνται με την ΠΕΔ: το να αισθάνεσαι τα ΑΣ η όχι – εξαρτάται αποκλειστικά από εσένα, από τις προσπάθειες σου να καταπολεμήσεις αυτήν την απαίσια συνήθεια.

Συνοδευομενη με προσμονη, η χαρουμενη επιθυμία να αλλαξεις τις συνθικες είναι απόλυτα συμβατή με την πρακτική της απομάκρυνσης των ΑΣ στα πλαίσια της παρούσας κατάστασης, με ευκρίνεια στο ότι δεν «προκαλούν» οι συνθικες τα ΑΣ, αλλά υπάρχει η συνήθεια να βιώνει κανείς τα ΑΣ στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ως εκ τούτου, υπάρχει δυνατότητα για την άψογη απομάκρυνση των ΑΣ με αυτά τα δεδομένα, και για τη λήψη των ΦΑ, και ταυτόχρονα για την αίσθηση της χαρούμενης επιθυμίας για την αλλαγή της κατάστασης, η της προσπάθειας με αυτόν το σκοπό. Δεν υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, που να αποτελούν εμπόδιο για την άσκηση της πρακτικής. Όσο πιο πολύ απεύχεσαι την κατάσταση, τόσο πιο γρήγορα εμφανίζονται τα ΑΣ, και έτσι θα μπορέσεις να προπονηθείς εντατικά στην απομάκρυνση τους και να πετύχεις περισσότερο εμφανές αποτέλεσμα. Στο τέλος ο πρακτικός αντιμετωπίζει με ενθουσιασμό, αποφασιστικότητα και προσμονη ακόμα και τις πιο ανεπιθύμητες καταστάσεις , (κοίτα το κεφάλαιο «Σταλκινγκ»). Βρισκόμενος σε επιθετικό περιβάλλον, μπορείς να προπονηθείς στην άψογη απομάκρυνση των ΑΣ. Αντιθέτως, στο περιβάλλον της άνεσης, μπορείς να εξασκηθείς στην απομάκρυνση της αίσθησης της επάρκειας και της ωχρότητας. Όσο ζεις – έχεις τις ιδανικές συνθικες για την άσκηση της πρακτικής στην οποιαδήποτε κατάσταση. Ταυτόχρονα εμφανίζεται η ασυνήθιστη αντιμετώπιση των συνθηκών – όχι ως χαοτικό στοίβαγμα των γεγονότων, αλλά ως κάτι ζωντανό, που ανταποκρίνεται.

Είναι πιθανή η ελευθερία από τα ΑΣ; Οι άνθρωποι κόλλησαν τόσο απελπιστικά σε αυτά , που ακόμα και η ιδέα της απελευθέρωσης από τα ΑΣ προκαλεί εκνευρισμό. Δεν μπορούν να φανταστούν τους εαυτούς τους χωρίς τα ΑΣ κα απορούν, με ποιο τρόπο θα ζήσουν – θα γίνουν ασυναίσθητα κούτσουρα; Έχουν μια τέτοια ναρκωτική εξάρτηση από τα ΑΣ, που δεν μπορούν να διανοηθούν κάτι έξω από αυτά, παρόλο που στην πραγματικότητα οι περισσότεροι είχαν σπάνιες αναλαμπές των αδύναμων απόηχων των ΦΑ, ειδικά στην πρώιμη παιδική ηλικία.

Ρώτα οποιονδήποτε – βιώνει τα ΑΣ; «Βέβαια, καμιά φορά, τα νοιώθω» – θα σου απαντήσει. Η λέξη «βέβαια» αντικατοπτρίζει την ακλόνητη σιγουριά, ότι δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Και η φράση «καμιά φορά» είναι ψευδαίσθηση, επειδή οι άνθρωποι αισθάνονται τα ΑΣ η το ΑΦ συνέχεια, και όχι παροδικά. Όσο πιο δυνατή είναι η συνήθεια για την αίσθηση των ΑΣ, τόσο πιο ελάχιστη είναι και η αντίληψη της παρουσίας τους, και πολύ σύντομα ο άνθρωπος αναγνωρίζει το ΑΣ μόνο μετά από μια πολύ βιαία έκρηξη της επιθετικότητας σε συνδυασμό με την καρδιακή προσβολή, και το υπόλοιπο καιρό νομίζει, πως δεν τα έχει. Ο βαθμός της βύθισης των ανθρώπων στα ΑΣ είναι τεράστιος, απερίγραπτος. Κατά τη διάρκεια του 99,99% του συνολικού χρόνου ο άνθρωπος δοκιμάζεται από τα λίγο-πολύ δυνατά ΑΣ η το ΑΦ , σποραδικά εναλλασσόμενα με τα ΘΣ – τίποτα ζωντανό δεν επιβιώνει σε τόσο μολυσμένο περιβάλλον. Αλλά και τα ΘΣ είναι μικρή παρηγοριά, εφόσον αποτελούν την άλλη όψη των ΑΣ, και δεν δηλητηριάζουν λιγότερο, στα ΘΣ ανήκει και η χαρά της απόκτησης (της προσοχής, πραγμάτων, η του κύρους κλπ.), χαιρεκακία, αυταρέσκεια, επάρκεια, η αίσθηση της αυτοσπουδαιότητας («ΑΑΣ»), περιφρόνηση, υπερηφάνεια, και άλλα. Εκτός από το γεγονός, ότι τα ΘΣ είναι ασύμβατα με τις ΦΑ, αυτά επίσης προκαλούν τα δυνατότερα ΑΣ, διότι, όσο μεγαλύτερη είναι, για παράδειγμα, η ΑΑΣ ενός ανθρώπου, τόσο πιο εύκολα μπορεί να τον θίξει κανείς, τόσες περισσότερες απειλές για την αυτοεκτίμηση του αυτός βλέπει στον γύρο κόσμο, και συχνότερα και ευκολότερα νοιώθει δυσαρέσκεια, κακία, παράπονο, επιθετικότητα. Στους μερικούς ανθρώπους τα ΘΣ που και που αναμειγνύονται με τις ΦΑ, και σε κάποιες περιπτώσεις τα ΘΣ εξισορροπούν τη δράση των ΑΣ (π.χ. η ικανοποίηση αναπληρώνει την δυσαρέσκεια), και τότε σε μικρό χρονικό διάστημα της σχετικής ελευθερίας από τα ΑΣ και ΘΣ μπορούν να περάσουν απόηχοι των ΦΑ, αλλά παραείναι αδύναμοι, και με τον καιρό μπορούν να εξαφανιστούν τελείως.

Τα ΑΣ είναι δηλητήριο, η ναρκωτική παραζάλη. Πεθαίνεις από αυτά, αλλά σαν να υπάρχει και κάποια «χαρά», και αν προσπαθήσεις να ξεφύγεις, αμέσως εμφανίζεται το σύνδρομο της στέρησης, ο φόβος της ζωής. Οι άνθρωποι λαμβάνουν τις εντυπώσεις από τα ΑΣ και αναζωογονούνται, περνώντας αυτά για τη ζωή.

«Εντυπώσεις» – είναι και αυτά ΘΣ. Η έχθρα για τον αντίπαλο συνοδεύεται από την χαιρεκακία της εκδικητικής σκέψης. Η θλίψη της απώλειας – με την ικανοποίηση της προσοχής των άλλων, που θα έρθουν να παρηγορήσουν, για αυτό οι άνθρωποι εκτιμούν τα ΑΣ, τα βλέπουν σαν τρόπο της απόκτησης των ΘΣ, και η ιδέα της απομάκρυνσης των ΑΣ προκαλεί τον φόβο της απώλειας των ΘΣ, την αυτολύπηση, τον σκεπτικισμό, ακόμα και την επιθετικότητα. Πόσο νεκρός πρέπει να είσαι, για να προσκολλάς στα ΑΣ ως ένα μέσο για να αισθανθείς «ζωντανός»! Η «ικανοποίηση»από τα ΑΣ είναι η «χαρά» από την κατανάλωση του δηλητηρίου – στην αρχή είναι πάρα πολύ επώδυνο, αλλά μετά έρχεται η ανακούφιση, και όσο πιο δυνατό είναι το δηλητήριο, τόσο μεγαλύτερη είναι η αντίθεση με την ερχόμενη ανακούφιση, και οι άνθρωποι σκόπιμα καλλιεργούν τα ΑΣ, επειδή δεν ξέρουν να βιώνουν τις ΦΑ, δεν τα ονειρεύονται καν, αποδεχόμενοι την ωχρότητα και την μονοτονία της ζωής. Ήδη στην ηλικία των 25-30 ετών αρχίζουν να αναμένουν τον θάνατο σαν λύτρωση από την μιζέρια, τα ΑΣ και τις αρρώστιες, και με αυτόν τον τρόπο επιταχύνουν, προγραμματίζουν την γήρανση και τη σήψη.

Παρόλα ταύτα, η ελευθερία είναι πιθανή. Εγώ προτείνω την πρακτική, που οδηγεί προς την ελευθερία. Η υπερνίκηση των ΑΣ είναι το πρώτο βήμα, πέρα από το οποίο ανοίγονται τα το απέραντα σύμπαντα του χωροχρόνου. Υπάρχουν άνθρωποι, που παραδέχονται την δυνατότητα της μείωσης του ισχύ των ΑΣ, ωστόσο δεν πιστεύουν, ότι αυτό μπορεί να γίνει αυτοδύναμα, και προσπαθούν να βρουν το «μεγάλο κόκκινο κουμπί» («ΜΚΚ»), «το πάτησες – και τέλος τα πάθη». Αναζητώντας αυτό το κουμπί, αυτοί εξασκούνται στην γιόγκα, κάνουν ειδικές εισπνοές, κάθονται σε διάφορες στάσεις, διαβάζουν τις προσευχές, παρελαύνουν, τραγουδούν τους ύμνους, και άλλα διάφορα, δηλαδή κάνουν οτιδήποτε, εκτός από την στοχευόμενη προσπάθεια για την παύση της αίσθησης των ΑΣ και «υπερπήδησης» στις ΦΑ. Κάποια ΑΣ όντως αποδυναμώνονται για λίγο, αλλά είναι πολύ πρόχειρη και ελαφριά επίδραση, αργά η γρήγορα η προσοχή αποσπάται και επιστρέφει στα ΑΣ, ούτος η αλλιώς είναι αδύνατον όλο το 24ωρο να κάθεσαι και να τραγουδάς τις προσευχές, – θα χρειαστείς να σηκωθείς, να πας για τροφή, για δουλειά, για επικοινωνία με τους άλλους ανθρώπους, για ύπνο, και τότε τα ΑΣ θα σου επιτεθούν ξανά. Οι μοναχοί του Θιβέτ πιστεύουν, ότι στο πολύ μακρινό μέλλον, μετά από εκατοντάδες μετενσαρκώσεις, θα πάψουν να βιώνουν τα ΑΣ, αλλά με τίποτα δεν θα πιστέψουν, πως αυτό μπορεί να γίνει αμέσως τώρα, μετά από λίγα λεπτά επίμονης δουλειάς, και όχι μετά από 500 χρόνια ανάγνωσης των προσευχών.

Για να αποτρέψω τις πιθανές λανθασμένες ερμηνείες, προσδιορίζω την «προσπάθεια» ως συγκεντρωμένη, πολύ έντονη και χαρουμενη επιθυμία. «Συγκεντρωμένη» σημαίνει δίχως διασκορπισμό στις χαοτικές διασκεδάσεις. «Χαρουμενη» σημαίνει συνοδευόμενη με προσμονη, φρεσκάδα, προσδοκία. «Καταβάλλω την προσπάθεια για την απομάκρυνση των ΑΣ» – δεν σημάνει «τεντώνω τους μυς, σφύζω τα δόντια η αναπνέω κάπως», αλλά σημαίνει πως θέλω πάρα πολύ να πάψω να αισθάνομαι τα ΑΣ και θέλω πάρα πολύ να βιώσω τις ΦΑ. Συγκεντρωμένη, έντονη και χαρουμενη επιθυμία οδηγεί στις αλλαγές των αντιλήψεων που αντιστοιχούν σε αυτή την επιθυμία. Όσο πιο πολύ επίμονα και αποφασιστικά εξασκείσαι σε αυτό, τόσο μεγαλύτερη τέχνη καταφέρνεις να μάθεις, τόσο πιο πολύ αυξάνεται η αποτελεσματικότητα της προσπάθειας σου. Πως γίνεται αυτό – το ότι η προσπάθεια καταλήγει στις αλλαγές, είναι άγνωστο, αλλά εφόσον αυτό συμβαίνει, το χρησιμοποιώ, κα πετυχαίνω τους στόχους μου. Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τίποτα για αυτήν την ιδιότητα των προσπαθειών, διότι οι επιθυμίες τους είναι η πολύ αδύναμες, η πολύ σκορπισμένες, η δεν έχουν ως κίνητρο την προσδοκία των ΦΑ, η δεν είναι χαρούμενες επιθυμίες, αλλά ορίζονται από τους φόβους, τα άλλα ΑΣ, από την θέληση να αμυνθούν η να επιτεθούν.

Ακόμα δυο λέξεις, που μεταδίδουν με ακρίβεια την προσπάθεια –«να θυμηθώ», και «μπαίνω». Η φράση «Η προσπάθεια της απομάκρυνσης των ΑΣ» ταυτίζεται με την φράση «Θυμάμαι τον εαυτό μου στην κατάσταση άνευ ΑΣ», η «μπαίνω στην κατάσταση άνευ ΑΣ».

Το «να καταβάλλω την προσπάθεια για την δημιουργία των ΦΑ» είναι όμοιο με το «να θυμηθώ τον εαυτό μου στην κατάσταση βιώματος των ΦΑ», και με το «να μπω στις ΦΑ». Τονίζω – απαιτείται όχι απλώς να σκεφτείτε για την κάποτε εμπειρία των ΦΑ, αλλά να θυμηθείτε την ίδια την κατάσταση. Εφόσον όλες οι αντιλήψεις υφίστανται μόνο εδώ και τώρα, το «να θυμηθώ τον εαυτό μου στις ΦΑ» σημαίνει «βιώνω τις ΦΑ εδώ και τώρα».

Η υπερπροσπάθεια γίνεται όποτε κάνεις αυτό, που θεωρείς ανέφικτο για τον εαυτό σου, συνεχίζοντας να αυξάνεις τον ισχύ της προσπάθειας παρά τις σκέψεις αμφισβήτησης, παρά το οτιδήποτε.

Είναι αδύνατον να φανταστούμε τον σύγχρονο κόσμο χωρίς την επιστήμη. Οι επιστήμονες ερευνούν τις ιδιότητες των υλικών, ψάχνουν για νομοτελειακά φαινόμενα και τρόπους να πετυχαίνουν θεμιτές ιδιότητες των υλικών, και ύστερα από αυτό ανταλλάσσουν τις αντιλήψεις με τις γνώσεις που έχουν αποκτήσει. Η αίσθηση του ψύχους αλλάζει με την αίσθηση της θερμότητας, όταν αντί για τρύπια βρεγμένη γούνα φοράς το σύγχρονο μπουφάν από πολαρτεκ και σπορτεξ για τρεκκινγκ. Ο πονοδοντος εξαφανιζεται με την χρηση των συγχρονων τεχνολογιων. Καποτε όμως, δεν υπήρχε η επιστήμη, εκτός από αυτό, οι άνθρωποι, που εξερευνούσαν τα χαρακτηριστικά των υλικών, την κατασκευή των γύρο πλασμάτων, καταδιώκονταν και τους καταδίκαζαν για την ασέβεια προς τους θεούς κλπ. Κατανόησε, ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται στον επόμενο κύκλο της ανάπτυξης του πολιτισμού. Οι σύγχρονοι άνθρωποι είναι πεπεισμένοι, πως είναι αδύνατον να ανταλλαχθεί η αντίληψη του εκνευρισμού με την αντίληψη της συμπάθειας, η της θλίψης με την αφοσίωση και την αίσθηση της ομορφιάς κλπ. Κανείς δεν ερευνά τις ιδιότητες των αντιλήψεων, δεν προπονείται στις αλλαγές τους, καθοδηγούμενος από τις χαρούμενες επιθυμίες, προσμονη και λογική.

Επιπλέον, εκείνους που ασχολιούνται με αυτό, τους φοβερίζουν με το πυρ το εξώτερο, τους λένε πως «τέτοιοι άνθρωποι χαλάνε την κανονική ισορροπία της ανθρώπινης φύσης», διότι τα ΑΣ υπάρχουν μεν, αλλά «για κάποιο λόγο χρειάζονται» δε. Στην περίπτωση αυτή είναι περίεργο, γιατί οι κριτικοί αυτή δεν παύουν να πηγαίνουν στους οδοντίατρους, να χρησιμοποιούν ζεστά ρούχα και προφυλακτικά, εφόσον υπάρχουν πονοδοντος, ψύχος και το HIV, τότε σύμφωνα με τα δόγματα τους, είναι «χρήσιμοι για κάτι»? Σε εκείνους, βρισκόμενους υπό το καθεστώς των δογμάτων, που υποστηρίζουν ότι από τη στιγμή που ο άνθρωπος «δημιουργήθηκε» ικανός για την αίσθηση των ΑΣ, η επέμβαση στην «φυσική ροΐ των πραγμάτων» θα φέρει την «ανισορροπία», εγώ υπενθυμίζω, πως εάν ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος με κάποιο συνδυασμό των αντιλήψεων, τότε ανάμεσα σε αυτά είναι και η χαρουμενη επιθυμία για αλλαγή, επιθυμία για καταβολή των προσπαθειών για την παύση των σκοτισμών, και του βιώματος των ΦΑ.

Υπάρχει και ένα πράγμα ακόμα, στο οποίο θέλω να εστιάσω την προσοχή. Εάν ο άνθρωπος υπό την επήρεια της λανθασμένης θεωρίας, φόβου της τιμωρίας η σεβασμού προς το κύρος κλπ, ολοκληρώνει κάποια αλλαγή στη ζωή του, αργότερα καμιά φορά αυτός μπορεί να μετανιώσει και να επιθυμεί την επιστροφή στην πρωτύτερη κατάσταση, η αρχίζει να αναζητά κάτι άλλο, επειδή η ζωή που δημιούργησε για τον εαυτό του, δεν τον ικανοποιεί. Καποτε είχε τις φωτεινές ελπίδες, αλλά η πραγματικότητα φάνηκε πολύ διαφορετική. Ο άνθρωπος, που έφτασε στην επιτυχία της απομάκρυνσης έστω ενός ΑΣ, και τώρα ένοιωσε των κυματισμό των ΦΑ, δεν μπορεί δίχως φρίκη να σκεφτεί την επιστροφή στα παλιά, όπου υπήρχαν τα ΑΣ και όχι οι ΦΑ. Αυτό παραπέμπει στον θάνατο, η σε κάτι πολύ πιο τρομερό από τον θάνατο. Όσο συχνότερα ο ασκούμενος την πρακτική βιώνει τις ΦΑ, τόσο περισσότερο επιθυμεί να εδραιώσει αυτήν τη κατάσταση, να σταματήσει με κάθε κόστος την παλιά συνήθεια να νοιώθει τα ΑΣ. Η καινούρια πραγματικότητα αποδεικνύεται πολύ πιο ελκυστική από την παλιότερη.

Στη ζωή της ανθρωπότητας ξεκινάει μια νέα εποχή – οι άνθρωποι άρχισαν να ερευνούν τις αντιλήψεις από τους οποίους αποτελούνται, να εξετάζουν τα χαρακτηριστικά και νομοτελειακά φαινόμενα, ανακαλύπτουν τις χαρούμενες επιθυμίες, που στοχεύουν στην αλλαγή των συστατικών των αντιλήψεων, δημιουργούν ευνοϊκές τεχνολογίες αυτών των αλλαγών. Στην διαδικασία των ερευνών οι επιστήμονες στο παρελθόν ανακάλυπταν τις νέες ουσίες με ανήκουστες, μοναδικές ιδιότητες. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και η πρακτική – σταδιακά με την αλλαγή των ΑΣ με τις ΦΑ, εμφανίζονται οι νέες ΦΑ, τόσο καταπληκτικές, ότι ακόμα και η πιο ζωηρή φαντασία δεν θα μπορούσε να προβλέψει τίποτα παρόμοιο. Ξεκινάει η εποχή της μηχανικής των αντιλήψεων, που αποτελούν το σύγκριμα που ονομάζεται «άνθρωπος». Αρχίζει το καινούριο, μοναδικό ταξίδι του ανθρώπου, και η διακριτική ιδιότητα αυτού του ταξιδιού είναι ότι δεν μοιάζει με την περιβόητη «περιήγηση του μυαλού», λέγοντας για την οποία, έννουν συνήθως κάποια συναισθηματική η νοητική διαδικασία, αποτραβηγμένη από την αντικειμενική πραγματικότητα, από τις αισθήσεις, από την φυσική μορφή, από την ορισμένη καθημερινότητα. Ο άνθρωπος φεύγει για το ταξίδι αυτό ολόκληρος, μα δεν γίνεται φαντασιόπληκτος, που δοκιμάζει τους φιλοσοφικούς όρους και βιώνει έναν τεράστιο αριθμό των ΑΣ, και δεν έχει καθόλου χαρούμενες επιθυμίες , αισθάνεται όλο και χειρότερα. Η φυσική του μορφή – είναι και αυτό ένας συνδυασμός των αντιλήψεων, τις οποίες εμείς ονομάζουμε «αισθήσεις», και τέτοιου είδους αντιλήψεις είναι δυνατό να τις αλλάζουμε με μια απλή προσπάθεια (π.χ. την απάθεια με την δραστηριότητα, «αδιαθεσία» με «καλή υγεία»), πέρα από αυτό, το φυσικό σώμα αρχίζει να μεταμορφώνεται, ανακατατάσσεται με την εξαφάνιση των ΑΣ από το σύνολο των αντιλήψεων, και τη θέση τους παίρνουν οι ΦΑ.

Τη συγκεκριμένη στιγμή (το 2005) οι ταξιδιώτες δεν απαριθμούν πολλά μέλη – μόλις ξεπερνούν τους 20 (εννοώ τις μουσούδες), αλλά το 2000, όποτε είχα ξεκινήσει την δραστηριότητα, δεν υπήρχε ούτε μια μουσούδα, έτσι είμαι σίγουρος, ότι θα γίνουν περισσότεροι, πολύ περισσότεροι, διότι για τη πραγματοποίηση του ταξιδιού δεν απαιτούνται χρήματα, αυτοκίνητα, γνώση, γνωριμίες, κληρονομιές, και τα λοιπά.

Το να μάθεις πως το ταξίδι αυτό είναι πιθανό, (και το πρόβλημα αυτό λύνει το βιβλίο μου), και το ίδιο το γεγονός, ότι είσαι ζωντανή, και παρουσιάζεις την επιθιμια να γίνεις ευτυχισμένη, να ζήσεις τις ΦΑ, να καταπολεμήσεις τους σκοτισμούς, είναι αρκετό. Για αυτό είμαι σίγουρος, ότι η ποσότητα των μουσούδων θα αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου, και θα έρθει ο καιρός, που θα τους μετράμε σε εκατοντάδες κα χιλιάδες. Για τον λόγο αυτό αισθάνομαι ισχυρή προσμονη κάθε φορά που υλοποιώ τις χαρούμενες επιθυμίες για την ολοκλήρωση των «μουσούδο-σχεδίων» – κτίζω την υποδομή για την μουσούδο-κουλτούρα, μεταφράζω τα βιβλία σε άλλες γλώσσες, συμπράττω στην πρακτική των μουσούδων, ώστε να γίνουν με τη σειρά τους ειδικοί στην πρακτική, φορείς των ΦΑ και θα μπορούν ανεξάρτητα να βοηθήσουν τους άλλους πρακτικούς. Καταναλώνω σε αυτό όλο τον χρόνο και τα λεφτά μου, και αυτό μου αρέσει πολύ.

Ο ελάχιστος στόχος για τις μουσούδες είναι στην αρχή να μάθουν την τέχνη των συνειδητοποιημένων οραμάτων και της εκτός σώματος εμπειρίας, και έπειτα να εκπαιδευτούν στην διατήρηση της συνείδησης κατά τη διάρκεια του θανάτου της σάρκας (όποτε και αν αυτή πεθάνει), στους περιόδους ανάμεσα στον θάνατο και την γέννηση του καινούριου σώματος , και μετά από την γέννηση, έτσι ώστε στην «νέα ζωή» να καταφέρει να θυμηθεί την πρακτική του και να την συνεχίσει, αρχίζοντας από το επίπεδο, που έχει σταματήσει στην «προηγούμενη ζωή».

Υποστηρίζω, ότι για την ασφαλή εκπλήρωση τέτοιου είδους πειράματος, είναι απολύτως αναγκαία η απαλλοτρίωση των σκοτισμών και η επιτυχία των αδιάκοπων ΦΑ, κατά προτίμηση εκστατικής ποιότητας. Η ανθρωπότητα έχει την παρόμοια περιορισμένη εμπειρία (ας θυμηθούμε τον Δαλάι Λάμα τον 14-ο, τον Καρμαπα τον 17-ο και την εκατοντάδα λιγότερο γνωστών μοναχών του Θιβέτ, αναγνωρισμένων ως «τουλκου» – δηλαδή, τους ανθρώπους, που κατάφεραν να μεταφέρουν τη συνείδηση στο καινούριο σώμα με λίγες η πολλές διασπάσεις στην αυτεπίγνωση, στην ικανότητα να θυμηθούν τις παλιότερες ενσαρκώσεις και περασμένη πείρα).

Τα ΑΣ διακρίνονται από μια σειρά χαρακτηριστικών:

1) κατά τη διάρκεια της εμφάνισης τους παρουσιάζεται η ηλιθιότητα ( δηλαδή, απότομη πτώση της ικανότητας και της επιθυμίας για τον διαχωρισμό των αντιλήψεων);

2) μετά από αυτά χειροτερεύει η φυσική κατάσταση;

3) μετά από αυτά χάνονται – το ενδιαφέρον, η προσμονη, ο ενθουσιασμός, οι άλλες ΦΑ, οι χαρούμενες επιθυμίες;

4) η διαδικασία τους είναι ασύμβατη με την διαυγή νόηση;

5) η διαδικασία τους είναι ασύμβατη με τις ΦΑ;

6) όποτε αισθάνεσαι τα ΑΣ, μοιάζεις με προγραμματισμένο μηχάνημα, – οι αντιδράσεις και οι πράξεις σου είναι προβλέψιμες, οι ενέργειες σου είναι άκρως αναποτελεσματικές;

7) είναι σχεδόν αδύνατον να βγεις από τη ροΐ των ΑΣ χωρίς την επίμονη και αποφασιστική προπόνηση – ακόμα και εάν σε κάποια περίπτωση θα θέλησης την παύση τους, αυτά δεν εξαφανίζονται- αυτή είναι η δύναμη της επαναλαμβανόμενης χιλιάδες φορές συνηθείας.

Οι χαρακτηριστικές ενδείξεις των ΘΣ:

1) αυτά αποτελούν τα απόλυτα αντίθετα των ΑΣ: ο φθόνος – η χαιρεκακία, η δυσαρέσκεια – η επάρκεια, η αίσθηση της κατωτερότητας («ΑΚ») – η ΑΑΣ, η ανησυχία – η άτονη ανάπαυση και ωχρότητα, η πίκρα της ήττας – η «χαρά» της νίκης, η θλίψη της μοναξιάς – η νοσηρή φιλικότητα, η κολακεία, και ούτω καθεξής.;

2) μετά από αυτά έρχεται η κούραση, η ατονία, η αδιαφορία;

3) μετά από αυτά παρουσιάζεται η δηλητηρίαση, κακή φυσική κατάσταση, ωστόσο, όχι τόσο φανερή, όσο μετά από τα ΑΣ;

4) κατά τη δράση τους υπάρχει φόβος, ότι αργά η γρήγορα αυτά θα σταματήσουν, και θα τα αντικαταστήσουν τα ΑΣ;

5) η εκδήλωση τους είναι σχεδόν 100% ασύμβατη με τις ΦΑ – την εξαίρεση αποτελούν οι καταστάσεις, στις οποίες τα ΘΣ εξισορροπούν τα αντίστοιχα ΑΣ, και από το παρουσιαζόμενο ξέφωτο μπορεί να πεταχτεί ο απόηχος των ΦΑ;

6) κατά την διαδικασία της εμφάνισης τους και μετά από αυτά έρχεται η ηλιθιότητα;

7) ή διαδικασία τους είναι ασύμβατη με τη διαυγή νόηση, ωστόσο, όχι τόσο φανερά, όσο με τα ΑΣ;

8) η ίδια ομοιότητα με τις μηχανές, ευκολία στον υπολογισμό των αντιδράσεων και πράξεων του ανθρώπου, που αισθάνεται τα ΘΣ, η ίδια αναποτελεσματικότητα των ενεργειών

9) η επιθιμια της αίσθησης των ΘΣ θυμίζει πιο πολύ την εξάρτηση από τα ναρκωτικά – το σύνδρομο στέρησης από τα ανεκπλήρωτα ΘΣ μπορεί να είναι εξαιρετικά «επώδυνο», δηλαδή συνοδεύεται από πάρα πολύ δυνατά ΑΣ.

Ο άνθρωπος, βυθισμένος στα ΑΣ, δυσκολεύεται να περάσει την ξεκάθαρη γραμμή ανάμεσα στα ΘΣ και ΦΑ, ακριβώς επειδή πολύ σπάνια βιώνει τις ΦΑ, για τον λόγο αυτό στην ΠΕΔ η μεγαλύτερη έμφαση δίνεται στην απομάκρυνση των συγκεκριμένων ΑΣ, που είναι προφανώς μολυσματικοί, βασανιστικοί, ανεπιθύμητοι. Με την αύξηση του επιπέδου της απελευθέρωσης από τα ΑΣ, θα ξεκινήσει η διαφοροποίηση των ΘΣ – κάποια από αυτά θα γίνουν ανεπιθύμητοι δορυφόροι-κλώνοι των ΑΣ, κάποια άλλα, μετά από το διαχωρισμό τους από τα δηλητηριώδη πρόσθετα, θα είναι ακόμα θεμιτά, και από αυτή την επεξεργασία θα βγει ο καρπός των ΦΑ. Μερικά από τα ΘΣ εξαφανίζονται ανεξάρτητα, χωρίς καμία προσπάθεια, με την απομάκρυνση των αντίθετων ΑΣ, π.χ. με την απάλειψη του φθόνου φεύγει και η χαιρεκακία. Οι ΦΑ δεν εξαφανίζονται ποτέ με την διάλυση των ΑΣ, αντιθέτως – όλες οι ιδιότητες τους γίνονται πιο ισχυρές: α) η συχνότητα της εμφάνισης, β) η ένταση, γ) το βάθος (δηλαδή, ο αριθμός των αποχρώσεων), δ) διαπεραστικότητα (ο βαθμός του διαχωρισμού από τις παράπλευρες αντιλήψεις, «καθαριότητα») και ε) η αντήχηση (η ιδιότητα των ΦΑ, όταν η εμφάνιση της μιας συγκεκριμένης ΦΑ προκαλεί τον κυματισμό του ολόκληρου «μπουκέτου» άλλων ΦΑ). Τα ΘΣ ανεξάρτητα από την ένταση τους είναι πάντοτε αντικειμενικώς προσανατολισμένα, αυτή είναι άλλη μια χαρακτηριστική διαφορά τους από τις ΦΑ. Ακόμα και ισχυρή χαιρεκακία είναι η χαιρεκακία για τον ορισμένο λόγο, σε σχέση με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Ακόμα και η δυνατή λύπηση – είναι η λύπηση για κάποιον συγκεκριμένο, στην συγκεκριμένη περίπτωση. Οι ΦΑ έχουν την μοναδική ιδιότητα να γίνονται μη-προσανατολισμένα, υποκειμενικά με την αύξηση της έντασης, ειδικά όποτε μεταμορφώνονται στα εκστατικά.

Ο Ρήσος: «Όποτε εμφανίζονται τα ΘΣ, δεν έχω όρεξη να ξεχωρίζω τις αντιλήψεις, να αναρωτηθώ «τι νοιώθω τώρα». Υπάρχει μόνο η θέληση να πραγματοποιήσω τις επιθυμίες που έρχονται, δίχως κάποιες προσπάθειες να τα ξεχωρίσω: εάν αυτά είναι μηχανικά η χαρούμενα, συνοδεύονται με την αυξανόμενη κούραση η όχι. Στο τέλος αναπόφευκτα εμφανίζονται οι καταστάσεις, στις οποίες φανερώνονται τα ΑΣ, επειδή όποτε δεν υπάρχει η διαφοροποίηση των αντιλήψεων, δεν υπάρχει και η ευκρίνεια στις επιθυμίες, για ποιο λόγο είναι αυτές που είναι, δεν δίδεται η ευκαιρία για την αρχή της αναζήτησης και πραγματοποίησης των χαρούμενων επιθυμιών και για την εμφάνιση της επιθυμίας της απομάκρυνσης των μηχανικών θελήσεων.

Όταν φανερώνονται οι ΦΑ, η επιθυμία του διαχωρισμού των αντιλήψεων αυξάνεται και κάθε δοκιμή της αρχίζει να προκαλεί ειδικά δυνατό αντίκτυπο με τις ΦΑ.

Τα ΘΣ μπλοκάρουν τη νοητική εργασία, δηλαδή καταπιέζουν την ικανότητα του συλλογισμού, της σύγκρισης πιθανών εκδοχών, την θέληση για τη διαύγεια σε σχέση με τις εκδοχές. Στα ΘΣ ο άνθρωπος επιλέγει μια και μόνο από τις πολλές πιθανές εκδοχές όχι με τη βασιμότητα της, αλλά επειδή αυτή ταιριάζει περισσότερο για την συνέχιση των ΘΣ.

Συνάμα με όλα ταύτα είναι πιθανοί οι πιο απίστευτοι εκτοπισμοί και συμπληρώματα. Ακόμα, αυτό καμιά φορά οδηγεί στην επικίνδυνη κατάσταση, την οποία ο άνθρωπος εκτός των ΘΣ θα μπορούσε να υπολογίσει και αποφύγει στιγμιαία.

Υπάρχει η λέξη-όρος «ψυχική ασθένεια». Με αυτό σημαδεύουν ο, τι είναι ασυνήθιστο. Περπατάς γυμνή – είσαι άρρωστη. Κανείς χειμερινή κολύμβηση – είσαι άρρωστη. Απομακρύνεις τα ΑΣ – είσαι άρρωστη. Δεν θέλεις να παντρευτείς – είσαι άρρωστη. Δεν αγαπάς τους γονείς σου – τέλειος αρρωστημένη! Εγώ προτείνω άλλον ορισμό – ψυχικά νοσεί όποιος δεν θέλει να έχει κάποιες σκέψεις, επιθυμίες, συναισθήματα, και η βεβαιότητα για αυτό ενδυναμώνει την θέληση για την αναζήτηση της ανάρρωσης – της παύσης των ΑΣ.

Μια από της βασικές δυσκολίες στην άμεση απομάκρυνση των ΑΣ – η ψεύτικη ερμηνεία αυτών ως «ένα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού σου», όπως την ιδιοκτησία σου, και όσο περισσότερο ο άνθρωπος έχει την τάση για την κτήση, τόσο πιο δύσκολα ξεφορτώνεται την περιούσια των παθών, και ακόμα χειρότερα, όταν υπολογίζει μετά από την κρίση των ΑΣ να περάσει την κρίση των ΘΣ.

Ωστόσο, όταν αρχίζεις να διαλύεις τα ΑΣ, οι φόβοι και οι μετάνοιες σταδιακά εξαφανίζονται, το παράλογο τους φανερώνεται, διότι σαν αποτέλεσμα της απομάκρυνσης των ΑΣ δυναμώνουν οι αναλαμπές των ΦΑ, και κάθε τέτοια αναλαμπή εμφανίζει ξεκάθαρα το δίλημμα – η το ένα, η το άλλο. Ετσι στην μια μερια της ζυγαριας βρισκονται τα ΑΣ, και στην άλλη – η απόλαυση από την επαφή με τις ΦΑ.

Τα ΑΣ δεν είναι το αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητας, δεν είναι παρά ένα ογκίδιο. Συχνά μιλάνε για τα «προσωπικά χαρακτηριστικά», και εννοείται, ότι τα χαρακτηριστικά αυτά είναι δεδομένα σε μας ανεξάρτητα από οτιδήποτε, η από τη στιγμή της γέννησης, ή περασμένα ακλόνητα με την ανατροφή, και δεν μπορούν να διορθωθούν, ή διορθώνονται με πολύ μικρή επιτυχία. Λέγοντας «είμαι τόσο ευέξαπτη» οι άνθρωποι δείχνουν, ότι αυτή είναι μια «προσωπική ιδιομορφία», «προσόν του χαρακτήρα». Μολαταύτα υπονοείται, ότι ο εκνευρισμός εμφανίζεται υπό τις συγκεκριμένες συνθικες, δηλαδή ενδέχεται κάποια σταθερή «σύνδεση» ανάμεσα στις συνθικες και τα ΑΣ. Εκτός από αυτό, προσθέτεται ειδική «φύση» σε αυτήν την ιδιομορφία, ξεχωριστή από το απλό ογκίδιο, το οποίο μπορεί να καλλιεργηθεί, η να αφαιρεθεί.. Κάθε μια από αυτές της «ιδιομορφίες» δεν είναι κάτι άλλο από βαθιά ριζωμένη κακή συνήθεια για την αίσθηση των ΑΣ. Δεν υπάρχει καμία «σύνδεση»- απλώς μια κακή συνήθεια, την οποία έχουμε την δυνατότητα να αλλάξουμε.

Εάν διαπιστώσεις, ότι όλα τα ΑΣ απομακρύνονται, η ότι τα ΑΣ δεν υπάρχουν τώρα, και την ίδια στιγμή δεν υφίστανται και οι δυνατές ΦΑ, τότε βιώνεις τον αρνητικό φόντο (ΑΦ). Το ΑΦ είναι τα ΑΣ πολύ αδύναμης έντασης, και αποτελούν «αλειμμένο» στρώμα, κάτι σαν το «κατακάθι» των ΑΣ.

Αυτά δεν δημιουργούν φανερούς κυματισμούς, και όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, είναι το κοινό ΑΣ, και πολύ συχνά δεν υποψιάζεσαι, ότι το ΑΣ δεν έρχεται από το πουθενά, αλλά βασίζεται στο θρεπτικό περιβάλλον του ΑΦ, που νοιώθεις αυτή την στιγμή. Το ΑΦ είναι πολύ παρατεταμένο χρονικά φαινόμενο, μπορεί να διαρκέσει ώρες, μέρες, μήνες, ολόκληρη ζωή. Δεν είναι εύκολο να ανακαλύψεις το ΑΦ, που έχει περάσει σε τόσο βαθιά ριζωμένη συνήθεια. Είναι συνετό να συμβουλευτείς τον συνάδελφο στην πρακτική, διότι ο άνθρωπος, που έχει πείρα στην απομάκρυνση των ΑΣ, ΑΦ και ΑΕΚ, είναι ικανός να αναγνωρίσει στον εαυτό σου της εκδηλώσεις του ΑΦ, με το οποίο έχεις ταυτιστεί. Στην περίπτωση, που κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, είναι απαραίτητο να δώσεις περισσότερη προσοχή, και να εφαρμόσεις διάφορες πρακτικές της ανακάλυψης του ΑΦ. Αποτελεσματική είναι η πρακτική της συναισθηματικής λείανσης (αναφέρεται παρακάτω). Μια άλλη μέθοδος είναι η παρακολούθηση των σκέψεων και η παρατήρηση – με ποίες από αυτές δημιουργείται η μεγαλύτερη αντήχηση του ΑΦ, και η επεξεργασία αυτή θα φανερώσει την ύπαρξη του ΑΦ τελικά. Μπορεί να είναι η ανησυχία για το αβέβαιο μέλλον, φόβος για το παιδί, των γονέων, της επίκρισης από την πλευρά των άλλων ανθρώπων, ντροπαλότητα, η συνήθεια της παραμονής στην γκρίζα κατάσταση, ο καθένας έχει κάτι δικό του.

Το φωτισμένο φόντο (ΦΦ) προσδιορίζεται ανάλογα με το ΑΦ.

Ας προσθέσουμε τον όρο «το αρνητικό επικρατών». Συχνά οι άνθρωποι λένε, πως είναι αρκετά απελευθερωμένοι από τα ΑΣ, και κάποιοι δηλώνουν, πως δεν βιώνουν τα ΑΣ και το ΑΦ ώρες η και μέρες ακόμα. Παρόλα ταύτα είναι προφανές, ότι ξεχειλίζουν από τα ΑΣ και το ΑΦ σε τέτοιο βαθμό, ότι όλο το πρόσωπο τους είναι παραμορφωμένο, το σώμα βρίσκεται σε ένταση, και είναι απορίας άξιο – πώς δεν το βλέπουν οι ίδιοι? Το αρνητικό επικρατών είναι το ΑΣ η το ΑΦ, με το οποίο έχεις εξοικειωθεί τόσο, που δεν μπορείς να φανταστείς τη ζωή χωρίς αυτά, αλλά δεν αντιλαμβάνεσαι καν την διαρκή αίσθηση τους! Επαναλαμβάνω – εάν τώρα ήσουν ελεύθερη από όλα τα ΑΣ, την ίδια στιγμή θα ένοιωθες τις δυνατές, σταθερές ΦΑ, και εφόσον αυτά δεν υπάρχουν, τότε υφίστανται τα ΑΣ, ΑΦ η ΑΕΚ, και συγκεκριμένα – το αρνητικό επικρατών. Μην σταματάς στις συζητήσεις για την πρακτική, ξεκίνα την πραγματική μάχη αμέσως τώρα. Πάλεψε! Πόσο θα ζήσεις με αυτά? Ναι, είναι δύσκολη η απομάκρυνση των ΑΣ, αλλά μήπως είναι εύκολη η ζωή με αυτά?

Η απομάκρυνση των ΑΣ είναι το πρώτο βήμα. Εάν δεν το έχεις κάνει ακόμα, τότε δεν έχεις κάνει τίποτα απολύτως, και όλα είναι κλειστά για σένα. Πόση ώρα θα χρειαστεί για το πρώτο βήμα? Τα απέραντα πεδία των ΦΑ βρίσκονται μπροστά, όσο εσύ κάνεις την δελικατα με το δηλητήριο…Φαντάσου τον εαυτό σου ως ορειβάτη, που προσπαθεί να φτάσει στην κορυφή. Δεν είναι μια απλή κορυφή. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που είπαν τους εαυτούς τους δάσκαλους, φωτισμένους, μαστόρους αλλά έχεις δει ποτέ έστω έναν, ελεύθερο από τα ΑΣ? Η κορυφή αυτή είναι απρόσιτη, λίγοι είναι αυτή, που μπορούν να την κατακτήσουν, αλλά όχι επειδή είναι τόσο δύσκολη, αλλά διότι κανείς δεν την βάζει για στόχο. Κανένας δεν απομακρύνει τα ΑΣ με στοχευόμενη προσπάθεια, όλοι ψάχνουν για το ΜΚΚ – στάσεις, προσευχές. Μάζεψε λοιπόν την αποφασιστικότητα, επιμονή, την αγάπη για την ζωή σου, – εάν δεν βρεθεί η λύση για το πρόβλημα αυτό, σε περιμένει η μοίρα όλων εκείνων, που σε περιβάλλουν. Κοίταξε τις γριές, τις φυσικές πραγματοποιήσεις των ΑΣ – σε ικανοποιεί τέτοια ζωή; Κοίταξε τους νέους, που τρέχουν σπασμωδικά από τα ΑΣ και την ηλιθιότητα στα ΑΣ, προς ακόμα μεγαλύτερα ΑΣ, και ακόμα μεγαλύτεροι ηλιθιότητα. Κοίταξε τους ανθρώπους στα 30 κα στα 40 τους, με την μόνιμη μάσκα των ΑΣ στα πρόσωπα, που έχουν χάσει την ελπίδα εδώ και πολύ καιρό. Θέλεις να είσαι μια από αυτούς; Εάν όχι – πάλεψε. Θεώρησε τον εαυτό σου αμαζόνα, εξολοθρεύτρια, ορειβάτισσα, μάγισσα – θα χρειαστεί ύψιστη ένταση των δυνάμεων , και όχι για ένα αόριστο «λαμπρό μέλλον», αλλά για την αίσθηση των ΦΑ, που θα βιώσεις αμέσως τώρα, διαλύοντας το επόμενο ΑΣ. Πέρα από το κάθε βήμα – καινούριο επίπεδο της ελευθερίας, κάθε μέρα – καινούριοι κυματισμοί των ΦΑ, συνειδητοποιήσεων, και η ζωή μεταμορφώνεται σε αδιάκοπη δημιουργία και απόλαυση από αυτή.

Στα παγκάκια δίπλα στην πολυκατοικία σου κάθονται γιαγιάδες και παππούδες. Δίπλα τους- τα παιδάκια και οι έφηβοι. Και όλοι αυτοί οι γλυκούληδες ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ θα μετατραπούν σε ΕΚΕΙΝΟ, για το οποίο είναι δύσκολο ακόμα να βρεις και τη λέξη. Κοίταξε τα μάτια των γέρων. Θέλεις να γίνεις και εσύ ΑΥΤΟ?

Τη στιγμή της απομάκρυνσης των ΑΣ εμφανίζονται οι αναλαμπές των ΦΑ. Είναι αρκετή έστω ελάχιστη εκκαθάριση από τα ΑΣ. Και γίνεται ολοφάνερο, ότι ο δρόμος προς την ελευθερία είναι τόσο υπέροχα απλώς! Το μόνο που χρειάζεται είναι η εξάλειψη μερικών ειδών του σκοτισμού, και ΤΕΛΟΣ! Ξεκίνα το καταπληκτικό ταξίδι στις έντονες, βαθιές συγκινήσεις, που ανοίγουν τον καινούριο κόσμο μέσα σου. Δεν θα παρακολουθήσεις από μακριά κάτι συναρπαστικό, εσύ η ίδια θα γίνεσαι η απόλαυση, ανακάλυψη, περιήγηση.

Πίσω από το παραπέτασμα των ΑΣ δεν είναι δυνατή η αίσθηση των ΦΑ, και αυτά δεν μπορείς να τα φανταστείς η να τα δημιουργήσεις – εκείνα η εμφανίζονται, η όχι, αλλά μπορείς να θελήσεις να τα αισθανθείς. Όσο πιο απελευθερωμένη είσαι από τους «σκοτισμούς» (αναφέρονται παρακάτω), τόσο δυναμώνει η επιθυμία της αίσθησης των ΦΑ, και αυτό κατά κάποιο μυστήριο τρόπο πλησιάζει την παρουσίαση των ΦΑ. Την περίπτωση που η επιθυμία των ΦΑ είναι πολύ δυνατή, την ονομάζω «προσπάθεια», και τότε οι ΦΑ εμφανίζονται από μόνα τους, ξαφνικά. Στην αρχή είναι σαν σύντομοι κυματισμοί, που με την πρώτη ματιά, εκδηλώνονται δίχως καμία σχέση με την πρακτική. Μετά η εξάρτηση του βάθους και της έντασης των ΦΑ θα εκδηλωθεί πιο ξεκάθαρα. Όταν τα σύννεφα του καπνού αραιώνουν, προβάλλει ο ήλιος. Οι ΦΑ δεν είναι στατικές καταστάσεις. Βιώνοντας τα, η ίδια γίνεσαι ο δρόμος στα εξαιρετικά σύμπαντα.

Η αντίδραση της κοινωνίας αποτελεί πολύ σοβαρό εμπόδιο για την εξολόθρευση των ΑΣ και την αρχή της επίμονης προπόνησης σε αυτό. Αρνητική αντίδραση. Επιθετικά-αρνητική. Οι συγγενείς σου, οι γνωστοί, οι «εσωτερικοί» στις συνεδριάσεις στο διαδυκτιο, όλοι οι γύρο σου πολύ πιθανών θα δείξουν την επιθετικότητα για την ίδια την ιδέα της απομάκρυνσης των ΑΣ, θα πολυλογήσουν για το ότι είναι ανέφικτο, «αφύσικο», θα επιφέρει τις φρυκτές ψυχικές ασθένειες και τα λοιπά. Υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα στη Ρωσία, αλλά είναι σπάνιες. Στην αρχή οι συγγενείς και οι φίλοι θα συμφωνούν με σένα, επηρεαζόμενοι από την φιλικότητα, η από τον φόβο της απώλειας της προσοχής σου, αλλά όσο πιο συνεπής θα γίνεται η πρακτική σου στην απομάκρυνση των ΑΣ και των δογματικών θεωριών, τόσο πιο έκδηλη θα γίνεται και η πραγματική τους γνώμη για όλα αυτά.

Τέτοιου είδους ομόφωνη επιθετική αρνητική αντιμετώπιση της διάλυσης των ΑΣ, συνοδευόμενη συχνά από τις απειλές και τη σωματική βία, μπορει να κλονίσει σοβαρά την αποφασιστικότητα σου. Αισθανόμενοι τον εαυτό τους σε αποκλεισμό, οι πολλοί ασκούμενοι παραιτούνται και προσθέτουν τους εαυτούς τους σε εκείνους, που για όλη τη ζωή τους νοιώθουν την μιζέρια των ΑΣ. Η επιλογή είναι δική σου – αποφάσισε.

Όταν υπάρχουν οι κοινές αντιλήψεις, ακόμα και αν το μερίδιο των ΑΣ σε αυτά είναι υψηλό, και υπάρχει η θέληση να μην τα βιώνεις, έχεις την «αίσθηση της άνεσης». Όποτε ξεκινάς την άσκηση της πρακτικής του ευθύ δρόμου και αλλάζεις κάποιες αντιλήψεις με άλλες, ανεξάρτητα από την αύξηση του μεριδίου των ΦΑ, θα έρθει και η «αίσθηση της δυσχέρειας».

Από κάποιο επίπεδο του κορεσμού των ΦΑ και μετά, η δυσχέρεια με την ανταλλαγή των αντιλήψεων υποχωρεί, αφήνοντας την θέση της για την προσμονη, επιδίωξη, θαυμασμό και άλλες ΦΑ. Μια ώρα εκτός της πρακτικής αναπολείται ως λίγο-πολύ ομαλή σειρά από τις εντυπώσεις. Η ώρα της προσπάθειας – ως πέρασμα από τη ζούγκλα, γεμάτο με τις συγκρούσεις με τα εμπόδια, την υπερπήδηση τους, με τις αποκαλύψεις. Κατά αυτόν τον τρόπο, ο ασκούμενος στα πρώτα σταδία της πρακτικής, όποτε οι ΦΑ εμφανίζονται σπάνια, μπορεί να χρησιμοποιήσει την αίσθηση της άνεσης ως βάση για την προϋπόθεση, ότι η άνεση αυτή «κρύβεται» στους συνηθισμένους σκοτισμούς. Σε κάποιους η ζωή αυτή μπορεί να φανεί φρικτή, ακριβώς οπός φαίνεται για την γειτόνισσα-γριούλα η ζωή του ταξιδιώτη – απόλυτα ανούσια και μαζοχιστική.

Τα ΑΣ μοιάζουν με καρκίνωμα.

Παραδείγματος χάρη, ο άνθρωπος, που έχει συνηθίσει να λυπάται τον εαυτό του (ΛΕΤ), στοχευόμενα καταστρέφει τη ζωή του με τα ίδια του τα χέρια, διότι για να κάνει τους άλλους να τον λυπηθούν, να του δώσουν την προσοχή, να τον παρηγορήσουν (και συγκεκριμένα αυτό επιθυμεί τόσο πολύ), πρέπει να έχει τον λόγο, να ξεχωρίζει με ιδιαίτερη «δυστυχία». Για να ηδονιστεί την δυστυχία του, απαιτούνται πολλές λεπτομέρειες, και όταν τις αναφέρει, ο άνθρωπος αυτός θα μπορέσει με μεγάλη γνώση και με αίσθηση της ανωτερότητας ακόμα να μυήσει τους άλλους στο «μυστήριο» των «παθών» του. Ο πετυχημένος στο πρωτάθλημα αυτό, επιβραβεύει τον εαυτό του με μαρτυρικό στεφάνι, «σημαδεμένο από τη μοίρα», ενισχύοντας την αίσθηση της αυτοσπουδαιότητας του.

Στον άνθρωπο, που τείνει να έχει την αίσθηση της αυτολύπησης (ΑΑΛ), παρουσιάζεται ένα σύνολο των επιθυμιών, που μοιάζει με καρκίνωμα – πλέον θεμιτή γίνεται τέτοια έκβαση, η οποία θα φέρει τους «μπελάδες», διότι όσα περισσότερα ΑΣ θα βιώσει, τόσο θα στηρίξει τις ΑΑΛ και ΑΑΣ του, τόσο υψηλότερη αναγνώριση θα λάβει από τα δυστυχισμένα άτομα, που απαιτούν (και λαμβάνουν) τον οίκτο των άλλων ανθρώπων, και τις πράξεις, προερχόμενες από τη λύπηση.

«Οι δυστυχίες» (πραγματικές και υποτιθέμενες ) γίνονται η περιούσια του, το προϊών του, που ανταλλάσσεται με την προσοχή και εξυπηρετήσεις. Στο τέλος, το άτομο με την ΑΑΛ καταστρέφει τη ζωή του, οδηγούμενο από τις αμυδρά-στοχευόμενες ενέργειες (ασε), και από τις συγκεκριμένα-στοχευόμενες ενέργειες (σσε). Οι ΑΣΕ – είναι οι πράξεις, που γίνονται με τις σκέψεις «εγώ το κάνω αυτό», «αυτό συμβαίνει», αλλά αν τον ρωτήσεις, η ο άνθρωπος αναρωτηθεί από μόνο του, «εγώ το κάνω;», «συμβαίνει αυτό;», η απάντηση του θα είναι «όχι», δηλαδή εκτοπίζει την συλλογική διαύγεια. Με τις ΣΣΕ ο άνθρωπος συμφωνεί, πως αυτός τις κάνει.

01-02 Απομάκρυνση και καταπίεση των ΑΣ

Το να βάλεις ως στόχο την απομάκρυνση των ΑΣ είναι πολύ ευκολότερο από το να ξεκινήσεις να λύνεις αυτό το πρόβλημα. Απαιτούνται πραγματικά τεράστιες προσπάθειες, για να γίνει η πρακτική ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής, αλλιώς τα όνειρα θα παραμείνουν όνειρα. Δεν λέμε «να αφιερώσεις χρόνο στην πρακτική», αλλά να την ασκήσεις στο κέντρο των γεγονότων της ζωής. Εκείνοι, που περνάνε από τα λόγια στις πράξεις, και συνεχίζουν με την επιμονή και αποφασιστικότητα να πλησιάζουν τον στόχο με επιδίωξη και προσδοκία, παρ` όλες τις ήττες και τις νίκες, συναντώνται πολύ σπάνια.

Τα ΑΣ απομακρύνονται με την προσπάθεια – σαν να «ξεκόβεις» τον εαυτό σου από αυτά, βγάζοντας σε από τον γλοιώδη βάλτο, «θυμάσαι» τον εαυτό σου στην κατάσταση ελευθερίας από τα ΑΣ, «μπαίνεις» στις ΦΑ. Οι προσπάθεια αυτή μπορεί να καταβληθεί μέσω πολλών εξασκήσεων. Οι περιγραφές των διάφορων εκδοχών εικόνων και σκέψεων, που έχουν αντήχηση με την προσπάθεια, αναφέρονται παρακάτω. Η απομάκρυνση των ΑΣ είναι εξ` ορισμού τέτοια προσπάθεια, που έχει ως αποτέλεσμα α) την εξαφάνιση των ΑΣ χωρίς το παραμικρό ίχνος, β) εμφανίζεται έστω αδύναμη, μα ξεκάθαρη ΦΑ.

Φυσικά, δεν γίνεται με την πρώτη να μάθεις να «βγαίνεις» τόσο καθαρά από τα ΑΣ, ώστε κάθε φορά να αισθάνεσαι τις ΦΑ, και στην αρχή θα εμφανίζεται η κατάσταση «δεν συμβαίνει τίποτα», αλλά μπορούμε τουλάχιστον να θυμόμαστε την επιδίωξη των ΦΑ μετά από κάθε προσπάθεια της απομάκρυνσης των ΑΣ.

«Η άψογη απομάκρυνση» – η διάλυση των ΑΣ μέσα σε μισό του δευτερόλεπτου. Κατά διάρκεια του χρόνου αυτού τα ΑΣ δεν προλαβαίνουν να δηλητηριάσουν τίποτα και δεν αφήνουν την ουρά των ακόλουθων ΑΣ, ούτε να τροφοδοτήσουν το ΑΦ.

Για να παραμείνουν κοινωνικά αποδεκτοί, οι άνθρωποι συχνά καταπιέζουν τα ΑΣ, αλλά αυτό δεν τους φέρνει στην απελευθέρωση από αυτά, ακριβώς το αντίθετο, τα ΑΣ μεταμορφώνονται σε βαρύ ΑΦ, το οποίο με χονδρό δηλητηριώδη πέπλο καλύπτει όλες τις άλλες αντιλήψεις. Πως να ξεχωρίσεις την διάλυση των ΑΣ από την καταπίεση? Το κριτήριο είναι η αίσθηση των ΦΑ – έστω για λίγα δευτερόλεπτα, μέχρις ότου το ΑΣ δεν εμφανίζεται ξανά κατά συνήθεια. Επίσης υπάρχει δυνατότητα να προσανατολιστείς με τον χαρακτήρα της επιθυμίας για την παύση των ΑΣ – εάν αυτή συνοδεύεται με προσμονη, τότε η πιθανότητα της απομάκρυνσης, και όχι της καταπίεσης των ΑΣ είναι υψηλή. Εάν το κίνητρο της επιθυμίας είναι ο φόβος, η ΑΑΣ, και άλλα ΑΣ, η απομάκρυνση δεν θα συμβεί.

Όποτε μετά από την προσπάθεια της απομάκρυνσης των ΑΣ εμφανίζεται η κούραση, βαρύτητα, δυσαρέσκεια, δεν έχει κυματισμό των ΦΑ, αυτό σημαίνει, ότι τα ΑΣ καταπιέσθηκαν και δεν διαλύθηκαν. Με την καταπίεση επιλέγεις όχι την παύση των ΑΣ, αλλά την απόκρυψη της εκδήλωσης αυτών, με το φόβο των συνεπειών, η από ντροπή η από άλλα ΑΣ, μα μολαταύτα βράζεις εσωτερικά και προσπαθείς εξωτερικά να δείχνεις ήρεμη. Έτσι τα ΑΣ όχι μόνον δεν αποδυναμώνονται, αλλά χειροτερεύουν, πολλαπλά επίκεντρα τους συνεχίζουν να παρουσιάζονται, δημιουργώντας τον δύσοσμο αναβρασμό, που αργά η γρήγορα θα βγει παραέξω. Μπορείς να σπρώξεις το ένα ΑΣ με το άλλο (π.χ., ο εκνευρισμός παραμερίζεται από την αυτολύπηση, ντροπή η από το φόβο), αλλά η δηλητηρίαση συνεχίζεται.

Θα απαριθμήσω όλα αυτά, που δεν αποτελούν την απομάκρυνση των ΑΣ, που δεν σε βγάζουν από τη ατελείωτη δύνη τους:

1) Η αντιπαραβολή των ΑΣ με τα ΘΣ. Όταν είσαι νευριασμένη με τον άντρα σου, καλείς την φιλενάδα σου και αυτή σε διασκεδάζει.

2) Παραμερισμός – το ένα ΑΣ βγάζει εκτός το άλλο. Αντί για ντροπή αρχίζεις να νοιώθεις την επιθετικότητα.

3) Αυτό-εξαπάτηση – το ΑΣ παραμένει , αλλά εσύ νομίζεις, πως δεν το βλέπει κανείς, και πείθεις τον εαυτό σου, ότι δεν υπάρχει, νεκρώνοντας με αυτόν τον τρόπο την ειλικρίνεια σου, αφαιρώντας την τελευταία ευκαιρία να αλλαξεις.

4) Φυγή και αποχαύνωση – το ΑΣ συνεχίζει να υπάρχει, αλλά απαγορεύεις στον εαυτό σου ακόμα κα να το σκέφτεσαι, απλώς διώχνεις τη σκέψη.

5) Προσκόλληση – υπάρχει η σκέψη «τώρα νοιώθω το ΑΣ», δηλαδή έρχεται η αδύναμη επιθυμία για την παύση του ΑΣ, αλλά δεν είναι αρκετά ισχυρή για να ξεπεράσει την δύναμη της συνήθειας για την αίσθηση των ΑΣ και της μηχανικής επιθυμίας για την συνέχιση τους.

6) Καταπίεση – η μεταμόρφωση των ΑΣ σε ΑΦ.

Ο κατάλογος αυτός δεν είναι πλήρης, βεβαίως, μπορείς να το συμπληρώσεις, αν θέλεις.

Ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια στην απομάκρυνση των ΑΣ είναι η αυταπάτη, όταν ο άνθρωπος φαντάζεται μόνο, ότι θέλει να τα διαλύσει, αλλά στην πραγματικότητα το απεύχεται.

Ειδικά αυτό κάνει την διαδικασία πολύπλοκη – η θέληση για την αίσθηση του ΑΣ, την παρουσία του οποίου πολύ πιθανόν δεν αντιλαμβάνεσαι καν. Πάντοτε, όποτε υπάρχει το ΑΣ, υπάρχει και η επιθυμία για το βίωμα αυτού, και όσο δυνατότερο είναι το ΑΣ, τόσο δυνατότερη γίνεται και η επιθυμία. Μόλις γίνει ξεκάθαρο, ότι το ΑΣ είναι τόσο δυνατό μόνο κα μόνο επειδή εσύ θέλεις να το βιώνεις, και όχι επειδή είναι δύσκολο να το απομακρύνεις, εμφανίζεται η αποφασιστικότητα, η προσμονη, ο ενθουσιασμός. Επίσης το ξεκαθάρισμα αυτό μπορεί να επιφέρει τον ερχομό των δυο νέων επιθυμιών – της θέλησης της ενίσχυσης της επιθυμίας των ΦΑ, και της θέλησης της αδρανοποίησης της επιθυμίας των ΑΣ. Η επιθυμία για την αίσθηση των ΑΣ συνοδεύεται με σκέψεις – δικαιολογίες του τύπου «αυτός με προκάλεσε», «αυτό το ΑΣ είναι δίκαιο» και άλλα.

Η απομάκρυνση των ΑΣ είναι το αποτέλεσμα των προσπαθειών, προερχόμενων από: α) την επιθιμια για την παύση των παθών, β) την συνειδητοποίηση, ότι η συνέχιση της επιβίωσης σε αυτό το δηλητηριώδη μίγμα είναι αδύνατη, γ) την επιδίωξη της διαύγειας, των ΦΑ, ασύμβατων με τα ΑΣ.

Με την απομάκρυνση των ΑΣ δεν συμβαίνει αντικατάσταση του ενός ΑΣ με το άλλο, διότι δεν θα ικανοποιηθείς με το επιφανειακό αποτέλεσμα, ο στόχος δεν είναι να σκεφτεί κανείς, πως δεν έχεις τα ΑΣ, αλλά να σταματήσεις την αίσθηση των ΑΣ, και να βιώσεις τις ΦΑ. Σαν αποτέλεσμα της απελευθέρωσης από τα ΑΣ πάντα εμφανίζεται η αδύναμη, μα ξεκάθαρη αίσθηση της απελευθέρωσης, ήπιας χαράς, γαληνής, προσμονής και όρεξης για τη ζωή. Στη περίπτωση καταπίεσης του ΑΣ κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει ποτέ.

Με λεπτομερή ανάλυση η διαδικασία της απομάκρυνσης των ΑΣ είναι:

1) Σύντομος, στιγμιαίος νοητικός προσδιορισμός «υπάρχει το ΑΣ».

2) Η επιθυμία της παύσης της αίσθησης των ΑΣ.

3)Η προσπάθεια (οξύ, συγκεντρωμένος κυματισμός της επιθυμίας) της παύσης των ΑΣ.

4) Η επιθυμία της αίσθησης των ΦΑ.

5) Προσπάθεια για την γέννηση των ΦΑ.

6) Εμφάνιση των ΦΑ.

Αποκλειστικά και μόνο μετά από την ολοκλήρωση του έκτου σημείου η απομάκρυνση του ΑΣ μπορεί να θεωρηθεί ολοκληρωμένη. Επιτυχής απομάκρυνση του ΑΣ δεν σημαίνει, ότι σε πέντε λεπτά αυτό δεν θα εμφανιστεί εκ νέου, διότι αυτή είναι μια πανίσχυρη συνήθεια, αλλά αν κάθε φορά θα διαλύεις τα ΑΣ με επιμονή, αυτή θα αποδυναμωθεί, μέχρις ότου δεν εξαφανιστεί τελείως.

Με την τελειοποίηση, οι κρίκοι αυτής της αλυσίδας συνηθίζονται όλο και πιο πολύ, γίνονται σχεδόν από μόνα τους – με τον ίδιο μηχανικό τρόπο, που παλιότερα αυτόματα εμφανίζονταν τα ΑΣ, και έτσι η συνήθεια για την αίσθηση των ανεπιθύμητων αντιλήψεων αντικαθιστάται με την συνήθεια για την αίσθηση των θεμιτών, και στο τέλος είναι δυνατό να μάθεις την άψογη απομάκρυνση των ΑΣ . Μετά από ένα αρκετό χρονικό διάστημα εφόσον έχεις μάθει να απομακρύνεις άψογα τα ΑΣ, η συνήθεια αυτή δεν εμφανίζεται καθόλου, και με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνεις την απόλυτη απομάκρυνση αυτού του ΑΣ.

Όποτε μαθαίνεις να τρέχεις με το ποδήλατο, είναι διαβολικά δύσκολο να μάθεις να κρατάς την ισορροπία, ωστόσο, όταν το έχεις μάθει πια, γίνεται χωρίς σκέψη. Το ίδιο και σε αυτή την περίπτωση.

Στα πρώτα στάδια της εκπαίδευσης στην απομάκρυνση των ΑΣ είναι σκόπιμο να προσφύγεις στην υποστήριξη με τις εικόνες η σκέψεις, που σε σένα έχουν αντίκτυπο με την διαδικασία της απελευθέρωσης από τα ΑΣ.

Ο κάθε ασκούμενος επιλέγει για τον εαυτό του μια τέτοια εικόνα, σύμφωνα με τις προτιμήσεις του. Μπορεί να είναι μια ακτίνα του φωτός, που καταστρέφει όλα τα ΑΣ, η μορφή μιας δύνης, που παρασέρνει όλα τα ΑΣ στον δρόμο της, η απεικόνιση μιας έκρηξης, που μετατρέπει σε κομμάτια όλα τα εμπόδια από τα ΑΣ – οτιδήποτε.

Εδώ θα αναφέρω μερικά παραδείγματα εικόνων, που αντηχούν με την προσπάθεια της απομάκρυνσης των ΑΣ, από την συλλογή της Σκβο:

1. ¨Η αύξηση της έντασης των προσπαθειών – σαν την άρση της μεγάλης και βαριάς πέτρας από το πάτο μιας λίμνης – πως στην αρχή τη καθαρίζεις από τη λάσπη, και μετά συνεχώς την τραβάς προς τα πάνω.

2. Το κάθε δυνατό ΑΣ – σαν τυφώνας, και για να επιβιώσεις, πρέπει να καρφώσεις με μένος μια δυνατή στήλη, ακλόνητη από τον άνεμο. Κάθε φορά η στήλη αυτή γίνεται όλο και πιο στέρεα.

3. Η εδραίωση του κράτους στην επαναστατημένη χώρα. Αφηνιασμένος όχλος προσπαθεί να πάρει τη εξουσία στα χέρια του. Αρκεί ένα δευτερόλεπτο αδυναμίας, και η εξουσία θα χαθεί. Όποτε η σταθερότητα των αρχών έχει επιτευχθεί, θα ανακηρύξω τους καινούριους νόμους – ο νόμος της ανεμελιάς, νόμος της χαράς, νόμος της επιδίωξης.

4. Μαλακή και ακλόνητη στρέψη της προσοχής για την ανάμνηση των ΦΑ, σαν να μην ήξερα να εστιάσω το βλέμμα μου σε κάποιο αντικείμενο λόγο της χαοτικής περιπλάνησης του ματιού, και θα ήταν αναγκαίο συνεχώς να τινάζομαι, να χτυπάω τα μάγουλα μου, να συγκρατώ το κεφάλι μου, να καλύπτω τα υπόλοιπα πράγματα με πανιά. Αλλά μόλις τώρα έμαθα να κοιτάω στοχευόμενα, επιστρέφοντας απαλά το περιπλανώμενο βλέμμα μου.

5. Λέιζερ – λεπτή, αλλά ισχυρή ακτίνα του φωτός, γρήγορα και ανελέητα ξεκαθαρίζει τον χώρο.

6. Η επίθεση της τίγρης – με κάθε εκπνοή μαζεύω όλες τις δυνάμεις και πέφτω στις ΦΑ, μπαίνω σε αυτές, ακόμα και αν μετά από 1-2 δευτερόλεπτα της αίσθησης των ΦΑ αποτραβιέμαι πίσω, συνεχίζω την προσπάθεια, έτσι σε λίγο η αρχική κατάσταση αλλάζει, και επιτυγχάνω την είσοδο στις ΦΑ για 3 με 5 δευτερόλεπτα.

01-03 Πρώτα βήματα στην εξερεύνηση και απομάκρυνση των ΑΣ

Ένας από τους τρόπους να κλονίσεις τα θεμέλια της συνήθειας για την αίσθηση των ΑΣ στην συγκεκριμένη κατάσταση είναι η πρακτική της κυκλικής αλλαγής των ερμηνειών. Εάν τώρα νιώθεις την λύπη της μοναξιάς, δοκίμασε να συγκεντρωθείς στις σκέψεις «τι ωραία, που επιτέλους μπορώ να μείνω λίγο μόνη μου, να είμαι ο εαυτός μου, να μην προσπαθώ να επιδείξω κάτι, να μην αντιστοιχώ στις απαιτήσεις, κανόνες και αρχές, μπορώ ήρεμα να σκεφτώ, να χαλαρώσω, να αφεθώ στις αισθήσεις και στην φαντασία μου. Τόσοι άνθρωποι είναι συνεχώς γύρο μου, και τώρα μπορώ να χρησιμοποιήσω την στιγμή και να απολαύσω την μοναξιά». Σύντομα θα παρατηρήσεις, ότι η ένταση του ΑΣ της μοναξιάς ελαττώθηκε. Τώρα άλλαξε την ερμηνεία και σκέψου «εάν θα είχα εδώ έναν ελκυστικό νέο, θα μπορούσα να τραβήξω την προσοχή του, θα ήταν ενδιαφέρον και για τους δυο μας, θα μπορούσα να τον αγγίξω, να νιώθω των ενθουσιασμό των ερωτικών αισθήσεων. Τώρα κάποιοι περνάνε καλά μαζί, και εγώ είμαι μόνη μου, δεν έχω να μιλήσω σε κάποιον, δεν έχω κάποιων να ερωτευτώ». Ως αποτέλεσμα – η επιδείνωση της επώδυνης μοναξιάς, ενδυνάμωση των άλλων ΑΣ. «Ταλαντευόμενη» ανάμεσα στους δυο τύπους των ερμηνειών, αποκτάς ενδιαφέρον πείρα για το ότι η παρουσία των ΑΣ δεν εξαρτάται από την κατάσταση, αλλά από τη ερμηνεία της.

 Η αλλαγή των ερμηνειών δεν είναι ο δρόμος προς την απελευθέρωση από τα ΑΣ, αλλά μόνο το πρώτο βήμα, διότι, πρώτον, η δύναμη της συνήθειας για την αίσθηση των ΑΣ, επαναλαμβανόμενης χίλιες φορές, είναι πιο μεγάλη από οποιαδήποτε ερμηνεία, δεύτερων, την ώρα που εσύ αλλάζεις ερμηνείες, το ΑΣ ζει, αναπτύσσεται, δηλητηριάζει, παράγει καινούρια συναισθήματα.

Η κυκλική αλλαγή των ερμηνειών δίνει την ελάχιστη πείρα για την ελάττωση των ΑΣ, παρόλα ταύτα, ενισχύει την κατανόηση για την δυνατότητα της επιβολής της επιρροής στα ΑΣ ανεξάρτητα από την κατάσταση. Η λανθασμένη θεωρία για τα συναισθήματα, εξ` ολοκλήρου ορισμένα από τις καταστάσεις, σε κάνει αβοήθητη, διότι σπάνια μπορείς να αλλάζεις τις συνθήκες, σαν αποτέλεσμα εμφανίζεται η αίσθηση της αδιεξόδου. Στην μια περίπτωση βγαίνει μια απαισιόδοξη, βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στα ΑΣ, στην άλλη – επαναστάτρια, που προσπαθεί να αλλάξει τις συνθήκες έτσι, ώστε τα ΑΣ δεν εμφανίζονται, κάτι το ανέφικτο, βεβαίως, απλώς κάποια ΑΣ αντικαθιστώνται από άλλα.

Εάν και οι δυο ερμηνείες είναι εξίσου πιθανές, γιατί δεν επιλέγεις και δεν υποστηρίζεις αυτήν, που μειώνει τα ΑΣ και επιτρέπει να βρεθείς σε μια πιο ελκυστική κατάσταση? Η αντικατάσταση των ανεπιθύμητων ερμηνειών με τις θεμιτές είναι ο ελάχιστος στόχος, που θα βοηθήσει στο κλονισμό της συνήθειας της άμεσης πτώσης στα έντονα ΑΣ. Βασικό είναι και το γεγονός, ότι με την πρόοδο της πρακτικής σου συμβαίνει η συσσώρευση της πείρας της αίσθησης των ΦΑ – οι στιγμές, που έχεις ζήσει στις ΦΑ, συλλέγονται από τον εαυτό σου όχι μεταφορικά, αλλά κυριολεκτικά, και γρήγορα (η, δυστυχώς, πολύ αργά) συμβαίνει η διάσπαση, και τότε νιώθεις ξαφνική ανακούφιση από τη απομάκρυνση των ΑΣ, οι γνωστές ΦΑ εμφανίζονται πιο δυνατά και ξεκάθαρα, φανερώνονται καινούριες ΦΑ.

Εάν υπάρχουν τα ΑΣ, τα οποία λυπάσαι να ξεφορτωθείς, (η θλίψη, λύπη για τον εαυτό σου, για τους άλλους, ζιλιά, καμιά φορά η επιθετικότητα, αρνητική αντιμετώπιση), τότε μπορείς να απελευθερωθείς από εκείνα, που θεωρείς επώδυνα, ανεπιθύμητα. Η συνήθεια για το βίωμα των ΑΣ είναι θεμελιωμένη με εκατοντάδες χιλιάδες επαναλήψεις, αυτός είναι ο λόγος την επανεμφάνισης τους μετά από μερικά δευτερόλεπτα της απομάκρυνσης. Ενίσχυσε την ακλόνητη αποφασιστικότητα και την πάση θυσία επιδίωξη του στόχου, για να ξεπεράσεις την συνήθεια, που σε σκοτώνει. Για την απόλυτη απομάκρυνση των ΑΣ θα χρειαστούν πολλές προσπάθειες, αλλά τα αποτελέσματα με την μορφή των αναλαμπών των ΦΑ θα τα δεις αμέσως μετά από κάθε επιτυχημένη προσπάθεια, και η πείρα των συναισθημάτων αυτών συσσωρεύεται και αυξάνει την αποτελεσματικότητα της πρακτικής και της πληρότητας ζωής.

Η έφοδος του συγκεκριμένου ΑΣ είναι μια αποτελεσματική άσκηση. Επιλέγεις συχνά εμφανιζόμενο ΑΣ, π.χ. δυσαρέσκεια, και παίρνεις την απόφαση ότι για τα επόμενα τρία εικοσιτετράωρα (τρεις ώρες, μια ώρα) δεν θα της επιτρέπεις την εμφάνιση πέρα από 1-2 δευτερόλεπτα. Ανάμεσα στα άλλα ΑΣ, η δυσαρέσκεια είναι πανταχού παρών, και καμία φορά είναι δύσκολο να τη ξεχωρίσεις, δεν μιλάμε καν να την απομακρύνεις σε ένα δευτερόλεπτο, για αυτό είναι απαραίτητη η συνεχής παρακολούθηση (!), και η απομάκρυνση του ενός συγκεκριμένου ΑΣ μετατρέπεται στην μαζική έφοδο πολλών άλλων.

Ακόμα και μια ώρα τέτοιας πρακτικής είναι πολύ δύσκολη, σαν να τρέχεις τον μαραθώνιο, και εάν δεν έχεις αυτήν την αίσθηση, σημαίνει, ότι τρέφεις αυταπάτες και στην πραγματικότητα δεν γίνεται απόλυτη απομάκρυνση της δυσαρέσκειας ( παρατήρησε επίσης την απαράλλακτη ιδιότητα της επιτυχημένης απομάκρυνσης του ΑΣ – τους κυματισμούς των ΦΑ). Μετά από μερικές εφόδους θα αρχίσει να δημιουργείται και να εδραιώνεται η συνήθεια της άμεσης απομάκρυνσης των ΑΣ, θα σημειωθεί σημαντική πρόοδος στην ταχύτητα και την καθαριότητα της διάλυσης. Η απομάκρυνση του επομένου ΑΣ θα γίνει πολύ πιο εύκολα σε σύγκριση με τη πρώτη προσπάθεια.

Η στενή παρακολούθηση των αντιλήψεων με σκοπό την αποκάλυψη όλων των εκδηλώσεων του ΑΣ, που προορίζονται για την απομάκρυνση, φέρνει ακόμα ένα σοβαρό αποτέλεσμα. Η παρακολούθηση αυτή είναι δυνατή μόνο σε περίπτωση της καθαρής αντίληψης ( προσδιορισμού στον εσωτερικό διάλογο- ΕΔ) όλων των πραγμάτων, που συμβαίνουν με σένα, έτσι αποκτάται η συνήθεια της προσοχής στις αντιλήψεις, συλλέγεται η πείρα της χαράς από την προσοχή. Έχει τεράστια διαφορά το να ζεις απλά κάνοντας τούτο η εκείνο, από το να ζεις, κατανοώντας τις εμφανιζόμενες αντιλήψεις Η προσεκτική παρακολούθηση σε οδηγεί στην αρχή της χειμαρρώδης διαδικασίας του διαχωρισμού των αντιλήψεων, εμφανίζεται η δημιουργική κατάσταση – έρχονται οι συναρπαστικές ιδέες, ανακαλύψεις, απρόσμενες λεπτομέρειες των ΦΑ, προβάλλει μια ιδιαίτερη αίσθηση του βάθους της ζωής, σαν να ανοίγει κάποιο πορτάκι, και μπαίνει η αίσθηση της πληρότητας. Ακόμα και η καταγραφή γίνεται χαρουμενη.

Τα ΑΣ πάντα έχουν εξωτερικές εκδηλώσεις (ολοφάνερες η σχεδόν αόρατες για το άπειρο μάτι) – ένας αδύναμος αναστεναγμός, μικρή γκριμάτσα, ελαφρύ κίνηση, ειδική αλλαγή του τόνου της φωνής – ας τα ονομάσουμε σωματικές ιδιότητες των ΑΣ (σιΑΣ). Σχεδόν 100% όλης της μιμικής, χειρονομιών, τόνων της φωνής αναπόσπαστα επικολλήθηκαν με τις σιΑΣ. Ο έλεγχος των σιΑΣ σου επιτρέπει να εντοπίζεις πιο αποτελεσματικά τα ΑΣ που έχουν περάσει, να ξαναζήσεις την κατάσταση, απομακρύνοντας τα ΑΣ, να ξεφορτωθείς τα παράλληλα ΑΣ.

Είναι πολύ πιο εύκολο να ελέγξεις την μιμική, χειρονομίες, τη φωνή από το να ελέγχεις τα ΑΣ, για αυτό η ανακάλυψη και η απομάκρυνση των σιΑΣ βοηθά στην πρακτική.

Εάν το ΑΣ σου έχει περάσει απαρατήρητο, και όταν εσύ «ξύπνησες», έχει μεγαλώσει, απέκτησε και άλλα ΑΣ, πρέπει επειγόντως να σταματήσεις τις σιΑΣ, και μετά το ίδιο το ΑΣ. Κάνε την «εκκαθάριση του τόπου», μην σταματάς στα μισά του δρόμου, διέλυσε τους παραμικρούς κυματισμούς των ΑΣ, μέχρι να φτάσεις τουλάχιστον στην κατάσταση «δεν συμβαίνει τίποτα», η στην καλύτερη περίπτωση – στις ΦΑ.

Ελευθερία από τα ΑΣ σε οδηγεί στην διαύγεια, απελευθέρωση από τις [ψεύτικες] θεωρίες. Όταν σε βιάζουν, μπορεί να είναι επώδυνο και δυσάρεστο ( όχι όμως υποχρεωτικά, διότι αν δόσεις στον βιαστή μια καπότα και θυμηθείς, πόσο δύσκολο είναι να βρεις ένα λειτουργικό στημένο πέος για να σε πηδήξει χωρίς «σχέσεις», τότε μπορεί και να λάβεις την έντονη ευχαρίστηση, που επιθυμείς), αλλά δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ «ψυχικά τραυματικό» σ` αυτό, εφόσον μόνο από εσένα εξαρτάται, αν θα νιώσεις εσύ τα ΑΣ, η όχι. Όταν σπας το χέρι σου, ο πόνος είναι ασύγκριτα μεγαλύτερος, από τα αρνητικά συναισθήματα του βιασμού. Γιατί τότε κανένας δεν αυτοκτονεί μετά από ένα σπάσιμο χεριού; Γιατί δεν υπάρχουν λέσχες ψυχολογικής υποστήριξης για τους ανθρώπους με σπασμένα χέρια; Επειδή δεν είναι συνηθισμένο να βιώνεις τα δυνατά ΑΣ με τα κατάγματα, αυτό δεν θεωρείται «φρικτό», «ταπεινωτικό», ενώ οι βιασμοί αντιμετωπίζονται έτσι. Το πέος βιαία τοποθετήθηκε στον κόλπο – αυτό είναι όλο το συμβάν, αλλά στην πράξη αυτή προσδίδεται κοσμική σπουδαιότητα, αυτό είναι η στοιχειώδη υποκρισία και ηλιθιότητα. Μετά από το κάταγμα στο χέρι θα χρειαστείς να φοράς τον γύψο επί δυο μήνες, να κάνεις φυσιοθεραπεία για τις αρθρώσεις, ενέσεις με αντιτετανικό ορρό και τα λοιπά, ενώ μετά από τον πιο άγριο βιασμό θα βάλεις την αλοιφή για τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες, θα πάρεις τα μέτρα κατά της εγκυμοσύνης, οι μελανιές θα περάσουν 10 φορές πιο γρήγορα, από όσο θα πάρει οι ανάρρωση από το σπάσιμο του δάχτυλου. Εκτός από αυτά, δίχως τα παραλυτικά ΑΣ, μπορείς να αποφύγεις τον βιασμό, η να μειώσεις την αρνητική του επίδραση στο ελάχιστο (το κεφάλαιο «ερωτήσεις-απαντήσεις» – 0059).

Συνειδητοποιώντας, ότι τα ΑΣ σου κατάτρωνε τα σωθικά στην κυριολεξία, μπορείς να εφαρμόσεις την πρακτική «ανάμνησης του ότι τα ΑΣ είναι δηλητήριο»: τη στιγμή της εμφάνισης του ΑΣ, πες δυνατά (νοητικά η φωνάζοντας) – «Δηλητήριο!», «Δεν θέλω να το νιώθω !». Αυτό σου επιτρέπει να τιναχτείς και να συμμαζευτείς, να θυμηθείς την αντιμετώπιση των ΑΣ, να ελαττώσεις την μηχανική επιθυμία για την αίσθηση αυτών. Επίσης η πράξη αυτή φρενάρει τον παρασιτικό εσωτερικό διάλογο, που εξυπηρετεί τα ΑΣ, και αποτελεί την πηγή των πολλαπλών κυματισμών τους.

Στην απομάκρυνση των ΑΣ δεν υπάρχουν λεπτομέρειες! Ακόμα και το πιο ασήμαντο ΑΣ είναι δυνατό δηλητήριο, και όταν νιώθεις τις ΦΑ, καταλαβαίνεις ξεκάθαρα, πως εκτός των ΦΑ δεν υπάρχει διαύγεια. Η παραμικρή σκιά των ΑΣ αποδυναμώνει άμεσα και απότομα τις ΦΑ. Πέρα από αυτό, το ελαφρύ ΑΣ, π.χ. αρνητική αντιμετώπιση («ΑΑ») η «αρνητική ενεργειακή κατάσταση» («ΑΕΚ») (λέγοντας αλλιώς – «κακή φυσική κατάσταση», ατονία, απάθεια, «δεν -συμβαίνει – τίποτα») μπορεί να είναι η κορυφή του παγόβουνου του ΑΦ. Απομάκρυνε την, και το υπόλοιπο κομμάτι θα ανέβει, θα γίνει προσιτό για την μελέτη και την διάλυση.

Οι «αρνητικές αντιμετωπίσεις» είναι τα αδύναμα ΑΣ, μερικές φορές πολύ αδύναμα, έχουν μικρή διάρκεια και δεν τα ακολουθούν πάντα τα φανερώς ορισμένα ΑΣ. Παραδείγματος χάρη, αρκεί μια φευγαλέα ματιά σε ένα δυσάρεστο πρόσωπο, η απλώς σε κάποιο πρόσωπο, και αμέσως για κλάσμα δευτερολέπτου εμφανίζεται η σπίθα της αποστροφής, της κατάκρισης, η αντιπάθειας. Κατά την προπόνηση της προσοχής θα ανακαλύψεις, ότι η κάθε σου μέρα είναι διαπερασμένη με τις χιλιάδες ΑΑ. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος της απαλοιφής αυτού του αεικίνητου κοπαδιού είναι η συναισθηματική λείανση, συγκέντρωση στις ΦΑ.

Την παρέα αυτή – τα ΑΣ, ΑΕΚ, ΑΦ και ΑΑ θα την ονομάσω «τέσσερα Α» η «4Α» και από εδώ και στο εξής θα χρησιμοποιώ αυτό τον όρο, αλλά όλα αυτά τα αισθήματα είναι απλώς κάποιες παραλλαγές των ΑΣ, για αυτό συχνότερα θα τις σημειώνω με τον συνολικό όρο «ΑΣ».

Από το μυαλό των ανθρώπων συνήθως δεν περνάει καν, ότι τα ΑΣ μπορούν να απομακρυνθούν. Η ιδέα αυτή αντιμετωπίζεται ως επαναστατική. Θεωρείται, ότι η νωθρότητα, η μιζέρια είναι ένα κομμάτι του «εαυτού», ότι προκαλείται από τα «αντικειμενικά» αίτια, και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να την διακόψουμε με διασκεδάσεις, φαγητά, οργασμούς, ύπνο. Αλλά η ΑΕΚ δεν υποκύπτει στην απομάκρυνση ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, όπως και όλες άλλες ανεπιθύμητες καταστάσεις. Το πρώτο βήμα είναι να ορίσεις την ΑΕΚ ως ξεχωριστή αντίληψη, να καταγράψεις: «υπάρχει ατονία», «είμαι στην κατάσταση δεν- συμβαίνει -τίποτα». Έπειτα γίνεται δυνατή η ανάλυση της αντίληψης, και η εμφάνιση της συγκεκριμένης επιθυμίας «να μην βρίσκομαι σε αυτήν την κατάσταση», και ως εκ τούτου, μπορεί να καταβληθεί η προσπάθεια της απομάκρυνσης και η ίδια η απομάκρυνση.

Ας εισάγουμε τον όρο «σκοτισμός» – να σημειώσουμε με αυτόν το κάθε σύνολο των ΑΣ, ΑΦ, ΑΕΚ και ΑΑ με ψεύτικες θεωρίες κα μηχανικές επιθυμίες (κοίταξε στα ανάλογα κεφάλαια).

Η θέση του αμερόληπτου δικαστή: φαντάσου, ότι πρέπει να κρίνεις την σύγκρουση δυο ανθρώπων, (εκ των οποίων ο ένας είσαι εσύ) και λες: « σωπάστε αμέσως, κάντε ουδέτερα πρόσωπα, και μετά θα αποφασίσουμε, τι και πως». Παραμέρισε την σιγουριά για το δίκαιο του ΑΣ, σταμάτα να κουρδίζεσαι, διότι πολύ συχνά τα ΑΣ εσύ κρίνεις «δίκαια», και την απομάκρυνση τους θεωρείς μια συμφωνία με την «αδικία». Για αυτό πες στον εαυτό σου – «θα αναλύσω την κατάσταση και θα αποφασίσω, αλλά η σκέψη και η κρίση μου θα γίνει νηφάλια, χωρίς τα δηλητηριώδη ΑΣ, που μπλοκάρουν την ικανότητα της νόησης». Θυμήσου, ότι το κάθε ΑΣ είναι δηλητήριο, που μολύνει το σώμα, αφαιρεί την πιθανότητα της αποτελεσματικής αντίδρασης, λογικής σκέψης, της αίσθησης των χαρούμενων επιθυμιών, για αυτό πάνω από όλα τα ΑΣ πρέπει να απομακρύνονται αμετάκλητα και αδιαπραγμάτευτα.

Για την ενδυνάμωση της επιθυμίας της απομάκρυνσης των ΑΣ είναι σκόπιμο να απαριθμήσεις όλες τις κακές συνέπειες της αίσθησης τους, δηλαδή τέτοιες συνέπειες, τις οποίες εσύ δεν θα ήθελες να υποστείς. Επίσης είναι σωστό να αναφέρεις της ενέργειες, που οδηγούν στην ελάττωση της επιθυμίας για την απομάκρυνσης των ΑΣ. Τέτοιες ενέργειες είναι:

*) η καταπίεση των χαρούμενων επιθυμιών,

*) η ακολουθία των μηχανικών θεωριών – διάφορων «πρέπει», «είναι αναγκαίο», «είναι σημαντικό»…

*) η λαιμαργία,

*) ο υπερβολικός ύπνος και η χρόνια αϋπνία,

*) οι συχνοί οργασμοί (κατά μέσον όρο συχνότεροι από μια σειρά των οργασμών μια φορά στις 2-3 εβδομάδες)

*) ο κορεσμός και η αυταρέσκεια.

Οι περίοδοι των επίμονων και αποφασιστικών προσπαθειών για την απομάκρυνση των ΑΣ αντικαθιστώνται με τους περιόδους της απάθειας και της ανικανότητας, αλλά όποτε επιστρέψεις στην πρακτική ξανά, θα ανακαλύψεις, ότι κάποια πράγματα γίνονται πιο εύκολα – αυτό είναι το αποτέλεσμα των ολοκληρωμένων νωρίτερα προσπαθειών. Τι να κανείς κατά τη διάρκεια της «κατρακύλας», της ύφεσης? (Την «ύφεση» θα την ορίσουμε ως κατάσταση, στην οποία η επιθυμία για το βίωμα των σκοτισμών είναι πολύ πιο δυνατή από την θέληση των ΦΑ).

1) Το ελάχιστο, που μπορείς να κάνεις, είναι να αναλύσεις την ύφεση: να παρακολουθήσεις, να καταγράψεις, να πειραματιστείς, να ψάξεις για νομοτέλειες. Η ανάλυση επεμβαίνει στην διαδικασία της ύφεσης και αλλάζει την απόχρωση της, και εσύ δεν είσαι πια εκείνη, που παραδόθηκε, αλλά εκείνη, που ερευνά και παρακολουθεί. Η διαφορά στο πως βιώνεται αυτό είναι πολύ σημαντική.

2) Μπορείς να αλλαξεις και άλλες συνήθειες. Ονόμασα τη διαδικασία με τον όρο «οι συντηρητικές πρακτικές».Το κάπνισμα, η κατανάλωση του αλκοόλ, η χρηση των λέξεων-παράσιτων, το κούνημα του ποδιού, συνοφρύωμα, κόψιμο του ψωμιού, κρατώντας το με το αριστερό χέρι… οι συνήθειες είναι αμέτρητα πολλές, και ανεπιθύμητες από εσένα, και αδιάφορες. Η επιτυχημένη αλλαγή τους δεν απαιτεί μεγάλη συγκέντρωση, ούτε την ακλόνητη αποφασιστικότητα, όπως με την απομάκρυνση των ΑΣ, αυξάνει όμως την αποτελεσματικότητα των προσπαθειών για την απομάκρυνση των ΑΣ.

Ένα μέρος από τα γραπτά της Σκβο για την παύση του καπνίσματος: « η σημασία της παύσης του καπνίσματος δεν ορίζεται από το ξεκίνημα του υγιεινού τρόπου ζωής, – για αυτό το «μπόνους» εγώ δεν έχω σκεφτεί ακόμα. Το κάπνισμα εμφανίζεται με την ιδιότητα της δυνατής μηχανικής συνήθειας. Απραγματοποίητη επιθυμία για το κάπνισμα προκαλεί ένα βουνό των ΑΣ, και ο βαθμός αυτού του σκοτισμού είναι τόσο υψηλός, που επιτρέπει με την μέγιστη αποτελεσματικότητα να εξασκήσουμε την ίδια την προσπάθεια για την απομάκρυνση των ΑΣ. Είναι σωστό να κάνεις ήπιες τις συνθικες της πρακτικής, αλλιώς το αποτέλεσμα θα είναι αμφίβολο και δεν θα επιτευχθεί η πραγματοποίηση της προσπάθειας υπό της συνθικες «πολέμου». Μπορώ, βέβαια, να φύγω στο δάσος, να τρέχω εκεί, να διαβάζω, να κάνω σεξ και να «κόψω» το κάπνισμα, αλλά στην όψη του περιπτέρου η της φιλενάδας, που καπνίζει τα αρωματικά σιγάρα με όρεξη, θα «σπάσω» και πάλι, που θα σημαίνει, ότι η προσπάθεια για την απαλοιφή της συνήθειας δεν είχε μαθευτεί σωστά. Ο σκοπός μου είναι να μην καταφεύγω στις συνθικες, υπό τις οποίες η συνήθεια μου «κοιμάται», μα να την αντιμετωπίσω άφοβα πρόσωπο με πρόσωπο και να την απομακρύνω κάθε φορά, που θα εμφανιστεί. Με την καταπολέμηση αυτή μπορώ να «κτίσω» την προσπάθεια μου, να την «ακονίσω» άψογα, ώστε να την χρησιμοποιήσω στην μάχη με τα ΑΣ.

Για να απομακρύνεις ένα ΑΣ, πρέπει να κάνεις ισχυρή προσπάθεια. Να την δουλέψεις, να την νοιώσεις είναι δύσκολο, αλλά πολύ ενδιαφέρον καθήκον, διότι απομακρύνω αυτό, που δεν θέλω να αισθάνομαι, και παράγω αυτό, που θέλω να νοιώθω!

Αυτό με αλλάζει με το πιο άμεσο και ορθό τρόπο».

01-04 Πρακτική της κυκλικής αντίληψης των ΑΣ

Εξαιρετικά αποτελεσματική είναι η πρακτική της «κυκλικής αντίληψης» («ΚΑ») – η πολλαπλή αίσθηση και απομάκρυνση των ΑΣ. Μπορείς ξανά και ξανά ( π.χ. με την βοήθεια της σκέψης, που παίζει ρόλο της σκανδάλης) να δημιουργήσεις (η να θυμηθείς) την κατάσταση, στην οποία συνήθως αισθάνεσαι το ΑΣ, και με την εμφάνιση του, το διαλύεις άμεσα, έπειτα αναπαράγεις το ΑΣ, το απομακρύνεις πάλι, έτσι μέχρι την εξάντληση των δυνάμεων σου, και όποτε αυτά στερέψουν, – μάθε να κάνεις την υπερπροσπάθεια και να είσαι ενθουσιασμένη με αυτό, να αισθάνεσαι την επιδίωξη και την προσμονη. Εάν, π.χ., μετά από 50 κύκλους δεν εμφανίζονται πια τα ΑΣ, τότε την κατάσταση αυτή εσύ χρησιμοποίησες 100%. Την επόμενη φορά ο αυτοματισμός των ΑΣ θα είναι πιο αδύναμος, και η απομάκρυνση τους θα είναι πιο εύκολη. Η συνήθεια για την αίσθηση των ΑΣ καίγεται γρήγορα με την πρακτική αυτή, και αυξάνεται το ξεκάθαρο του ότι το βίωμα τους είναι ζήτημα αποκλειστικά δικής σου θέλησης, δικής σου επιμονής.

Η κυκλική αντίληψη των ΑΣ, εμφανιζόμενων με κάποιες αναμνήσεις είναι ένας υπέροχος τρόπος να διαλύσεις το πνιχτό και πυκνό ΑΦ, διότι πολλά συστατικά του ΑΦ προέρχονται από τα γεγονότα από το μακρινό η πρόσφατο παρελθόν.

Π.χ. είχες βιαστεί, η κάποιος προσπάθησε να σε βιάσει, η σε χτυπούσαν και μάλωναν γονείς που «σε αγαπούσαν και σε φρόντιζαν τρυφερά», όπως συμβαίνει συχνά, η έχεις πολύ δυνατές τύψεις η ντροπή, και τα λαπά. Καταπιεσμένα τότε, τα ΑΣ δημιούργησαν το πυκνό ΑΦ, που υπάρχει και τώρα. Για την διάλυση του ΑΦ υπάρχει η πρακτική της συναισθηματικής λείανσης (παρακάτω), αλλά και η κυκλική αντίληψη των αναμνήσεων είναι ικανή να αλλάξει και να διορθώσει πολλά. Τέτοιες αναμνήσεις μπορούν να είναι διακεκομμένες, αόριστες, επειδή εσύ προσπαθούσες να τις ξεχάσεις, για αυτό πρέπει πρώτα να επαναφέρεις όλες τις λεπτομέρειες. Κατέγραψε το παραμικρό, που μπορείς να θυμηθείς. Εάν στη διαδικασία της αναβίωσης θα βγουν στην επιφάνεια καινούριες λεπτομέρειες, συμπλήρωσε την περιγραφή με αυτά. Από την αρχή μέχρι το τέλος ξανάπαιξε στην μνήμη σου αυτό το γεγονός, προσπάθησε με την μέγιστη ένταση να ξανανιώσεις όλα αυτά, που ένοιωσες τότε, ο, τι και να ήταν : ο φόβος, η φρίκη, η ντροπή, η ταπείνωση – οτιδήποτε υπήρχε, αναβίωσε το. Όλα αυτά τα χρόνια καταπίεζες αυτή την ανάμνηση, επιδιώκοντας τον περιορισμό των ΑΣ, αλλά τώρα ο σκοπός είναι άλλος – όσο πιο γίνεται πλήρης επαναφορά τους, και έπειτα η απομάκρυνση. Σκέψου, ότι εσύ όπως είσαι τώρα βιώνεις όλο αυτό, και ότι ήταν επιλογή σου να αποκτήσεις αυτή τη πείρα, για να πετύχεις την ύψιστη δεξιότητα στην απομάκρυνση των ΑΣ. Όποτε καταφέρεις να θυμηθείς την κατάσταση χωρίς αυτή να προκαλεί τα ΑΣ, η μπορείς να τα απομακρύνεις άψογα, λαμβάνεις την πείρα για το ότι η ίδια η κατάσταση δεν είναι η «αιτία» των ΑΣ, αλλά ο λόγος τους είναι η συνήθεια, και καμιά φορά η θέληση να τα νιώθεις. Να βιώνεις τα ΑΣ η όχι – η επιλογή είναι δική σου.

Εάν αυτή τη στιγμή έχεις την χαρουμενη επιθυμία να εξασκηθείς στην απομάκρυνση των ΑΣ, αλλά η κατάσταση είναι τέτοια, που τα δυνατά ΑΣ δεν υφίστανται, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την φαντασία, διότι όχι μόνο η πραγματική, αλλά και η υποτιθέμενη (ή η παλιά) κατάσταση έχει την δυνατότητα να ξεκινήσει τον μηχανισμό της εμφάνισης των ΑΣ. Π.χ. για την επεξεργασία της ζήλιας φαντάσου το αγόρι σου στην αγκαλιά της άλλης, υποστηρίζοντας την ιδέα αυτή με τη σκέψη : «άγνωστο, που είναι τώρα και με ποιον. Πιστεύω, βέβαια, ότι είναι στη δουλειά, αλλά αν θελήσει να κάνει σεξ με κάποια άλλη, μπορεί να με κάνει να νομίζω, πως είναι στη δουλειά». Δεν υπάρχει απολύτως καμία διαφορά ανάμεσα στα ΑΣ, ερχόμενα ως αποτέλεσμα της υποτιθέμενης ή της πραγματικής κατάστασης, και αυτό επιτρέπει την χρηση της φαντασίας στην εξάσκηση της πρακτικής της κυκλικής αντίληψης.

01-05 Άλλες πρακτικές της απομάκρυνσης των ΑΣ

Η πρακτική του περιορισμένου απόλυτου έλεγχου (ΠΑΕ): 5 η 10 λεπτά κάθε δευτερόλεπτο (!) προσέχεις να μην περάσει ακόμα και η σκιά του ΑΣ, χωρίς να το απομακρύνεις άμεσα. Η ΠΑΕ δίνει την πείρα για :

1) την καταβολή των προσπαθειών για την απόλυτη απομάκρυνση όλων των ΑΣ,

2) την εμφάνιση και την απομάκρυνση ακόμα και των πιο αδύναμων ΑΣ,

3) την διαμονή στην κατάσταση περισσότερης από το συνηθισμένο ελευθερίας από τα ΑΣ,

4) την πύκνωση και την παράταση του χρόνου, πιο έντονης και ενδιαφέρον ζωής, η ΠΑΕ είναι η συγκέντρωση όλων των δυνάμεων, η υπερδιέγερση, η πλήρη κινητοποίηση.

Ξεκίνα από το μικρό – από ένα λεπτό. Εάν σκοπεύω να ζήσω μια ώρα χωρίς τα ΑΣ, αλλά κάθε φορά θα τα αισθάνομαι, μη απομακρύνοντας τα στιγμιαία, θα ηττηθώ, θα ελαττωθεί η επιδίωξη, και θα ενταθεί ο σκεπτικισμός. Όποτε αναλαμβάνω ένα λεπτό και πετυχαίνω σε αυτό είναι η νίκη, έτσι αποκτώ την πείρα της περισσότερης από το συνηθισμένο ελευθέριας από τα ΑΣ , την θέληση για την συνέχιση της πρακτικής.

Κατά τη διάρκεια της ΠΑΕ απομάκρυνε τα ΑΣ, σαν να είναι η τελευταία σου μάχη, την οποία δεν μπορείς να χάσεις. Εάν θέλεις – φώναξε νοερά κάτι, σφίξε τους μυς σου, δάγκωσε το δάχτυλο σου, κάνε οτιδήποτε, αλλά μην παραδίνεσαι, μην σταματάς να απομακρύνεις τα ΑΣ. Γύρνα από τη ανάποδη, μόλις αισθανθείς τον ερχομό των ΑΣ. Η συνήθεια πρέπει να σπάσει, και τέλος, πάση θυσία, και έπειτα θα μάθεις να απομακρύνεις τα ΑΣ δίχως επιπλέον χειρονομίες, φωνές και όλα τα άλλα.

Η πρακτική της έλεγχου της κατάστασης («ΠΕΚ») αποτελείται από το διαχωρισμό της μέρας σου στις τυπικές καταστάσεις, με τις οποίες εμφανίζονται τα σχετικά ΑΣ κα το ΑΦ. Μπαίνοντας στην πολυκατοικία, αηδιάζεις με την μυρωδιά των αρουραίων, και ετοιμάζοντας για τη δουλεία αγχώνεσαι για τη γνώμη της διεύθυνσης και τα λοιπά.

Να καταφέρεις έστω μια, αλλά συγκεκριμένη νίκη, κατέκτησε έστω ένα στρατόπεδο, το οποίο δεν πρόκειται να παραδώσεις, ξέκοψε το από την εξουσία των ΑΣ. Θα υπάρξουν πτώσεις και άνοδοι, απογοητεύσεις και ανακαλύψεις, αλλά το ξεκαθάρισμα από τα επόμενα ΑΣ θα γίνεται πιο εύκολα. Δεν υπάρχει πια παλιά εσύ, εδώ είσαι εσύ – αλλιώτικη, διότι «εσύ» δεν είσαι κάτι άλλο από το σύνολο των αντιλήψεων στο συγκεκριμένο μέρος. Δεν ζεις πια παλιά ζωή, διότι πέτυχες την αλλαγή των αντιλήψεων, και αν το θελήσεις, μπορείς να συνεχίσεις την αλλαγή. Η αλλαγή αυτή είναι το αποτέλεσμα της χαρούμενης επιθυμίας, επιμονής και αποφασιστικότητας στην πραγματοποίηση της.

Στα χέρια σου είναι απλή και αποτελεσματική μέθοδος για την απόκτηση των θεμιτών για σένα αντιλήψεων και την απομάκρυνση των ανεπιθύμητων, και η βρομερή από τους αρουραίους πολυκατοικία μεταμορφώνεται σε «φωτισμένο παράγοντα» (ΦωΠ), διοτι η αντίληψη της θα αντηχεί με τις ΦΑ. Και όσο μεγαλύτερο μερίδιο θα έχουν οι ΦΑ στις άλλες αντιλήψεις, τόσο περισσότερα πράγματα θα μεταμορφωθούν σε ΦωΠ. Ο ΦωΠ είναι η αντίληψη-διακόπτης, η σκανδάλη, που οδηγεί στις ΦΑ (ειδικά με την παρουσία της χαρούμενης επιθυμίας για τις ΦΑ). Μπορεί να είναι οτιδήποτε – η θέα τις μανιασμένης θάλασσας, ψηλών βουνών, ζωών, φυτών; φράσεις, άνθρωποι, μελωδία και ούτω καθεξής. Π.χ. κοιτάς τον ωκεανό, νοιώθεις τις ΦΑ. Πετάει μεγάλο έντομο και κάνει κύκλους πάνω σου, χτυπά στα χέρια, στην κοιλιά, και ξαφνικά αυτό όχι απλώς προστίθεται στην ΦΑ, αλλά σαν να σκίζεται το πέπλο της ηλιθιότητας, σπάει το φράγμα, παράγεται η διαπεραστική αντήχηση των δυο αντιλήψεων, και γεννιέται η λαμπερή τρυφερότητα για το έντομο, παρόλο που ανέκαθεν ήσουν αδιάφορη με αυτά, ή τα μισούσες ακόμα. Από τη στιγμή αυτή η όψη του ιπτάμενου εντόμου γίνεται για σένα ΦωΠ.

Υπάρχει ο μηχανισμός της μεταφοράς των ΦωΠ – ο ΦωΠ για τη μια ΦΑ γίνεται το ίδιο και για την άλλη.

Εγώ συστήνω να φτιάξεις τον κατάλογο όλων των ΦωΠ – η καταγραφή αυτή βοηθά στην ενδυνάμωση του.

Στην περιγραφή των ΦΑ μεγάλη σημασία έχουν οι λεπτομέρειες, που ενισχύουν την ιδιότητα τους για αντίκτυπο, και επειδή δεν είναι πάντα εύκολο να τις ξεχωρίσεις από τη μάζα τον υπόλοιπων αναμνήσεων, σε συμβουλεύω να τις περιγράψεις εκ τον προτέρων, και μετά να επιλέξεις αυτές που θεωρείς σημαντικές. Π.χ. υπάρχει η ΦΑ – η ανάμνηση του εαυτού σου, καθισμένου με τις μουσούδες στο καναπέ και βρισκόμενου στην κατάσταση της ΦΑ. Περιγράφοντας αυτή την εικόνα, ανακαλύπτεις ξαφνικά μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια : το κάλυμμα του καναπέ με τα καφέ ελεφαντάκια. Δεν μπορεις να την εξηγήσεις λογικα, για αυτό στην αρχη ηθελες να την βγαλεις από τη περιγραφη, ως ασυμαντη.

Οτιδιποτε μπορει να είναι ο ΦωΠ – ο ηλίθιος επιθετικός άνθρωπος, η λάσπη έξω στον δρόμο, πολυκοσμία στο τρένο, διαφημιστικός πίνακας, γόπα στη λεκάνη, οτιδήποτε.

Όσο πιο άψογα απομακρύνονται οι σκοτισμοί, όσες περισσότερες ΦΑ υπάρχουν, τόσες περισσότερες αντιλήψεις γίνονται για σένα ΦωΠ. Παλιά στο τρένο βασανιζόσουν από βαρεμάρα, τώρα κάνεις την καταγραφή του κάθε λεπτού, συναισθηματική λείανση, έκφραση των επιθυμιών, μελετάς τις θεωρίες, απομακρύνεις τα ΑΣ και πολλά άλλα, και μετά από ένα μήνα βρίσκεις ξαφνικά, ότι η αντίληψη του πολυπληθές τρένου έχει συνδεθεί τόσο στενά με τις προσπάθειες, με τις ΦΑ, ότι μετατράπηκε σε ΦωΠ. Εάν παλιότερα κοιτάζοντας στα γκρίζα ηλίθια πρόσωπα, ένιωθες την ΑΑ, μετά από την άψογη απομάκρυνση της, οι ηλίθιοι άνθρωποι έγιναν για σένα οι ΦωΠ.

Συνεχώς «ξέρεις», τι συμβαίνει πίσω από τον τοίχο του σπιτιού και των γραφείου – εκεί κάθονται οι άχαροι συνάδελφοι η οι γείτονες, και κάνουν τις άχαρες δουλειές.

Εν το μεταξύ ξέρεις, ότι κάπου μακριά, πίσω από τον τοίχο είναι η Γιεζάτινα, ο Μπόντχι, ο Φιορντ, άλλοι πρακτικοί, και ο ωκεανός με την λεία επιφάνεια, και οι λαμπερές κορυφές των βουνών. Αλλά από συνήθεια υποστηρίζεις στην φαντασία σου όχι αυτό, που είναι η ΦΑ, αλλά αυτό, που έχεις συνηθίσει να φαντάζεσαι. Η συνήθεια αυτή μπορει να αλλαχθεί.

Προτείνω να κρατάς λεπτομερείς έρευνες -αναφορές για την εργασία σου στην αλλαγή των αντιλήψεων, ένα εκτενή ημερολόγιο με τις περιγραφές της καταπολέμησης σου. Είναι απαραίτητο να κολλήσεις με το στυλό και το τετράδιο. Τι έκανες, τι βγήκε, τι δεν πέτυχε, ποιες ανακαλύψεις έγιναν, οι ενδιαφέρον παρατηρήσεις, τι ένταση είχαν τα ΑΣ και οι ΦΑ κατά τη διαδικασία της καταβολής της προσπάθειας και τα λοιπά- λεπτομέρειες μπορεις να κοιτάξεις στο κεφάλαιο «Περιγραφη και καταγραφές». Μπορεις ακόμα να σημειώνεις με διάφορα σύμβολα τα ΑΣ, διαλυμένα αμέσως, σε 2-5 δευτερόλεπτα, και μη-απομακρυσμένα (εάν το ΑΣ είχε διάρκεια παραπάνω από 5 δευτερόλεπτα). Η Καταγραφή της εμπειρίας θα γίνει το αντίβαρο για της σκέψεις αμφιβολίας, θα είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας για την ικανότητα σου στην λύση τέτοιων προβλημάτων. Επειδή στο ημερολόγιο θα κρατάς σημειώσεις για τα πράγματα, τα οποία είναι καλύτερα να μην γνωρίζουν οι οικείοι σου, (μπορούν να αρχίσουν να νοιώθουν επιθετικότητα για σένα), για την περισσότερη ειλικρίνεια, φύλαξε τις σημειώσεις στα αρχεία με τον κωδικό πρόσβασης – π.χ. στο πρόγραμμα Word. Πρέπει να φτιάξεις τον κωδικό με παρακάτω παραμέτρους – όχι μικρότερος από τα 10 σύμβολα, όχι από τα κομμάτια των απλών λέξεων, με την χρηση των κεφαλαίων γραμμάτων , και ειδικών σύμβολων τύπου @#$%^&*.

Η μελέτη των συγκεκριμένων ΑΣ, και η ταξινόμηση τους βοηθά στον πιο αποτελεσματικό διαχωρισμό τους και την απομάκρυνση.

Να δούμε για παράδειγμα τον εκνευρισμό. Ο εκνευρισμός και η δυσαρέσκεια είναι πολύ βολικοί ως βάση για την εκμάθηση της προσπάθειας, επειδή έρχονται πολύ συχνά, έχουν ξεκάθαρη μορφή, και δεν έχουν την ισχυρή θεωρητική βάση, όπως η ζήλια ή η λύπηση. (Η αρνητική αντιμετώπιση, η δυσαρέσκεια, εκνευρισμός, επιθετικότητα, μίσος, – είναι οι διαφορετικοί βαθμοί του ίδιου ΑΣ, ακριβώς για αυτό εκείνος, που «μόλις» αισθάνεται την αρνητική αντιμετώπιση, είναι ο άνθρωπος, που ανά πάσα στιγμή μπορει να δείξει το μίσος). Τον κάθε ορισμένο ερχόμενο εκνευρισμό μπορούμε να τον σχετίσουμε με την συγκεκριμένη κατηγορία, και έπειτα να το απομακρύνουμε. Φυσικά, δεν θα είναι δυνατή η άψογη απομάκρυνση (σε μισό η σε ένα δευτερόλεπτο), για αυτό είναι σωστό να ταξινομείς το ΑΣ μόνο στο αρχικό στάδιο, όποτε δεν υπάρχει ακόμα απόλυτη σιγουριά για τον χαρακτήρα της εμφάνισης του. Με την αύξηση της ταχύτητας της απομάκρυνσης του συγκεκριμένου ΑΣ και από την εμφάνιση μέχρι την απομάκρυνση θα περνούν δυο με τρία δευτερόλεπτα μόνο, ο συσχετισμός του συναισθήματος με την κατηγορία θα πάψει να είναι αποτελεσματικός, και μπορούμε να πετάξουμε αυτόν τον κρίκο δίχως απώλειες, αλλά στην αρχη η ταξινόμηση ανά κατηγορίες δίνει το προβάδισμα του ότι για να προσδιορίσεις την κατηγορία του και τις ποιοτικές ιδιότητες της, αναγκάζεσαι να παρατηρήσεις προσεκτικά όλες τις λεπτομέρειες της εμφάνισης του ΑΣ, και με αυτόν τον τρόπο μαθαίνεις να το προσέχεις καλά στην καθημερινή ζωή, και χωρίς αυτό η απομάκρυνση είναι αδύνατη.

Π.χ., μπορούμε να διαχωρίσουμε όλες τις πράξεις του εκνευρισμού με τους τύπους των καταστάσεων, στις οποίες αυτός εμφανίστηκε :

α) ανεπιθύμητη συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων,

β) ανεπιθύμητη συμπεριφορά του ίδιου του εαυτού σου,

γ) ανεπιθύμητος συνδυασμός των συνθηκών,

δ) ανεπιθύμητη «συμπεριφορά» των αντικείμενων,

ε) γενικός εκνευρισμός «με όλο τον κόσμο».

Δεν είναι και τόσο σημαντικό να περιγράψεις με ακρίβεια όλες της περιπτώσεις, στις οποίες από συνήθεια εμφανίζεται ο εκνευρισμός, επειδή η απομάκρυνση του στην μια περίπτωση φέρνει γενική αύξηση της ικανότητας να παρατηρείς και να τον αφαιρείς από όλες τις άλλες.

Είναι ωφέλιμο να ολοκληρώνεις την απομάκρυνση με την εμφάνιση της αποφασιστικότητας για την πράξη αυτή μέχρι την τελική νίκη, με τη σιγουριά στο ότι αργά η γρήγορα θα έρθουν οι ΦΑ και θα γεμίσουν τα πάντα με την παρουσία τους.

Άλλος ένας τρόπος για τον διαχωρισμό των συναισθημάτων ανά δυο τάξεις βασίζεται στην διαφορά της αλλαγής του χαρακτήρα της εμφάνισης τους ως αποτέλεσμα της παρατήρησης, καταγραφής και της μελέτης. Το ένα αρχίζει να αποδυναμώνεται και να διαλύεται, και το άλλο – δυναμώνει, διαχωρίζεται και γίνεται πιο βαθύ. Αντίστοιχα με τον πρώτο η το δεύτερο τύπο μπορούμε πρόχειρα να τα ονομάσουμε «αρνητικά» και «θετικά». Έχει ενδιαφέρον, ότι τα συναισθήματα, τα οποία νωρίτερα εγώ προσδιόρισα ως «αρνητικά», σύμφωνα με αυτήν την ταξινόμηση επίσης βγήκαν αρνητικά.

Τα ΘΣ έχουν διπλή συμπεριφορά. Κάποια από αυτά διαλύονται, ειδικά τα ακριβώς αντίθετα των ΑΣ (π.χ. «η πίκρα της απώλειας» – «η χαρά της απόκτησης»). Άλλα αρχίζουν να διαχωρίζονται, δηλαδή, εκεί που παλαιότερα εσύ έβλεπες το ένα ΘΣ, τώρα μπορεις να δεις μερικά. Κάποια από αυτά διαλύονται ή εμφανίζεται η επιθυμία για την απομάκρυνση τους, άλλα, αντιθέτως, δυναμώνουν, έρχεται η επιθιμια για πιο συχνή αίσθηση τους, και σταδιακά ως αποτέλεσμα αυτής της εκκαθάρισης αρχίζουν να προβάλλουν οι ΦΑ. Θέλω να εστιάσω την προσοχή σας στο ότι οι ιδιότητες των συναισθημάτων δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την απομάκρυνση των ΑΣ, επειδή την ώρα εκείνη, που εσύ παρακολουθείς το ΑΣ, αυτό θα προλάβει να γεννήσει πολλά καινούρια ΑΣ, θα ενδυναμώσει το ΑΦ, και στο τέλος δεν θα απομακρυνθεί, μα θα αλλαχθεί με μια άλλη αντίληψη, ωστόσο, η συνεχή αλλαγή των αντιλήψεων συμβαίνει σε κάθε περίπτωση, και όπως βλέπουμε, δεν οδηγεί στην παύση των ΑΣ.

Συνήθως στην πρακτική αυτή προσέρχονται εκείνοι, που τρέφουν την αυταπάτη, και στην πραγματικότητα δεν θέλουν να απαρνηθούν τα ΑΣ.

Πολύ αποτελεσματικό είναι να συνδυάζεις τις διαφορετικές κατευθύνσεις της πρακτικής – όχι βάσει σχεδίου, φτιαγμένου στο κεφάλι, αλλά σύμφωνα με αυτό που τώρα έχει ενδιαφέρον, την χαρούμενη επιθυμία. Είναι λάθος να σκέφτεσαι « στην αρχή θα απομακρύνω το ΑΣ και μετά θα ξεκινήσω με τις θεωρίες και τις επιθυμίες». Οι σκοτισμοί είναι στενά συνδεδεμένοι μεταξύ τους, και ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις, που θα συμβεί η διάσπαση, και όποτε αυτό συμβαίνει, μοιάζει με την αφαίρεση της ίνας από το πανί – το ύφασμα γίνεται αραιό όχι μόνο στο σημείο της αφαίρεσης, αλλά σε όλο το μήκος του. Η επιτυχία της απελευθέρωσης από κάτι μεμονωμένο έχει αντίκτυπο σε όλο το φάσμα των αντιλήψεων, και πολύ συχνά η πρόοδος στην απομάκρυνση των ΑΣ οδηγεί στην ξαφνική ανακάλυψη της προφανώς ψεύτικης φύσης μιας σειράς από θεωρίες, και το αντίθετο. Το βιβλίο είναι γραμμένο με συνέπεια – παράγραφο με παράγραφο, αλλιώς δεν γίνεται, αλλά στην πρακτική πάντα ακολούθα τις χαρούμενες επιθυμίες.

Σύμφωνα με την πείρα μου στην μελέτη των πρακτικών, οι ιδιαίτερα επιρρεπείς στην επιθετικότητα άνθρωποι, έχουν ουσιαστικά λιγότερες πιθανότητες από εκείνους, που συνήθισαν την αίσθηση της αυτολύπησης (ΑΑΛ).

Ο θρασύς, ευέξαπτος, επιθετικός άνθρωπος είναι πολύ λιγότερο ικανός για την εξερεύνηση των αντιλήψεων του από εκείνον, που νοιώθει την ΑΑΛ. Η πραγματική μάχη με την επιθετικότητα ξεκινά όποτε απομακρύνεις ακόμα και τις πιο αδύναμες μορφές της – την ελαφριά δυσαρέσκεια, τον αμυδρό εκνευρισμό. Ο απόλυτος έλεγχος και η απομάκρυνση ακόμα και της πιο αχνής σκιάς της δυσαρέσκειας ή της αρνητικής αντιμετώπισης, η συνεχής καταγραφή της κατάστασης σου (βαθμολόγηση ανά λεπτό με τη κλίμακα από 1 έως 10 της έντασης της δυσαρέσκειας) – μόνο με αυτόν τον τρόπο έχεις την ευκαιρία να ξεφορτωθείς την επιθετικότητα. Η επιθετικότητα κάθε μορφής είναι τεράστια μόλυνση, βαρύτατη νόσος των αρνητικών συναισθημάτων, και θα χρειαστείς την σφοδρή μάχη για το κάθε λεπτό της ζωής σου, αν θέλεις να την νικήσεις. Κανένας δρόμος, καμιά πρακτική, καμία πνευματική αναζήτηση δεν είναι δυνατόν να γίνει μέχρι την απομάκρυνση της.

Αρκεί απλώς να πετύχεις την άψογη απομάκρυνση του ΑΣ με την «πρακτική του καναπέ», δηλαδή υπό τις συγκριτικά ήπιες συνθήκες, όπου δεν υπάρχουν δυνατοί πειρασμοί, είναι δίπλα σου οι συμπαθητικοί άνθρωποι, η εάν ζεις κοντά στην φύση και σχεδόν δεν έχεις την αλληλοεπίδραση με τους σκοτισμένα άτομα και τα λοιπά.

Συνήθως με την μακροχρόνια πρακτική του καναπέ έρχεται η κρίση – ειδικά αυτό είναι πιθανό στην αρχη της πρακτικής, όταν η συνήθεια για την αίσθηση των ΦΑ είναι ακόμα πολύ μικρή. Με τον όρο «κρίση» εγώ ονομάζω μια τέτοια κατάσταση, στην οποία δεν υπάρχουν ξεκάθαροι σκοτισμοί, αλλά και οι δυνατές ΦΑ δεν έρχονται. Άγνωστο, με τι να ξεκινήσεις, προς τα πού να κινηθείς. Δυναμώνει το «δεν -συμβαίνει -τίποτα», πέφτει στο κρίσιμο επίπεδο ο ενθουσιασμός, η προσμονη. Στην περίπτωση αυτή είναι αναγκαίο να προσφύγεις στην «δραστική έρευνα» – αυτό επιτρέπει την ανακάλυψη των χοντρών στρωμάτων των ΑΣ και του ΑΦ, που δεν εκδηλώνονταν πριν μόνο και μόνο επειδή δεν υπήρχαν τα αντίστοιχα ερεθίσματα. Με αυτό γίνεται δυνατή η εκμάθηση της άψογης απομάκρυνσης των ΑΣ στις δύσκολες και πολύ δύσκολες περιπτώσεις, όποτε ο αυτοματισμός της αρνητικής αντίδρασης είναι πολύ απρόσιτος για την αφαίρεση.

Για την πραγματοποίηση της δραστικής έρευνας το πλέον σωστό είναι να προσφύγεις στα «κοινωνικά πειράματα» («ΚΠ»), στα οποία εσύ βάζεις τον εαυτό σου κάτω από τα πυρά της αρνητικής αντιμετώπισης των άλλων ανθρώπων. Με όλα ταύτα είναι σκόπιμο να προμελετήσεις τις τακτικές υποχώρησης, σχέδια της αυτοάμυνας, τρόπους χειρισμού των γύρο μηχανισμών (και των μηχανισμών της ανθρώπινης συμπεριφοράς επίσης), για να αποφύγεις τις ανεπιθύμητες συνέπειες ως αποτέλεσμα της αρνητικής αντιμετώπισης. Για αυτό, συγκεκριμένα, πρέπει να ακολουθείς τον νόμο, ώστε να έχεις την ευκαιρία να χρησιμοποιήσεις το σύστημα δικαιοσύνης στης δύσκολες περιπτώσεις.

Παραδείγματα των απλών ΚΠ:

*) να έρθεις στο μαγαζί και να πληρώσεις με τα πιο ψηλά κέρματα. Κατά το νόμο, ο πωλητής είναι υποχρεωμένος να παίρνει λεφτά σε οποιοδήποτε νόμισμα, διοτι αυτή είναι νόμιμη μορφή της εξόφλησης. Τα ΑΣ που εμφανίζονται σε αυτήν την περίπτωση είναι ο φόβος της επιθετικότητας του υπαλλήλου και εκ μέρος των άλλων πελατών.

*) να μην παραχωρείς την θέση σου στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Τα ΑΣ, που έρχονται στον πρακτικό: η ντροπή, ο φόβος της επίθεσης.

*) να περάσεις από το βαγόνι του τρένου με βρόμικα ρούχα, ζητιανεύοντας. Εμφανιζόμενο ΑΣ – η ντροπή.

*) στην παρέα αγνώστων να το παίξεις βλάκας. Τα ΑΣ – η αίσθηση της κατωτερότητας, το παράπονο, η αγανάκτηση. Πολλοί αναγνώστες του βιβλίου μου αντιδρούν αρνητικά στην ιδέα της πραγματοποίησης των ΚΠ, νομίζοντας, ότι με αυτόν τον τρόπο πρακτικοί όχι μόνο εξασκούνται στην απομάκρυνση των ΑΣ τους, αλλά και παράλληλα «προκαλούν» την εμφάνιση των παράλληλων ΑΣ στους άλλους. Μα εγώ βασίζομαι σε αυτό:

α) είναι αδύνατον να «προκαλέσεις»σε κάποιον το ΑΣ – ο ίδιος ο άνθρωπος επιλέγει την αίσθηση του, και δεν επιθυμεί την απελευθέρωση από αυτά καθόλου. Μπορεις εύκολα να το διαπιστώσεις: πες στον οποιονδήποτε άνθρωπο (πρώτο τυχόντα η σε κάποιων γνωστό) ότι υπάρχει τρόπος για την παύση των ΑΣ, και ρώτησε, αν θέλει να το πετύχει. Στις 90% των περιπτώσεων θα ακούσεις την άρνηση και το απόφθεγμα «ο άνθρωπος δίχως τα ΑΣ γίνεται πτώμα». Τα υπόλοιπα 10% θα συμφωνήσουν μερικώς με την επιθιμια της απελευθέρωσης από τα ΑΣ. Πληροφόρησε τους για την τεχνολογία της ΠΕΔ, και μετά από δυο μέρες ξαναρώτα, τι έχουν κάνει για να φτάσουν στο αποτέλεσμα. Άφησε τους να αναφέρουν λεπτομερώς – τι έκαναν, τι πέτυχε, τι δεν πέτυχε, τι ανακαλύψεις, παρατηρήσεις έγιναν, ποιες χαρούμενες επιθυμίες ήρθαν στο τέλος και ούτω καθεξής. Η απόλυτη σιωπή θα είναι η απάντηση, κανένας τους δεν θα κουνήσει το μικρό τους δαχτυλάκι. Αυτή είναι η απόδειξη, ότι κανένας, εκτός από τις σπάνιες εξαιρέσεις, δεν θέλει να απελευθερωθεί από τα ΑΣ.

(Δοκίμασε να «προκαλέσεις» το ΑΣ στην «μουσούδα» – στον άνθρωπο, που επιθυμεί την άψογη απομάκρυνση των ΑΣ, και κάνει την επίμονη και αποφασιστική εξάσκηση σε αυτό – θα δεις, ότι δεν θα πετύχεις τίποτα, ακόμα και αν προσπαθήσεις να τον προσβάλεις, μαλώσεις, να τον απειλήσεις, να επιτεθείς σωματικά και τα λοιπά).

β) οι άνθρωποι ΠΑΝΤΑ, συνεχώς βιώνουν τα ΑΣ η το ΑΦ, επειδή εάν σε κάποια στιγμή δεν τα ένοιωθαν, την ίδια στιγμή θα αισθάνονταν και τις δυνατές ΦΑ. Έτσι τι διαφορά έχει, εάν ο πωλητής θα νευριάσει με έναν πελάτη η με τον άλλο? Θα βαριέται μέχρι θανάτου η θα εκνευριστεί? Πάνω από αυτό, πολλοί άνθρωποι πολύ πιθανόν θα επέλεγαν την αίσθηση του εκνευρισμού και της επιθετικότητας, παρά της βαρεμάρας.

γ) ο πρακτικός, που πραγματοποιεί το ΚΠ, δεν επιθυμεί την εμφάνιση των ΑΣ στους άλλους. Απλώς χρησιμοποιεί την γνώση των μηχανισμών, τους οποίους καλλιεργούν οι άνθρωποι στους εαυτούς τους, και ξέρει, ότι ως αποτέλεσμα της συγκεκριμένης συμπεριφοράς θα έρθει η γνωστή αρνητική αντίδραση, και το εκμεταλλεύεται. Εάν ξαφνικά αντί του συνηθισμένου εκνευρισμού κάποιος άνθρωπος θα του χαμογελάσει και δείξει συμπάθεια, τότε ο πρακτικός αναμφίβολα θα αισθανθεί ανάλογα εκ μέρος του (παρόλο που το ΚΠ του θα αποτύχει).

Η πρακτική της «συναισθηματικής λείανσης» («ΣΛ») είναι πάρα πολύ αποτελεσματική για την απομάκρυνση του ΑΦ και των μικρών ΑΣ. Η μοναδική ιδιότητα αυτής της πρακτικής είναι ότι αυτή επιτρέπει να καθαρίσεις ακόμα και τέτοιο ΑΦ, το οποίο εσύ δεν αντιλαμβάνεσαι την δεδομένη στιγμή, και μόνο από την απουσία των ΦΑ μπορεις να καταλάβεις την παρουσία του. Η ΣΛ αποτελείται από την καταβολή της προσπάθειας σου για την απομάκρυνση των ΑΣ, ενώ δεν καταγράφεις κανένα ΑΣ. Επειδή ήδη απέκτησες πείρα στη καταβολή της προσπάθειας για την απομάκρυνση των ΑΣ, δεν είναι δύσκολο για σένα να την κάνεις ακόμα και κατά την απουσία των ξεκάθαρων ΑΣ. Μπορεις να καταβάλλεις την προσπάθεια της ΣΛ σύμφωνα με το σχεδιάγραμμα (π.χ. αφιερώνοντας 10 λεπτά για την αδιάκοπη ΣΛ), ή να τη συνδέσεις με κάποια συγκεκριμένα γεγονότα (π.χ. με το βλέμμα στον άνθρωπο, που περνάει δίπλα σου, επειδή με μεγάλο βαθμό σιγουριάς υπάρχει πιθανότητα του μικροσκοπικού κυματισμού της ΑΑ) και τα λοιπά.

Προτείνω να αντιμετωπίσεις την ΣΛ όπως το καθάρισμα των δοντιών, ως την αναγκαία πρόληψη. Μέχρι να αισθανθείς τον συνεχόμενο φωτισμένο φόντο, η πρακτική της ΣΛ θα είναι αποτελεσματική, και ποτέ υπερβολικά πολλή.

Για την περισσότερη συγκέντρωση στη ΣΛ, μπορεις να χρησιμοποιήσεις την υποστήριξη με τις οπτικές μορφές, και να εκτελείς την πρακτική της ενισχυμένης συναισθηματικής λείανσης («ΕΣΛ») :

1) Με την κάθε εισπνοή παράγεται η εικόνα της ροής του φωτός, αναδυόμενης από το κάτω μέρος της κοιλιάς προς το κέντρο του στήθους. Ας είναι η μορφή της ροής «απτή», «ελαστική», και η φωτεινότητα του – δυνατή, πυκνή.

2) Κάθε εκπνοή γίνεται με την προσπάθεια της απομάκρυνσης απολύτως όλων των αντιλήψεων. Συνοδεύεται με την ιδέα της μορφής της ισχυρής έκρηξης του φωτός, διασκορπισμένου προς όλες τις κατευθύνσεις από το κέντρο του στήθους, που παρασέρνει τα πάντα στην πορεία του.

3) Για την διευκόλυνση της καταγραφής είναι ωφέλιμο να διαχωρίζεις τις ΕΣΛ στις πράξεις, σειρές, και κύκλους. Η πράξη είναι μια προσπάθεια της ΕΣΛ με την μια εισπνοή-εκπνοή. Η σειρά περιέχει μερικές συνεχόμενες πράξεις χωρίς διακοπή (προτείνω όχι λιγότερες από 50). Ο κύκλος αποτελείται από μερικές σειρές με διακοπές ανάμεσα τους (όχι λιγότερες από τις 10 σειρές ημερησίως).

Η χρηση του κομπολογιού με συγκεκριμένο μάκρος επιτρέπει να μην αποσπάται η προσοχή για την καταμέτρηση.

4) Εγώ συμβουλεύω η ολοκλήρωση του κάθε κύκλου να γίνεται με την καταγραφή των αποκτημένων εντυπώσεων, με τη χρηση των σημειώσεων, κρατημένων την ώρα της ΕΣΛ.

5) Κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορείτε να κάνετε όσους κύκλους ΕΣΛ επιθυμείτε.

Η απομάκρυνση του ΑΣ στον ύπνο είναι πιθανή, και δεν έχει ιδιαίτερη δυσκολία, δεν χρειάζεται να ξέρεις να αναγνωρίζεις τον εαυτό σου κοιμισμένο, αρκεί μια τόσο επίμονη και αποφασιστική άσκηση πρακτικής όταν είσαι ξύπνιος, ώστε η συνήθεια της μηχανικής απομάκρυνσης των ΑΣ θα λειτουργήσει αυτόματα και στα όνειρα. Όσο περισσότερο η πρακτική διεισδύει στα αυτοματικά όνειρα, τόσο αυξάνεται και το επίπεδο της συνειδητοποίησης τους, και τόσο μεγαλώνει και η πιθανότητα της απόκτησης της πείρας των συνειδητοποιημένων οραμάτων (ΣΟ), και η πείρα αυτή θα έχει ενδιαφέρον και θα επαναλαμβάνεται, διοτι: α) θα έχεις την ευκαιρία να ερευνήσεις τον κόσμο, μια η δυο φορές μεγαλύτερο και πλούσιο από τον κόσμο των αντιλήψεων, που σε περιβάλλει στην ξύπνια κατάσταση, β)στα ΣΟ είναι πιο απλό να αισθάνεσαι πολύ δυνατές και ποικιλόμορφες ΦΑ. Για περισσότερες πληροφορίες κοίτα στο ανάλογο κεφαλαίο.

Ανάμεσα στις παρενέργειες της πρακτικής της απομάκρυνσης των ΑΣ είναι η αυξανόμενη ικανότητα να ξεχωρίζεις τις εκδηλώσεις των ΑΣ στους άλλους ανθρώπους. Θα παρατηρείς τις αλλαγές στους ανθρώπους που σε περιβάλλουν με απίστευτη σαφήνεια και ευκολία, σαν να φώναζαν οι ίδιοι για αυτό με όλη τη δύναμη της φωνής τους. Θα αρχίσεις να βλέπεις τους άλλους όπως το ανοιχτό βιβλίο, που είναι γραμμένα τα πάντα για τα συναισθήματα τους. Κανένας δεν θα μπορει να αποκρύψει από εσένα το γεγονός, ότι αισθάνεται τα ΑΣ, διοτι αυτό εκδηλώνεται ακόμα και σε πιο ασήμαντες κινήσεις, χειρονομίες, γκριμάτσες, λέξεις. Εκτός από αυτό, θα φανεί πολύ περίεργο, ότι σχεδόν πάντοτε οι άνθρωποι θα αρνούνται την αίσθηση των ΑΣ τη δεδομένη στιγμή, και κοιτάζοντας τους, θα καταλάβεις ξεκάθαρα, σε ποιο τερατώδη μίγμα των ΑΣ, ψευτιάς, ηλιθιότητας εκείνοι ζουν.

Είναι σκόπιμο να απομακρύνεις τον φόβο των «δυσμενών συνθηκών», επειδή ως «δυσμενή» χαρακτηρίζεται μια κατάσταση, στην οποία εσύ ακόμα δεν απέκτησες την συνήθεια για την απομάκρυνση των ΑΣ και για την αίσθηση των ΦΑ. Όποτε θα είσαι έτοιμη να απομακρύνεις τα ΑΣ και να παλέψεις για τις ΦΑ υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, την θέση των σπασμωδικών φόβων και της φυγής θα πάρουν χαρούμενες επιθυμίες της αλλαγής, που οδηγούν, όπως δείχνει η πείρα, στην πιο ενδιαφέρον εξέλιξη της κατάστασης.

Οι πτώσεις στις σκοτισμένες καταστάσεις του τύπου «δεν συμβαίνει τίποτα» βιώνονται αλλιώτικα, από ότι πριν, εάν υπήρξε η επιμονή και η αποφασιστικότητα στην επιδίωξη του στόχου.

Θα ονομάσω αυτήν τη κατάσταση «η χαρά από το μηδενικό αποτέλεσμα».Είναι η χαρά της επιμονής, και υπάρχει σαφήνεια για το ότι δεν θα παραδοθείς ακόμα και με την προσωρινή απουσία των ΦΑ.

Κατά την διαδικασία της απομάκρυνσης της αντίληψης υπάρχουν τρία κομβικά σημεία: 1) να το σημειώσεις και να το προσδιορίσεις ως ανεπιθύμητο [ανάμεσα σε όλο τον σύνολο των αντιλήψεων] λόγο της επιθυμίας για την παύση της αίσθησης του; 2) να σταματήσεις να το σημειώνεις ως «εγώ», «δικό μου», και να ξεκινήσεις να το αντιμετωπίζεις ως ξεχωριστή ανεπιθύμητη αντίληψη; 3) να καταβάλεις την προσπάθεια για την απομάκρυνση αυτής της αντίληψης.

Ο πρώτος κρίκος είναι απλός. Ο τρίτος μόνο με την πρώτη ματιά φαίνεται δύσκολος, αλλά στην πραγματικότητα έχεις ήδη την πείρα για την καταβολή της προσπάθειας υπό τις συνθήκες της σύγκρουσης των επιθυμιών, και οι προσπάθειες αυτές γίνονται τότε χαρούμενες, οπότε υπάρχει η σιγουριά, ότι «εσύ» το θέλεις, ότι είναι προς το «δικό σου» όφελος, και η επιθυμία, που σε εμποδίζει, βγαίνει από τη θεωρητική σημείωση ως «δικό μου» και ξεπερνιέται εύκολα. Έτσι και στην πρακτική – η αφαιρούμενη αντίληψη βγαίνει από την προστατευτική ασπίδα της θεωρίας του «εγώ», και οι προσπάθειες για την απομάκρυνση της γίνονται πιο αποτελεσματικές. Η επιτυχία της σαφήνειας σε αυτό επιτρέπει την εμφάνιση των επιθυμιών για την εξερεύνηση αυτής της διαδικασίας, της αναζήτησης των αποτελεσματικών μεθόδων της εξόδου της ανεπιθύμητης αντίληψης από την σημείωση του «εγώ».

01-06 Πρακτική της επιστροφής της προσοχής (ΕΠ)

Άλλη μια περιγραφή με αντίκτυπο της προσπάθειας της απομάκρυνσης του ΑΣ είναι η «επιστροφή της προσοχής» (ΕΠ), και η αντίστοιχη πρακτική λέγεται «η πρακτική της επιστροφής της προσοχής». Θεωρώ σωστό στην αρχή να χρησιμοποιήσουμε τη φράση «επιστροφή της προσοχής» για την περιγραφη της προσπάθειας της απομάκρυνσης του ΑΣ, διότι η λέξη «προσοχή» μπήκε για τα καλά στη ζωή μας, ακριβώς όπως συνέβη με την έννοια «το παρελθόν», αλλά ακόμα και η επιφανειακή ανάλυση αρκεί για να δείξει ξεκάθαρα, ότι η κάθε αντίληψη, όποια και να είναι, υφίσταται μόνο τώρα, και το «παρελθόν» δεν είναι παρά μια λέξη, που σημειώνει το σύνολο των σκέψεων, ένα μέρος των οποίων αποτελεί η λέξη «ήταν». Το ίδιο και με την «προσοχή». Όποτε λέω «πρόσεξα την αγελάδα», αυτό σημαίνει ότι η αντίληψη της αγελάδας στο δεδομένο μέρος εκδηλώθηκε ειδικά εντεταμένα και σταθερά. Θα ορίσω εδώ και την λέξη «συγκέντρωση», που χρησιμοποιείται συχνά σε συνδυασμό με τη λέξη «προσοχή». Εάν στη χρονική μονάδα στο τάδε μέρος υπάρχουν 10 διαφορετικές αντιλήψεις (οπτική αντίληψη μερικών αντικειμένων, σκέψεις, συναισθήματα), και στην άλλη παρόμοια χρονική μονάδα υπάρχουν μόλις 5, τότε λέω, ότι «ενίσχυσα την συγκέντρωση της προσοχής στο επιλεγμένο αντικείμενο», η πιο σύντομα «συγκεντρώθηκα σε αυτό». Με αυτόν τον τρόπο στην λέξη «συγκέντρωση» μπορεις να προσθέσεις συγκεκριμένη σημασία, την οποία είναι ωφέλιμο να χρησιμοποιήσεις, διοτι πολύ συχνά εμφανίζεται η επιθυμία για την αποδοχή μόνο του περιορισμένου αριθμού των αντιλήψεων την δεδομένη στιγμή, π.χ. να λαμβάνεις μόνο τις ΦΑ, η μόνο τις σκέψεις για κάποιο θέμα. Εάν παρόλη την επιθυμία της συγκέντρωσης σε κάποια αντίληψη επί τον πλείστον εμφανίζεται μια άλλη, (π.χ. λόγο της μηχανικής συνήθειας), τότε λέμε, ότι η «προσοχή είναι πιασμένη», και εάν αντί της συγκέντρωσης στην θεμιτή αντίληψη έχουμε τον χορό διάφορων αντιλήψεων, λέμε ότι η «προσοχή είναι διασκορπισμένη».

Η πρακτική της ΕΕ αποτελείται από την ιδέα, ότι η προσοχή, πιασμένη από κάποιες χαοτικές αποσπάσεις (τα ΑΣ, ή από την μηχανική επιθυμία, ή το μηχανικό εσωτερικό διάλογο, ή από τις οπτικές χαοτικές αντιλήψεις) «επιστρέφει πίσω», «ξεκολλώντας από το αντικείμενο», και έπειτα από κάτι ή «αφήνεται» στην ελεύθερη κατάσταση, ή «καθοδηγείται» προς την επιθυμητή αντίληψη.

Χρησιμοποιώντας την γλώσσα των αντιλήψεων, η πρακτική της ΕΕ συνίσταται στην ανταλλαγή της μιας αντίληψης με την άλλη, αλλά η περιγραφική γλώσσα των «πιασιμάτων» και των «επιστροφών» μπορει να γίνει αποτελεσματική στην απόκτηση της συνήθειας της αντικατάστασης των αντιλήψεων.

Οι μηχανικές σκέψεις κλέβουν την προσοχή με ένα γρήγορο κοφτερό χτύπημα, σαν το γλαρό που ψαρεύει, για αυτό είναι σκόπιμο εδώ να αντιθέσουμε την ταχύτατη και συγκεντρωμένη προσπάθεια. Τα ΑΣ αποσπούν την προσοχή δυνατά, άγρια, σαν τον καρχαρία, που σκίζει ένα κομμάτι κρέας, αυτός είναι ο λόγος της καταβολής της ισχυρής, σφοδρής προσπάθειας. Οι μηχανικές επιθυμίες κλέβουν την προσοχή στα μουλωχτά, όχι πάντοτε γρήγορα, αλλά με την σιγουριά της νίκης – σαν τις στρατιές των Ρωμαίων, που πάνε να πολιορκήσουν την Καρθαγένη, για αυτό πρέπει να χρησιμοποιηθεί η προσπάθεια με την αντοχή του ελέφαντα.

Θα φέρω το παράδειγμα της στενογραφίας – καταγραφής των αντιλήψεων με την ΕΠ.

*) σταματάω κάθε δραστηριότητα, κάθομαι, δεν κάνω τίποτα, απομακρύνω τον ΕΔ και τα ΑΣ.

*) έρχεται η κατάσταση της σαφήνειας

*) η κατάσταση της σαφήνειας θολώνει, διαλύεται

*) έρχεται η γκρίζα κατάσταση

*) διακλάδωση – ή να απομακρύνω τη γκρίζα κατάσταση και να επιστρέψω στην σαφήνεια, ή να υποκύψω σε αυτήν. Ας πούμε, ότι η μηχανική επιθυμία της γκρίζας κατάστασης υπερβαίνει την επιθυμία των ΦΑ

*) εμφανίζεται η σπασμωδική επιθυμία των εντυπώσεων, για να «καλυφθεί» η γκρίζα κατάσταση

*) ξεκινά η αναζήτηση του στόχου, στον οποίο θα μπορούσε να «προσκολληθεί» η προσοχή

*) κάποιος στόχος βρίσκεται και η προσοχή προσκολλάται σε αυτό

*) η γκρίζα κατάσταση υποχωρεί, εμφανίζεται η επάρκεια, το ενδιαφέρον και τα λοιπά

*) μετά από κάποιο διάστημα έρχεται ο κορεσμός, η κούραση, η δυσαρέσκεια, η απώλεια του ενδιαφέροντος. Η γκρίζα κατάσταση επιστρέφει

*) ξανά η μηχανική επιθυμία υπερβαίνει την επιθιμια των ΦΑ

*) επανέρχεται η μηχανική επιθυμία των νέων εντυπώσεων για την κάλυψη της γκρίζας κατάστασης

*) πάλι βρίσκεται ο στόχος της καταβολής της προσοχής

*) η επιθυμία να σπάσεις τον φαύλο κύκλο «γκρίζα κατάσταση – αναζήτηση των εντυπώσεων- επάρκεια -κορεσμός -κούραση» ξεπερνά την θέληση για την συνέχιση της υποστήριξης του, πετυχαίνει η προσπάθεια της επιστροφής της προσοχής – η προσοχή αποσπάται από τον στόχο, επιστρέφει ή «αφήνεται» στην ελεύθερη κατάσταση, η κατευθύνεται προς τον ΦωΠ (αντίληψη-σκανδάλη, αναλογικά συνδεμένη με την ΦΑ)

*) εμφανίζεται η λύπη για την απώλεια των εντυπώσεων

*) απομακρύνω την λύπη

*) πάλι από συνήθεια προσπαθεί να έρθει και να σταθεροποιηθεί η γκρίζα κατάσταση

*) απομακρύνω τη γκρίζα κατάσταση – ας πούμε, ότι αυτό γίνεται με μεταβλητή επιτυχία

*) η σπασμωδική δίψα για τις εντυπώσεις εμφανίζεται ξανά κι ξανά

*) ξανά και ξανά υπομονετικά συνεχίζω την επιστροφή της προσοχής, παρόλο που κάθε φορά εμφανίζεται η λύπη για την απώλεια των εντυπώσεων, την οποία απομακρύνω επίσης

*) μετά από την πραγματοποίηση ολόκληρης σειράς τέτοιων κύκλων έρχεται η δυνατή κούραση, αλλά αυτή βιώνεται ως κάτι ευχάριστο, υγιές

*) εμφανίζεται και δυναμώνει το φωτισμένο φόντο

*) έρχεται η αίσθηση της πληρότητας, της παραγέμισης στον θώρακα

*) καλειδοσκοπική ανταλλαγή της γκρίζας κατάστασης με την σαφήνεια – η πρώτη μπορει να αλλαχθεί στιγμιαία με το βίωμα εκπληκτικής φρεσκάδας και βάθους, και το αντίστροφο.

*) οι έντονες «πιεστικές» αισθήσεις φέρνουν την ανάγκη της «ξεκούρασης»

*) αντιλαμβάνομαι, ότι η ανάγκη της «ξεκούρασης» είναι η μηχανική επιθυμία για την επιστροφή στην συνηθισμένη κατάσταση της αποσπώμενης προσοχής, της γκρίζας κατάστασης

*) εμφανίζεται η επιμονή, στοχευόμενη στην προσπέραση της θέλησης της «ξεκούρασης» και ούτω καθεξής.

Η απομάκρυνση της μηχανικής επιθυμίας των εντυπώσεων (ΜΕΕν) είναι τόσο δύσκολη, όσο πιο δυνατή είναι αυτή η επιθυμία, όσο πιο έντονη και συνηθισμένη είναι η ανία, το γκρίζο φόντο, το οποίο όντας αρνητικό επικρατών, πολύ συχνά δεν καταγράφεται καν. Η επιστροφή της προσοχής από την ΜΕΕν είναι άκρως δύσκολη ασχολία, αποτραβά όλες τις δυνάμεις, και κάποιες φορές νιώθεις «σπασμούς» της απόγνωσης, αυτό για άλλη μια φορά δείχνει, πως έχεις εθιστεί για τα καλά στις εντυπώσεις, με τις οποίες προσπαθείς να καλύψεις το ΑΦ. Στην αρχη της πρακτικής της ΕΠ, ακόμα και μια η δυο ώρες της αδράνειας (απλής κατάκλισης η του καθισιού στο καναπέ) αποτελούν μαρτύριο, πραγματικό βασανισμό της μετωπικής σύγκρουσης με το ισχυρό ΑΦ. Συστήνω κατά καιρούς να συνοδεύεις την καταγραφή της ΕΠ με την σύνταξη του στενογράμματος των αντιλήψεων με τον τρόπο, που έχει παρουσιαστεί παραπάνω, δηλαδή να σημειώνεις τα πάντα, που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ΕΠ. Αυτό επιτρέπει να πετύχεις την σαφήνεια στα γεγονότα, να παρατηρήσεις τα αποτελέσματα. Αντιστοιχώντας τις σημειώσεις με τις αισθήσεις, θα δεις, ότι μέρα με τη μέρα η πρακτική της ΕΠ γίνεται όλο και λιγότερο βασανιστική και συχνότερα συνοδεύεται με τους κυματισμούς των ΦΑ, με προσμονη και ενδιαφέρον για την εμπειρία αυτή – ο εθισμός αργά, μα σταθερά ξεπερνιέται.

Με την πρακτική της ΕΠ είναι πιθανές οι κρίσεις της έντονης μοναξιάς, καταπιεστικής και απέραντης θλίψης, απελπισίας, παράλογης επιθετικότητας, και άλλων. Αυτό σημαίνει, πως όλα αυτά τα ΑΣ είναι τα μέρη του επικρατών ΑΦ σου, και όλο αυτόν τον καιρό σε δηλητηρίαζαν απαρατήρητα, μα τώρα εκδηλώνονται και υπάρχει δυνατότητα για την απομάκρυνση τους. Αρνούμενος τις ΜΕΕν, στερείς από τον εαυτό σου την ένεση του ναρκωτικού που λέγεται «εντυπώσεις», και ξεκινάει το σύνδρομο της «στέρησης», επιθυμείς έστω λίγες εντυπώσεις, και εάν παραδοθείς σε αυτό, βιώνεις τον μικρό θάνατο – σαν να νιώθεις «ανακούφιση», αλλά την ίδια στιγμή με διπλή ένταση σου επιτίθεται η γκρίζα κατάσταση και το ΑΦ. Η αναγνώριση του εαυτού σου ως ναρκομανή επιτρέπει να ξεκινήσεις την απομάκρυνση της εξάρτησης, που εμποδίζει τις ΦΑ, με όλη την σοβαρότητα και αποφασιστικότητα.

Κατά τη διάρκεια της πρακτικής της ΕΠ ο χρόνος παρατείνεται απίστευτα. Μια ώρα των προσπαθειών περιέχει τόσες ανακαλύψεις, υποθέσεις, ιδέες, όσες συνήθως τυχαίνουν σε μερικές μέρες. Ξαφνικά παίρνεις στα χέρια σου μια ατελείωτη πηγή του ζωτικού χρόνου.

01-07 Τυπικά λάθη

Ανάμεσα στα λάθη, που δεν έχουν αναφερθεί νωρίτερα, θα ξεχωρίσω τα παρακάτω:

1) Πολλοί πιστεύουν, ότι η απομάκρυνση των ΑΣ είναι αδύνατη, επειδή εκείνα είναι οι ακολουθίες των λανθασμένων ερμηνειών και άλλων φαινόμενων. Θεωρούν, ότι η καταπολέμηση των συνεπειών είναι το ίδιο με το να παίρνεις παυσίπονο και να νομίζεις ότι παλεύεις με τη νόσο, την ώρα που πρέπει να πάρεις τα αντιβιοτικά αντί της ασπιρίνης. Ακόμα λένε καμιά φορά, ότι αρκεί απλώς να αλλαξεις την άποψη, και τα ΑΣ δεν θα εμφανίζονται. Τάχα, συνειδητοποίησε, ότι όλα είναι Άτμαν, και τα πάντα θα αλλάξουν. Στην πραγματικότητα, όμως :

α) Η ελάχιστη πείρα της απομάκρυνσης των ΑΣ δείχνει, ότι η δουλεία με τις θεωρίες δεν μπορει να αντικαταστήσει την ευθύ προσπάθεια της απομάκρυνσης τους, διοτι η συνήθεια της αίσθησης τους δρα ανεξάρτητα από το πόσο δυνατή είναι η θεωρία, που την υποστηρίζει.

β) Όσο εσύ συζητάς για τα αίτια, το ΑΣ ζει και αναπτύσσεται, εμφανίζονται τα νέα ΑΣ, τροφοδοτείται το ΑΦ, και στο τέλος θα αποτύχεις πλήρως, ενώ η άψογη απομάκρυνση του ΑΣ φέρνει την άμεση παύση της αίσθησης του.

γ) Η ελάχιστη πείρα της απομάκρυνσης των ΑΣ επίσης δείχνει, ότι είναι πολύ πιθανή και καθόλου δύσκολη, και σταδιακά η παλιά συνήθεια της αίσθησης τους πεθαίνει, και την θέση της παίρνει νέα – η συνήθεια για την απομάκρυνση των ΑΣ και την αίσθηση των ΦΑ.

δ) Τα ΑΣ δεν είναι σωματικός πόνος, και αναφερόμενη παραπάνω αναλογία είναι λανθασμένη, διοτι απερίσκεπτα μεταφέρει τις νομοτέλειες από τη μια σφαίρα σε τελείως διαφορετική.

Πώς διαχωρίζουμε τα φαινόμενα σε «αιτία» και «συνέπεια»? Εάν έχω πονόδοντο, παίρνω το παυσίπονο, αλλά σε μια ώρα ο πόνος επιστρέφει και δυναμώνει. Σε αυτή την περίπτωση ονομάζω τον πόνο ως «συνέπεια», και την τερηδόνα ως «αιτία», και τη θεραπεύω, νομίζοντας πως αυτή είναι η αιτία, και ο πόνος σταματά. Αλλά σε τρεις μήνες η τερηδόνα επανεμφανίζεται, και τότε την ονομάζω «συνέπεια», και η «αιτία» για μένα είναι ότι δεν καθαρίζω τα δόντια μου. Ο διαιτολόγος θα ανακαλύψει μια ακόμα πιο βαθιά «αιτία» στην κακή διατροφή. Ο ψυχολόγος μπορει να δηλώσει την κακή διατροφή σαν «συνέπεια» των παιδικών τραυματισμών η συμπλεγμάτων της κατωτερότητας, ο ψυχαναλυτής και αυτό θα σημειώσει ως «συνέπεια», δηλώνοντας ότι η «αιτία» είναι το τραύμα της γέννησης. Ο βουδιστής αυτό το τραύμα θα πει «συνέπεια» της λανθασμένης συμπεριφοράς στην προηγούμενη ζωή. Για αυτόν τον λόγο ανάλογα με την συχνότητα και την ένταση του πόνου, και από το ενδιαφέρον για αυτό το ζήτημα, εγώ επηρεάζω τον πόνο σε όλα τα επίπεδα – πρώτα παίρνω το παυσίπονο, μετά πάω στο ιατρείο, έπειτα αγοράζω την οδοντόκρεμα και ξεκινάω να καθαρίζω τα δόντια μου, κάνω δίαιτα, επισκέπτομαι τον ψυχαναλυτή, προσεύχομαι. Ας δούμε μια άλλη περίπτωση: όταν έχω κόψει το χέρι μου, απολυμαίνω το τραύμα (επειδή έχω δική μου εμπειρία, η έχω ακούσει από τους άλλους, πως εάν δεν απολυμάνεις το κόψιμο, μπορει να μολυνθεί), απλώνω την αλοιφή για να κλείσει, και δεν επιστρέφω σε αυτό πια. Φαντάσου τον άνθρωπο, στον οποίο το κόψιμο έχει κλείσει, αλλά εκείνος συλλογίζεται κάπως έτσι: «όχι, το κόψιμο είναι μόνο η συνέπεια, αλλά εκεί μπορει να είναι και η αιτία», ξεκινά την αναζήτηση αυτής της «αιτίας», να την επινοεί, και ακόμα αρνείται την χρηση των φαρμάκων, διοτι θέλει να θεραπεύσει την «αιτία», και όχι την «συνέπεια»! Την συμπεριφορά αυτή θα την θεωρήσουμε χαζή, επειδή η πληγή κλείνει επιτυχώς με τη χρηση των φαρμάκων, για ποιο λόγο να γίνει η προσθήκη των «αιτιών» και της άρνησης της θεραπείας, με αποτέλεσμα την μόλυνση της πληγής?

Με την απομάκρυνση των ΑΣ συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Όποτε εσύ απομακρύνεις το ΑΣ (δηλαδή συνεχίζεις την αίσθηση του, αλλά καταπιέζεις μόνο τις εκδηλώσεις του), το ΑΣ και το ΑΦ δυναμώνουν, και αυτό κάνει ξεκάθαρο, ότι η καταπίεση των ΑΣ δεν έχει ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση από αυτά. Όταν ξεκινήσεις την απομάκρυνση του ΑΣ (δηλαδή «μεταπηδάς» από τα ΑΣ στις ΦΑ, σταματάς απόλυτα την αίσθηση της ΑΣ την τάδε στιγμή), τότε αποκτάς εμπειρία της αποδυνάμωσης του ΑΦ, όπως ελαττώνεται και η συνήθεια της αίσθησης των ΑΣ, μολαταύτα δεν εμφανίζονται παρενέργειες, αντιθέτως – έρχονται οι θεμιτές συνέπειες στην μορφή της αύξησης συχνότητας των ΦΑ και για ποιο λόγο τότε να συζητάμε για τις «αιτίες» και τις «συνέπειες»? Απόκτησε την δική σου πείρα – απομάκρυνε το ΑΣ και διαπίστωσε ότι είναι αβάσιμο να σημειώνεις την πράξη αυτή ως «θεραπεία των συνεπειών». Απόκτησε την δική σου εμπειρία στο ότι εάν δεν απομακρύνεις τα ΑΣ και αντί αυτού συζητάς για τις «αιτίες», «το κόψιμο που μολύνεται» – δυναμώνουν τα ΑΣ, σταθεροποιούνται οι ψεύτικες θεωρίες, οι χαρούμενες επιθυμίες λιγοστεύουν, το σώμα αρχίζει να πονά, η ζωή μετατρέπεται σε εφιάλτη. Μην πιστεύεις στα λόγια – ΑΠΟΚΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΕΙΡΑ.

δ) Ποια σε αυτή την αλληλένδετη δύνη των σκοτισμών είναι η αιτία και ποια – η «συνέπεια», δεν μπορούμε να πούμε, ο ένας σκοτισμός φέρνει τον άλλο.

ε) η σύγκριση των αποτελεσμάτων της καταβολής της προσπάθειας και των συλλογισμών για τα αίτια μιλάει από μόνη της.

2) Ψάχνεται κάποιος πανούργος τρόπος, που θα φέρει την λύση στο πρόβλημα της απομάκρυνσης των ΑΣ δίχως κόπο – κάτι σαν το Μεγάλο Κόκκινο Κουμπί (ΜΚΚ) – πάτησες και τέρμα το πρόβλημα. Με την ιδιότητα του τέτοιου ΜΚΚ προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν οτιδήποτε – κάθισε στην συγκεκριμένη στάση, πες το ξόρκι, λιμοκτόνησε, κάνε γυμναστική, σεξ, διαλογισμό, συζήτησε για την «ενότητα» των πάντων, ότι να` ναι, αλλά μην απομακρύνεις το ΑΣ με μια ευθύ προσπάθεια.

Αυτό σημαίνει, ότι τέτοιος άνθρωπος η δεν έχει την επιθυμία να απομακρύνει το ΑΣ (η απλώς νομίζει, ότι την έχει), ή αυτή είναι πολύ αδύναμη, πολύ πιο αδύναμη από την θέληση για την αίσθηση των ΑΣ. Αναζητήσεις του ΜΚΚ ποτέ δεν θα είναι αποτελεσματικές, μην αμφιβάλλετε για αυτό.

3) Μετά από την επιτυχή πράξη της απομάκρυνσης του ΑΣ μπορει να έρθει ο φόβος της επιστροφής του από συνήθεια, και θα χρειαστεί εκ νέου προσπάθεια για την απομάκρυνση, ως εκ τούτου και η σπασμωδική επιθυμία της προσκόλλησης στην προηγούμενη κατάσταση ελευθερίας από τα ΑΣ. Με βεβαιότητα ο φόβος αυτός σε οδηγεί στην ταχύτατη επιστροφή των ΑΣ, ακόμα γρηγορότερη απ` ότι δίχως αυτόν, και πάλι από αυτό – τα νέα ΑΣ.

Εγώ σε συμβουλεύω να μην φοβάσαι, αλλά να αντιμετωπίζεις τα ΑΣ πρόσωπο με πρόσωπο, με αποφασιστικότητα, προσμονη και επιμονή, και να μην ανησυχείς για την νέα εμφάνιση τους ξανά και ξανά – φυσικά και θα έρθουν, διοτι οι συνήθειες είναι πολύ δυνατές, αλλά εσύ θα έχεις την ευκαιρία να εξασκηθείς στην άψογη εκτέλεση της προσπάθειας της απομάκρυνσης. Μην μπαίνεις στην θέση του θύματος, γίνε κυνηγός των ΑΣ, ιχνηλάτησε τα, νιώσε την προσμονη για την νέα πείρα, που βρίσκεται μπροστά σου, για τις νέες ήττες και νίκες, οι οποίες αναπόφευκτα θα σε φέρουν τελικά στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

4) Μπορει να δημιουργηθεί η ψεύτικη εντύπωση, ότι επειδή υπάρχουν τόσοι διαφορετικοί σκοτισμοί, και εφόσον η προσπάθεια της άψογης απομάκρυνσης ακόμα και του πιο απλού ΑΣ παίρνει τόσον καιρό, τελικά μια ολόκληρη ζωή δεν θα είναι αρκετή για να φτάσεις στον στόχο, και όσο είμαι απασχολημένος με έναν σκοτισμό, οι άλλοι θα στερεώνονται. Η υπόθεση αυτή είναι λανθασμένη σε όλα τα μέρη της. Φτάνει ακόμα και η ελάχιστη πείρα στην πρακτική για να ανακαλύψεις, ότι η απομάκρυνση του ΑΣ είναι δύσκολη μόνο στην αρχη, αλλά σταδιακά δημιουργείται η ευχέρεια στην καταβολή των προσπαθειών, αυξάνονται και οι ίδιες οι επιθυμίες για την απομάκρυνση των ΑΣ και την αίσθηση των ΦΑ και η διάλυση του κάθε επομένου σκοτισμού συμβαίνει όλο και πιο αβίαστα και γρήγορα. Η επιτυχία της προόδου στην απομάκρυνση ενός σκοτισμού μοιάζει με την αφαίρεση κλώστης από το πανί – τραβάς σε μια μεριά, και στο τέλος το ύφασμα αραιώνει κατά το μήκος του, δηλαδή με την πρόοδο στην απομάκρυνση του ενός σκοτισμού ανακαλύπτεις την διευκόλυνση στην επεξεργασία όλων των άλλων. Εκτός από αυτό, όσο πιο πολύ προχωράς με την πρακτική, τόσο πιο συχνά έρχονται οι ΦΑ, τόσο πιο ενδιαφέρον γίνεται η ζωή, τόσο μεγαλώνει η αισιοδοξία, επιμονή και η αποφασιστικότητα, και η ίδια η διάρκεια της ζωής επεκτείνεται δέκα φορές – σε μια μέρα βιώνεις τόσα, όσα παλιότερα δεν μπορούσες να ζήσεις σε ένα μήνα.

Νομίζω, ότι σε δυο χρόνια εντεταμένης και ειλικρινής πρακτικής είναι δυνατό να πετύχεις την άψογη απομάκρυνση των ΑΣ και τον συνεχόμενο φωτισμένο φόντο.

5) Εάν έχεις τη θέληση να βγαλεις, να προσπεράσεις κάποιο μέρος της πρακτικής (π.χ. να μην διαλύεις τις θεωρίες, η να μην αναπτύσσεις την σεξουαλικότητα, η να μην απομακρύνεις τα ΑΣ και τα λοιπά), αυτό σημαίνει ότι συγκεκριμένα σε αυτόν τον τομέα οι σκοτισμοί σου είναι τόσο δυνατοί, που εσύ παραδίνεσαι εκ των προτέρων. Εάν θέλεις να πετύχεις την πρόοδο στην ΠΕΔ, είναι αναγκαίο να επιλέξεις την κατεύθυνση της τρέχων δραστηριότητας σύμφωνα μόνο με την χαρουμενη επιθυμία, και όχι βασιζόμενη στην θεωρία του τύπου «πρέπει να αναπτύσσεις τα πάντα», αλλά εάν νοιώθεις δυνατή αποστροφή για κάποιο τομέα της πρακτικής, με τη σκέψη του έρχεται ο φόβος, τότε αυτό σημαίνει, ότι σε αυτήν την σφαίρα έχεις δυνατούς σκοτισμούς. Κατάλαβε το, διέλυσε τους φόβους και την αρνητική αντιμετώπιση, πιάσε τον κάθε κυματισμό της προσμονής από τη σκέψη, ότι μπορεις να ξεπεράσεις αυτή τη δυσκολία, ότι είναι ζήτημα μόνο και μόνο της δικής σου ειλικρινείας και της επιδίωξης των ΦΑ.

6) Υπάρχει μια τέτοια πεποίθηση: «όταν στο δάσος συναντάς μια αρκούδα, ο φόβος έρχεται νωρίτερα από τις σκέψεις και τα αισθήματα, τη στιγμή εκείνη αλλάζει η χημεία του σώματος – παράγεται η αδρεναλίνη, και εφόσον αυτή είναι η φυσική αντίδραση του σώματος, που δεν έχει μπερδευτεί από τη νόηση, μπορούμε να αποφύγουμε αυτήν την αντίδραση, μα και πόσο αναγκαίο είναι αυτό?».

Όποτε βλέπεις την αρκούδα στο ζωολογικό κήπο, για κάποιο λόγο δεν φοβάσαι, έρχεται ο θαυμασμός, συμπάθεια, η αίσθηση της ομορφιάς, και αυτό αποδεικνύει, ότι ο φόβος εμφανίζεται όχι από την αντίληψη της αρκούδας, αλλά επειδή πέρασε μια σειρά από τις σκέψεις, την οποία δεν πρόλαβες να καταγράψεις: «άγρια αρκούδα – ελεύθερη- κίνδυνος», και ακριβώς για αυτό ήρθαν και τα ΑΣ και οι δυσάρεστες σωματικές αισθήσεις. Το ίδιο παράδειγμα δείχνει, ότι οι χημικές αλλαγές στο σώμα δεν ευθύνονται για τα ΑΣ, μα το αντίθετο, τα ΑΣ φέρνουν την αλλαγή της χημείας του σώματος, έχω ξαναμιλήσει για αυτό, όταν έλεγα ότι η κάθε αρρώστια, το γήρας, η κακή φυσική κατάσταση είναι η συνέπεια των ΑΣ. Βεβαίως η συνήθεια του φόβου της συνάντησης με την αρκούδα είναι δυνατόν να απομακρυνθεί, και επιπλέον μπορεις να μάθεις να σκέφτεσαι πιο γρήγορα και ξεκάθαρα και να αντιδράς στον κίνδυνο, όταν αυτός υπάρχει.

7) Μια βασική δυσκολία στην απομάκρυνση των ΑΣ συνίσταται όχι στην υπερνίκηση της ίδιας της συνήθειας, όπως μπορει να φαίνεται, μα στο ότι ο πρακτικός δεν είναι αρκετά ειλικρινής, και δεν παρατηρεί, η δεν θέλει να παρατηρήσει, ότι πραγματικά έχει την απροθυμία για την παύση της αίσθησης των ΑΣ, και ψάχνει αντί της απόλυτης απομάκρυνσης των ΑΣ για κάποιο παρακαμπτήριο δρόμο, ώστε και να αισθανθεί τις ΦΑ, και να κρατήσει τα ΑΣ. Τέτοιου είδους πρακτικός θέλει να έχει και την πίττα ολόκληρη, και τον σκύλο χορτάτο, για αυτό οι προσπάθειες του βγαίνουν άκαρπες. Συνήθως ο ανειλικρινής πρακτικός θέλει να συζητά για τα ΑΣ, και όχι να τα απομακρύνει. Μπορει για ώρες ολόκληρες να μιλά για τα προβλήματα του, μέρα με τη μέρα να ρωτά «πώς να απομακρύνω τα ΑΣ», «γιατί αυτό εμφανίστηκε», να δικαιολογείται, ότι δεν μπορει να ξεχωρίσει πιο συγκεκριμένα το ΑΣ που βιώνει τώρα, παρόλο που ο διαχωρισμός του ΑΣ δεν είναι απαραίτητος για την απομάκρυνση του, μπορεις να απομακρύνεις εξ` ολοκλήρου «αυτήν την χάλια κατάσταση». Όταν υπάρχει το ΑΣ δεν χρειάζεται η σκέψη, διοτι αυτή δεν θα σε οδηγήσει στην απομάκρυνση, και δεν είναι ξεκάθαρη η νόηση, επειδή το ΑΣ προκαλεί την ηλιθιότητα, την ανικανότητα του λογικού και δημιουργικού συλλογισμού. Πρώτα απομάκρυνε το ΑΣ, και σκέψου μετά, εάν το θέλεις – αυτή είναι αποτελεσματική στάση.

8) Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη ψεύτικη θεωρία, σύμφωνα με την οποία για να σταματήσεις τα ΑΣ είναι αρκετή η αποδοχή των πάντων «ως έχουν», τάχα κοίταξε τα ΑΣ σου, δέξου τα ως έχουν, αναρωτήσου «και ποιος δεν τα έχει?», χαλάρωσε, πάψε να τα διαχωρίζεις σε θεμιτά και ανεπιθύμητα, και αυτά θα διαλυθούν από μόνα τους.

Η στάση αυτή είναι η δικαιολογία της επιθυμίας για την αίσθηση των ΑΣ, ένας τρόπος εξαπάτησης του εαυτού τους και τον άλλων. Είναι πολύ συνηθισμένη στους «εσωτερικούς», δηλαδή στους ανθρώπους, που αρέσκονται στο να εντυπωσιάζουν τους άλλους με τον βαθυστόχαστο λόγο και την σπουδαία εμφάνιση, θέλουν να αναγνωριστούν ως «δάσκαλοι», αλλά δεν επιθυμούν την παύση των ΑΣ καθόλου. Η απόκρυψη των ΑΣ είναι σχεδόν αδύνατη – είναι πάντοτε φανερά για τον οξυδερκή άνθρωπο λόγο της μιμικής, του τόνου, της κίνησης, για αυτό ο «εσωτερικός» λέει: «εγώ δεν αισθάνομαι απλώς τα ΑΣ, στην πραγματικότητα τώρα τα παρατηρώ, δεν ταυτίζομαι με αυτά, και εκείνα δεν έχουν εξουσία πάνω μου». Φυσικά όλο αυτό είναι μια απλή λεκτική πλάνη – εφόσον αυτή τη στιγμή υφίσταται το ΑΣ, δεν υπάρχει απολύτως κανένας τρόπος να «μην ταυτιστείς» με αυτό, διοτι ο «άνθρωπος» εστί το ίδιο το σύνολο των αντιλήψεων, και αν στο σύνολο αυτό συγκαταλέγεται το ΑΣ, τη δεδομένη στιγμή εκείνος βιώνει το ΑΣ, και κανένα λογοπαίγνιο δεν αλλάζει τίποτα. Όποτε ο άνθρωπος δεν ξεκινά την απομάκρυνση του ΑΣ τη στιγμή της εμφάνισης του, αυτό σημαίνει ότι θέλει να συνεχίζει να τα νιώθει, και η κατάσταση του χάνει την προοπτική, όταν αυτός ψεύδεται, δεν αντιλαμβάνεται ότι η επιθυμία των ΑΣ είναι πολύ πιο δυνατή. Πώς μπορει ένας τέτοιος άνθρωπος να «διδάσκει» κάποιους, όταν δεν είναι ειλικρινής, εξαπατώντας τον εαυτό του και τους άλλους με τις διανοουμενίστικες ομιλίες?

Όσο εσύ θα παίρνεις τα πάντα «ως έχουν», «θα παρατηρείς και δεν θα ταυτίζεσαι», η συνήθεια της αίσθησης των ΑΣ θα στερεώνεται.

9) Ως αποτέλεσμα της συνεχόμενης ανάπτυξης του πολιτισμού ακλόνητα αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων , που επιδιώκουν την δημιουργία και την συλλογή πιο πολύ, από ότι την καταστροφή η την μιζέρια (οι εξαιρέσεις από αυτόν τον κανόνα είναι γνωστές από τα δελτία ειδήσεων). Αλλά στο ζήτημα της επιλογής ακριβώς τι να συλλέξεις/ δημιουργήσεις/ τελειοποιήσεις μέχρι τώρα βασιλεύει το χάος, και όποτε ο άνθρωπος κάνει την επιλογή του, καθοδηγείται από τα στερεότυπα και τις ψεύτικες θεωρίες, και όχι από την προσμονη.

α) Η αποταμίευση. Πόσα χρειάζεται ένας άνθρωπος, για να αποκτήσει τα πάντα, που τον ικανοποιούν; Δεν είναι αρκετό το ένα εκατομμύριο δολάρια; Με την σκέψη του ότι αν τα λεφτά αυτά τοποθετηθούν στην τράπεζα μπορεις άνετα να ζεις με τους τόκους, είναι αρκετό και δυο φορές μικρότερο ποσό. Στις ΗΠΑ σήμερα πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν στην κατοχή τους 1 εκ. δολάρια. Ποίοι από αυτούς σταμάτησαν την επιχειρηματική δραστηριότητα, άφησαν χώρο για το εμπόριο στους άλλους και απολαμβάνουν τη ζωή; Τίποτα παρόμοιο δεν συνέβη. Ακόμα σπαταλούν δέκα ώρες την ημέρα για τη δουλειά, για να αποκτήσουν άλλο ένα εκατομμύριο, και άλλο, και άλλο. Αυτό είναι εθισμός, και όχι αποταμίευση. Παράλογο, αλλά δεν έχουν καιρό για τη διασκέδαση, έτσι και τελειώνουν τις μέρες τους σαν εργασιομανείς. Από την άλλη, πόσοι άνθρωποι δουλεύουν μια ολόκληρη ζωή και δεν παίρνουν ποτέ κάτι ουσιαστικό?

β) Η συλλογή των πραγμάτων. Τα πράγματα χαλάνε, φθείρονται, μπορούν να κλαπούν, και πολύ γρήγορα βγαίνουν από τη μόδα και αυτό μετατρέπει τη ζωή των ιδιοκτητών τους σε εφιάλτη. Φαινομενικά – εάν έχεις αυτοκίνητο, που τρέχει 5 χρόνια, και θα τρέξει ακόμη 10, γιατί χρειάζεσαι καινούριο; Μόνο για να εντυπωσιάσεις τους γύρο σου; Για την μικρή αύξηση της άνεσης, σαν να ήταν αναγκαία, σαν αυτό θα σε κάνει έστω λίγο πιο ευτυχισμένο; Εάν ζοριστείς και κονομήσεις ακόμα περισσότερα, μπορεις να αγοράσεις πιο όμορφο αυτοκίνητο (εξοχικό, έπιπλα – σύμφωνα με την τρέλα του καθενός). Όταν βγαλεις ακόμα λίγα, θα αποκτήσεις νεότερο μοντέλο. Άλλη μια λύση είναι να πάρεις πολλά χρήματα ταυτόχρονα με δάνειο- και να δουλέψεις τριάντα χρόνια για την αποπληρωμή του… Δεν μοιάζει με τον εθισμό αυτό; Πότε οι αγορές έκαναν κάποιον ευτυχισμένο; Κοιτάξτε στα πρόσωπα των ιδιοκτητών των ακριβών αυτοκινήτων, και θα γίνει ξεκάθαρο – τα πρόσωπα αυτά είναι παραμορφωμένα από τον πόνο, τα ΑΣ, όπως και όλων των άλλων ανθρώπων, η ακόμα και πιο πολύ. Οι άνθρωποι ξέχασαν, ότι τα πράγματα τους εξυπηρετούν, και έγιναν οι ίδιοι υπηρέτες των πραγμάτων.

γ) Η απόκτηση της εκπαίδευσης. Ο άνθρωπος πρέπει να αφιερώσει μερικά χρόνια για να πάρει το επόμενο δίπλωμα, το οποίο συχνά δεν του δίνει καμία προτεραιότητα ούτε στην επικοινωνία, ούτε στη δουλεία, ούτε στην διασκέδαση. Η αίσθηση της αυτοσπουδαιότητας, βεβαίως, μεγαλώνει, αλλά αυτό σε κάνει ακόμα πιο αβοήθητο, επιρρεπή στα παράπονα, στην αυτολύπηση, ανίκανο να αισθανθείς τη συμπάθεια, να είσαι ανοιχτόμυαλος, να ακολουθήσεις τις χαρούμενες επιθυμίες. Γεμίζεις το κεφάλι σου με απίστευτη ποσότητα των σκουπιδιών, και έπειτα λαμβάνεις το πτυχίο, που αποδεικνύει, ότι στο κεφάλι σου φτιάχτηκε άλλη μια χωματερή, τα χέρια και τα πόδια σου εκπαιδεύτηκαν να κάνουν άλλη μια σειρά των πραγμάτων, τα οποία δεν θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσεις ποτέ. Η πληροφορία ξεχνιέται, η υποστήριξη της ευχέρειας απαιτεί συνεχή πρακτική, και στο τέλος μπορείς να ξεχάσεις για πάντα την απόλαυση της ζωής. Κρεμασμένα στον τοίχο πτυχία της ανώτερης εκπαίδευσης, διπλώματα του αλεξιπτωτιστή/ δύτη/ χρήστη του ανεμόπτερου / τουρίστα απλώς σου υπενθυμίζουν ότι κάθε μέρα η πείρα ελαττώνεται, τα σπαταλημένα χρήματα και ο χρόνος μεταμορφώνονται σε στάχτη, και τη συγκεκριμένη στιγμή σε κυριεύει η ανία, η γκρίζα κατάσταση, άλλα ΑΣ, και δεν υπάρχουν χαρούμενες επιθυμίες καθόλου.

δ) Παιδιά και εγγόνια. Ιδού ο πίθος των Δαναΐδων, στον οποίο εκατομμύρια των ανθρώπων χύνουν τη ζωή τους. «Εγώ ζω για τα παιδιά» – έχεις ακούσει κάτι τέτοιο? Κάθε μέρα. Η γυναίκα γεννά, και έπειτα δεν έχει την ανάγκη να ψάχνει για τις χαρούμενες επιθυμίες – δεν έχει χρόνο για αυτά, έχει τώρα μυριάδες «πρέπει», «υποχρεωμένη», «έχει νόημα» και τα λοιπά. Χιλιάδες έννοιες, δεν υπάρχει χρόνος για το τίποτα, και για την κατανόηση του ότι όλη αυτή «η ζωή για τα παιδιά» είναι μόνο ένα ναρκωτικό, με το οποίο καρφώνεις τον εαυτό σου μέχρι την αποχαύνωση. Δεν αξίζει να αναφερθεί ότι τα παιδία δεν επιθυμούν μια τέτοια ζωή για τους γονείς τους,- που τους μετατρέπει σε άλαλο πλάσμα, που δεν έχει προσωπικό χρόνο και ελευθέρια στην επιλογή της απασχόλησης, σε αντικείμενο, σε σκλάβο, – θέλουν να βγουν από την συνεχή κηδεμονία, η οποία πολύ συχνά έχει την μορφή της πρωτόγονης ψυχολογικής και σωματικής βίας. Όσο πιο πολύ ο άνθρωπος «ζει για τα παιδιά του», τόσο μεγαλύτερη είναι η εξάρτηση από αυτή την ναρκομανία της «ανατροφής». Εάν ανατροφή «πετύχει», θα μεγαλώσει ο υπάκουος και νεκρός οργανισμός, και τώρα αυτοί η βαριούνται και τρώγονται οικογενειακώς, η μεταφέρουν την εξάρτηση τους στα εγγόνια, και εάν «αποτύχει», τα παιδιά στέλνουν τους γονείς τους στον διάβολο και τα ΑΣ πέφτουν με ανανεωμένη ένταση.

Μπορούμε να φέρουμε ακόμα πολλά τέτοια παραδείγματα , και όλα αυτά θα έχουν ένα κοινό σημείο – ο άνθρωπος λανθασμένα επιλέγει τον στόχο της συλλογής, και όσο κατά διάρκεια , τόσο και από τα αποτελέσματα αυτής νοιώθει αυξανόμενα ΑΣ και την μεγαλωμένη εξάρτηση από τις εντυπώσεις, χειροτερεύει η ανησυχία για την διατήρηση και τη χρηση των συλλεγμένων, η αίσθηση της ανόητα περασμένης ζωής. Μένει στον πάτο, ή καταστρέφεται γρήγορα και τελειωτικά, η αναγκάζεται να αποχαυνώνει τον εαυτό του με εξ` αρχής ψεύτικες νουθετήσεις για το ότι η ζωή του δεν πήγε στράφι, και να ψάχνει για καινούρια αντικείμενα της συλλογής, αγνοώντας ηθελημένα την ανικανότητα τους να τον κάνουν πιο ευτυχισμένο.

Σε αντίθεση με όλα αυτά, η ΠΕΔ δίνει στον άνθρωπο το μοναδικό αντικείμενο της συλλογής – τις φωτεινές αντιλήψεις, από τα οποία αποτελείται, δηλαδή όχι αυτό «που έχει», αλλά αυτό που είναι. Για να ταξιδέψεις στον κόσμο των ΦΑ δεν χρειάζεται τίποτα άλλο εκτός από το να είσαι απλώς ζωντανός. «Αποκτημένη» περιούσια δεν μπορει να αφαιρεθεί, δεν παλιώνει, δεν χαλάει, δεν απαιτεί ξεσκόνισμα. Είναι η εξαιρετική, μοναδική ευκαιρία για τον άνθρωπο να βγει από το αδιέξοδο στον οποίο ζει ήδη μερικές χιλιετίες.

01-08 Πρακτική της συμπύκνωσης

Όταν τα δυνατά ΑΣ απομακρύνονται, εμφανίζεται ολόκληρο σμήνος «μικρών» ΑΣ, τα οποία, όπως φαίνεται, ένιωθες συνεχώς, αλλά δεν καταλάβαινες στο φόντο τον πιο μεγάλων. Η ανακάλυψη αυτή συμβαίνει ως αποτέλεσμα της εμφάνισης της επιθυμίας να αυξήσεις τον ισχύ των ΦΑ, η με την αναζήτηση της αιτίας για την σπάνια και αδύναμη αίσθηση των ΦΑ, παρόλο που καταφέρνεις την άψογη απομάκρυνση των ΑΣ. Σε αυτή την περίπτωση μπορεις να πραγματοποιήσεις την «συμπύκνωση» – ο, τι παλιότερα σημείωνες με βαθμό έντασης «3» η «4», τώρα σημειώνεις ως «10», με αυτόν το τρόπο τα «μικρά»ΑΣ λαμβάνουν πολύ καταφανή βαθμολόγηση της έντασης και αρχίζουν να εκδηλώνονται και να απομακρύνονται. Τα ΑΣ, που με την παλιά κλίμακα τα εκτιμούσες από 3 έως 10, τώρα βαθμολογούνται ως «έκτακτα».

Οργάνωνε «αγώνες» για την πραγματοποίηση του απόλυτου ελέγχου και προσπάθησε να καταγράφεις ακόμα και τους πιο ασήμαντους κυματισμούς των ΑΣ, ακόμα και εκείνους, που δεν είσαι σίγουρη – υπήρξε το ΑΣ η όχι. Στο τέλος θα βγει, ότι μέσα σε μίση ώρα αισθάνεσαι όχι 5-6 ΑΣ, αλλά 50, 100! Αυτά φαίνονται πολύ μικρά, αλλά όταν ξεκινήσεις την άψογη απομάκρυνση τους, έρχεται η απότομη αύξηση της συχνότητας και της έντασης των ΦΑ. Τότε γίνεται σαφές, ότι τα «μικρά» ΑΣ δεν είναι καθόλου μικρά, και ότι συγκεκριμένα η δική τους επιρροή είναι αυτή που επιδρά τόσο παραλυτικά στις ΦΑ, και η απομάκρυνση τους φέρνει την απότομη αύξηση των ΦΑ. Ποιοτικά ολοκληρωμένη συμπύκνωση πάντοτε οδηγεί στην εμφάνιση δέκα φορές περισσότερων ΑΣ εκεί, που παλιότερα έβρισκες μόνο μερικά. Την ώρα της πρακτικής της συμπύκνωσης προτείνω να μοιράσεις την ημέρα σε πεντάλεπτα διαστήματα και να καταγράψεις την ποσότητα των ΑΣ (και να τα απομακρύνεις, φυσικά). Όσο πιο πολύ θα γεμίσεις τη μέρα σου με αυτά τα πεντάλεπτα διαστήματα, τόσο πιο αποτελεσματικά θα περάσει η συμπύκνωση. Εάν ασχοληθείς με αυτά μερικές ώρες στο εικοσιτετράωρο, σε λίγο θα δημιουργηθεί η επιθυμητή συνήθεια της παρατήρησης και απομάκρυνσης των «μικρών» ΑΣ.

Τεχνικά είναι πολύ απλή η απομάκρυνση των ΑΣ, αλλά απαιτεί μεγάλο βαθμό της συγκέντρωσης της προσοχής – είναι τόσο μικρά, μόλις αισθητά, και είναι τόσο δύσκολο να ρυθμιστείς για την άψογη απομάκρυνση τους. Να τα αφήσεις δίχως προσοχή είναι επικίνδυνο και αφειδή. Επικίνδυνο επειδή αυτά έρχονται το ένα μετά το άλλο, τροφοδοτώντας το ΑΦ και μπλοκάροντας τις ΦΑ. Είναι σπατάλη επειδή η άψογη απομάκρυνση των μικρό-ΑΣ φέρνει την ξαφνική αύξηση της έντασης και της διάρκειας των ΦΑ.

Με την μείωση του όγκου των ΑΣ και την αύξηση των ΦΑ, εμφανίζεται και σταδιακά ενισχύεται «το εφε της μακριάς μέρας». Κατά τη διάρκεια της ημέρας βιώνεις τόσα, όσα ένοιωσες σε εβδομάδα, δυο, σε ένα μήνα. Ειδικά ξεκάθαρα αυτό φαίνεται με τη σύγκριση των σημειώσεων στα ημερολόγια – με την αντιστοίχηση της ποσότητας και της σημασίας των ανακαλύψεων. Ιδιαίτερα δυνατά αυτό φαίνεται ως αποτέλεσμα της πραγματοποίησης της πρακτικής της συμπύκνωσης. Στο τέλος μόνο χάρη σε αυτήν η διάρκεια της ζωής παρατείνεται κατά δεκαετίες.

01-09 Η επάρκεια, «δεν -συμβαίνει-τίποτα», η ανοιχτό-γκρίζα κατάσταση

Πολύ συχνά συμβαίνει ότι ο άνθρωπος δεν καταγράφει ούτε τις ΦΑ, ούτε τα ΑΣ – «δεν –συμβαίνει- τίποτα». Αυτό σημαίνει ότι τη δεδομένη στιγμή υφίσταται το ΑΦ, επειδή τη στιγμή της απουσίας των ΑΣ και του ΑΦ έρχονται οι ΦΑ. Το ΑΦ αναλόγως λέγεται «δεν-συμβαίνει- τίποτα» («ΔΣΤ»). Εάν το ΔΣΤ είναι αδύναμης έντασης, τότε συχνά έρχονται οι αναλαμπές των ΘΣ, έτσι το αρνητικό φόντο αυτό ονομάζεται «ανοιχτό-γκρίζα κατάσταση» («ΑΓΚ»). Το τρίο των αντιλήψεων: την επάρκεια, το ΔΣΤ και την ΑΓΚ θα ορίσω ως «ΕΔΑ».

Με την απομάκρυνση των δυνατών και συχνών ΑΣ στο τελικό στάδιο, το πρόβλημα των ΕΔΑ υψώνεται πλήρως, διοτι αυτά είναι απολύτως ασύμβατα με τις ΦΑ. Για τον βασανισμένο από τον πολυετή βασανισμό των ΑΣ άνθρωπο, που μια ζωή θεωρούσε τα ΕΔΑ λύτρωση από τα πάθη, είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα απαρνηθεί. Καμιά φορά ο άνθρωπος «βουτά» μέσα σε αυτές τις καταστάσεις, μέχρι να του έρθει ο εμετός, μέχρι να εμφανιστεί η ξεκάθαρη επιδίωξη των ΦΑ, αλλά και έπειτα από αυτό η συνήθεια για την αίσθηση των ΕΔΑ παραμένει δύσκολος στόχος.

Στο φόντο των ΕΔΑ εκδηλώνεται δυνατά η επιθυμία για τα ΘΣ, η οποία συχνά ονομάζεται «επιθυμία των εντυπώσεων» («ΕΕν»). Στην έννοια «ΕΕν» θα συμπεριλάβουμε και την επιθυμία όλων των πράξεων, με την βοήθεια των οποίων ο άνθρωπος υπολογίζει την αίσθηση των ΘΑ – όπως η ανάγνωση του βιβλίου, παρακολούθηση της ταινίας, ομιλία, και καμιά φορά ακόμα και η «άσκηση της πλαστής πρακτικής», η αντιγραφή των επιφανειακών μορφών της (η πιο συχνή μορφή της παραποίησης – οι φλυαρίες για την πρακτική).

Για την υπερνίκηση των ΕΔΑ και της ΕΕν προτείνω να χρησιμοποιήσεις με την μέγιστη δραστηριότητα τις τυπικές πρακτικές – η έκφραση της επιθυμίας [για την αίσθηση των ΦΑ] μεγαλόφωνα, παραγωγή των ΦΑ, την συναισθηματική λείανση και άλλα. Οι τυπικές πρακτικές θα είναι ωφέλιμες, εάν γίνονται όχι λιγότερες από 1000 πράξεις την ημέρα, ευνοϊκά με τις σειρές από 20-50-100 πράξεις, ολοκληρώνοντας τη κάθε σειρά με την ελεύθερη αναζήτηση των ΦΑ, «αφουγκραζομενος” τις ΦΑ.