Περιεχόμενα του κεφαλαίου:
05-01-01) Οι γενικές πληροφορίες.
05-01-02) Η απόλαυση.
05-01-01) Με τη λέξη «αισθήσεις» θα ονομάζω μόνο εκείνες τις αντιλήψεις, τις οποίες επίσης αποκαλούν «σωματικές αισθήσεις». Στο καθημερινό μας λεξιλόγιο με τη λέξη «αισθήσεις» ονομάζουμε συνήθως όχι μόνο τις σωματικές αισθήσεις, αλλά και τις σκέψεις, τα συναισθήματα, και επιθυμίες, κάτι που οδηγεί στη σύγχυση με αυτές, στην ηλιθιότητα.
*) Η σταθερότητα και η προβλεψιμότητα των αισθήσεων είναι τόσο μεγάλη, ότι επινοείται και κάποιο «φυσικό σώμα», την ώρα που η μεγαλύτερη ευκινησία και η αδύναμη προβλεψιμότητα των συναισθημάτων, σκέψεων και επιθυμιών δεν οδηγεί στην επινόηση του «σώματος των σκέψεων, συναισθημάτων και επιθυμιών». Εάν μετά απο το σύνολο των αισθήσεων «άνοιξε τα μάτια» ακολουθεί το σύνολο των αισθήσεων «σκύψε το κεφάλι» , θα εμφανιστεί το σύνολο των αισθήσεων «βλέπω τη κοιλιά». Μετά απο το «κινώ το δάχτυλο προς τη κοιλιά» πάει το «άγγιγμα του δάκτυλου στη κοιλιά», οπότε και παρουσιάζεται το «βλέπω, πως το δάχτυλο άγγιξε τη κοιλιά».
*) Είναι εύκολο να διαχωρίσεις το σύνολο των αισθήσεων σε διάφορες ομάδες: η όραση, η ακοή, η όσφρηση, η γεύση, η «σωματική αίσθηση», η «σεξουαλική διέγερση» και άλλες, οι οποίες με τη σειρά τους διαχωρίζονται (συνήθως πολύ πρόχειρα) σε ποσότητα των πιο μικρών, για παράδειγμα στο σύνολο της «σωματικής αίσθησης» ξεχωρίζουν την «πείνα», «δίψα», τον «πόνο» και τα λοιπά.
*) Τα όρια της περιοχής των εκδηλώσεων των σωματικών αισθήσεων καθορίζονται ως «τα όρια του ορατού σώματος». Σαν αποτέλεσμα της εφαρμογής της πρακτικής της απομάκρυνσης των σκοτισμών και του βιώματος των ΦΑ εμφανίζονται οι αισθήσεις πέρα απο τα όρια του φυσικού σώματος. Ειδικά δυνατά αυτό παρουσιάζεται με τις πρακτικές της κυκλικής αντίληψης της «βεβαιότητας» (δηλαδή, με το χαλάρωμα της σκληρής στάσης της μηχανικής διακριτικής συνείδησης, με την εκδήλωση της φωτισμένης διακριτικής συνείδησης), π.χ., σαν αποτέλεσμα της πρακτικής του «μη-ποταμού», «μη-βουνού» μπορεί να εμφανιστεί η περιοχή των σωματικών αισθήσεων πάρα πολύ μακριά απο τα ορατά όρια του σώματος – στην κορυφή του δέντρου, σε όλη την επιφάνεια του βουνού και τα λοιπά. Οι αισθήσεις της «σφαίρας του κενού» μπορούν να είναι πολύ πιο ξεκάθαρες, απ` ότι η αίσθηση του «φυσικού σώματος».
*) Ως αποτέλεσμα της εκδήλωσης των ΦΑ εμφανίζεται μια τεράστια σφαίρα των νέων αισθήσεων, ορισμένων ως «φυσικές συναισθήσεις» (ΦΣ). Το φάσμα τους είναι πάρα πολύ μεγάλο (μπορείς να δεις τη λίστα με μερικές απο αυτές στο κεφάλαιο «Η λίστα των φωτισμένων αντιλήψεων»), και οι συναισθήσεις αυτές έχουν αντίκτυπο με τις ΦΑ.
*) Κάθε άνθρωπος σχεδόν μόνιμα νιώθει τα ΑΣ η το ΑΦ, και λόγο αυτών περίπου όλη του η ζωή περνάει μέσα στις «αρνητικές φυσικές συναισθήσεις» («ΑΦΣ»), η ένταση των οποίων αυξάνεται με την ηλικία. Μολαταύτα η ίδια η ηλικία σαν αυτό καθ` αυτό δεν έχει σημασία, σημασία έχει η συσσώρευση του χρόνου, περασμένου μέσα στα ΑΣ. Στις ΑΦΣ ανήκουν οι αισθήσεις, τις οποίες εμείς ονομάζουμε «σωματική νωθρότητα», «σωματική βαρύτητα», δυσάρεστη υπνηλία, διάφορες επώδυνες αισθήσεις, και ως αποτέλεσμα, οι προχωρημένες αρρώστιες και η κοινή μορφή του θανάτου, συνοδευόμενη με τα συμπτώματα, τα οποία εμείς αποκαλούμε «η αποσύνθεση του φυσικού σώματος εν ζωή».
Εάν αντί τα ΑΣ αρχίζεις να βιώνεις τις ΦΑ, με την πάροδο του χρόνου οι ΑΦΣ αποδυναμώνονται και εξαφανίζονται τελείως, αφήνοντας τη θέση τους για τις «φωτισμένες φυσικές αισθήσεις» (ΦΦΑ) και ΦΣ. Με αυτά οι αρρώστιες, που υπήρχαν πριν, κατά κανόνα σταδιακά περνούν η και εξαφανίζονται τελείως – και οι εκείνες, που θεωρούνται «ανίατες» επίσης. Στις ΦΦΑ ανήκουν: «η μυϊκή χαρά», η ευεξία, «η σωματική φρεσκάδα», «η ενέργεια», «η σωματική απόλαυση» και άλλες.
*) Η αίσθηση της «σωματικής απόλαυσης» είναι εύκολο να μπερδευτεί με την φωτισμένη αντίληψη της απόλαυσης, επειδή αυτές πολύ συχνά εμφανίζονται ταυτόχρονα. Με την ενδυνάμωση της έντασης και της συχνότητας της παρουσίασης αυτών των αντιλήψεων γίνεται πιο αβίαστα η διάκριση τους.
*) Όπως και με τις ΦΑ είναι εφικτό να βιώνεις τις ΦΦΑ αδιάκοπα, και να μην αισθάνεσαι ποτέ τα ΑΦΣ. Με αυτό εγώ δεν εξετάζω με λεπτομέρεια τις αισθήσεις του σωματικού πόνου, εμφανιζόμενες απο τα χτυπήματα, κοψίματα και αλλά παρόμοια τραύματα, αλλά θέλω να τονίσω, ότι οι πρώτες εμπειρίες της «κολλώδης απόλαυσης» δείχνουν, ότι ακόμα και ένας τέτοιος σωματικός πόνος οδηγεί στους συνεχόμενους κυματισμούς της απόλαυσης, αν και παραμένει μια ανεπιθύμητη αίσθηση, δηλαδή δεν εμφανίζεται η χαρούμενη επιθυμία για το βίωμα της, μα έρχεται η χαρούμενη επιθυμία να τη παύση της. Η πείρα της άψογης απομάκρυνσης των ΑΣ δείχνει, ότι ο σωματικός πόνος και τα ΑΣ δεν είναι διόλου «άρρηκτα δεμένα», αλλά υπάρχει η πανίσχυρη συνήθεια να νιώθεις τα δυνατά ΑΣ με την αίσθηση του σωματικού πόνου. Ωστόσο η συνήθεια αυτή μπορεί να καταργηθεί. Ο πόνος της οποιαδήποτε έντασης δεν είναι εμπόδιο για το βίωμα ακόμα και των εκστατικών ΦΑ.
*) Πάρα πολλές αισθήσεις έχουν θεωρηθεί αναμφισβήτητα αρνητικές μόνο και μόνο λόγο της συνήθειας για το βίωμα των ΑΣ. Παρόλα ταύτα, η αίσθηση της πείνας με ένταση έως 7, για παράδειγμα, έχει ξεκάθαρο αντίκτυπο με τις ΦΑ, εάν, βέβαιος, ταυτόχρονα γίνεται η άψογη απομάκρυνση των ΑΣ, συνδεδεμένες απο συνήθεια με τη πείνα. Το ίδιο ισχύει και για την αίσθηση της γεμάτης ουροδόχου κύστης, συνδεόμενη με την ανάγκη για την ούρηση (εάν δεν υπερβαίνει κάποιο επίπεδο της έντασης, μετά απο το οποίο εμφανίζεται η ΑΦΣ) – και αυτή επίσης έχει αντίκτυπο και με τις ΦΦΑ, και με τις ΦΑ. Ένας μεγάλος αριθμός των αισθήσεων παρουσιάζει την παρόμοια συμπεριφορά.
*) Το σύνολο των χαρουμενων επιθυμιών, καθορισμένων ως χε της «σωματικής δραστηριότητας» («ΣΔ») έχει δυνατό αντίκτυπο με τις ΦΑ. Οι άνθρωποι πάρα πολύ σπάνια νιώθουν την χαρούμενη επιθυμία για τη ΣΔ, επειδή, πρώτον, σχεδόν μόνιμα νιώθουν τα ΑΣ, το ΑΦ, και δεύτερον, είναι μπλεγμένοι στα δίχτυα των θεωριών πως «πρέπει να γυμνάζεσαι», πως «πρέπει να ακολουθείς τον υγιεινό τρόπο ζωής». Οι άνθρωποι δεν έχουν τη σαφήνεια για το οτι μόνο η χαρούμενη επιθυμία της ΣΔ οδηγεί στις ΦΦΑ, την ώρα που η μηχανική επιθυμία της ΣΔ αναπόφευκτα φέρνει τους συχνούς τραυματισμούς, τα ΑΣ, την ενδυνάμωση των ΑΦΣ. .
*) Στον άνθρωπο, που αισθάνεται τις αδιάκοπες η σχεδόν αδιάκοπες ΦΑ και ΦΦ, η χεΣΔ μπορεί καμιά φορά να εκδηλώνεται πολύ έντονα και δυνατά, αλλά μπορεί και να μην εκδηλωθεί για μήνες – μολαταύτα (ανεξάρτητα απο τον τύπο της διατροφής, εάν αυτός πραγματοποιείται σύμφωνα με τις χε), σε οποιαδήποτε περίπτωση το μερίδιο των ΑΦΣ μειώνεται, και το σώμα του γίνεται όλο και πιο όμορφο, σεξουαλικά ελκυστικό, αισθησιακό.
*) Υπάρχει μια τεράστια ποσότητα των θεωριών, συνδεδεμένων με τη διατροφή. Εντωμεταξύ, το μερίδιο των ΦΦΑ αυξάνεται, και των ΑΦΣ πέφτει μόνο όποτε εσύ τρως αυτό, που χαρούμενα επιθυμείς, απομακρύνοντας ταυτόχρονα τους σκοτισμούς. Το μερίδιο των ΑΦΣ και των ΦΦΑ δεν εξαρτάται απο τη σύσταση, ωράριο και ποσότητα της τροφής. Το δύσκολο σε αυτό (όπως και με την πραγματοποίηση άλλων πολλών επιθυμιών) είναι να μάθεις να διαχωρίζεις την μηχανική και την χαρούμενη επιθυμία να φας – κοίταξε στο κεφάλαιο με τις επιθυμίες.
*) Κάποιες αισθήσεις έχουν τον αντίκτυπο με τις ΦΑ τη συγκεκριμένη στιγμή, και κάποιες άλλες – όχι. Ξεκαθαρίζοντας το, μπορούμε να δημιουργούμε τα σύνολα των αισθήσεων, που στην ουσία αποδεικνύονται οι φωτισμένοι παράγοντες, δηλαδή αντηχούν με τις ΦΑ (π.χ., μπορείς να φτιάξεις μια συλλογή απο μουσική, πίνακες, φωτογραφίες, κινήσεις και τα λοιπά πράγματα, που θα έχουν συχνό αντίκτυπο με τις ορισμένες ΦΑ).
*) Συνηθίζεται η άποψη, οτι κάποιες εκδηλώσεις του «φυσικού σώματος» είναι σίγουρα δυσάρεστες. Για παράδειγμα, η οσμή του ιδρώτα θεωρείται άσχημη σε κάθε περίπτωση, αλλά αυτό δεν είναι σωστό – όσο πιο συχνά και δυνατά ο άνθρωπος βιώνει τις ΦΑ, τόσο πιο ευχάριστες γίνονται οι σωματικές του γεύσεις και οι μυρωδιές. Με ορισμένες δεξιότητες (και σημαντική ελευθερία απο τα ΑΣ), απο τη μυρωδιά του ανθρώπου μπορούμε να κάνουμε αρκετά ξεκάθαρες υποθέσεις – ποια συγκεκριμένα ΑΣ εκείνος βιώνει, – ενώ το περιθώριο της αντίδρασης είναι πολύ περιορισμένο, – με το που αισθάνεται κανείς τα ΑΣ, ήδη σε λίγα λεπτά το σώμα του αναδύει μια δυσάρεστη οσμή.
*) Στα συνηθισμένα όνειρα η στα ασταθή «συνειδητοποιημένα όνειρα» (ΣΟ) οι αισθήσεις είναι μπερδεμένες, χαλαρές. Αλλά στα αναγνωρισμένα, συνοδευμένα με τις δυνατές ΦΑ ΣΟ και στις «εξωσωματικές αντιλήψεις» (ΕΣΑ) (ονομαζόμενες και ως «έξοδοι απο το σώμα»), οι αισθήσεις συντηρούνται, και γίνονται ακόμα πιο ποικιλόμορφες, φρέσκες, ξεχωριστές, δυνατές, με μεγαλύτερο αντίκτυπο με τις ΦΑ και όχι λιγότερα σταθερές, απ` ότι στην κατάσταση της επαγρύπνησης. Για παράδειγμα, με την έξοδο απο το σώμα μπορείς να βρεθείς στην κορυφή του χιονισμένου βουνού, στο κρύο, και να βιώσεις μια απόλυτα συνηθισμένη αίσθηση του ψύχους, αλλά με αυτή δεν εμφανίζεται το ΑΦΣ του «παγώματος» και άλλα ΑΦΣ. Τότε σταματά η λανθασμένη ερμηνεία του «κόσμου των ονείρων» ως «παραίσθηση», ως κάτι «μη-ρεαλιστικό», και εμφανίζεται η σαφήνεια, ότι είναι τελείως πραγματικά, ισάξια σύμπαντα, στα οποία βγαίνουν οι απεριόριστες, ανεξάντλητες πιθανότητες για το ταξίδι στις ΦΑ. Είναι τα απερίγραπτα όμορφα, ποικιλόμορφα, ενδιαφέρον σύμπαντα, για τα οποία δεν υπάρχει η είσοδος για εκείνους, που δεν βιώνουν τις δυνατές ΦΑ, που επιλέγουν την αίσθηση των ΑΣ και τη σήψη μέσα στον δύσοσμο σορό των σκοτισμών.
*) Στις ασυνήθιστα έντονες και μακροχρόνιες εκστατικές ΦΑ μαζί με την αίσθηση της έντονης απόλαυσης εμφανίζονται οι αισθήσεις της ιδιαίτερα ανυπόφορης κατάστασης, μιας ειδικής κούρασης, που έχει αντίκτυπο με τις σκέψεις «το σώμα μου δεν είναι έτοιμο ακόμα για αυτές τις αντιλήψεις», με την επιθυμία να κάνεις ένα διάλειμμα, να μυήσεις το σώμα σου σταδιακά σε αυτές τις ΦΑ. Βραχυπρόθεσμα μπορεί ακόμα και να εκδηλωθεί ο υψηλός πυρετός με επιδράσεις τις έξαψης, της ασυνήθιστης αίσθησης της «εσωτερικής κάψας». Εγώ αποκαλώ αυτή τη κατάσταση «η φυσική μετατροπή» (ΦΜ).
Οι χαρακτηριστικές διαφορές της ΦΜ απο την αρρώστια είναι:
1) ο υψηλός πυρετός εμφανίζεται γρήγορα, χωρίς την «επιδείνωση της διάθεσης»
2) ο γιατρός με την εξέταση δεν βρίσκει κανένα πρόβλημα υγείας, όλες οι εξετάσεις (εκτός της θερμοκρασίας) δείχνουν φυσιολογικές
3) υπάρχουν πολλές χαρούμενες επιθυμίες, πολλές ΦΦΑ. Δεν μπορείς να καθίσεις σε μια μεριά, θέλεις να τρέξεις στο δάσος, αλλά με την προσπάθεια να το κάνεις, ανακαλύπτεις, ότι το σώμα σου είναι αδύναμο, όπως συνήθως γίνεται με τον υψηλό πυρετό
4) ο υψηλός πυρετός κατά κάποιο περίεργο τρόπο έχει δυνατό αντίκτυπο με τις ΦΑ
5) με την ενδυνάμωση των ΦΑ αυξάνονται οι «αισθήσεις της υψηλής θερμοκρασίας».
6) αυξημένη διαύγεια, ελευθερία απο τους σκοτισμούς
7) οι ΦΑ δημιουργούνται πάρα πολύ εύκολα, σχεδόν απο μόνες τους
8) ο υψηλός πυρετός περνάει σχεδόν στιγμιαία, χωρίς την σταδιακή «ανάρρωση»
Οι λιγότερα έντονες ΦΜ εκδηλώνονται δίχως την ξεκάθαρη άνοδο της θερμοκρασίας. Κατά κανόνα, ο υψηλός πυρετός είναι χαρακτηριστικός μόνο για την πρώτη δεκάδα των εμπειριών της ΦΜ. Η αίσθηση της «εσωτερικής κάψας» είναι τόσο έντονη, και η ταχύτητα της προσαρμογής του σώματος για τις ΦΑ είναι τόσο υψηλή, όσο πιο υψηλός είναι και ο πυρετός, για αυτό εγώ προτείνω να μην το ρίχνετε λόγο του φόβου των ανεπιθύμητων συνεπειών, μα να συγκεντρώνεστε στις χαρούμενες επιθυμίες. Συνήθως, η χαρούμενη επιθυμία να σταματήσεις την αύξηση της θερμοκρασίας με τη βοήθεια των αντιπυρετικών φαρμάκων εμφανίζεται στην περίπτωση, όποτε ο πυρετός ξεπερνά τους 39,5 βαθμούς Κελσίου. Σαν αποτέλεσμα της ΦΜ οι αισθήσεις της ιδιαίτερης σωματικής «κούρασης» απο τις έντονες και μακροχρόνιες ΦΑ εξαφανίζονται, δυναμώνουν οι υπέροχες αισθήσεις της «διαφάνειας», της φρεσκάδας, του «σωματικού ενθουσιασμού» και «σωματικής απόλαυσης» (αυτές είναι διαφορετικές αντιλήψεις).
*)Στα ΣΟ είναι δυνατόν να ζήσεις άρτια για μερικές μέρες, ακόμα και εβδομάδες – με πολύ πλούσια ζωή, η περιγραφή της οποίας θα έφτανε για ένα ολόκληρο βιβλίο, την ώρα που στον κόσμο της επαγρύπνησης θα έχουν περάσει μόλις μερικά λεπτά. Αυτή η παρατήρηση μπορεί να συγκριθεί με το ότι μετά απο την φυσική μετατροπή αυξάνεται αισθητά η ένταση της ζωής, ο εμπλουτισμός της με τα γεγονότα, με τις νέες αποχρώσεις των ΦΑ. Σε μια ώρα αρχίζεις να βιώνεις πολύ περισσότερα πράγματα, απ` ότι βίωνες παλιά σε μια ημέρα, και αυτό φαίνεται ακόμα και απ` έξω απο τις αναφορές. Βάση αυτού μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα, ότι η «διάρκεια του χρόνου» καθορίζεται πρώτα απ` όλα απο την κατάσταση του «φυσικού σώματος» – όσο λιγότερες ΑΦΣ και περισσότερες ΦΦΑ υπάρχουν στη σύσταση των αισθήσεων, τόσο πιο γεμάτη γίνεται η ζωή σου.
*) Μπορείς να απομακρύνεις τις αδύναμες ΑΦΣ ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, με τον οποίο απομακρύνεις τα ΑΣ. Με την προπόνηση μαθαίνεις να απομακρύνεις όλο και πιο δυνατές ΑΦΣ, παρά το ότι αυτές εμφανίζονται όλο και πιο σπάνια με την απομάκρυνση των ΑΣ και την αίσθηση των ΦΑ. Για παράδειγμα, στις ΦΑ μπορείς για μερικές ώρες να βρίσκεσαι σε «άβολη στάση» – δηλαδή σε μια τέτοια θέση, στην οποία ήδη σε λίγα λεπτά ο συνηθισμένος (αισθανόμενος τα ΑΣ και το ΑΦ) άνθρωπος αρχίζει να νιώθει τις ΑΦΣ, και μολαταύτα σε σένα οι ΦΦΑ δεν θα σταματήσουν και δεν θα εμφανιστούν οι ΑΦΣ. Η δραστηριότητα, η αντοχή του σώματος με την απομάκρυνση των ΑΣ και την αίσθηση των ΦΑ (ειδικά – της εκστατικής ποιότητας) αυξάνεται ασύγκριτα – εάν νωρίτερα κουραζόσουν μετά απο μια ώρα πεζοπορίας, τώρα μπορείς ασταμάτητα, πάρα πολύ γρήγορα να περπατάς /να τρέχεις ένα εικοσιτετράωρο στα βουνά, και μολαταύτα, παρ` όλη την μυϊκή κούραση, να συνεχίζεις να νιώθεις και δυνατές ΦΦΑ και την χαρούμενη επιθυμία να κινείσαι, να απολαμβάνεις την ΣΔ. Μέτα απο την πραγματοποίηση των χαρουμενων επιθυμιών αυτών των επιφανειακά «υπερβολικών κόπων», δεν εμφανίζεται η ΑΦΣ, παρά το γεγονός, ότι η μυϊκή κούραση μπορεί να είναι δυνατή. Έρχεται η σαφήνεια για το ότι η «μυϊκή κούραση» και οι ΑΦΣ – είναι δυο τελείως διαφορετικά φαινόμενα, και μπορείς να νιώθεις τις ΦΦΑ με την έντονη μυϊκή κούραση, ακόμα και αν δεν μπορείς να κουνηθείς απο τη θέση σου. Η ξεκούραση απο τους κόπους συμβαίνει πάρα πολύ γρήγορα
*) Εάν τώρα δεν έχεις την δυνατότητα να τις πραγματοποιήσεις, οι χαρούμενες επιθυμίες της ΣΔ (σε πλήρη συμφωνία με τις νομοτέλειες της εκδήλωσης των χαρουμενων επιθυμιών) δεν αποδυναμώνονται – ακόμα και αν είσαι αναγκασμένος να κάθεσαι σε μια καρέκλα για έξι μήνες, θα νιώθεις σχεδόν το ίδιο υπέροχα και θα αισθάνεσαι την σωματική απόλαυση, τις ΦΦΑ, όπως θα ένιωθες, τρέχοντας στα δάση, στα βουνά και τα λιβάδια με τη ψυχή σου. Για αυτό ακόμα και όντας ανάπηρος, χωρίς πόδια και χέρια, κατάκοιτος, προσκολλημένος στο κρεβάτι, και πάλι θα νιώθεις την αδιάκοπη σωματική απόλαυση, τις ΦΦΑ, τη φρεσκάδα, μυϊκή χαρά.
*) Εάν εσύ ασχολείσαι με τη γιόγκα, κάποιο σπορ, οποιαδήποτε άλλη σωματική δραστηριότητα, ακολουθείς ορισμένο ωράριο του ύπνου, της διατροφής – όχι λόγο της υπάρχουσας χαρούμενης επιθυμίας για τέτοιες αισθήσεις, μα βάση της θεωρίας για τον «υγιεινό τρόπο ζωής, οι ΦΦΑ θα αποδυναμώνονται, και οι ΑΦΣ θα γίνονται πιο έντονες,. Οι ΦΦΑ πάντοτε παρουσιάζονται με την άψογη ΣΔ (δηλαδή, όποτε σε κάθε στιγμή υπάρχει η χε αυτής της ΣΔ).
05-01-02) Η σωματική συναίσθηση της απόλαυσης εμφανίζεται πιο εύκολα στο κέντρο του στήθους, στο λαιμό και στην περιοχή της καρδιάς – σε κυκλικές κηλίδες, με διάμετρο 10-20 εκατοστά, και η απόλαυση «πυκνώνει» προς το κέντρο των κηλίδων. Κατά τη πρόοδο στην καλλιέργεια της απόλαυσης , και με την πρόοδο της πρακτικής της απομάκρυνσης των σκοτισμών και της καλλιέργειας των ΦΑ, εμφανίζονται οι νέες περιοχές του σώματος, στις οποίες η απόλαυση θα εκδηλώνεται όλο και πιο ξεκάθαρα – οι εσωτερικές πλευρές στους αγκώνες, οι καρποί, τα πίσω μέρη των παλαμών, τα πέλματα και άλλα.
Η απευθείας δημιουργία της απόλαυσης μπορεί να φανεί αναποτελεσματική, διότι εμφανίζονται οι αρκετά θολές αισθήσεις, στις οποίες η απόλαυση υπάρχει μόνο παροδικά, και γενικώς έρχεται πολύ γρήγορα η κούραση. Αυτό γίνεται, επειδή η πείρα της αίσθησης της απόλαυσης είναι ελάχιστη, και αντί της δημιουργίας της απόλαυσης, η οποία δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τον οποιονδήποτε σωματικό κόπο, εγώ, χωρίς να το αντιληφθώ, αρχίζω να σφίγγομαι, σαν να «πιέζω» την απόλαυση. Για αυτό η πιο αποτελεσματική μέθοδος της καλλιέργειας της απόλαυσης ονομάζεται «συνοδεία με προσοχή και προσμονή» – μόλις εμφανιστεί η απόλαυση ως αποτέλεσμα του αντίκτυπου με τις ΦΑ η ΦΦ, συγκεντρώνω την προσοχή μου σε αυτή την αίσθηση, νιώθοντας την προσμονή της εξερεύνησης της. Εάν απο τη περιοχή, στην οποία εμφανίστηκε αρχικά η απόλαυση, αυτή αναπτύσσεται στις κοντινές, εγώ συνεχίζω να τη συνοδεύω με τη προσοχή. Η απόλαυση δυναμώνει στο μέρος, στο οποίο εγώ συγκεντρώνω την προσοχή, για αυτό μπορώ να επιλέξω – ποιο μέρος του σώματος θέλω να αναπτύξω.
Η απόλαυση έχει πολύ δυνατό αντίκτυπο με την εικόνα της χρυσής λάμψης, προερχόμενης απο το σώμα, και πάλι είναι ωφέλιμο να μην δημιουργείς αυτή την εικόνα απευθείας, αλλά να την συντηρείς με προσοχή, όποτε αυτή εμφανίζεται ακούσια ως αποτέλεσμα του αντίκτυπου με την απόλαυση – τότε η εικόνα δεν χαλάει σε ακαθόριστη μορφή, η υποστήριξη της οποίας κουράζει, αλλά παραμένει απόλυτα ξεκάθαρη, και η συγκέντρωση σε αυτήν οδηγεί στην ενδυνάμωση και της ίδιας, και της απόλαυσης.
Η μελέτη της απόλαυσης, και η καλλιέργεια της αλληλοσυμπληρώνονται, έχουν αντίκτυπο και συνδέονται λογικά (δηλαδή, δημιουργούν την σθενική σχέση) με άλλες άκρως ενδιαφέρουσες έρευνες, η περιγραφή των οποίων μπήκε στο δεύτερο βιβλίο.
Όπως η ΦΑ αυτόματα φέρνει την εμφάνιση της απόλαυσης, έτσι και το αντίστροφο – η απόλαυση οδηγεί στους ακούσιους κυματισμούς των ΦΑ – και απευθείας, και μέσω συνδέσμου «απόλαυση» => «προσμονή των νέων ανακαλύψεων», «προσμονή της ενδυνάμωσης, οι εκδηλώσεις των νέων ΦΑ» => «ΦΑ».
Το βίωμα της απόλαυσης συνοδεύεται με τους κατακόρυφους κυματισμούς, κατά τη διάρκεια των οποίων θέλεις να «τιναχθείς» με όλο σου το κορμί, η κίνηση αυτή συμβαίνει αυτόματα, και στην διαδικασία αυτού του «τινάγματος» απο το κάτω μέχρι το πάνω μέρος της πλάτης περνάει ένα ρεύμα της έντονης χαράς. Ωστόσο μετά απο αυτό γίνεται η πτώση της απόλαυσης, η οποία μπορεί να διαρκέσει και μίση μέρα, και μια μέρα. Πλήρη αναλογία με τον οργασμό, για αυτό προτείνω, έχοντας ικανοποιήσει το ενδιαφέρον για τα κύματα της απόλαυσης, να σταματήσετε να περνάτε στο «τίναγμα», η να το κάνετε πιο σπάνια, σαν αποτέλεσμα η απόλαυση θα γίνει πιο πυκνή, έντονη, πλούσια σε αποχρώσεις, μπορεί να διαρκέσει για ώρες, ασταμάτητα, η να γίνει αδιάκοπη κιόλας. Όσο εσύ μαθαίνεις να νιώθεις την απόλαυση, χωρίς να «τελειώσεις» για πολύ ώρα, αυτή αρχίζει να κατακτά τις νέες περιοχές του σώματος, πολύ συχνά συγκεντρώνοντας έτσι, ώστε δεν αντιλαμβάνεται πια ως ένταση – απαιτείται μια σειρά απο φυσικές μετατροπές, για να αναγκάσει την ένταση να φύγει, παρόλο που αυτή δεν μας κάνει να νιώθουμε άβολα, παραμένοντας μια γλυκιά, ευχάριστη αίσθηση. Οι «οργασμοί», που συμβαίνουν μετά από μια μακριά διαμονή στο «όριο του οργασμού» – για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια των μερικών ωρών – δεν μοιάζουν καθόλου με τα αδύναμα κύματα, τα οποία παλιότερα φαίνονταν σαν έντονα κύματα της απόλαυσης – γίνονται ένα πανίσχυρο ρεύμα, που περνάει όχι μόνο απο τη πλάτη, αλλά πιάνει και την κοιλιά και το στήθος με μεγάλη δύναμη, δυνατή ηδονή.
Με το μακροχρόνιο κράτημα στο όριο του «οργασμού» εμφανίζεται μιας τεράστιας δύναμης επιθυμία της κινητικής και ψυχικής δραστηριότητας, βρίσκεσαι σε μια τέτοια κατάσταση, σαν σε μια χρονική μονάδα μπορείς να βιώσεις και να κάνεις 5 φορές περισσότερα πράγματα, απ` ότι μπορούσες παλιά. Η πυρετώδη επικάλυψη πολύ γρήγορα εξαφανίζεται, και αμέσως αποκτάς τον έλεγχο των πράξεων σου, ενώ η συμπύκνωση της ζωής παραμένει.