Дадому


Шлях да яснай свядомасці

 

Раздзел 05Адчуванні

 

Глава 05-01. Агульныя звесткі.

 

 

Змест главы:

05-01-01) Агульныя звесткі.

05-01-02) Асалода.

 

 

05-01-01) Словам «адчуванні» я буду пазначаць толькі тыя ўспрыманні, якія яшчэ завуць «фізічнымі адчуваннямі». У штодзённай размове словам «адчуванні» завуць часцяком не толькі фізічныя адчуванні, але і думкі, і эмоцыі, і жаданні, што прыводзіць да поўнай блытаніны ў сваіх успрыманнях, да тупасці.

*) Устойлівасць і прадказальнасць адчуванняў такая высокая, што дадумваецца яшчэ і нейкае «фізічнае цела», у той час як вялікая рухомасць і слабая прадказальнасць эмоцый, думак і жаданняў не прыводзіць да дадумлення «цела эмоцый, думак і жаданняў». Калі за сукупнасцю адчуванняў «адкрыць вочы» стаіць сукупнасць адчуванняў «нагнуць галаву», то паўстане сукупнасць адчуванняў «бачыць жывот». За «набліжаю палец да жывата» стаіць «дакрананне пальца да жывата», калі ёсць «бачу як палец дакрануўся да жывата».

*) Сукупнасць адчуванняў лёгка падзяліць на буйныя групы: зрок, слых, нюх, смак, «адчуванне цялеснае», «сэксуальная ўзбуджанасць» і інш., якія ў сваю чаргу падзяляюцца (часцяком даволі ўмоўна) на мноства дробных, напрыклад у сукупнасці «цялеснае адчуванне» адрозніваюць «голад», «смага», «боль», і гэтак далей.

*) Межы вобласці праяў цялесных адчуванняў пазначаюць як «межы бачнага цела». У выніку практыкі ўстаранення азмрочванняў і зведвання АЗУ узнікаюць адчуванні за межамі межаў бачнага цела. Асабліва ярка гэта праяўляецца пры практыках цыклічнага ўспрымання «упэўненасці» (г.зн. пры расхістванні цвёрдай пазіцыі механічнай распазнавальнай свядомасці, пры праяве азоранай распазнавальнай свядомасці) – напрыклад у рэзультаце практыкі «не-рэкі, не-горы» можа паўстаць вобласць цялесных адчуванняў вельмі далёка ад бачных межаў цела – на вяршыні дрэва, па ўсёй паверхні гары і г.д. Адчуванні «сферы пустэчы» могуць быць нашмат больш выразнымі, чым адчуванне «фізічнага цела».

*) У выніку праявы АЗУ узнікае велізарная вобласць новых адчуванняў, якія пазначаюцца як «фізічныя перажыванні» (ФП). Спектр іх вельмі вялікі (гл. пералік некаторых з іх у главе «Спіс азораных успрыманняў»), і яны рэзаніруюць з АЗУ.

*) Кожны чалавек амаль бесперапынна зведвае НЭ або НФ, і з прычыны гэтага амаль усё яго жыццё праходзіць у «негатыўных фізічных адчуваннях» (НФА), інтэнсіўнасць і працягласць якіх павялічваецца па павелічэнні узросту. Пры гэтым узрост сам не мае ніякага значэння, значэнне мае назапашванне часу, праведзенага ў НЭ. У НФА уваходзяць адчуванні, якія мы завем «цялесная млявасць», «цялесныы цяжар», непрыемная санлівасць, разнастайныя хваравітыя адчуванні, і, як вынік, хваробы, якія прагрэсіруюць, драхласць і звычайная форма смерці, якая суправаджаецца праявамі, якія мы завем «разлажэннем фізічнага цела яшчэ пры жыцці».

 

Калі замест НЭ ты пачынаеш зведваць АЗУ, то з узростам НФА толькі слабеюць і знікаюць зусім, уступаючы месца «азораным фізічным адчуванням» (АФА) і ФП. Пры гэтым хваробы, якія былі раней, як правіла паступова слабеюць і нават знікаюць зусім – у тым ліку і такія, якія лічацца «невылечнымі». У АФА уваходзяць  «радасць мышцаў», бадзёрасць, «цялесная свяжосць», «энергічнасць», «цялесная асалода» і г.д.

*) Адчуванне «цялеснай асалоды» лёгка зблытаць з азораным успрыманнем асалоды, бо яны часта праяўляюцца сінхронна. Пры ўзмацненні інтэнсіўнасці і частаты праявы гэтых успрыманняў адрозніваць іх становіцца лёгка.

*) Гэтак жа як і АЗУ, АФА можна зведваць бесперапынна, і можна ніколі не зведваць НФА. Пры гэтым я не разглядаю тут падрабязна адчуванні фізічнага болю, якія ўзнікаюць ад удараў, парэзаў і г.д., але жадаю адзначыць, што самыя першыя вопыты «вязкай асалоды» паказваюць, што нават такі фізічны боль прыводзіць да чарговых усплёскаў асалоды, хоць і застаецца непажаданым адчуваннем, г.зн. радаснага жадання зведваць такія адчуванні не ўзнікае, а ўзнікае радаснае жаданне спыніць іх. Вопыт бездакорнага ўстаранення НЭ паказвае, што фізічны боль і НЭ зусім не «непазбежна звязаныя», а ёсць толькі наймацнейшая прывычка зведваць моцныя НЭ пры адчуванні фізічнага болю. Але гэтая прывычка можа быць спыненая. Нават вельмі моцны фізічны боль не з'яўляецца непераадольнай перашкодай для перажывання  экстатычных АЗУ.

*) Цэлы шэраг адчуванняў лічацца безумоўна негатыўнымі толькі толькі з прычыны таго, што пры гэтым ёсць прывычка зведваць НЭ. Аднак, адчуванне голаду інтэнсіўнасці да 7, напрыклад, выразна рэзаніруе з АЗУ, калі, вядома, пры гэтым бездакорна ўстараняюцца НЭ, прывычна звязаныя з голадам. Тое ж правільна і, напрыклад, для адчування напоўненага мачавога пузыра, якое суправаджаецца жаданнем мочаспускання (калі яно не перавышае нейкі ўзровень інтэнсіўнасці, пасля якога пачынаюцца НФА) – яно таксама рэзаніруе і з АФА, і з АЗУ. Тое ж правільна і для многіх іншых адчуванняў.

*) З АЗУ ярка рэзаніруе сукупнасць радасных жаданняў, якія пазначаюцца як радаснае жаданне «фізічнай актыўнасці» (ФА). Людзі вельмі рэдка зведваюць радаснае жаданне ФА, паколькі, па-першае, амаль бесперапынна зведваюць НЭ, НФ, а па-другое аблытаныя ланцугамі канцэпцый аб тым – як «трэба трэніравацца», як «трэба весці здаровы лад жыцця». У людзей няма яснасці ў тым, што толькі радаснае жаданне ФА прыводзіць да АФА, у той час як механічнае жаданне ФА непазбежна прыводзіць да павелічэння траўм, НЭ, да ўзмацнення НФА.

*) У чалавека, які зведвае бесперапынныя або амаль бесперапынныя АЗУ і АФ, ржФА можа часам праяўляцца вельмі шчыльна і інтэнсіўна, а можа не праяўляцца месяц ці болей – пры гэтым (незалежна ад характару харчавання, калі яно ажыццяўляецца ў адпаведнасці з рж) у любым выпадку доля НФА памяншаецца, а доля АФА павялічваецца, і цела становіцца ўсё больш і больш прыгожым, сэксуальна прывабным, пачуццёвым.

*) Існуе незлічоная колькасць канцэпцый, звязаных з харчаваннем. Паміж тым доля АФА расце, а доля НФА падае толькі тады, калі ты ясі тое, чаго радасна хочацца, пры гэтым, зразумела, устараняючы азмрочванні. Ад складу ежы, графіка і аб'ёму харчавання доля НФА і АФА не залежыць. Складанасць тут (як і пры рэалізацыі многіх іншых жаданняў) заключаецца ў тым, каб вучыцца адрозніваць механічнае і радаснае жаданне есці – гл. раздзел пра жаданні.

*) Некаторыя адчуванні рэзаніруюць з АЗУ у дадзены момант, некаторыя – не. Адрозніваючы гэта, мы можам ствараць сукупнасці адчуванняў, якія з'яўляюцца азоранымі фактарамі, г.зн. рэзануючых з АЗУ (напрыклад, можна падабраць калекцыю музыкі, карцін, фатаграфій, рухаў і г.д., якія будуць часта рэзаніраваць з пэўнымі АЗУ).

*) Прынята лічыць, што некаторыя праявы «фізічнага цела» безумоўна непрыемныя. Напрыклад, лічыцца, што пах поту ў любым выпадку непрыемны, але гэта не так - чым часцей і інтэнсіўней чалавек зведвае АЗУ, тым больш прыемныя усе пахі і смакі яго цела. Пры пэўных навыках (і значнай свабодзе ад НЭ), па паху цела чалавека можна зрабіць даволі дакладныя здагадкі аб тым – якія менавіта НЭ ён зведвае, прычым час рэакцыі вельмі кароткі – толькі чалавек зведае моцныя НЭ, як ужо праз некалькі хвілін яго цела пачне непрыемна павеяць.

*) У звычайных снах або ў няўстойлівых «усвядомленых снах» (УС) адчуванні размазаныя, няўстойлівыя. Але ва ўстойлівых, якія суправаджаюцца яркімі АЗУ УС-ах і «пазацялесных успрыманнях» (ПЦУ) ( якія інакш яшчэ завуць «выхад з цела»), адчуванні захоўваюцца і нават робяцца больш разнастайнымі, выразнымі, яркімі, свежымі, больш рэзануючымі з АЗУ і не меней устойлівымі, чым у «няспанні». Напрыклад, пры выхадзе з цела ты можаш апынуцца на вяршыні снежнай гары, на марозе, і зведваць цалкам звычайнае адчуванне холаду, але пры гэтым не ўзнікае НФА «замярзання» і іншых НФА. Тады спыняецца ілжывая інтэрпрэтацыя «свету сноў» як «ілюзіі», «нерэальнага», і ўзнікае яснасць, што гэта цалкам рэальныя, паўнацэнныя светы, у якіх магчымасці для вандравання ў АЗУ аказваюцца неабмежаванымі, невычэрпнымі. Гэта не па сіле выдатныя, інтрыгуючыя, разнастайныя светы, куды прынцыпова няма ўваходу таму, хто не зведвае яркіх АЗУ, хто выбірае зведваць НЭ і загніваць у смуроднай кучы азмрочванняў.

*) Пры доўгіх і непрывычна інтэнсіўных экстатычных АЗУ нараўне з адчуваннем інтэнсіўнай асалоды ўзнікаюць адчуванні асаблівай нязноснасці, спецыфічнай «стомленасці», рэзануючай з думкамі «маё цела пакуль не гатовае для такіх успрыманняў», з жаданнем узяць перапынак, прывучаць сваё цела паступова да такіх АЗУ. На кароткі час можа нават з'явіцца высокая тэмпература з эфектамі ліхаманкі, незвычайнымі адчуваннямі «перагарвання знутры». Я пазначаю гэты стан як «фізічная трансфармацыя» (ФТ). Характэрныя адрозненні ФТ ад хваробы:

1) высокая тэмпература ўзнікае раптоўна, без «пагаршэння самаадчування»

2) пры аглядзе ўрач не выяўляе ніякіх расстройстваў здароўя, усе параметры (акрамя тэмпературы) адпавядаюць норме

3) шмат радасных жаданняў ФА, шмат АФА. Так і хочацца сарвацца з месца і бегаць па лесе, але пры спробе гэта зрабіць аказвацца, што цела слабое як і звычайна пры высокай тэмпературы

4) высокая тэмпература дзіўным чынам выразна рэзаніруе з АЗУ

5) пры ўзмацненні АЗУ узмацняюцца «высокатэмпературныя адчуванні»

6) павышаная яснасць, свабода ад азмрочванняў

7) АЗУ спараджаюцца вельмі лёгка, амаль без намагання

8) высокая тэмпература праходзіць амаль імгненна, без паступовага «выздараўлення»

 

Меней інтэнсіўныя ФТ праходзяць без прыкметнага павышэння тэмпературы або зусім без яго. Як правіла, высокая тэмпература характэрная толькі для першага дзесятка вопытаў ФТ. Адчуванне «перагарвання знутры» тым больш інтэнсіўнае, і хуткасць адаптацыі цела да АЗУ тым больш высокая, чым больш высокая тэмпература, таму я рэкамендую не збіваць яе з-за страху непажаданых наступстваў, а арыентавацца на радасныя жаданні. Як правіла, радаснае жаданне прыпыніць рост тэмпературы з дапамогай гарачкапаніжальных сродкаў узнікае ў тым выпадку, калі тэмпература перавышае 39.5 градусаў. У выніку ФТ адчуванні спецыфічнай «стомленасці» ад інтэнсіўных і доўгіх АЗУ знікаюць, узмацняюцца дзіўныя адчуванні «празрыстасці», свяжосці, «цялеснага захаплення» і «цялеснай асалоды» (гэта розныя ўспрыманні).

*) У УС можна паўнавартасна пражыць некалькі дзён, і нават тыдняў – вельмі насычаным жыццём, апісанне якога можа скласці цэлую кніжку, у той час як у свеце няспання пройдзе толькі некалькі хвілін. Гэтае назіранне можна супаставіць з тым, што пасля фізічнай трансфармацыі прыкметна павялічваецца інтэнсіўнасць жыцця, насычанасць адкрыццямі, новымі адценнямі АЗУ. За гадзіну пачынаеш хвалявацца больш, чым раней за дзень, што відаць нават з боку па справаздачах. На падставе гэтага можна зрабіць выснову, што «працягласць часу» абумоўлена ў першую чаргу станам «фізічнага цела» - чым менш у складзе адчуванняў НФА і чым больш АФА, тым больш насычаным становіцца тваё жыццё.

*) Устараняць слабыя НФА можна сапраўды гэтак жа, як ты ўстараняеш НЭ. Па меры трэніровак ты навучаешся ўстараняць і мацнейшыя НФА, хоць яны ўзнікаюць усё радзей і радзей па меры ўстаранення НЭ і зведвання АЗУ. Напрыклад, у АЗУ ты можаш на працягу некалькіх гадзін знаходзіцца ў «няёмкай позе» - гэта значыць такой, у якой нават за некалькі хвілін у звычайнага (г.зн. які зведвае НЭ і НФ) чалавека ўзнікаюць НФА, і пры гэтым у цябе АФА не спыняцца, НФА не паўстануць. Энергічнасць, вынослівасць цела па меры ўстаранення НЭ і зведвання АЗУ (асабліва – у экстатычнай якасці) вырастае непамерна – калі раней ты стамляўся за паўгадзіны хады, то зараз зможаш вельмі хутка прайсці/прабегчы хоць суткі не спыняючыся па горах, пры гэтым, нягледзячы на стомленасць мышцаў, працягваючы зведваць і яркія АФА і радаснае жаданне рухацца, зведваць асалоду ад ФА. Пасля рэалізацыі радасных жаданняў такіх, здавалася б, «празмерных перагрузак», не ўзнікае НФА нягледзячы на тое, што стомленасць мышц  можа быць моцнай. Узнікае яснасць, што «стомленасць мышцаў» і НФА – зусім розныя з'явы, і можна зведваць наймацнейшыя АФА пры моцнай стомленасці мышцаў, калі з месца ўстаць не можаш. Узнаўленне пасля нагрузак прыходзіць вельмі хутка.

*) Радасныя жаданні ФА (у поўнай адпаведнасці з заканамернасцямі праявы радасных жаданняў) не слабеюць, калі ў цябе цяпер няма магчымасці іх рэалізаваць, і нават калі ты змушаны паўгода сядзець цэлымі днямі на стуле, ты будзеш пачувацца амаль гэтак жа цудоўна і зведваць цялесную асалоду, як калі б ты бегаў колькі хочацца па лясах, палях, горах. Таму нават быўшы інвалідам без рук і ног, прыкаваным да ложка, ты будзеш зведваць бесперапынна цялесную асалоду, АФА, бадзёрасць, радасць мышц.

*) Калі ты займаешся ёгай, спортам, любой іншай фізічнай дзейнасцю, прытрымліваешся нейкіх рэжымаў сну, харчавання і г.д. не таму, што непасрэдна цяпер на ўсім працягу гэтай дзейнасці ёсць радаснае жаданне такіх адчуванняў, а зыходзячы з канцэпцый аб «здаровым ладзе жыцця», то АФА будуць слабець, а НФА узмацняцца. АФА заўсёды выяўленыя пры бездакорнай ФА (г.зн. калі ў кожны момант ёсць рж гэтай ФА).

 

05-01-02) Фізічнае перажыванне асалоды лягчэй усяго ўзнікае ў цэнтры грудзей, горле і ў вобласці сэрца – кругавымі плямамі дыяметрам сантыметраў 10-20, прычым асалода «згушчаецца» да цэнтра плям. Па меры культывавання асалоды, а таксама па меры таго, як ідзе практыка ўстаранення азмрочванняў і культывавання АЗУ, з'яўляюцца новыя вобласці цела, у якіх асалода праяўляецца ўсё больш і больш выразна – згібы лакцёў, запясце, тыльныя бакі кісцей, падэшвы ног, і інш.

Прамое спараджэнне асалоды можа апынуцца неэфектыўным, бо ўзнікаюць даволі смутныя адчуванні, у якіх асалода прысутнічае толькі часткова, і ў цэлым хутка ўзнікае стома. Гэта звязана з тым, што вопыт перажывання асалоды малы, і замест спараджэння асалоды, якая абсалютна не звязана з якімі-небудзь фізічнымі намаганнямі, я пачынаю нябачна для сябе напружвацца, нібы «выціскаючы» асалоду. Таму аптымальны спосаб культываваць асалоду завецца «суправаджэннем ўвагай і прадчуваннем» - як толькі асалода ўзнікае ў выніку рэзанансу з АЗУ або АзФ, я засяроджваю ўвагу на гэтым адчуванні, зведваючы прадчуванне яго даследавання. Калі з вобласці, у якой спачатку праявілася асалода, яна пачынае развівацца ў суседнія, я працягваю суправаджаць яе ўвагай. Асалода ўзмацняецца ў тым месцы, на якім я засяроджваю ўвагу, таму я магу выбіраць – які ўчастак цела развіваць.

Асалода моцна рэзануе з вобразам залацістага выпраменьвання, якое выходзіць з цела, але і ў гэтым выпадку мэтазгодна не спараджаць гэты вобраз напрамую, а падтрымліваць яго ўвагай, калі ён спантана ўзнікае ў выніку рэзанансу з асалодай – тады гэта не расплывісты вобраз, падтрыманне якога стамляе, а цалкам ясны, засяроджванне на якім прыводзіць да ўзмацнення і яго самога, і асалоды.

Даследаванне асалоды, культываванне яе, рэзануе і лагічна звязана (г.зн. утварае валентную сувязь) з іншымі вельмі цікавымі даследаваннямі, апісанне якіх увайшло ў другую кнігу, яны дапаўняюць адзін аднаго.

Як АЗУ спантана прыводзіць да ўзнікнення асалоды, так і наадварот – асалода прыводзіць да спантаных усплёскаў АЗУ – як напрамую, так і па ланцужку «асалода» => «прадбачанне новых адкрыццяў», «прадчуванне яе ўзмацнення, праявы новых АЗУ» => «АЗУ».

Перажыванне асалоды суправаджаецца цікавымі ўсплёскамі, падчас якіх вельмі хочацца «перакруціцца» усім целам, гэты рух адбываецца аўтаматычна, і падчас гэтага «перакручвання» ад ніза да верха спіны пракатваецца струмень інтэнсіўнай асалоды. Аднак адразу пасля яго надыходзіць спад асалоды, які можа доўжыцца і  палову дня, і дзень. Поўная аналогія з аргазмам, таму я рэкамендую, задаволіўшы цікавасць да хваляў асалоды, перастаць рабіць гэта «ператрэсванне», або рабіць яго радзей, у выніку чаго асалода становіцца густой, інтэнсіўнай, багатай на адценні, можа доўжыцца, не спыняючыся, па некалькі гадзін або зусім стаць бесперапыннай. Падчас таго, як ты прывучаешся зведваць асалоду, доўга не «канчаючы», яна пачынае ахапляць новыя вобласці цела, часцяком так канцэнтруючыся, што нават перастае адчувацца як асалода, а хутчэй як салодкая моцная напруга – патрабуецца серыя фізічных трансфармацый, каб гэтая напруга знікла, хоць яна і не прычыняе клопату, застаючыся прыемным, салодкім адчуваннем. «Аргазмы», якія адбываюцца пасля доўгага знаходжання на «грані аргазму» - напрыклад на працягу некалькіх гадзін – зусім непадобныя на тыя слабыя хвалі, якія раней здаваліся такімі інтэнсіўнымі хвалямі асалоды – гэта магутны струмень, які пракатваецца не толькі па спіне, але захоплівае і жывот і грудзі з вялікай сілай, з яркай асалодай.

Пры доўгім утрымліванні на грані «аргазму» узнікае велізарнай сілы жаданне рухальнай і псіхічнай актыўнасці, зведваеш такі стан, нібы ў адзінку часу ты зараз можаш перажыць і зрабіць у 5 разоў больш, чым раней. Ліхаманкавы налёт неўзабаве знікае, асабліва калі ты адразу бярэш свае дзеянні пад кантроль, а ўшчыльненне жыцця застаецца.